❇️ #محتواي_دعا دعای #پانزدهم هنگامي که بيمار مي‏شد يا اندوه و گرفتاري به آن حضرت رو مي‏آورد عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام اذا مرض او نزل به کرب او بليه، از دعاهاي امام (ع) هنگامي که بيمار مي‏شد يا اندوه و گرفتاري به آن حضرت رو مي‏آورد. جهان مادي، دنياي اصطکاک و برخورد است. در نتيجه همواره انسان در معرض بيماري، گرفتاري و مشکلات مختلف قرار دارد. اما اينکه انسان با اين مشکلات چگونه برخورد کند مهم است. براي مومن هر چه پيش آيد خير است، زيرا مومن خودش را همواره زير چتر رحمانيت و رحيميت خداوند مي‏بيند. و به مدد ايمان به خدا و عقيده‏ي توحيدي، از آنها در جهت رشد و کمال بهره مي‏گيرد. و در مصاف با مشکلات، از خداوند متعال با دعا و نيايش ياري مي‏جويد. اين خود راه کمال معنوي او را هموارتر مي‏سازد، زيرا دعا بهترين عبادت است و عبادت خداوند به معناي عام، هدف هستي و آفرينش انسان مي‏باشد. لذا در ادعيه‏ي اسلامي به طور کلي و در صحيفه‏ي سجاديه‏ي براي مواقع گرفتاري و مشکلات، در جهت تقويت انسان، و يافتن راه حل مناسب، دعاهايي بيان شده است. در فراز آغازين اين دعا امام (ع) در برخورد با سلامت و بيماري چنين مي‏فرمايد: اللهم لک الحمد علي ما لم ازل اتصرف فيه من سلامه بدني، و لک الحمد علي ما احدثت بي من عله في جسدي، فما ادري، يا الهي، اي الحالين احق بالشکر لک، و اي الوقتين اولي بالحمد لک، اوقت الصحه التي هناتني فيها طيبات رزقک، و نشطتني بها لابتغاء مرضاتک و فضلک، و قويتني معها علي ما وفقتني له من طاعتک؟ ام وقت العله التي محصتني بها، و النعم التي اتحفتني بها، تخفيفا لما ثقل به علي ظهري من الخطيئات، و تطهيرا لما انغمست فيه من السيئات، و تنبيها لتناول التوبه، و تذکيرا لمحو الحوبه بقديم النعمه؟ خدايا تو را سپاس مي‏گويم بر تندرستي تن من که (پيش از اين) هميشه در آن بسر مي‏بردم، و تو را سپاس بر بيماري که (اينک) در بدنم پديد آورده‏اي. پس نمي‏دانم، اي خداي من، کداميک از اين دو حالت (تندرستي و بيماري) به سپاسگزاري تو شايسته‏تر و کداميک از اين دو هنگام براي ستايش تو سزاوارتر است؟ آيا هنگام تندرستي که در آن روزيهاي پاکيزه‏ات را بر من گوارا ساخته و براي درخواست خوشنودي و احسانت شادماني بخشيده و با آن بر طاعت خويش توفيقم داده و توانايم کرده بودي؟ يا هنگام بيماري که مرا با آن (از گناهان) رهانيدي و هنگام نعمتها، (دردهايي) که آنها را به من ارمغان دادي تا گناهاني را که پشت مرا سنگين کرده سبک نمايد، و از بديهائي که در آن فرورفته‏ام پاکم سازد، و براي فراگرفتن توبه آگاه نمودن، و براي از بين بردن گناه به نعمت پيشين (تندرستي) يادآوري باشد؟ چنانکه خوانديم در اين دعا امام (ع) به ما مي‏آموزد که از هر دو حالت سلامتي و بيماري در جهت رشد و کمال استفاده کنيم، و هر دو وضعيت را به گونه‏اي که امام (ع) ترسيم فرمودند نعمت دانسته. و بر آن خدا را سپاس بگوئيم. و رستگاري و فلاح و سعادت را در هر دو حالت از خداوند متعال مسئلت کنيم. آنگاه در فرازهاي آخر دعا به ما مي‏آموزد که چه درخواستهايي را در اين هنگام از خداوند داشته باشيم و مي‏فرمايد: و حبب الي ما رضيت لي، بار خدايا آنچه برايم پسنديده‏اي را محبوب من بگردان. امام (ع) در حقيقت به ما مي‏آموزد از خداوند توان و ظرفيت پذيرش خواست او را طلب کنم. اگر انسان به اين موهبت بزرگ برسد به اوج عرفان و شناخت رسيده است. و امام سجاد (ع) به عنوان الگو و اسوه‏ي عرفان در قالب دعا شيوه دريافت اين فيض بزرگ را به ما آموزش مي‏دهد. و در جهت رسيدن به موفقيت در اين امتحان بزرگ، از خداوند اينگونه درخواست مي‏نمايد: و يسرلي ما احللت لي، و آنچه که بر من فرود آورده‏اي برايم آسان فرما. و سپس مي‏فرمايد: و اجعل مخرجي عن علتي الي عفوک...، و بيرون شدنم از بيماري را به عفو و بخششت قرار ده... #محتواي_دعا_پانزدهم ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2