#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_20 #دعای_بیستم_صحیفه_سجادیه #دعا_بیستم_7 #مكارم_و_رذايل_اخلاقى‏ 2 #محتوای_نه_گانه_بند_هفت 2 2- #مودت_يا_حسد https://eitaa.com/sahife2/59467 ✳️ كمالات و ارزش‏هاى ديگران، خواه مادى باشد يا معنوى، به دو گونه انگاشته‏ مى‏شود: گاهى از روى حسادت و خودخواهى است و گاهى از روى غبطه و از خود گذشتگى است. #حسد نسبت به كمالات مادى و معنوى انسان‏ها در هر صورت ويژگى پليدى است؛ زيرا دردى بى‏درمان و رنج روحى و روانى را در پى دارد و جامعه را از نظر اعتماد ناامن مى‏سازد. امام على عليه السلام فرمود: مَنْ وَلَعَ بِالْحَسَدِ وَلِعَ بِهِ الشُّوْمُ. هر كه شيفته حسادت باشد، نحسى و بدبختى شيفته اوست. و فرمود: الْحاسِدُ يُظْهِرُ وُدَّهُ فى‏ أَقْوالِهِ وَ يُخْفى‏ بُغْضَهُ فى‏ أَفْعالِهِ، فَلَهُ اسْمُ الصَّدِيقِ وَصِفَةُ العَدُوِّ. حسود به زبان لاف دوستى مى‏زند و در عمل مخفيانه دشمنى مى‏ورزد و بنابراين او نام دوست دارد ولى از صفت دشمن برخوردار است. امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: آن گاه كه موسى بن عمران در حال مناجات و گفتگو با پروردگارش بود، مردى را زير سايه عرش خدا ديد. عرض كرد: اى پروردگار من! اين كيست كه در سايه عرش توست؟ خدا فرمود: اى موسى! او از كسانى است كه بر نعمت‏هايى كه خدا به مردم داده است حسادت نورزيده است. حسادت ازجمله بيمارى‏هايى است كه بلاى جان امت‏ها شده است و در چهره‏ رقابت خانوادگى و چشم هم چشمى و فخر فروشى به ارزش‏هاى دينى ضربه شديد زده و عاطفه انسانى را نابود كرده است. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله روزى به اصحابش به اين نكته، هشدار جدى داده و فرمود: هان! بيمارى امت‏هاى پيشين، يعنى حسد به شما سرايت كرده است؛ اين بيمارى نه موى سر را كه دين را فرو مى‏ريزاند. از نتايج حسادت اين است كه زيان و ناراحتى بسيارى پديد مى‏آورد، دل را سست و بدن را بيمار مى‏كند و يك جامعه را به مرض‏هاى روانى و جسمانى مبتلا مى‏كند و گاهى چيرگى حسادت بر تقديرات، سرنوشت يك ملت را عوض مى‏كند. امّا علاقه به ديگران و غبطه خوردن به حال خويش كه او هم مانند ديگران داراى كرامات نفس و فضايل اخلاقى باشد، بسيار پسنديده است. البته نسبت به كسانى كه در مراتب بالاترند؛ ويژگى كمال نيست؛ زيرا هر كسى به اندازه شأن و منزلت خود داراى كمالات است ولى چون ما نسبت به كمال حق ناقصيم و او كمال محض و سرچشمه همه ارزش‏هاى معنوى است، بايد احساس كمبود نمايد و در جهت سير به سوى حق بكوشد. هنگامى كه به حضرت سجّاد عليه السلام عرض كردند: اى فرزند پيامبر خدا! چرا اين اندازه عبادت مى‏كنى؟ فرمود: كيست كه بتواند مانند امير المؤمنين عليه السلام آن همه عبادت خدا كند. «2» و اين بيان حقيقت است نه غبطه به حال ديگرى؛ زيرا در وجود انبيا و اوليا و معصومان عليهم السلام نقص و كمبودى نيست و هر يك در مقام خويش كاملند؛ بلكه نوعى درخواست بالاتر است. وجود مبارك آنان در دعايشان، طلب ورود به هر خيرى به مانند ورود محمد و آل محمد صلى الله عليه و آله مى‏كنند و درخواست خروج از هر بدى به مانند خروج محمد و آل محمد صلى الله عليه و آله از بدى‏ها مى‏كنند كه در آن خاستگاه عصمت وجود دارد؛ زيرا خروج از تمام زشتى‏ها و ورود به تمام خوبى‏ها مساوى با درخواست عصمت است، چه در صورت استعدادى يا در فعليّت هم باشد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 312 ادامه دارد ... #بیستم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🎥 امیدم و نگاهم نسبت به آینده‌ی این کشور خیلی روشن است! خداوند اراده فرموده که ...

🔺گزارش دیدنی شبکه الجزیره از توانمندی سامانه‌های پدافندی ایران و قابلیت‌ بالای این سامانه‌ها برای رهگیری اهداف مهاجم!

#خدایا.... https://eitaa.com/sahife2/53644

❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره #اعراف #اعراف_77 #اعراف_78 ✳️ فَعَقَرُواْ النَّاقَةَ وَعَتَوْاْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَقَالُواْ يَصَلِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُواْ فِى دَارِهِمْ جَثِمِينَ‏ پس (مستكبران) ناقه را پى كرده (و كشتند) و از فرمان پروردگارشان سرپیچى كردند وگفتند: اى صالح! اگر از فرستادگان خدایى، پس عذابى را كه وعده مى‌دهى براى ما بیاور. ناگاه زمین‌لرزه شدید آنان را فراگرفت، پس شب را به صبح آوردند، در حالى كه در خانه‌هایشان به رو افتادند (و مردند). ✍️ این آیه، هلاكت قوم #ثمود را با رجفه و زمین ‌لرزه بیان كرده، امّا سوره ‌ى فصّلت آیه 14 و سوره ‌ى ذاریات آیه 44، آن را با صاعقه دانسته است. «فأخذتهم الصاعقة و هم ینظرون» بنابراین شاید دو كیفر #صاعقه و #زلزله در یك لحظه و توأم بوده است. و شاید مراد از رجفه، لرزش بر اندام باشد كه برخاسته از ترس و وحشت است، نه زمین لرزه. 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour 🆔 @sahife2

#شرح_صوتی_قرائتی سوره #اعراف #اعراف_77 #اعراف_78 👤 استاد #قرائتی ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_خطبه_216 *️⃣ وَمِن كلامٍ لَهُ عَليهِ السَلامُ خَطَبَها بِصِفّينَ. از خطبه هاى امام عليه السلام است كه در صفّين ايراد فرمود. 👈 این خطبه در 4 بخش می آید : ✳️ بخش دوم: #حقوق متقابل مردم و حکومت *️⃣ حق الوالي و حق الرعية: ثُمَّ جَعَلَ سُبْحَانَهُ مِنْ حُقُوقِهِ حُقُوقاً افْتَرَضَهَا لِبَعْضِ النَّاسِ عَلَى بَعْضٍ، فَجَعَلَهَا تَتَكَافَأُ فِي وُجُوهِهَا وَ يُوجِبُ بَعْضُهَا بَعْضاً وَ لَا يُسْتَوْجَبُ بَعْضُهَا إِلَّا بِبَعْضٍ. وَ أَعْظَمُ مَا افْتَرَضَ سُبْحَانَهُ مِنْ تِلْكَ الْحُقُوقِ حَقُّ الْوَالِي عَلَى الرَّعِيَّةِ وَ حَقُّ الرَّعِيَّةِ عَلَى الْوَالِي، فَرِيضَةٌ فَرَضَهَا اللَّهُ سُبْحَانَهُ لِكُلٍّ عَلَى كُلٍّ، فَجَعَلَهَا نِظَاماً لِأُلْفَتِهِمْ وَ عِزّاً لِدِينِهِمْ، فَلَيْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِيَّةُ إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاةِ، وَ لَا تَصْلُحُ الْوُلَاةُ إِلَّا بِاسْتِقَامَةِ الرَّعِيَّةِ. فَإِذَا أَدَّتْ الرَّعِيَّةُ إِلَى الْوَالِي حَقَّهُ وَ أَدَّى الْوَالِي إِلَيْهَا حَقَّهَا، عَزَّ الْحَقُّ بَيْنَهُمْ وَ قَامَتْ مَنَاهِجُ الدِّينِ وَ اعْتَدَلَتْ مَعَالِمُ الْعَدْلِ وَ جَرَتْ عَلَى أَذْلَالِهَا السُّنَنُ، فَصَلَحَ بِذَلِكَ الزَّمَانُ وَ طُمِعَ فِي بَقَاءِ الدَّوْلَةِ وَ يَئِسَتْ مَطَامِعُ الْأَعْدَاءِ. وَ إِذَا غَلَبَتِ الرَّعِيَّةُ وَالِيَهَا أَوْ أَجْحَفَ الْوَالِي بِرَعِيَّتِهِ، اخْتَلَفَتْ هُنَالِكَ الْكَلِمَةُ وَ ظَهَرَتْ مَعَالِمُ الْجَوْرِ وَ كَثُرَ الْإِدْغَالُ فِي الدِّينِ وَ تُرِكَتْ مَحَاجُّ السُّنَنِ، فَعُمِلَ بِالْهَوَى وَ عُطِّلَتِ الْأَحْكَامُ وَ كَثُرَتْ عِلَلُ النُّفُوسِ، فَلَا يُسْتَوْحَشُ لِعَظِيمِ حَقٍّ عُطِّلَ وَ لَا لِعَظِيمِ بَاطِلٍ فُعِلَ، فَهُنَالِكَ تَذِلُّ الْأَبْرَارُ وَ تَعِزُّ الْأَشْرَارُ وَ تَعْظُمُ تَبِعَاتُ اللَّهِ سُبْحَانَهُ عِنْدَ الْعِبَادِ. ✳️ 2. حقوق متقابل #رهبرى و #مردم : *️⃣ پس، خداى سبحان برخى از حقوق خود را براى بعضى از مردم واجب كرد، و آن حقوق را در برابر هم گذاشت، كه برخى از حقوق برخى ديگر را واجب گرداند، و حقّى بر كسى واجب نمى شود مگر همانند آن را انجام دهد. و در ميان حقوق الهى، بزرگ ترين حق، حق رهبر بر مردم و حق مردم بر رهبر است، حق واجبى كه خداى سبحان، بر هر دو گروه لازم شمرد، و آن را عامل پايدارى پيوند ملّت و رهبر، و عزّت دين قرار داد. پس رعيّت اصلاح نمى شود جز آن كه زمامداران اصلاح گردند، و زمامداران اصلاح نمى شوند جز با درستكارى رعيّت. و آنگاه كه مردم حق رهبرى را اداء كنند، و زمامدار حق مردم را بپردازد، حق در آن جامعه عزّت يابد، و راه هاى دين پديدار و نشانه هاى عدالت بر قرار، و سنّت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم پايدار گردد، پس روزگار اصلاح شود و مردم در تداوم حكومت اميدوار و دشمن در آرزوهايش مأيوس مى گردد. امّا اگر مردم بر حكومت چيره شوند، يا زمامدار بر رعيّت ستم كند، وحدت كلمه از بين مى رود، نشانه هاى ستم آشكار، و نيرنگ بازى در دين فراوان مى گردد، و راه گسترده سنّت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم متروك، هوا پرستى فراوان، احكام دين تعطيل، و بيمارى هاى دل فراوان شود. مردم از اينكه حقّ بزرگى فراموش مى شود، يا باطل خطرناكى در جامعه رواج مى يابد، احساس نگرانى نمى كنند پس در آن زمان نيكان خوار، و بدان قدرتمند مى شوند، و كيفر الهى بر بندگان بزرگ و دردناك خواهد بود. http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح فقرات نورانی فوق را " اینجا " بخوانید * مهم ترين حق، حق والى و رعيت است 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_20 #دعای_بیستم_صحیفه_سجادیه #دعا_بیستم_7 #مكارم_و_رذايل_اخلاقى‏ 2 #محتوای_نه_گانه_بند_هفت 3 3- #اعتماد_يا_بدگمانى‏‏ 1 https://eitaa.com/sahife2/59467 ✳️ حضرت على عليه السلام درباره گمان‏هايى كه در آيه وَ تَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا آمده است، مى‏فرمايد: گمان دو گونه است: گمانى كه شك است و گمانى كه يقين مى‏باشد. هر گمانى كه مربوط به كار معاد شود، يقين است. و هر گمانى كه مربوط به كار دنيا باشد، شك است. در مرحله اوّل بدترين نوع بدگمانى، #سوء_ظن و بدگمانى به خداوند متعال است؛ به گونه ‏اى كه بعضى از صفات زشت و ناپسند، ريشه در بدگمانى به حق دارد. وقتى خداوند در قرآن بدگمانى را گناه رسمى برشمرده و فرموده است: يأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اجْتَنِبُواْ كَثِيرًا مّنَ الظَّنّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنّ إِثْمٌ» «حجرات 12» اى اهل ايمان! از بسيارى از گمان ها [در حقّ مردم‏] بپرهيزيد؛ زيرا برخى از گمان ها گناه است. پس روشن مى‏شود كه انسان وقتى به خداوند بدبين و بى‏توجه مى‏گردد؛ انواع‏ صفت‏هاى رذيله ديگرى هم شيوع پيدا مى‏كند كه ريشه آن در بدگمانى است. حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد: فَانَّ الْبُخْلَ وَ الْجَورَ وَ الْحِرْصَ غَرائِزُ شَتَّى يَجْمَعُها سُوْءُ الظَّنِّ بِاللَّهَ. همانا تنگ چشمى، ستم، طمع، سرشت‏ه اى پراكنده ‏اى هستند كه سبب آنها بدگمانى به خداست. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 314 ادامه دارد ... #بیستم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2