eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
5هزار دنبال‌کننده
16.7هزار عکس
2.5هزار ویدیو
1.7هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
‏ 2 6 6- به نزديكان 2 1 ✳️ قرآن به احسان و تأكيد فراوان نموده است تا ارتباط قلبى آشكار و پنهان برقرار باشد. يأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ أَنفِقُواْ مِن طَيّبتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّآ أَخْرَجْنَا لَكُم مّنَ الْأَرْضِ وَلَا تَيَمَّمُواْ الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بَاخِذِيهِ إِلَّآ أَن تُغْمِضُواْ فِيهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ غَنِىٌّ حَمِيدٌ* الشَّيْطنُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَآءِ وَاللَّهُ يَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مّنْهُ وَفَضْلًا وَاللَّهُ وَ سِعٌ عَلِيمٌ» «بقره 267» اى اهل ايمان! از پاكيزه‏هاى آنچه [از راه داد و ستد] به دست آورده‏ايد، و آنچه [از گياهان و معادن‏] براى شما از زمين بيرون آورده‏ايم، انفاق كنيد و براى انفاق كردن دنبال مال ناپاك و بى‏ارزش و معيوب نرويد، در حالى كه اگر آن را به عنوان حقّ شما به خود شما مى‏دادند، جز [با] چشم پوشى [و دلسردى‏] نمى‏گرفتيد و بدانيد كه خدا، بى‏نياز و ستوده است.* شيطان، شما را [به هنگام انفاق مال با ارزش‏] از تهيدستى و فقر مى‏ترساند، و شما را به كار زشت [چون بخل وخوددارى از زكات و صدقات‏] امر مى‏كند، و خدا شما را از سوى خود وعده آمرزش و فزونى رزق مى‏دهد؛ و خدا بسيار عطا كننده و داناست. در نظر ابتدايى، انفاق و بذل مال، كم شدن مال است ولى اين همان ديد كوته بينانه شيطانى است كه انسان را از فقر و تنگدستى مى‏ترساند، به ويژه اگر اموال را خوب در راه درست انفاق كند و انفاق واجب مانند زكات و خمس و احسان‏ مستحبى مانند صدقات و نذورات را به اهل آن واگذارد؛ تأمين كننده آينده خويش و فرزندان خواهد بود. ولى شيطان از انباشتن اموال در راه باطل و عمل زشت بهره زيادى مى‏برد و فحشا و منكرات را در بين خانواده‏ها و جوامع بشرى گسترش مى‏دهد كه نتيجه آن فروپاشى كانون خانواده، رواج مواد مخدّر و مسائل جنسى است. ولى با دقت مى‏بينيم كه انفاق ضامن بقاى اجتماع و تحكيم عدالت اجتماعى و سبب كم شدن فاصله طبقاتى در پيشرفت همگانى و عمومى مى‏باشد. مسلم است كه با پيشرفت اجتماع، رفاه و آسايش مورد قبول خداوند فراهم مى‏گردد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 322 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 2 6 6- به نزديكان 2 2 ✳️ با توجه به آثار در زندگى راه نجات و اميد براى همه هموار مى‏شود، از ابن عباس نقل شده كه گفته است: هنگام انفاق دو چيز از طرف خدا و دو چيز از ناحيه شيطان است. آنچه از جانب خداست؛ آمرزش گناهان و بركت و افزونى در اموال است. و آنچه از طرف شيطان است، وعده به فقر و ندارى و امر به فحشا و زشتى‏هاست. يعنى در رويارويى شيطان با خداوند در برابر انفاق انسان اين گونه تصوير مى‏شود كه: شيطان به تهيدستى و زشت‏كارى تشويق مى‏كند ولى خداى بزرگ به احسان و يارى به ديگران امر مى‏كند و از گناهان پرهيز مى‏دهد. جالب اين كه اميرمؤمنان سفارش مى‏فرمايد: هنگامى كه در سختى و فشار قرار گرفتيد، به وسيله و انفاق با خدا معامله كنيد. بنابراين امور الهى به ويژه درباره بستگان و اقوام بايد در درجه اوّل اهميت باشد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 322 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
46.55M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 یک فیلم تولیدی با اطلاعات زیاد درباره نحوه عملیات وعد الصادق
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره ✳️ وإن كَانَ طَآئِفَةٌ مِّنكُمْ ءَامَنُواْ بِالَّذِى أُرْسِلْتُ بِهِ وَطَآئِفَةٌ لَّمْ‏يُؤْمِنُواْ فَاصْبِرُواْ حَتَّى‏ يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنَا وَهُوَ خَيْرُ الْحَكِمِينَ‏ و اگر گروهى از شما به آنچه من براى آن فرستاده شده ام ایمان آورده و گروهى ایمان نیاورده اند، پس (عجله نكنید كه لطف و قهر خدا چه شد؟) صبر كنید تا خداوند میان ما داورى كند و او بهترین داوران است. ✍️ مخالفان حضرت ، با جسارت مى گفتند: پس قهر خدا چه شد؟ مؤمنان و طرفداران آن حضرت هم منتظر امدادهاى الهى بودند. این آیه در پاسخ هر دو گروه است، تا نه كفّار مغرور شوند و نه مؤمنان دلسرد و مأیوس گردند. 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour 🆔 @sahife2
87.mp3
2.02M
سوره # اعراف_87 👤 استاد ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
برنامه ی *️⃣ ومِن كلامٍ لَهُ عَليهِ السَلامُ قالَ بَعْدَ تِلاوَتِهِ: «أَلْهَاكُمْ التَّكَاثُرُ* حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ». از سخنان امام عليه السلام است كه هنگام تلاوت آيات «أَلْهَاكُمْ التَّكَاثُرُ* حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ» بيان فرموده است. 👈 این خطبه در 4 بخش می آید : ✳️ بخش اول: گرفتن از مردگان *️⃣ يا لَهُ مَرَاماً مَا أَبْعَدَهُ، وَ زَوْراً مَا أَغْفَلَهُ، وَ خَطَراً مَا أَفْظَعَهُ! لَقَدِ اسْتَخْلَوْا مِنْهُمْ أَيَّ مُدَّكِرٍ وَ تَنَاوَشُوهُمْ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ. أَ فَبِمَصَارِعِ آبَائِهِمْ يَفْخَرُونَ؟ أَمْ بِعَدِيدِ الْهَلْكَى يَتَكَاثَرُونَ؟ يَرْتَجِعُونَ مِنْهُمْ أَجْسَاداً خَوَتْ وَ حَرَكَاتٍ سَكَنَتْ؛ وَ لَأَنْ يَكُونُوا عِبَراً أَحَقُّ مِنْ أَنْ يَكُونُوا مُفْتَخَراً، وَ لَأَنْ يَهْبِطُوا بِهِمْ جَنَابَ ذِلَّةٍ أَحْجَى مِنْ أَنْ يَقُومُوا بِهِمْ مَقَامَ عِزَّةٍ. لَقَدْ نَظَرُوا إِلَيْهِمْ بِأَبْصَارِ الْعَشْوَةِ وَ ضَرَبُوا مِنْهُمْ فِي غَمْرَةِ جَهَالَةٍ؛ وَ لَوِ اسْتَنْطَقُوا عَنْهُمْ عَرَصَاتِ تِلْكَ الدِّيَارِ الْخَاوِيَةِ وَ الرُّبُوعِ الْخَالِيَةِ لَقَالَتْ ذَهَبُوا فِي الْأَرْضِ ضُلَّالًا وَ ذَهَبْتُمْ فِي أَعْقَابِهِمْ جُهَّالًا، تَطَئُونَ فِي هَامِهِمْ وَ تَسْتَنْبِتُونَ فِي أَجْسَادِهِمْ وَ تَرْتَعُونَ فِيمَا لَفَظُوا وَ تَسْكُنُونَ فِيمَا خَرَّبُوا، وَ إِنَّمَا الْأَيَّامُ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ بَوَاكٍ وَ نَوَائِحُ عَلَيْكُمْ. ✳️ 1. هشدار از غفلت زدگى ها : *️⃣ شگفتا چه مقصد بسيار دورى و چه زيارت كنندگان بيخبرى و چه كار دشوار و مرگبارى! پنداشتند كه جاى مردگان خالى است، آنها كه سخت مايه عبرتند، و از دور با ياد گذشتگان، فخر مى فروشند. آيا به گورهاى پدران خويش مى نازند و يا به تعداد فراوانى كه در كام مرگ فرو رفته اند آيا خواهان بازگشت اجسادى هستند كه پوسيده شده و حركاتشان به سكون تبديل گشت. آنها مايه عبرت باشند سزاوارتر است تا تفاخر اگر با مشاهده وضع آنان به فروتنى روى آورند عاقلانه تر است تا آنان را وسيله فخر فروشى قرار دهند اما بدانها با ديده هاى كم سو نگريستند، و با كوته بينى در امواج نادانى فرو رفتند. اگر حال آنان را از خانه هاى ويران، و سرزمين هاى خالى از زندگان، مى پرسيدند، پاسخ مى دادند: آنان با گمراهى در زمين فرو خفتند، و شما ناآگاهانه دنباله روى آنان شديد. بر روى كاسه هاى سر آنها راه مى رويد، و بر روى جسدهايشان زراعت مى كنيد، و آنچه به جا گذاشته اند مى خورشيد، و بر خانه هاى ويران آنها مسكن گرفته ايد، و روزگارى كه ميان آنها و شماست بر شما گريه و زارى مى كند. http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح فقرات نورانی فوق را " اینجا " بخوانید * خطبه در يك نگاه: اين خطبه يکى از مهم ترين و جامع ترين و مؤثرترين خطبه هاى اميرمؤمنان على(عليه السلام) است. ابن ابى الحديد تعريفات عجيبى درباره اين خطبه دارد و آن را از نظر فصاحت و بلاغت بى نظير مى شمرد و مى گويد: سزاوار است تمام فصحاى عرب اجتماع کنند و اين خطبه بر آنها خوانده شود و به جهت عظمت آن (براى آفريدگار) سجده کنند. من به راستى بسيار تعجب مى کنم از کسى که درباره جنگ خطبه اى مى خواند که نشان مى دهد طبع او همانند شيران است. سپس همان کس خطبه اى مى خواند که نشان مى دهد طبع او همچون زاهدى است که چشم از دنيا پوشيده که نه در عمر خود خونى ريخته و نه گوشت حيوانى خورده است، و يا همانند ابن مريم اسطوره زهد و ترک دنيا بود. از همه جالب تر اينکه مى گويد: "من به کسى که به همه امتها سوگند مى خورد، قسم ياد مى کنم که در طول 50 سال از عمرم بيش از هزار بار اين خطبه را خوانده ام و هيچ زمان نبوده، که به هنگام تلاوت اين خطبه در من اثرى از خوف و پند و موعظه و لرزش در اندام من حاصل نشود !!! واعظان و خطبا و فصحا در اين زمينه بسيار سخن گفته اند و من بارها آنها را بررسى کرده ام; ولى هيچ کدام از آنها تأثير اين خطبه را در من نداشته است!!! * تفاخر بى معنا به جاى عبرت گرفتن! 🆔 @sahife2
‏ 2 7 7- ‏ 1 https://eitaa.com/sahife2/59467 ✳️ حقيقت دوستى تنها به آداب و رفتار نيك نيست، بلكه دارا بودن يك دسته از صفات انسانى برجسته؛ مانند گذشت، صبر، ايثار، مدارا و ... است. در لغت به معناى ملاطفت و ملايمت است؛ يعنى وقتى كسى كه مى‏خواهد با ديگرى به نيكى مدارا كند در رفتار با او به نرمى و گشاده‏رويى سخن مى‏گويد و در انديشه و پندارش با او همفكر و هم‏عقيده مى‏شود. اين روش به ويژه در برابر دشمنان سفارش شده است كه رفتار نرم و گرم با مهربانى مى‏تواند دشمنى را به دوستى تبديل كند و باطلى را به سوى حق بكشاند. آنگاه كه فرعون سر به طغيان مى‏گذارد و فرياد خدايى مى‏كشد؛ حضرت حق تعالى موسى و برادرش را به سوى او مى‏فرستد و سفارش مى‏فرمايد: اذْهَبَآ إِلَى‏ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى‏* فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّيّنًا لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَى‏» «طه 43» هر دو به سوى فرعون برويد؛ زيرا او [در برابر خدا] سركشى كرده است.* پس با گفتارى نرم به او بگوييد، اميد است كه هوشيار شود و [آيين حق را بپذيرد] يا بترسد [و از سركشى باز ايستد.] لَيِّن يعنى براى اين كه سخن بتواند در او نفوذ كرده و اثر بگذارد با نرمى و آرامش رفتار كنند تا بيدار شود يا بترسد. و اگر با خشونت و تندى باشد به يقين مخالفت مى‏كند. شاعر عارف بر همين اساس سروده است: آسايش دو گيتى تفسير اين دو حرف است با دوستان مروّت با دشمنان مدارا ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 326 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 2 7 7- ‏ 2 ✳️ انبيا و اولياى الهى مأمور به با مردم بوده‏اند تا پيوند قلبى و حالى با خداوند و خويش را، زمينه هدايت قرار دهند. رسول اللّه صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: أَمَرَنى‏ رَبِّى‏ بِمُداراةِ النَّاسِ كَما أَمَرَنى‏ بِاداءِ الفَرائِضِ. پروردگارم به من دستور فرمود كه با مردم مدارا نمايم همان طور كه فرمان داده است كه واجبات را انجام دهم. و نيز فرمود: إِنَّ الْأَنْبِياءَ إِنَّما فَضَّلَهُمْ اللَّهُ عَلى‏ خَلْقِهِ بِشِدَّةِ مُداراتِهِمْ لِأَعْداءِ دِيْنِ اللَّهِ وَ حُسْنِ تَقِيَّتِهِمْ لِأَجْلِ إِخْوانِهِمْ فى‏ اللَّهِ. خداوند، پيامبران را به خاطر بسيارى ملايمت با دشمنانِ دين خدا و براى حفظ برادران خويش در راه رضاى او كه به شايستگى تقيه مى‏كنند، بر تمام مردم برترى داده است. مداراى با مردم اگر به منظور احترام به شخصيت آنان باشد بسيار ارزنده است، چنين مدارايى نشانه عقل بيدار و فكر روشن و مايه محبوبيت و راه نفوذ در زندگى ديگران است. اولياى خداوند هم به رعايت چنين حال خوشايندى تشويق مى‏نمودند. حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد: دارِ النَّاسِ تَسْتَمِعْ بِإِخائِهِمْ وَ الْقَهُمْ بِالْبِشْرِ تُمِتْ أَضْغانَهُمْ. با مردم به نيك خويى رفتار كن تا از برادرى آنان بهره‏مند شوى و با روى گشاده با آنان ديدار نما تا كينه‏ها در ضميرشان بميرد. و نيز مى‏فرمايد: شَرُّ إِخْوانِكَ مَنْ احْوَجَكَ الى‏ مُداراةٍ وَ الْجَأَكَ إِلى‏ اعْتِذارٍ. بدترين برادرانت كسى است كه تو را به مدارا كردن نيازمند سازد و به عذرخواهى بيشتر وادارت نمايد. بنابراين؛ فرمايش حضرت، خود ملاكى بر شناختِ دوستى است كه دوستى و يگانگى در اين حد است كه اگر بدى اتفاق افتد نتواند او را ملامت كند بلكه بايد با او مدارا و سازش كند يا از او عذرخواهى كند كه اگر نكند او ناراحت مى‏شود. خلاصه آن كس كه براى حفظ برادرى و ارتباط، به مدارا نياز داشته باشد، براى تو برادر نيست و پيوسته براى رفاقت به زحمت و دردسر مى‏افتد. امام على عليه السلام جان كلام را در دو جمله زيبا فرموده است: خير دنيا و آخرت در دو چيز گرد آمده است: پنهان كردن اسرار و دوستى با نيكان؛ و تمام بدى در دو چيز نهفته است: افشاى اسرار و دوستى با بدان. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 326 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔊 جان پرکینز نویسنده کتاب "اعترافات یک قاتل اقتصادی" پرده از دلیل اتفاقات و جنگ‌های ١٠٠ سال اخیر و بوجود آمدن غده سرطانی بنام رژیم صهیونیستی برمی‌دارد که قابل تأمل است! ( فایل کامل اینجا ) 👈🔊استاد در همین خصوص (اینجا) 🆔 @sahife2
❇️ قرآن کریم هر روز یک آیه تفسیر نور – استاد محسن قرائتی سوره ✳️ قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُواْ مِن قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ يَشُعَيْبُ وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَكَ مِن قَرْيَتِنَآ أَوْ لَتَعُودُنَّ فِى مِلَّتِنَا قَالَ أَوَلَوْ كُنَّا كَرِهِينَ‏ سران مستكبر قوم گفتند: اى شعیب! حتماً تو و كسانى را كه با تو ایمان آورده اند، از آبادى مان بیرون خواهیم كرد، مگر آنكه به آئین ما برگردید. (شعیب) گفت: گرچه بى رغبت باشیم؟ ✍️ زورگویى و تهدید به اخراج و تبعید، به نوعى در مورد همه ى انبیا بوده است، چنانكه در جاى دیگر مى خوانیم: كافران نسبت به پیامبران خود چنین تهدیدهایى داشته اند. «قال الّذین كفروا لرسلهم لنخرجنّكم من أرضنا أو لتعودنّ فى ملّتنا» هیچ یك از انبیا پیش از رسالت، مشرك و بت پرست نبوده اند، ولى برخورد آنان با مشركان آرام بوده است. امّا پس از رسالت با عزم و اراده اى قوى تر مردم را هدایت كرده و با مشركان مقابله مى كردند، لذا خطاب «لتعودنّ»، به پیروان انبیا است، نه خود آنان. 👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour 🆔 @sahife2
برنامه ی *️⃣ وَمِن كلامٍ لَهُ عَليهِ السَلامُ قالَ بَعْدَ تِلاوَتِهِ: «أَلْهَاكُمْ التَّكَاثُرُ* حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ». از سخنان امام عليه السلام است كه هنگام تلاوت آيات «أَلْهَاكُمْ التَّكَاثُرُ* حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ» بيان فرموده است. 👈 این خطبه در 4 بخش می آید : ✳️ بخش دوم: عالم مردگان *️⃣ أُولَئِكُمْ سَلَفُ غَايَتِكُمْ وَ فُرَّاطُ مَنَاهِلِكُمْ، الَّذِينَ كَانَتْ لَهُمْ مَقَاوِمُ الْعِزِّ وَ حَلَبَاتُ الْفَخْرِ، مُلُوكاً وَ سُوَقاً، سَلَكُوا فِي بُطُونِ الْبَرْزَخِ سَبِيلًا سُلِّطَتِ الْأَرْضُ عَلَيْهِمْ فِيهِ، فَأَكَلَتْ مِنْ لُحُومِهِمْ وَ شَرِبَتْ مِنْ دِمَائِهِمْ، فَأَصْبَحُوا فِي فَجَوَاتِ قُبُورِهِمْ جَمَاداً لَا يَنْمُونَ وَ ضِمَاراً لَا يُوجَدُونَ. لَا يُفْزِعُهُمْ وُرُودُ الْأَهْوَالِ وَ لَا يَحْزُنُهُمْ تَنَكُّرُ الْأَحْوَالِ وَ لَا يَحْفِلُونَ بِالرَّوَاجِفِ وَ لَا يَأْذَنُونَ لِلْقَوَاصِفِ، غُيَّباً لَا يُنْتَظَرُونَ وَ شُهُوداً لَا يَحْضُرُونَ، وَ إِنَّمَا كَانُوا جَمِيعاً فَتَشَتَّتُوا وَ [أُلَّافاً] آلَافاً فَافْتَرَقُوا؛ وَ مَا عَنْ طُولِ عَهْدِهِمْ وَ لَا بُعْدِ مَحَلِّهِمْ عَمِيَتْ أَخْبَارُهُمْ وَ صَمَّتْ دِيَارُهُمْ، وَ لَكِنَّهُمْ سُقُوا كَأْساً بَدَّلَتْهُمْ بِالنُّطْقِ خَرَساً وَ بِالسَّمْعِ صَمَماً وَ بِالْحَرَكَاتِ سُكُوناً، فَكَأَنَّهُمْ فِي ارْتِجَالِ الصِّفَةِ صَرْعَى سُبَاتٍ، جِيرَانٌ لَا يَتَأَنَّسُونَ وَ أَحِبَّاءُ لَا يَتَزَاوَرُونَ. بَلِيَتْ بَيْنَهُمْ عُرَا التَّعَارُفِ وَ انْقَطَعَتْ مِنْهُمْ أَسْبَابُ الْإِخَاءِ، فَكُلُّهُمْ وَحِيدٌ وَ هُمْ جَمِيعٌ وَ بِجَانِبِ الْهَجْرِ وَ هُمْ أَخِلَّاءُ لَا يَتَعَارَفُونَ لِلَيْلٍ صَبَاحاً وَ لَا لِنَهَارٍ مَسَاءً أَيُّ الْجَدِيدَيْنِ ظَعَنُوا فِيهِ كَانَ عَلَيْهِمْ سَرْمَداً؛ شَاهَدُوا مِنْ أَخْطَارِ دَارِهِمْ أَفْظَعَ مِمَّا خَافُوا وَ رَأَوْا مِنْ آيَاتِهَا أَعْظَمَ مِمَّا قَدَّرُوا. [فَكِلَا] فَكِلْتَا الْغَايَتَيْنِ مُدَّتْ لَهُمْ إِلَى مَبَاءَةٍ فَاتَتْ مَبَالِغَ الْخَوْفِ وَ الرَّجَاءِ، فَلَوْ كَانُوا يَنْطِقُونَ بِهَا لَعَيُّوا بِصِفَةِ مَا شَاهَدُوا وَ مَا عَايَنُوا. ✳️ 2. شرح حالات رفتگان : *️⃣ آنها پيش از شما به كام مرگ فرو رفتند، و براى رسيدن به آبشخور، از شما پيشى گرفتند. در حالى كه آنها داراى عزّت پايدار، و درجات والاى افتخار بودند. پادشاهان حاكم، يا رعيّت سر فراز بودند كه سرانجام به درون برزخ راه يافتند، و زمين آنها را در خود گرفت، و از گوشت بدن هاى آنان خورد، و از خون آنان نوشيد، پس در شكاف گورها بى جان و بدون حركت پنهان مانده اند. نه از دگرگونى ها نگرانند، و نه از زلزله ها ترسناك، و نه از فريادهاى سخت هراسى دارند. غائب شدگانى كه كسى انتظار آنان را نمى كشد، و حاضرانى كه حضور نمى يابند، اجتماعى داشتند و پراكنده شدند، با يكديگر مهربان بودند و جدا گرديدند. اگر يادشان فراموش گشت، يا ديارشان ساكت شد، براى طولانى شدن زمان يا دورى مكان نيست، بلكه جام مرگ نوشيدند. گويا بودند و لال شدند، شنوا بودند و كر گشتند، و حركاتشان به سكون تبديل شد، چنان آرميدند كه گويا بيهوش بر خاك افتاده و در خواب فرو رفته اند. همسايگانى هستند كه با يكديگر انس نمى گيرند و دوستانى اند كه به ديدار يكديگر نمى روند. پيوندهاى شناسايى در ميانشان پوسيده، و اسباب برادرى قطع گرديده است. با اينكه در يك جا گرد آمده اند تنهايند، رفيقان يكديگرند و از هم دورند، نه براى شب صبحگاهى مى شناسند، و نه براى روز شامگاهى. شب، يا روزى كه به سفر مرگ رفته اند براى آنها جاويدان است. خطرات آن جهان را وحشتناك تر از آنچه مى ترسيدند يافتند، و نشانه هاى آن را بزرگ تر از آنچه مى پنداشتند مشاهده كردند. براى رسيدن به بهشت يا جهنّم، تا قرارگاه اصلى شان مهلت داده شدند، و جهانى از بيم و اميد برايشان فراهم آمد. اگر مى خواستند آنچه را كه ديدند توصيف كنند، زبانشان عاجز مى شد. http://farsi.balaghah.net/محمد-دشتی/ترجمه 👌 شرح فقرات نورانی فوق را " اینجا " بخوانید * عالم عجيب پس از 🆔 @sahife2
‏ 2 8 8- با همنشينان https://eitaa.com/sahife2/59467 ✳️ از اهداف اصلى بعثت پيامبران، اخلاق معاشرتى مردم بوده است، به ويژه‏ حسن خلق كه كليد بهشت و وسيله جلب رضاى خدا، نشانه قدرت ايمان و همطراز با عبادت‏هاى شبانه روزى است. پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: أَحَبُّكُمْ إِلَى اللَّهِ أَحْسَنُكُمْ أَخْلاقاً الْمُوَطِّئُونَ اكْنافاً الَّذينَ يَاْلَفُونَ وَ يُؤْلَفُونَ وَ أَبْغَضُكُمْ إِلَى اللَّهِ الْمَشَّاؤُنَ بِالنَّمِيْمَةِ الْمُفَرِّقُونَ بَيْنَ الْإِخْوانِ الْمُلْتَمِسُونَ لِلْبَراءِ الْعَثَراتِ. از همه شما محبوب‏تر نزد خدا كسى است كه اخلاقش از همه بهتر باشد، همان كسانى كه متواضعند، با ديگران مى‏جوشند و مردم نيز با آنها مى‏جوشند و از همه منفورتر نزد خدا؛ سخن چينانى هستند كه در ميان برادران جدايى مى‏افكنند و براى افراد بى‏گناه در جستجوى لغزشند. بدون شك از عوامل سازنده شخصيّت انسان بعد اراده و تصميم او، همنشينى و معاشرت با انسان‏هاى گوناگون است؛ زيرا انسان ناخواسته تأثيرپذير از همنشينان است و بخش مهمى از افكار و صفات اخلاقى خود را از طريق آنان مى‏گيرد. اين حقيقت روانى از نظر علمى و تجربى هم به اثبات رسيده و آيات و روايات بسيارى هم در دوست‏يابى و شناخت نيك همنشين وارد شده است. چه بسا نقش همنشين در خوشبختى و بدبختى حياتى است كه گاه تا سر حد خوارى و نابودى پيش مى‏برد و گاه به اوج افتخار مى‏رساند. قرآن از حالت دوستانى كه در مسير گناه و فساد و يا زرق و برق دنيا، دست مودّت و همكارى به هم مى‏دهند پرده برداشته و مى‏فرمايد: الْأَخِلَّآءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ» «زخرف 67» در آن روز دوستان دشمن يكديگرند مگر پرهيزكاران. تبديل شدن دوستى‏هاى شيرين به دشمنى آشكار در روز قيامت طبيعى است؛ زيرا هر كسى ديگرى را عامل بدبختى و بيچارگى خود مى‏شمرد، مى‏گويد: تو اين راه را به من نشان دادى و مرا به سوى آن دعوت كردى. تو بودى كه دنيا را در نظر من زينت دادى و مرا به آن تشويق نمودى، تو بودى كه مرا غرق نخوت و شهرت و ثروت كردى و از سرنوشتم بى‏خبر كردى و ... تنها پرهيزگاران كه پيوندشان جاودانى است، چرا كه بر محور ارزش‏هاى جاودانى دور زده و نتايج پربار آن در آخرت آشكار مى‏شود و چه لذّت‏ها و خوشى‏هايى در انتظار آنان است. پس بنگريد به ملاك‏هايى كه اميرمؤمنان عليه السلام در كلام گوياى خويش فرموده است: مُجالَسَةُ الأَشْرارِ تُورِثُ سُوءَ الظَّنِّ بِالْأَخْيارِ وَ مُجالَسَةُ الأخْيارِ تُلْحِقُ الأَشْرارَ بِالْأَخْيارِ وَ مُجالَسَةُ الْأَبْرارِ لِلْفُجَّارِ تُلْحِقُ الْأَبْرارَ بِالْفُجَّارِ فَمَنِ اشْتَبَهَ عَلَيْكُمْ أَمْرُهُ وَ لَمْ تَعْرِفُوا دِينَهُ فَانْظُرُوا إِلَى خُلَطائِهِ فَإِنْ كانُوا أَهْلَ دِينِ اللَّهِ فَهُوَ عَلَى‏ دِينِ اللَّهِ وَ انْ كانُوا عَلى‏ غَيْرِ دِيْنِ اللَّهِ فَلا حَظَّ لَهُ مِنْ دِينِ اللَّهِ. همنشينى با بدان مايه بدبينى به نيكان است و همنشينى با خوبان بدان را به خوبان پيوند دهد. و همنشينى نيكان با بدكاران؛ نيكوكاران را به بدكاران پيوست مى‏دهد. هر كه وضع او براى شما نامعلوم شد و مرام و آيين او را نشناختيد به همنشينان او بنگريد، اگر اهل دين خدايند؛ پس او اهل دين‏ خداست و اگر از دين بريده پس بهره‏اى از دين براى او نيست. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏8، ص: 328 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2