◀️ آمادگى براى سفر آخرت:
قسمت 1
📜 امام عليه السلام در اين كلام حكيمانه و فشرده و كوتاه، مردم را براى آماده شدن سفر آخرت اندرز مى دهد و مى فرمايد: «كسى كه دورى سفر آخرت را به ياد داشته باشد خود را مهيا مى سازد»؛ (مَنْ تَذَكَّرَ بُعْدَ السَّفَرِ اسْتَعَدَّ).
در اين حديث شريف و احاديث فراوان ديگر، مردمِ دنيا به مسافرانى تشبيه شده اند كه به سوى منزلگاه دوردست اما بسيار مرفه و پربركت در حركتند و بايد براى رسيدن به سرمنزل مقصود مركبى راهوار و زاد و توشه اى فراوان آماده سازند وگرنه در وسط راه مى مانند و به مقصد نخواهند رسيد. همين معنا به صورت ديگرى در حكمت 77 آمده بود آنجا كه فرمود: «آهِ مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ وَطُولِ الطَّرِيقِ وَبُعْدِ السَّفَرِ؛ آه از كمى زاد و توشه و طولانى بودن راه و دورى سفر».
ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه خود و متقى هندى در كنزالعمّال حديث جالبى ذكر مى كنند كه بى ارتباط به مقصود ما نيست و مضمون آن چنين است: پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله رو به يارانش كرد و فرمود: مَثَل من و شما و دنيا همچون جمعيتى است كه از يك بيابان خشك و خالى عبور مى كردند و به جايى رسيدند كه نمى دانستند آنچه را پيمودند بيشتر است يا آنچه تا مقصد باقى مانده است؟ در حالى كه زاد و توشه آنها تمام شد و مركب آنها از راه ماند و در ميان اين بيابان خشك و خالى، سرگردان ماندند؛ نه زادى داشتند و نه مركبى، ازاينرو به هلاكت يقين پيدا كردند. در اين هنگام مردى نمايان شد كه لباس خوبى بر تن داشت وقطرات آب از سر و رويش مى چكيد. گفتند: به يقين اين شخص از سرزمين آباد و پرآبى مى آيد و احوال او نشان مى دهد كه راه به آنجا نزديك است. هنگامى كه آن مرد به آنها رسيد و حال ايشان را مشاهده كرد به آنها گفت: اگر شما را به محلى پرآب و باغ هاى سرسبز راهنمايى كنم چه مى كنيد؟ گفتند: هرگز با تو مخالفت نخواهيم كرد. گفت: با خدا عهد و پيمان ببنديد كه چنين خواهد بود. آنها عهد و پيمان بستند و آن مرد آنها را به محلى پرآب و باغهايى سرسبز هدايت كرد. هنگامى كه به آنجا رسيدند مقدار كمى در آنجا ماندند سپس آن مرد به آنها گفت: برخيزيد و آماده شويد به سوى باغ هايى كه از اين باغ ها پربارتر وآبى كه از اين آب گواراتر است برويم. بسيارى از آنها گفتند: ما باور نمى كنيم به چنان سرزمينى برسيم؛ ولى گروه اندكى از آنها گفتند: مگر شما با اين مرد عهد و پيمان نبستيد كه مخالفت نكنيد؟ آنچه در آغاز گفته بود به حقيقت پيوست و بقيه گفتار او مانند آن است كه در آغاز گفته. اين گروه اندك، همراه آن مرد حركت كردند و او آنها را به باغ هايى سرسبزتر و آبهايى گواراتر رساند؛ ولى آن گروه اول كه مخالفت كرده بودند در همان شب دشمنانى به آنها حمله كرده و صبحگاهان عده اى كشته و عده اى اسير شده بودند. قرآن مجيد نيز مى گويد: «(وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى)؛ زاد و توشه (براى سفر آخرت) برگيريد كه برترين زاد و توشه همان تقوا و پرهيزكارى است».
👈ادامه دارد ...
#نهج_البلاغه_حكمت_280
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
◀️ آمادگى براى سفر آخرت:
قسمت 2
📜 جالب اينكه در حديثى مى خوانيم كه زُهرى، يكى از سرشناسان اهل سنت از تابعين، امام على بن حسين عليه السلام را در شبى سرد و بارانى ديدار كرد در حالى كه بر پشت آن حضرت مقدارى آرد بود و حضرت به سويى حركت مى كرد. زهرى عرض كرد: اى پسر رسول خدا! اين چيست؟ حضرت فرمود: قصد سفرى دارم و مشغول تهيه زاد و توشه آن و گذاشتن در محل مطمئنى هستم. زهرى گفت: غلام من اينجاست به شما كمك مى كند. حضرت قبول نكرد. زهرى عرض كرد: خودم آن را برمى دارم و براى شما مى آورم. امام سجادعليه السلام فرمود: من ميل ندارم چيزى كه موجب نجات من و سبب حسن ورودم به مقصد است خودم حمل نكنم، تو را به خدا سوگند مى دهم كه سراغ كار خود بروى و من را رها سازى. زهرى از آن حضرت جدا شد و رفت. بعد از چند روز امام عليه السلام را ديد عرض كرد: اى پسر رسول خدا! اثرى از آن سفرى كه فرمودى نمى بينم. امام عليه السلام فرمود: آرى اى زهرى. آن گمانى كه كردى (كه منظورم سفر دنياست) درست نبوده است منظورم سفر آخرت و آماده شدن براى آن است. آرى. آماده شدن براى مرگ وسفر آخرت به وسيله پرهيز از حرام و بذل و بخشش در راه خير حاصل مى شود.
#نهج_البلاغه_حكمت_280
🖋کانال انس با صحیفه سجادیه
🆔 @sahife2
❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #بقره
#بقره_165
وَمِنَ الْنَّاسِ مَنْ يَتَّخِذَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَاداً يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ أَشَدُّ حُبّاً لِلَّهِ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ
و بعضى از مردم كسانى هستند كه معبودهایى غیر از خداوند براى خود برمىگزینند و آنها را همچون دوست داشتن خدا، دوست مىدارند. امّا آنان كه ایمان دارند، عشقشان به خدا (از عشق مشركان به معبودهاشان) شدیدتر است و آنها كه (با پرستش بت به خود) ستم كردند، هنگامى كه عذاب خدا را مشاهده كنند، خواهند دانست كه تمام نیروها، تنها به دست خداست و او داراى عذاب شدید است.
⏺ پرستش و محبّت غیر خدا، ممنوع است. «یتّخذ من دون اللَّه انداداً یحبّونهم»
⏺ احساسات باید در رابطه با اعتقادات باشد. «الّذین آمنوا اشدّ حُبّاً للّه»
⏺ برخى از مردم تا وقتى پردهها كنار نرود و قیامت را مشاهده نكنند، به پوچى و بیهودگى راه و فكر خویش پى نمىبرند. «ولو یرى الّذین»
⏺ قدرت در جذب نیرو مؤثر است. «انّ القوّة للّه جمیعاً» پس جذب غیر او نشوید.
🔗 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇
https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour
⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#دعای_روزانه_رمضان
🌺 #رمضان_روز_26
اللهمّ اجْعَل سَعْیی فیهِ مَشْکوراً
وذَنْبی فیهِ مَغْفوراً
وعَملی فیهِ مَقْبولاً
وعَیْبی فیهِ مَسْتوراً
یا أسْمَعِ السّامعین.
خدایا قرار بده کوشش مرا در این ماه قدردانـى شده
وگناه مرا در این ماه آمرزیده
وکردارم را در آن مورد قبول
وعیب مرا در آن پوشیده
اى شنواترین شنوایان.
👈 شرح صوتی دعا در لینک زیر
http://alumni.miu.ac.ir/index.aspx?siteid=2&pageid=30651
http://www.aviny.com/Voice/ramazan/sharh_doa_ruzane/mojtahedi.aspx
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#رمضان_روز_26
👈 #ختم_سی_روزه_قرآن_کریم
#جزء_خوانی قرآن بصورت #تحریر (تندخوانی)
#جزء_26
https://qurantv.ir/qariinfo/6827
👈 #ختم_سی_روزه_صحیفه_سجادیه
از صفحه 328 تا صفحه 338
http://moshaf.org/files/other/document/Sahifeh%20Sajjadiyeh.pdf
👈 مقید باشیم به توفیق الهی و با استمداد از آقا امام سجاد علیه السلام روزانه برنامه ی تعیین شده را با هم قرائت کنیم
🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
Sahifeh Sajjadiyeh-bonyana.com.pdf
2.95M
🌙 لطفا کتاب صحیفه سجادیه - از صفحه از صفحه 328 تا صفحه 338 مطالعه شود
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_46
#دعا_چهل_شش_20
بند 20 تا 23
«20» مَا أَكْثَرَ تَصَرُّفَهُ فِي عَذَابِكَ وَ مَا أَطْوَلَ تَرَدُّدَهُ فِي عِقَابِكَ وَ مَا أَبْعَدَ غَايَتَهُ مِنَ الْفَرَجِ وَ مَا أَقْنَطَهُ مِنْ سُهُولَةِ الْمَخْرَجِ عَدْلًا مِنْ قَضَائِكَ لَا تَجُورُ فِيهِ وَ إِنْصَافاً مِنْ حُكْمِكَ لَا تَحِيفُ عَلَيْهِ
«21» فَقَدْ ظَاهَرْتَ الْحُجَجَ وَ أَبْلَيْتَ الْأَعْذَارَ وَ قَدْ تَقَدَّمْتَ بِالْوَعِيدِ وَ تَلَطَّفْتَ فِي التَّرْغِيبِ وَ ضَرَبْتَ الْأَمْثَالَ وَ أَطَلْتَ الْإِمْهَالَ وَ أَخَّرْتَ وَ أَنْتَ مُسْتَطِيعٌ لِلمُعَاجَلَةِ وَ تَأَنَّيْتَ وَ أَنْتَ مَلِيءٌ بِالْمُبَادَرَةِ
چه بسيار دگرگونىهايى كه در عذابت براى او هست، و چه بسيار زمان طولانى و درازى كه در عرصه كيفرت رفت و آمد خواهد داشت، و فرج و گشايش از چنين انسانى چه اندازه دور است، و از رهايى يافتن از جهنّم به آسانى و سهولت، چه بسيار نااميد است. اين مجازاتها، بر اساس عدالت در حكم توست كه در آن ستم نمىكنى، و از انصاف در فرمان توست كه ظلمى در آن روا نمىدارى. همانا حجتهايت را براى بيدارى مردم، پى در پى آوردى و دليل و عذرت را به سوى آنان فرستادى، و تهديدت را يادآور شدى، و در ترغيب بندگان به ايمان و عمل، لطف و مدارا را به كار گرفتى، و براى بيدارى آنان مثلها زدى، و مهلت به مردم را طولانى كردى. كيفر را به تأخير انداختى، در حالى كه بر شتابِ به عذاب توانا بودى، و فرصت دادى در صورتى كه بر عجله قدرت داشتى.
«22» لَمْ تَكُنْ أَنَاتُكَ عَجْزاً وَ لَا إِمْهَالُكَ وَهْناً وَ لَا إِمْسَاكُكَ غَفْلَةً وَ لَا انْتِظَارُكَ مُدَارَاةً بَلْ لِتَكُونَ حُجَّتُكَ أَبْلَغَ وَ كَرَمُكَ أَكْمَلَ وَ إِحْسَانُكَ أَوْفَى وَ نِعْمَتُكَ أَتَمَّ كُلُّ ذَلِكَ كَانَ وَ لَمْ تَزَلْ وَ هُوَ كَائِنٌ وَ لَا تَزَالُ
«23» حُجَّتُكَ أَجَلُّ مِنْ أَنْ تُوصَفَ بِكُلِّهَا وَ مَجْدُكَ أَرْفَعُ مِنْ أَنْ يُحَدَّ بِكُنْهِهِ وَ نِعْمَتُكَ أَكْثَرُ مِنْ أَنْ تُحْصَى بِأَسْرِهَا وَ إِحْسَانُكَ أَكْثَرُ مِنْ أَنْ تُشْكَرَ عَلَى أَقَلِّهِ
مدارايت از روى ناتوانى، و مهلت دادنت از باب سستى، و خودداريت به خاطر غفلت، و به تأخير انداختنت از روى مدارا و سازش نبود؛ بلكه براى اين بوده كه حجتت رساتر، و بزرگواريت كاملتر، و احسانت فراگيرتر، و نعمتت تمامتر باشد. تمام اينها بود و هست، و مىباشد و خواهد بود. حجتت برتر از آن است، كه بتوان همه آن را به دايره وصف كشيد، و بزرگيت بالاتر از آن است كه بتوان به عمق و ژرفاى آن رسيد، و نعمتت بيش از آن است كه كمترينش سپاس شود.
دعای #چهل_شش
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_46
#دعا_چهل_شش_22
#تاخیر_در_عذاب 1
⏺ مهلت دادن و شتاب نكردن خداوند در عذاب بندگانش بر دو گونه است؛
اوّل: تأخير و مهلت دادن عذاب نسبت به مؤمنان:
هدف خداوند متعال در اين تأخير، بيدار شدن بنده مؤمن و پيدا كردن راه هدايت و رستگارى است، در واقع يك نوع تفضّل و مهربانى از طرف خداوند مقدّر شده تا بنده از خواب غفلت بيرون بيايد و راه توبه پيش بگيرد و با خداى خود آشتى كند. و بدا به حال كسى كه با اين همه لطف خداوند، باز هم راه اهمال و سستى را پيشه خود ساخته و دنبال بيرون آمدن از شقاوت و بدبختى است، پس نبايد بر استدراج و تأخير انداختن خداوند، غرّه شد و از توبه غافل ماند.
حضرت على عليه السلام در اين باره مىفرمايد:
قَدْ امْهِلُوا فى طَلَبِ الْمَخْرَجِ وَ هُدُوا سَبيلَ الْمَنْهَجِ وَ عُمِّرُوا مَهَلَ الْمُسْتَعْتِبِ.
اينان در دنيا براى بيرون آمدن از گمراهى مهلت داده شدند، و به راه روشن هدايت گشتند، و فرصت در اختيارشان قرار گرفت، مانند فرصت دادن به شخصى كه ناراضى را از خود راضى كند.
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 12 ، ص: 43
👌 دعای #چهل_شش
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_46
#دعا_چهل_شش_22
#تاخیر_در_عذاب 2
⏺ دوّم: تأخير در عذاب نسبت به كفّار:
از آيات و روايات و احاديث استفاده مىشود كه: مهلت دادن به كفّار و عدم شتاب در عذاب آنان در واقع يك نوع مجازات الهى محسوب مىشود به نام مجازات استدراجى، يعنى چنين است كه خداوند گناهكاران را طغيانگران جسور و زورمند را طبق يك سنّت، فورى و سريع مجازات نمىكند، بلكه درهاى نعمتها را به روى آنها مىگشايد.
هرچه بيشتر در مسير طغيان گام برداند، نعمت خود را بيشتر مىكند، و اين از دو حال خارج نيست، يا اين نعمتها، باعث تنبّه و بيداريشان مىشود، كه در اين حال برنامه هدايت الهى عملى شده است، و يا اين كه بر غرور و بىخبرى آنان مىافزايد، كه در اين صورت مجازات ايشان به هنگام رسيدن به آخرين مرحله، دردناكتر مىشود؛ زيرا هنگامى كه غرق انواع ناز و نعمتها مىشوند، خداوند همه را ازمىگيرد و طومار زندگانى آنها را در هم مىپيچد و اين گونه مجازات بسيار دردناك و سختتر است.
خداوند متعال در اين باره مىفرمايد:
فَذَرْنِى وَ مَن يُكَذّبُ بِهذَا الْحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُم مّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ
پس مرا با كسانى كه اين قرآن را انكار مىكنند واگذار، به زودى ما آنان را به تدريج از آن جا كه نمىدانند [به سوى عذاب] مىكشانيم.
خداوند در اين آيات به گنهكاران هشدار مىدهد كه تأخير در كيفر را دليل بر پاكى و درستى خود، يا ضعف و ناتوانى پروردگار نگيرند و ناز و نعمتهايى را كه در آن غرقند، نشانه تقرّبشان به خدا ندانند، بلكه اين مقدّمه مجازات استدراجى خداوند است كه به آنها مهلت مىدهد بالا و بالاتر بروند امّا سرانجام آنان را چنان بر زمين مىكوبد كه اثرى از ايشان باقى نماند و تمام هستى و تاريخشان را در هم مىپيچد.
محمد بن مسلم در روايتى از امام محمد باقر عليه السلام چنين سؤال مىكند:
اخبِرنى عَنِ الْكافِرِ الْمَوْتُ خَيْرٌ لَهُ أَمِ الْحَياةُ فَقالَ عليه السلام: الْمَوْتُ خَيْرٌ لِلْمُؤْمِنِ وَ الْكافِرِ، قُلْتُ: وَ لِمَ؟ قالَ: لِانَّ اللَّهَ يَقُولُ
وَمَا عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ لّلْأَبْرَارِوَ يَقُولُ: وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِى لَهُمْ خَيْرٌ لِاَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِى لَهُمْ لِيَزْدَادُواْ إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ
خبر بده مرا از اينكه مرگ براى كافر بهتر است يا زندگى؟ امام عليه السلام در جواب فرمود: مرگ براى مؤمن و كافر خوب و پسنديده است. گفتم: چرا؟ فرمود:
براى اينكه خداوند متعال مىفرمايد: «و آنچه [غير از بهشت و نعمت هايش] نزد خداست، براى نيكوكاران بهتر است.» و نيز مىفرمايد: «و كسانى كه كافر شدند، گمان نكنند مهلتى كه به آنان مىدهيم به سودشان خواهد بود، جز اين نيست كه مهلتشان مىدهيم تا بر گناه خود بيفزايند، و براى آنان عذابى خوار كننده است.».
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 12 ، ص: 43
👌 دعای #چهل_شش
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_46
#دعا_چهل_شش_22
#تاخیر_در_عذاب 3
⏺ امام صادق عليه السلام درباره تأخير و تعجيل عذاب مىفرمايد:
اذا ارادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَيْراً عَجَّلَ عُقُوْبَتَهُ فِى الدُّنْيا وَ اذا اراد بِعَبْدٍ سُوءاً امْسَكَ عَلَيْهِ ذُنُوبَهُ حَتَّى يُوافِىَ بِها يَوْمَ الْقِيامَةِ.
هر گاه خداوند خير بندهاى را بخواهد، در دنيا به مجازات او شتاب مىورزد و هر گاه شرّ بندهاى را بخواهد، گناهانش را براى او نگاه مىدارد تا روز قيامت در برابر آن كيفر كامل ببيند.
پس اين اموال و فرزندان در حقيقت، يك نوع عذاب و مجازات براى كفّار مىباشد؛ زيرا خداوند مىخواهد آنها را در ناز و نعمت فرو برد تا به هنگام گرفتار شدن در چنگال كيفر الهى، تحمّل عذاب بر آنها دردناكتر باشد، چون اگر درهاى نعمت به سوى انسان بسته باشد و آمادگى پذيرش ناراحتىها را پيدا كند، مجازات، زياد و دردناك نخواهد بود، امّا اگر كسى را از ميان ناز و نعمت بيرون كشند و به سياه چال زندان وحشتناكى بيفكنند فوق العاده دردناكتر خواهد بود، علاوه بر اين فراوانى نعمت، باعث مىشود پردههاى غفلت و غرور بر روى چشمان ضخيمتر شود، تا آن جا كه راه بازگشت براى آنان غيرممكن گردد و اين همان عذاب استدراجى خداوند است و به تعبير ديگر بدترين نوع گمراهى، آن است كه خداوند انسان را به حال خود واگذارد و در گناه و معصيت به او مهلت دهد.
خداوند متعال در قرآن كريم مىفرمايد:
أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِمِن مَّالٍ وَ بَنِينَ* نُسَارِعُ لَهُمْ فِى الْخَيْرَ تِ بَل لَّا يَشْعُرُونَ
آيا گمان مىكنند افزونى و گسترشى كه به سبب مال و اولاد به آنان مىدهيم،* در حقيقت مىخواهيم در عطا كردن خيرات به آنان شتاب ورزيم؟ [چنين نيست] بلكه [آنان] درك نمىكنند [كه ما مىخواهيم با افزونى مال و اولاد، در تفرقه، طغيان، گمراهى و تيرهبختى بيشترى فرو روند.]
👈 ادامه دارد ...
تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج 12 ، ص: 43
👌 دعای #چهل_شش
◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2