#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_5 #دعا_پنجم_1 #عجايب_عظمت_حق‏ #عظمت_آفرینش #عجايب_انسان‏ 3 #خون 2 🔴 كارل كه از اساتيد بزرگ قرن معاصر است، درباره خون و محيط داخلى آن مى‏گويد: محيط داخلى، جزئى از بافت‏ها و از آن غير قابل تفكيك است و ادامه زندگى براى اندام‏هاى بدن بدون آن ممكن نيست. تمام تظاهرات حيات عضوى و حالت سلسله عصبى و افكار و اميال ومحبّت‏ها و خشونت‏هاى ما و زشتى و زيبايى جهان در ديده ما با حالت فيزيكو شيميايى اين محيط بستگى دارد. اين محيط از خون كه در شريان‏ها و وريدها گردش مى‏كند، و مايعى كه از جدار مويرگ‏ها مى‏گذرد و در ما بين اندام‏ها و بافت‏ها نفوذ مى‏كند تشكيل شده است و به اين ترتيب مى‏توان يك محيط عمومى شامل خون و محيطهاى موضعى كه به وسيله لنف بين بافتى ايجاد مى‏شود تميز داد. هر عضوى به استخرى مملوّ از نباتات آبى شبيه است كه به وسيله نهر كوچكى سيراب مى‏شود. آب را كد استخر نظير با لنفى است كه سلول‏ها در آن شناورند و مازاد تغذيه گياهان و مواد شيميايى ديگرى كه آزاد مى‏كنند در آن ريخته مى‏شود. ميزان ركود يا آلودگى اين به سرعت حجم جويبارى كه در آن مى‏ريزد بستگى دارد، همچنين تركيب لنف بين بافتى نيز به وسيله مقدار خون شريان مغذّى عضو تنظيم مى‏شود. در هر حال خون است كه به طور مستقيم يا غير مستقيم تركيب محيطى را كه در آن تمام سلول‏هاى بدن زندگى مى‏كنند مى‏سازد. خون نيز بافتى مانند همه بافت‏هاى ديگر بدن است و تقريباً شامل 30000 ميليارد گلبول قرمز و 50 ميليارد گلبول سفيد است. اين گلبول‏ها مانند ساير سلول‏هاى بدن در ميان تار و پودى ثابت نشده‏اند، بلكه در مايعى به نام پلاسما شناورند و به اين ترتيب خون، بافت سيّالى است كه تمام قسمت‏هاى بدن را فرا مى‏گيرد و به هر سلول غذايى را كه نيازمند است مى‏رساند، در عين حال محصولات زايد زندگى بافتى را نيز جمع آورى مى‏كند، به علاوه مواد شيميايى لازم و سلول‏هايى كه بتوانند نواحى آسيب ديده بدن را از نو ترميم كنند نيز با خود دارد و با اين عمل شگفت انگيزش بمانند سيلابى است كه به كمك گل و لاى و تنه‏هاى درختى كه با خود كنده و آورده است خانه‏هاى خراب شده مسيرش را از نو ترميم مى‏كند. ساختمان پلاسماى خون در حقيقت آن چيزى نيست كه شيميست‏ها تصور مى‏كنند و علاوه بر موادى كه آزمايش‏هاى ايشان نشان داده است عناصر فراوان ديگر نيز در خود دارد. از يك طرف محقّقاً محلولى از بازها و اسيدها و املاح و پروتيين‏هايى است كه وان اسليك و هندرسون قوانين تعادل فيزيكو شيميايى آنها را كشف كرده‏اند و به علت اين تركيب خاص، خون مى‏تواند با وجود ترشحات دائمى مواد اسيدى بافت‏ها، حالت يونى خود را كه خيلى نزديك به خنثى است حفظ كند و براى تمام سلول‏هاى بدن محيط تغييرناپذيرى كه نه زياد قليايى ونه اسيد است بسازد، ولى از طرف ديگر شامل پروتيين‏ها و پلى پيتيدها و اسيدهاى آمينه و قندها و چربى‏ها و مايه‏ها و مقادير ناچيزى از فلزات مختلف و محصول ترشحات غدد داخلى و بافت‏ها نيز هست و ما هنوز به خوبى ماهيت بسيارى از اين مواد را نمى‏شناسيم و به زحمت مى‏توانيم اعمال پيچيده و متعدد آنها را توجيه كنيم. در پلاسماى خون براى هر بافتى غذاى مخصوص همان بافت و موادى كه اعمال آن را تند يا برعكس آهسته مى‏كند وجود دارد و به اين جهت مثلًا بعضى چربى‏ها توام با پروتيين‏هاى سرم مى‏توانند از قدرت تقسيم سلولى بكاهند و حتى‏ آن را يكباره متوقف سازند. همچنين در سرم خون عناصرى يافت مى‏شود كه مى‏توانند مانع از رشد باكترى‏ها گردند. اين مواد در نسوجى كه مورد حمله ميكرب‏ها قرار گرفته است تهيه مى‏شود و براى دفاع به كار مى‏رود، به علاوه در پلاسما ماده‏اى به نام فيبرينوژن موجود است كه به شكل فيبرين در مى‏آيد و با چسبندگى خاص خود به زودى روى عروق زخمى شده را مى‏پوشاند و از خونروى جلوگيرى مى‏كند. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 239 👌 دعای #پنجم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_5 #دعا_پنجم_1 #عجايب_عظمت_حق‏ #عظمت_آفرینش #عجايب_انسان‏ 3 #خون 3 🔴 سلول‏هاى خونى يعنى گلبول‏هاى سفيد و قرمز وظيفه بزرگى را در تشكيلات محيط داخلى دارند. در حقيقت پلاسما نمى‏تواند جز مقدار كمى از اكسيژن هوا را در خود حل و ذخيره كند و اگر گلبول‏هاى قرمز مقدار كافى اكسيژن با خود حمل نمى‏كردند، تهيه اين ماده حياتى براى توده عجيب سلول‏هاى بدن كه دائماً طلب اكسيژن مى‏كنند به وسيله پلاسما غير ممكن بود. گلبول قرمز سلول زنده‏اى نيست، بلكه كيسه كوچكى پر از هموگلوبين است كه هنگام عبور از ريه، اكسيژن هوا را در خود مى‏گيرد و چند لحظه بعد آن را به سلول‏هاى گرسنه بافت‏ها پس مى‏دهد. در همين حال سلول‏ها اسيد كربونيك و ديگر مواد زايد را نيز در خون مى‏ريزند. گلبول‏هاى سفيد برعكس، سلول‏هاى زنده‏اى هستند كه گاهى در ميان پلاسماى خون شناورند و گاهى نيز از جدار مويرگ‏ها مى‏گذرند و تا سطح سلول‏هاى مخاط روده و اندام‏هاى ديگر مى‏خزند. به وسيله اين عوامل است كه خون از عهده انجام وظايف خود مانند يك نسج سيّال و عامل ترميم نسوج فرسوده و در عين حال محيطى مايع و جامد بر مى‏آيد و به هر جا كه وجودش لازم باشد خود را مى‏رساند. به وسيله خون در پيرامون ميكرب‏هايى كه به يك ناحيه بدن هجوم آورده‏اند به زودى توده بزرگى از گلبول‏هاى سفيد حاضر مى‏شوند و به مبارزه مى‏پردازند. همچنين خون براى ترميم زخم‏هاى پوستى و اندام‏ها مواد ضرورى را با خود همراه‏ مى‏آورد. گلبول‏ها در اين جا به شكل سلول‏هاى ثابت در مى‏آيند و به دور خود رشته‏هاى هم بندى ايجاد و نسوج مجروح را مرمّت مى‏كنند. مايعات و سلول‏هايى كه از مويرگ‏ها خارج مى‏شود، محيط موضعى بافت‏ها و اندام‏ها را مى‏سازد. مطالعه اين محيط تقريباً غير ممكن است، چنانكه «رو» آزمايش كرده است اگر در بدن موجود مواد خاصى كه رنگ آنها برحسب حالت اسيدى بافت‏ها تغيير مى‏كند تزريق نمايند اندام‏ها به رنگ‏هاى گوناگونى در مى‏آيند و به اين ترتيب مشاهده اختلاف محيطهاى داخلى موضعى ممكن مى‏گردد. در حقيقت اين تغييرات عميق‏تر از آن است كه به نظر مى‏آيد ولى ما قادر به شناسايى تمام خصايص آن نيستيم. در دنياى وسيع بدن آدمى، كشورهاى مختلفى مى‏توان يافت و با اين كه كشورها همه از انشعابات يك رودخانه سيراب مى‏شود معهذا خواص آب درياچه‏ها و استخرهاى آنها با ساختمان زمين و نوع نباتات هر كشورى فرق مى‏كند. هر بافتى و هر اندامى به كمك پلاسماى خون، محيط خاص خود را مى‏سازد و سلامت يا بيمارى و قدرت يا ضعف و سعادت و تيره روزى هر يك از ما با همكارى متقابل سلول‏ها و اين محيط بستگى دارد.» آرى، به قول حضرت زين العابدين عليه السلام: «يا مَنْ لا تَنْقَضى عَجائِبُ عَظَمَتِهِ» 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏4، ص: 239 👌 دعای #پنجم ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

⏺ دعای #پنجم صحیفه‌ی سجادیه را مکرر در مکرر بخوانید. این دعای پنجم صحیفه‌ی سجادیه مال ماست. 👤 #مقام_معظم_رهبری ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_317 دعای #چهل_هشت 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) "در روز عید #قربان و روز #جمعه" ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_چهل_هشت_5 دعای سیدالساجدین(ع) در روز عید قربان و روز جمعه: 🔹اللَّهُمَّ مَنْ تَهَيَّأَ وَ تَعَبَّأَ وَ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ طَلَبَ نَيْلِهِ وَ جَائِزَتِهِ، فَإِلَيْكَ يَا مَوْلاىَ كَانَتِ الْيَوْمَ تَهْيِئَتِى وَ تَعْبِئَتِى وَ إِعْدَادِى وَ اسْتِعْدَادِى رَجَاءَ عَفْوِكَ وَ رِفْدِكَ وَ طَلَبَ نَيْلِكَ وَ جَائِزَتِكَ🔹 🔸خديا! هر كس آماده و مهيا گرديد و ساخته و پرداخته شد كه به آستانه مخلوقى حاجت برد و بخشش و عطا و صلت و جايزه او را چشم داشت،ای خدای نعمت دهنده امروز آمادگى و تهيه و ساختگى من سو آستانه تو است و اميد عفو و بخشش و جايزه از تو دارم🔸 #چهل_هشت ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح مختصر #دعا_چهل_هشت_5 الهى هر كس براى حركت به سوى مخلوقى به اميد صله و بخشش و جايزه‏ى او مهيا شد و بار بست و ساز و برگ فراهم آورد و آماده‏ى سفر شد، و مهيا شدن امروز من و بار بستنم و ساز و برگ فراهم آوردن و آماده شدنم به اميد عفو و صله‏ى تو و درخواست جايزه و عطايت به سوى توست، «اللهم من تهيا و تعبا و اعد و استعد لوفاده الى مخلوق رجاء رفده و نوافله و طلب نيله و جائزته». تعبا بمعنى تهيا. و التكرار للتاكيد و اختلاف اللفظ. يقال: عبات الجيش و تعبات تعبئه، اى: رتبتهم فى مواضعهم و هياتهم للحرب ميمنه و ميسره و قلبا و جناحين. و كذا اعد و استعد. يقال: اعد لامر كذا: هياه. و الاستعداد للامر: التهيوله. و وفد اليه يفد وفدا و وفودا و وفاده: قدم. و «رجاء» منصوب بنزع الخافض. و التقدير: لرجاء رفده. و كذا «طلب نيله». و الرفد- بالكسر-: العطاء و الصله. و النوافل: جمع النافله، و هى عطيه التطوع من حيث لا يجب. و منه نافله الصلاه. و كذا النيل. و الجائزه: العطيه.. يقال: اجازه يجيزه، اذا اعطاه. و منه حديث العباس: «الا امنحك؟! الا اجيزك؟!»، اى اعطيك. يعنى: بار خدايا، هر كسى مهيا و معد و مستعد اين شده‏اند كه پيش مخلوقى روند به اميد عطا و بخشش او و طلب جايزه و عطيه از او كنند. «فاليك- يا مولاى- كانت اليوم تهيئتى و تعبئتى و اعدادى و استعدادى رجاء عفوك و رفدك و طلب نيلك و جائزتك». پس به سوى تو است- اى خداوند و صاحب من- امروز مهيا شدن و اعداد و استعداد من به اميد عفو تو و عطيه‏ى تو و طلب كردن عطيه و جايزه‏ى تو ادامه دارد ... #چهل_هشت ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🙏 خدایا هر کس به سوی محبوبش کوله بار سفر می بندد و من هم امروز کوله بارم را بسته و به سوی تو می آیم مرا بپذیر !! #چهل_هشت #دعا_چهل_هشت_5 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#چهل_هشت #دعا_چهل_هشت_5 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_308 اهمیت دوستی و مودت وَ قَالَ (علیه السلام): مَوَدَّةُ الْآبَاءِ، قَرَابَةٌ بَيْنَ الْأَبْنَاءِ؛ وَ الْقَرَابَةُ إِلَى الْمَوَدَّةِ، أَحْوَجُ مِنَ الْمَوَدَّةِ إِلَى الْقَرَابَةِ. حضرت علی که درود خدا بر او باد فرمودند: دوستى ميان پدران، سبب خويشاوندى فرزندان است، و خويشاوندى به دوستى نيازمندتر است از دوستى به خويشاوندى. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ برترى دوستى بر خويشاوندى: قسمت اول ⏺ امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به دو نكته مهم كه با يكديگر ارتباط دارند اشاره فرموده، نخست مى گويد: «دوستى در ميان پدران به منزله خويشاوندى در ميان فرزندان است»؛ (مَوَدَّةُ الآاْبَاءِ قَرَابَةٌ بَيْنَ الاَْبْنَاءِ). اشاره به اينكه پدران، دوستى با دوستان خود را براى فرزندان به ارث مى گذارند و فرزندانشان به قدرى به هم نزديك مى شوند كه گويى با هم برادرند و بسيار ديده شده است كه پدرانِ يكديگر را عمو خطاب مى كنند. البته اين سخن در جوامعى صادق است كه عواطف در آن كمرنگ نشده است و فرزندان تنها اموال پدران را به ارث نمى برند، بلكه عواطف آنها را نيز به ارث مى برند. از بعضى روايات نيز استفاده مى شود كه مودت و دوستى طولانى به منزله قرابت است. امام على بن موسى الرضا عليه السلام مى فرمايد: «مَوَدَّةُ عِشْرِينَ سَنَةً قَرَابَةٌ؛ دوستى بيست سال، خويشاوندى است». در جمله دوم به اين نكته اشاره مى فرمايد كه «خويشاوندى، به دوستى نيازمندتر است تا دوستى به خويشاوندى»؛ (وَالْقَرَابَةُ إِلَى الْمَوَدَّةِ أَحْوَجُ مِنَ الْمَوَدَّةِ إِلَى الْقَرَابَةِ). يعنى خويشاوندان هنگامى ارزش دارند كه داراى محبت باشند و هرچه پيوند خويشاوندى نزديكتر باشد، مودت و دوستى بيشترى لازم دارد. در حالى كه دوستى و محبت نيازى به خويشاوندى ندارد؛ ممكن است افراد سالها با هم دوست باشند و هيچ رابطه خويشاوندى بين آنها نباشد. درنتيجه، برترى دوستى و محبت بر خويشاوندى ثابت مى شود. ضرب المثل معروفى است كه به كسى گفتند: دوستت را بيشتر دوست دارى يا برادرت را؟ گفت: برادرى را دوست دارم كه با من دوست باشد. بنابراين هر دو جمله رابطه دوستى و خويشاوندى را بيان مى كند؛ جمله اول به گونه اى و جمله دوم به گونه اى ديگر. مرحوم محقق كمره اى اين كلام حكيمانه را به شعر فارسى درآورده مى گويد: مِهر پدران براى اولاد باشد چو نَسَب شعار و پيوند خويشى به مودت است محتاج بيش از خود دوستى به پيوند ادامه دارد .... #نهج_البلاغه_حكمت_308 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2