❇️ #تفسیر_خوانی قرآن کریم
هر روز یک آیه
تفسیر نور – استاد محسن قرائتی
سوره #نساء
#نساء_73
وَلَئِنْ أَصَبَكُمْ فَضْلٌ مِّنَ اللَّهِ لَيَقُولَنَّ كَأَن لَّمْ تَكُن بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُ مَوَدَّةٌ يَلَيْتَنِى كُنتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً
واگر فضل وغنیمتى از سوى خداوند به شما برسد، آن چنان كه گویا میان شما و او هرگز دوستى نبوده (تا نفع شما را نفع خود داند) خواهد گفت: اى كاش (در #جهاد) با آنان بودم تا به رستگارى بزرگ (پیروزى وغنائم) مى رسیدم.
👈 با نصب نرم افزار زیر با ما در این دوره ی تفسیر خوانی همراه شوید 👇
https://cafebazaar.ir/app/com.ghadeer.tafsirnour
⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه
🆔 @sahife2
۱۵ مرداد ۱۴۰۱
۱۵ مرداد ۱۴۰۱
انس با صحیفه سجادیه
طرح #برداشت_من هفته 76 از عبارات نورانی #صحیفه_سجادیه 👌صفحه ی ویژه اعضا در روزهای #جمعه ✳️ عبارت
👆 با تشکر از همه دوستانی که در این بحث ما مشارکت داشتند
۱۵ مرداد ۱۴۰۱
#دعا_بیستم_14
بسم الله الرحمن الرحيم
و لا اطغين و من عندك وجدى،
بار الها! عنایتی فرما هنگامی که وضعیت مالی خوب و مناسبی پیدا کردم ، گرفتار طغيان و تجاوز از حق نشوم !!
آخر من کجا و طغان و سرکشی در برابر تو!!!
منی که تمام هستى و تمكن و مال و دارایی ام از ناحيه ى توست .
۱۵ مرداد ۱۴۰۱
انسان ذاتا طغیانگر است زیرا دائما متاثر نفس خویش است.نفس،چنین القا می کند که آنچه داری حاصل تلاش و رنج خودت است پس شاد باش و لذت ببر.
در سوره مبارکه علق خداوند متعال می فرماید«ان الانسان لیطغی ان رآه استغنی »
انسان زمانی طغیان می کند که تصور کند بی نیاز است،آنچه به او داده شده را،از آن خود بداند.در حالی که تمام دارایی انسان،اعتباری است،نه حقیقی.
دلیلش،ایه ۷و۸سوره مبارکه کهف است.
«اناجعلنا ماعلی الارض زینة لها لنبلوهم ایهم احسن عملا.وانالجاعلون ماعلیهاصعیداجرزا»
بدین مضمون:آنچه درزمین است،برای امتحان شماست ودر آخر،همه رابه خاک بر می گردانیم.
اگر دارایی انسان،حقیقی بود،ازبین نمی رفت.پس معلوم می شود همه اش اعتباری است.
حدیثی طولانی از امام صادق علیه السلام هست که درفرازی از آن،می فرماید«....یکی از شروط عبودیت ،آن است که خود را مالک آنچه داری ،ندانی زیرا مالک حقیقی،خداوند متعال است.
با این توضیح،چه جای طغیان برای انسان باقی می ماند؟؟؟
...خداوندا هیچگاه مگذارسرکشی کنم چراکه «تمام هستی» من از آن توست.
۱۵ مرداد ۱۴۰۱
امام سجاد علیه السلام پس از درخواست گشايش مالى (و لا افتقرن) از طغيان نام مىبرد
و از خداوند مىخواهد كه در زمينه ى مال دچار تجاوز از حد نشود
و اين درسى است بسيار آموزنده براى پيروان آن حضرت و همچنين براى كسانى كه مىخواهند بر اثر تمكن مالى از مرز انسانيت خارج نشوند و به طغيان و سركشى گرايش نيابند.
۱۵ مرداد ۱۴۰۱
مالدار شدن از جملهى عواملى است كه مىتواند در آدمى اثر بد بگذارد و او را به طغيان و تجاوز از حد وادار نمايد. قرآن شريف در اين باره فرموده است:
ان الانسان ليطغى ان رآه استغنى.
موقعى كه آدمى متمكن مىشود و خود را از نظر مالى بىنياز مىيابد حالت سركشى و طغيان به خود مىگيرد و از مرز حق و عدل فراتر مىرود.
۱۵ مرداد ۱۴۰۱
علم نيز مانند مال در افرادى كه ظرفيت ندارند مىتواند اثر نامطلوب بگذارد و آنان را به طغيان وادار نمايد.
در حديث آمده است كه براى علم طغيانى است همانند طغيان مال،
يعنى افراد تحصيلكرده و درس خوانده مثل مالداران در معرض خطر غرور علمى و طغيان اخلاقى هستند.
۱۵ مرداد ۱۴۰۱
نه تنها مال و علم بلكه هر برترى و تفوق در انسانهاى نالايق اثر بد مىگذارد و موجب طغيان و تجاوزشان مىگردد.
بد گهر را علم و فن آموختن
دادن تيغ است دست راهزن
تيغ دادن در كف زنگى مست
به كه آيد علم ناكس را به دست
علم و مال و منصب و جاه و قران
فتنه آرد در كف بد گوهران
👈مثنوی معنوی ( اینجا )
۱۵ مرداد ۱۴۰۱
علی علیه السلام در حکمتی از حکمتهای نهج البلاغه دربارهى #قلب می فرماید( متن کامل ) :
"در آدمى پارهى گوشت معلقى وجود دارد عجيب تر از همهى آنچه كه در اوست و آن قلب است. در اين عضو شگفت آور موادى است از حكمت و ضد حكمت.
اگر اميدوار شود طمع او را ذليل و خوار مىكند،
اگر طمع تهديدش نمايد حرص موجب هلاكش مىشود،
اگر دچار ياس گردد اندوه و اسف او را مىكشد،
اگر غضبآلود و خشمگين شود غيظش تشديد مىگردد،
اگر از رضا و خشنودى برخوردار شود پرهيز از عوامل مضر و زيانبار را فراموش مىكند،
اگر دچار خوف شود همش در پرهيز و اجتناب مصروف مىگردد،
اگر در گشايش واقع شود غفلت مايه ى سلب موفقيتش مىگردد،
**اگر مال و پولى به دست آورد بىنيازى به طغيانش وامىدارد،
اگر با مصيبتى مواجه شود جزع و بيتابى موجب رسواييش مىگردد،
پس هر نداری ، کمبود و تقصيرى امکان دارد ، براى وى زيانبار و مایه سقوط گردد
و هر دارایی ، مال و امکاناتی ممکن است براى او مايه ى فساد و تباهى شود."
#نهج_البلاغه_حكمت_108
۱۵ مرداد ۱۴۰۱
كسانى كه به خداوند توانا ايمان واقعى دارند و همواره به ياد او هستند
اگر متمكن و ثروتمند شوند از حدى كه بايد خارج نمىگردند و به سركشى و طغيان نمىگرايند
زيرا اينان مىدانند كه مالك واقعى اموال، خداوند است و آنها امانتدار او هستند،
هر وقت اراده فرمايد ثروت را مىگيرد و از آنان خلع يد مىنمايد.
قرآن شريف دربارهى اين گروه باايمان فرموده:
رجال لا تلهيهم تجاره و لا بيع عن ذكر الله.
در خانه هایی مردانى جاى دارند كه تجارت و داد و ستد كه منشاء درآمدهاى مالى است ، آنان را از ياد خدا غافل نمىكند.
آیه 37 سوره نور
۱۵ مرداد ۱۴۰۱
بىگمان كسى كه مالى در اختيار دارد، خود را امانتدار مىشناسد، و خداوند را مالك واقعى و معطى آن مىداند از خطر طغيان و سركشى مصون خواهد بود.
امام سجاد (ع) در اینجا اشاره به همين مطلب می کند :
و لا اطغين و من عندك وجدى،
بار الها! جایی که تمام هستى و تمكن من از ناحيه ى توست ، طغیان و سرکشی نکرده ، دچار غرور #فرعون گونه و #قارون صفت نشوم!!
۱۵ مرداد ۱۴۰۱