˒ سـٰاجدھ ִֶָ 🇵🇸 ˓
•💙💍•
دوستت دارم ولی این خرداد ماه را صبرکن
دلبری هایت بماند بعد فصل امتحان ♥️😂🤌🏻
‹ #عـاشقآنہ_ٺـآیم›
ـ ـــــ❁ـــــ ـ ـ ـ
｢➜• @sajad110j｣
برای‌آنچه‌باورداریدایستادگی‌کنید؛
حتی‌اگر‌بهای‌آن‌تنهاایستادن‌باشد🚶🏻♂🌱..
˒ سـٰاجدھ ִֶָ 🇵🇸 ˓
•🌿❤️🩹•
آقاۍ امام ࢪضا !
الان فقط نشستن تو صحن حࢪم شما
و تا خود صبح زل‌زدن بہ‌گنبدت با چشماۍاشڪۍ
میتونہ حالمو بھتࢪ ڪنہ:)
‹#شاھ_خࢪاسان›
‹#استـوࢪۍ›
ـ ـ ـــــ❁ـــــ ـ ـ ـ
｢➜• @sajad110j｣
˒ سـٰاجدھ ִֶָ 🇵🇸 ˓
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 💗رمان به وقت دلدادگی💗 قسمت 35 بلند شد و با کتابی برگشت.دوباره دراز کشید و در نور همان
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
💗به وقت دلدادگی💗
قسمت 36
با دهان باز فقط او را نگاه می کرد .از بین تمام حرفهایش فقط تعریف او از فاخته را شنیده بود.آن حسادت از شنیدن نام فاخته را در چشمانش می دید.ناخودآگاه دلش گرم شد.نیما دل از کف داده بود و خودش را به نفهمی می زد .نیشش تا بنا گوشش باز شد .خندید
-بدبخت عاشق.... !!!!
در صندوق عقب را بست .فاخته هنوز هم همانجا با ذوق ایستاده بود .از حرکاتش تعجب می کرد ولی شاید اگر می دانست او تا به حال مسافرت نرفته است اینقدر حرکاتش برایش جای تعجب نداشت.
-خب برو بشین دیگه
-مادر جون و آقا جونم بیان
دستانش را پشتش گرفته بود و خودش را تاب می داد.شماره فرهود را گرفت تا ببیند سر کار رفته است یا نه.باید یکی از قطعات را تحویل می دادند و بقیه پولشان را می گرفتند. برای شرکت نو پایی مثل شرکت انها سود خوبی بود.گوشی دم گوشش به شادی فاخته چشم دوخته بود.پدر و مادرش هم آمدند.خوشبختانه داماد عزیزشان هم تشریف فرما شده بودند.سهراب پسر بدی نبود اما نمی توانست تعادل را میان زندگی و دخالتهای مادرش بر قرار کند.تا جاییکه نازنین را از شهرستانی که با مادر شوهرش زندگی می کرد فراری داد.سهراب خان هم شدند داماد سرخانه و حقوق بگیر پدر .حساب و کتاب پدر را انجام می داد. هیچوقت نتوانست او را خیلی دوست داشته باشد.آنها هم داشتند سوار ماشین خودشان می شدند.دوباره شماره فرهود را گرفت که دید پدر و مادرش عقب نشستند.سرش را از شیشه دولا کرد
-چرا نمیای جلو بابا
-بشین بابا جان ...هر کس با زن خودش بشینه
دیروز قبل از آمدن یک سر به حجره پدر رفت.پدر و پسری کلی با هم حرف زدند .دلش هنوز هم از پدر گله داشت اما از دیروز و شنیدن حرفهایش کمی دلش آرامتر شده بود.دنبال فاخته گشت در حیاط کنار بچه ها بود.اصلا دلش نمی خواست حتی اندازه سر سوزن، هم کلام سهراب باشد.از همانجا بلند داد زد
-فاخته بیا دیگه
صدای چشم بلندش را شنید .بدو بدو آمد و جلو کنار نیما نشست.به پشت برگشت
-ببخشید پشتم به شماست
-راحت باش مادر ...با نیما حرف بزنی خوابش نبره
خوشحال گفت
-چشم
نیما هم نشست و کمربندش را بست.رو به فاخته کرد
-کمربندتو ببند
-چشم قربان
-شیشه رو هم بکش بالا
-چشم
نمایشی اخمی به چهره اش داد
-چرا هی میگی چشم
-چشم دیگه نمی گم
خنده اش گرفت.دست خودش نبود.شادی خود جوشی داشت که نمی توانست پنهانش کند.مهمتر همسفر شدن با نیمایی بود که در این یک هفته بعد از صحبتهایشان .می شد گفت هفته بسیار خوبی را گذرانده بود.شادی اش را حتی دوستان مدرسه اش هم فهمیده بودند.روحیه اش فرق کرده بود.برایش دیگر زندگی جذاب بود.نیما جذاب بود.. خانه اش جذاب بود... مدرسه .. زندگی. . . .حتی خوابیدن در اتاق هم جذاب بود.هر چند دوباره در اتاق جدا می خوابیدند اما نیما توجیه اش کرد هنوز با خودش کنار نیامده.کنار آمده باشد یا نه ....صاحب همیشگی قلب فاخته کسی جز نیما نبود.دیگر داشتند راه می افتادند که نیما دوباره روی ترمز زد
-فاخته کت و شلوار منو برداشتی
-بله برداشتم
دوباره راه افتاد.کل سفر آنقدر سوال پیچش کرده بود دیگر یک خط در میان توضیح می داد. اما خب خوبیش این بود که لحظه ای خواب به چشمش نیامد.دیگر رسیده بودند.شهر اصفهان و خیابانهایش.سی و سه پل آنقدر برایش دیدنی بود که محو در طبیعت شهری اصفهان شده بود.بالاخره رسیدندعمه اش و بقیه اهالی منزل به استقبال آمدند. نیما از سفرهای این مدلی که به خانه اقوام بیایند خوشش نمی آمد اما اینبار دیگر بخاطر پدر و مادرش قبول کرد.چاره ای نداشت.تا زمانیکه برادرش زنده بود اصلا از این کارها نمی کرد اما حالا وضعیت فرق می کرد.کنار فاخته قرار گرفت و دستانش را گرفت
-فقط میشینی پیش خودم.....
لبخند زد
-میشه یه ذره نشستیم بریم بیرون.
اخم کرد
-خسته ام دختر .....بکوب رانندگی کردم
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
💗به وقت دلداداگی 💗
قسمت 37
باز هم قیافه اش پنجر شد. یک هفته ای می شد روال زندگیش را دوست داشت.....از راهرو که می گذشت و بوی غذا می آمد خستگی اش در میرفت .فاخته خندان را می دید برایش اجبار در کنار او معنی نمی داد.هنوز هم با دلش یکرنگ نشده بود اما میدانست فاخته را می خواهد اما خواستن در برابر داشتن رابطه ای عادی با او فرق داشت ....نمی دانست چرا نمی تواند..... لب و لوچه آویزان فاخته را که دید دلش نیامد ناراحتش کند.سرش را به گوش فاخته نزدیک کرد
-یه کم استراحت کنیم بدجنس .... بعد بریم... روسریتم درست کن
زیر زیرکی خندید و سرش را تکان داد.
موقعیت بیرون رفتن پیش نیامد برای دیدن آنها پسر عمه و بقیه هم آمده بودند.نیما هم خدا خواسته پا پی بیرون رفتن نشد.شب موقع خواب اختصاصی برایشان جا انداختند. همه زنانه مردانه کردند الا این دو نیما نمی دانست چرا همه فکر می کنند انها حتما باید کنار هم بخوابند.در رختخواب دراز کشیده بود که فاخته اخمو و قهر هم آمد. دراز کشید و پشتش را به او کرد.دیگر از اخمهایش خسته شده بود.خیلی تابلو بی محلی میکرد نازنین هم فهمید حتی.حتما بقیه هم فهمیده بودند
-خجالت نکش ...یه کم دیگه اون روی خودتم نشون می دادی به بقیه
در همان حال جواب داد
-چی کار کردم مگه
-برو بابا ..اونوقت می گم بچه ای می گی نه. ...واسه یه بیرون نرفتن آبرو برام نزاستی
بغضش گرفت
-دوست داشتم برم بیرون
براق شد به فاخته
-خب نشد...میگی چی کار کنم... خود کشی می کردم...بین این همه آدم کجا می رفتم
-اوف ..باشه ببخشید.....من یه ذره ندید بدیدم....شماها براتون عادیه
دوباره جدی تر گفت
-من از این لوس بازیا خوشم نمی یادا ....فردا هم بلند شم اینجوری باشی ....میزنه به سرم بر می گردم. ...حواس خودتو جمع کن
گفت و پشتش را کرد و در چشم به هم زدنی خوابش برد.
جلوی در آرایشگاه منتظر فاخته و نازنین بود.تهدیدش دیشب کار ساز افتاده بود .صبح اخلاقش خوب بود.خدا خدا می کرد خودش را در خمره رنگرزی نیانداخته باشد.بالاخره آمدند. سوار شدند و راه افتاد به سمت خانه تا بروند لباس بپوشند برای عروسی.به اتاق رفته بود تا آماده شود.دل توی دلش نبود تا فاخته راببیند.آخر سر وارد اتاق شد.با خنده به سمتش برگشت
-چطوره
چطور بود؟ .عالی بود .خیلی ساده و دخترانه آرایش داشت.موهایش را باز گذاشته بود و پایینش را پیچیده بود.با آن پیراهن، فرشته کوچک خوشبختی اش کنار چشمانش می درخشید
-خیلی بهت می یاد
با ذوق پا تند کرد تا کفشهایش را بر دارد و بپوشد .اما ناگهان پهلویش را گرفت و با درد روی زمین نشست
سریع به سمتش رفت
-چی شد فاخته یهو
پهلویش را فشار داد
-یهو درد عجیبی تو بدنم پیچید
کنارش نشست،دستپاچه صورتش را نگاه کرد.اشک در چشمانش جمع شده بود
-رنگتم یهو پرید. ...بریم دکتر
همانجا که روی زانوهایش نشسته بود راحتر نشست و به چشمان نیما نگاه کرد
-نه بابا .. .خوبم ....یه لحظه گرفت و ول کرد
خوب نبود درد داشت
-خوب نیستی ....
پهلویش را ماساژ داد
-خوبم...طوری نیست
از زیر بغلش گرفت و بلندش کرد
-بیا اینجا یه ذره دراز بکش
-من خوبم.....عروسی دیر میشه ....زشت میشه دیر بریم
حرصش در آمد، او نگران حال فاخته بود؛ فاخته دلش هوای عروسی داشت
-تو مهم تری یا عروسی....هر موقع دردت خوب شد میریم
پشت چشمی نازک کرد
-حالا چرا داد میزنی. ...خوشت می یاد هی دعوا کنی
کنارش نشست
-خب برای اینکه حرف خودتو می زنی
دیگر چیزی نگفت همانجا روی زمین دراز کشید.خواست سرش را روی زمین بگذارد دستی زیر سرش آمد.چشم در چشمان نیما دوخت.او حقیقتا نگرانش بود.چشمانش لحظه ای از او برداشته نمی شد.آرام سرش را روی پایش گذاشت.چقدر خوب بود... همیشه اینگونه باش،خاموش اما عاشق....به محبتش زیادی احتیاج داشت. نیما هم سرش را به دیوار تکیه داد
بِسـم‌ِرَب‌ِّنآمَــت‌ْکھ‌اِعجٰآزمیکنَد••
یـٰااُمٰـاهْ🌼••
سلام‌روزتون‌معـطربه‌نآم
امام‌صـٰآحِبَ‌الزمٰان؏💛.•