eitaa logo
حقیقت ناب
1.1هزار دنبال‌کننده
9.9هزار عکس
5هزار ویدیو
453 فایل
سوالات دینی خود در جنبه های مختلف دینی. یافتن پاسخ سوالات فقهی طبق نظرمراجع تقلید، انتقادات و پیشنهادات سازنده ی خود در مورد مطالب کانال، ومطالب زیبا و آموزنده تان، با آیدی زیر👇 @Sajadi82 درارتباط باشید.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 معجزه 🔷🔹ما هنگامى كه مى‏ خواهيم با پاى خودمان اين همه راه برويم و با دست ضعيف خودمان مى‏ خواهيم سنگ‏هاى بزرگ را برداريم، ناچار عقب مى‏ نشينيم و كنار مى‏ رويم و اگر جلو هم بتازيم، ضربه مى‏خوريم وخُرد مى‏شويم، 🔹اما هنگامى كه با دست حق و با نصر او و با فتح او همراهيم، ديگر ضعفى نيست. 🔷🔹 هنگامى كه ما در راه هستيم، ناچار از تمام هستى مدد مى‏ گيريم و تمام هستى كمك ماست. 🔷 هيچ گاه ميان انسان و طبيعت و اللَّه مرز بسته نمى‏ شود. هنگامى كه انسان در راه بود، از تمام اين‏ها مدد مى‏ گيرد. و اين است كه نيرومند مى‏ شود و ضعفى نمى‏ بيند. 🔶🔸 با اين توضيح ديگر معجزه‏ ها و كمك‏ هاى الهى مسأله‏ اى نيست، كه انسان در راه، از تمام بهره‏ ها استفاده مى‏ كند. 🔶 آن‏ها كه با قانون‏ هاى حاكم بر هستى هماهنگ‏ اند، از تمام آن‏ها بهره برمى‏ دارند و معجزه‏ ها به راحتى توضيح مى‏ يابند. 🔶🔸 تمام طبيعت معجزه‏اى است كه با آن مأنوس شده‏ ايم و تمام معجزه‏ ها طبيعت‏ هايى هستند كه با آن انس نداشتيم. 🔸معجزه، طبيعت نامأنوس است و طبيعت معجزه‏ى مأنوس. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب عاشورا، صفحه ۳۶ استاد صفایی حائری
الحمدلله رب العالمین اللهم صل علی محمد و آل محمد اللّٰهـمَ ڪُـڹ لـولیـڪَ الحُجَّـــة بـْـن الـحَسڹ صلواٰتڪ علیہِ و علےٰ آبائٖہ فےٖ هذہ السّاعة وَ فـےٖ ڪُلّ ســٰاعة ولیّاً وحافــظاً و قائــداً ًوَ ناصِــراً وَ دَلیــلـاً وَ عَیــناً حتـے تُســڪِنہُ أرضَـڪ طوْعـــاً و تُمتِّـــعَہُ فیٖـــھٰا طویــلـٰا سلامتی‌وتعجیل‌درأمرفرج‌مولانا حضرت‌بقية‌الله‌الاعظم‌ روحی‌وأرواح‌العالمین‌لتراب مقدمه الفداء صلوات
📌 ‌ السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ [اَبَداً] ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ.
🔅🔅🔅 📌نگاشت16:نکات تفسیری آیه 14 سوره انشقاق إِنَّهُ‌ ظَنَ‌ أَنْ‌ لَنْ‌ يَحُورَ ☑️ ۱ - اهل دوزخ در دنیا، مى پنداشتند زندگى شاداب آنان دگرگون نشده و الفت هاى خانوادگى شان هرگز از هم نخواهد گسست. (إنّه ظنّ أن لن یحور) «حَور»، رجوع از چیزى و به چیزى مى باشد. اصل معناى آن بازگشت به کم بود است و با ضمّه «حاء» به معناى هلاکت خواهد بود (لسان العرب). فعل «یحور» از هر کدام مشتق باشد، برداشت یاد شده قابل استفاده است. ☑️ ۲ - دوزخیان، در دنیا در این گمان به سر مى برند که هرگز پس از مرگ، حیات دوباره نخواهند یافت. (إنّه ظنّ أن لن یحور) «حَوْر»، تعبیرى دیگر از «حشر» است و به هلاکت یا نقص و انحطاطى نظر دارد که در آخرت، نصیب منکران معاد خواهد شد. ☑️ ۳ - جاودانه پنداشتن دنیا و استبعاد معاد از سوى ناباوران، بر پایه گمان است; نه برهان و یقین. (إنّه ظنّ) ☑️ ۴ - جاودانه پنداشتن دنیا و بعید شمردن معاد، ریشه دل خوشى هاى نابجا و دلبستگى به خانواده و خاندان است. (إنّه کان فى أهله مسرورًا . إنّه ظنّ أن لن یحور) حرف «إنّ» در «إنّه ظنّ»، براى بیان علت سُرورى است که در «کان فى أهله مسروراً» بیان شده است. ☑️ ۵ - اعطاى نامه عمل از پشت سر، فریاد هلاکت خواهى در قیامت و گرفتارى به آتش جهنم، برخاسته از استبعاد معاد است. (و أمّا من أُوتى ... إنّه ظنّ أن لن یحور) این آیه، مى تواند بیانگر علت براى مطالب قبل باشد که از جمله آنها «اُوتى کتابه وراء ظهره» بود. 🌴🌴🌴 🔅تفسیر و قرآن پژوهی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
4_5967753063748863985.mp3
8.05M
🎧 موضوع: قواعد سلوک معنوی 🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین ناصری 🗓 تاریخ: ۱۳۹۹/۶/۱۹ ⏱ زمان: ۳۳ دقیقه 📍 در جمع اساتید و طلاب مدرسه صاحب الزمان علیه السلام اصفهان ‌ ‌
✨🌺✨🌺✨ ✅پرسش: سربازان و منتظران واقعي امام زمان(عج) چه ويژگي هاي مشخصي بايد داشته باشند و چه کارهايي انجام بدهند که تعدادشان به 313 نفر هم نميرسد تا آقا ظهور کنند؟ قسمت اول: 🌺پاسخ: غيبت حضرت ولي عصر(عج) يکي از رازهاي الهي بوده و ممکن است ما نتوانيم ازکنه آن آگاه شويم و در برخي روايات آمده که حکمت آن پس از ظهور روشن مي گردد. امام صادق(علیه السلام) فرمود: "صاحب الامر غيبتي دارد که تخلف ناپذير است، اجازه نداريم علت آن را بيان کنيم. حکمت غيبت او همان حکمتي است که در غيبت حجت هاي پيشين وجود داشته و پس از ظهور روشن خواهد شد، چنان چه حکمت کارهاي خضر از شکستن کشتي و کشتن پسربچه و برپا داشتن ديوار شکسته، وقتي براي موسي روشن شد که آن دو خواستند از هم جدا شوند،(1) غيبت سرّي از اسرار الهي است".(2) 🍃عبدالله بن فضل هاشمي مي گويد: امام صادق(علیه السلام) فرمود: "صاحب الامر غيبتي خواهد داست؛ به طوري که گمراهان در شک واقع مي شوند".عرض کردم چرا؟ فرمود: "اجازه نداريم علتش را بيان کنيم. موضوع غيبت از اسرار خدا و غيبتي از غيبت هاي الهي است. چون خدا را حکيم مي دانيم، بايد کارهايش از روي حکمت صادر شود".(3) ✍️در عين حال مي توان فلسفه غيبت را در حد فکر بشري فهميد و آن اين که اين آخرين حجت معصوم الهي براي تحقق بخشيدن به آرماني بزرگ (گسترش عدل کلي و به اهتزاز در آوردن پرچم توحيد در جهان) در نظر گرفته شده است، و اين آرمان نياز به گذشت زمان و شکوفايي عقل و دانش بشر و آمادگي روحي و عقيدتي بشريت دارد، تا جهان به استقبال موکب آن امام عدل و آزادي رود. طبيعي است، چنان چه آن حضرت بيش از فراهم شدن مقدمات، در ميان مردم ظاهر شود، سرنوشتي (شهادت) چونان ديگر حجت هاي الهي يافته و قبل از تحقق آن آرمان بزرگ، ديده از جهان فرو خواهد بست. به اين حکمت در روايات اشاره شده است. 🌱امام باقر(علیه السلام) فرمود: "براي حضرت قائم غيبتي است قبل از ظهور، براي جلوگيري از کشته شدن". (4) 🔹در برخي روايات ديگر يکي از علل غيبت امام زمان(عج) امتحان مردم ذکر شده است.(5 ) بدين که در اثر غيبت حضرت مهدي(علیه السلام)، مردم آزمايش مي شوند. گروهي ايمان استواري ندارند، باطنشان ظاهر مي شود و دستخوش شک و ترديد مي گردند. کساني که ايمان در اعماق قلبشان ريشه دوانده است، به سبب انتظار ظهور حضرت و ايستادگي در برابر شدائد، پخته تر و شايسته تر مي گردند. 🍀امام کاظم(ع) فرمود: "هنگامي که پنجمين فرزندم غائب شد، مواظب دين خود باشيد، زيرا او ناگزير غيبتي خواهد داشت، به طوري که گروهي از عقيده خويش بر مي گردند. خداوند به وسيله غيبت، بندگان خويش را آزمايش مي کند".(6) 🔸در بعضي از روايات يکي از علل غيبت امام، آزادي او از يوغ بيعت با حاکمانِ ستمگر زمان بيان شده است؛ 👈بدين معنا که امام هيچ رژيمي را حتي از روي تقيه به رسميت نمي شناسد. اگر حضرت در غيبت نبود، بايد با حکومت هاي عصر خود بيعت مي کرد، که با اهداف و آرمان امام همخواني نداشت. 🍀حسن بن فضّال مي گويد: امام هشتم فرمود: "گويي شيعيان را مي بينم که هنگام مرگ سومين فرزندم (امام حسن عسکري) در جستجوي امام خود، همه جا را مي گردند. اما او را نمي يابند". عرض کردم: چرا غايب مي شود؟ فرمود: "براي اين که وقتي با شمشير قيام مي کند، بيعت کسي بر گردن وي نباشد".(7) پي نوشت ها: 1- سوره کهف، آيات 66 ـ 83. 2- شيخ صدوق، کمال الدين، ج 2، ص 158. 3- بحارالانوار، ج 52، ص 91. 4- شيخ طوسي، کتاب الغيبه، ص 203. 5- اثبات الهداه، ج 6، ص 438. 6- طوسي،کتاب اليبغه، ص 204؛نعماني، کتاب الغيبه، ص 154. 7- بحارالانوار، ج 51، ص 152. ادامه دارد...
❓❓خلاصه پرسش آیا حضرت علی اصغر(ع) روی سینه امام حسین(ع) در همان قبر به خاک سپرده شده است؟ ❓❓پرسش آیا حضرت علی اصغر(ع) روی سینه امام حسین(ع) در همان قبر به خاک سپرده شده است؟ 🔰🔰پاسخ اجمالی شهید قاضی طباطبایی(ره) در پاورقی کتاب «تحقیق درباره اول اربعین حضرت سید الشهدا(ع)» در این‌باره چنین می نویسد: این جریان که بر سر زبان‌ها است و برخی منبری‌ها آن‌را نقل می‌کنند که حضرت سجاد(ع) على اصغر(ع) را در موقع دفن بر روى سينه حضرت سيد الشهداء(ع) گذاشت و آن طور دفن فرمود، سند صحیحی ندارد؛ و علاوه بر آن از نظر حکم فقهی نیز اشکال بر آن وارد است؛ زیرا در آداب دفن میّت آمده است که جنازه را در قبر به طرف راست می‌خوابانند که صورتش به طرف قبله باشد و مانند حال احتضار نمی‌خوابانند كه سينه به طرف آسمان باشد تا جنازه طفل روى آن گذاشته شود. البته ممکن است گفته شود: امام سجاد(ع) در مقابل سينه امام حسین(ع) در زمين به طرف قبله گذاشت، اگر چه چنین چیزی ممکن است؛ اما مدرک و دلیلی بر این گونه دفن شدن علی اصغر نداریم. شاید مقصود این باشد که شهادت علی اصغر(ع) به قدری بر امام حسین(ع) سخت بوده است که قلب مقدس حضرت را سوزانده است و گویا علی اصغر به روی سینه پدر دفن شده است. این گونه تفسیر نوعی مجازگویی است. بنابر این، سخن مشهور همان است که تاریخ نویسان گفته‌اند که: شهدای کربلا از جمله علی اصغر(ع) در زیر پای امام حسین(ع) مدفونند.[1] 📚📚 منابع: [1]. قاضى طباطبایى، سيد محمد علی‏، تحقيق در باره اول اربعين حضرت سيد الشهدا (ع)، ص 95،‏ وزارت ارشاد، تهران، 1383ش.‏
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
به نماز صبح و شبت سلام ! و به نور در نسبت سلام! و به خال کنج لبت سلام! که نشسته با چه ملاحتی! 🌸اللهم عجل لولیک الفرج
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏴 اهانت به حضرت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله و دفاع امیرالمؤمنین علیه‌السلام 🎥 کلیپ تصویری: فرمایشات حضرت آیت‌الله بهجت(ره) 🔹 روایتی، ظاهراً در[کتاب] ابن‌ابی‌الحدید است که می‌گوید: [شخصی در نامه‌ای توهین آمیز] نوشت برای امیرالمؤمنین(ع)، [که چرا] دائم خودت را می‌چسبانی به رسول[اکرم] صلی‌الله‌علیه‌وآله[که] من دامادش هستم [و] پسرعمو و وصیش هستم؟ مگر او خودش که بود!؟ که تو این‌قدر فضیلت پیدا می‌کنی به‌واسطه اتصال به او؟ [نهایتا پیامبر] «إنما کان رسول علی الناس کافه»[۱] نامه‌رسان بود به همۀ مردم! [خب آیا] نامه‌رسان می‌فهمد که در نامه چیست؟ [و] مقصود صاحب نامه چیست؟ «لا حکم له غیر ذلک». 🔹 [در پاسخ به این توهین بی شرمانه و مغالطه باید گفت] در صورتی که قرآن پر است از «اطیعوا الله و اطیعوا الرسول»[۲] اطاعت کنید از خداوند و اطاعت کنید از رسول اکرم(ص) [به طوریکه] اگر «اطیعوا الرسول» علاوه بر «اطیعوا الله» نباشد، تکرار او به چه مناسبت است؟! [در صورتیکه اگر رسول، صرفا نامه رسان بود] «اطیعوا الله» کافی است! [اما علاوه بر آن فرموده:] «اطیعوا الله و اطیعوا الرسول». 🔹 لذا حضرت امیر خیلی از این کلام متأثر شد. 🔸 می‌شود بگوییم [که حرف آن شخص،] کفر است؛ به جهت اینکه با این تکرّر [آیاتِ قرآن دربارۀ الزام به اطاعت از رسول]، اگر باز هم کسی مخالفت کند، مخالفت با قطعی الصدورِ [و صریح] از قرآن کرده است. 🔻 پی‌نوشت: ١. سبأ : آیه ۲۸ ۲. نساء : ۵۹- مائده : ۹۲- نور : ۵۴- محمد : ۳۳- تغابن : ۱۲.
در اعمال و الهى‏ 📌 اى عزيزان من! 👈 در عبادات مقيد باشيد به كيف آن، نه كم. 👈 اخلاص در اعمال را بايد در پيشانى هر عملى قرار دهيد. 👈 هر عمل عبادى‏ كه انجام مى ‏دهيد توجه داشته باشيد چه مى‏ گوئيد [و] با كه سخن مى‏ گوئيد. 👈 چون مقصود از خلقت بشر شناختن حق تبارك و تعالى است [و] عبوديت نتيجه شناسائى است، لذا بر شما لازم است شناسائى حق را به عبادات ظاهره به جاى آوريد تا شناسائى، حاصل شود، سپس عبوديت. 👈 عبادات ظاهره البته انسان را از كارهاى ناشايسته باز مى ‏دارد ولى اگر خلوص آن ‏ها زياده گردد مقرب تر گردد و مى‏ تواند شما را به مقام عبوديت رساند. 📚 بخشی از وصایای اخلاقی آیة الله (ره) به فرزندان
🔰 از امام چه بخواهیم؟ ▶️ استاد صفایی حائری
🔰 از امام چه بخواهیم؟ 🔷🔹 مسأله‏ ى انتظار ما از حجت مسأله‏ ى توسل را توضيح مى‏ دهد. 🔹 اين درست كه ما آن‏ها را شفيع و همراه طلب خود ساخته‏ ايم و حتى نمك طعام و رنج فرزندان مان را با آن‏ها در ميان مى‏ گذاريم 🔹 و اين درست است كه ما جز از اين‏ها نمى‏ خواهيم 🔹 ولى درست‏ ترين اين است كه از اين‏ها جز خودشان را نخواهيم و از آن‏هابراى رسيدن به بت‏ها و عروسك‏ هاى حقير و ناچيزمان استفاده نكنيم 🔹 و اين‏ها را براى رسيدن به اين آرزوهاى كوچك زير پا نگذاريم 🔷🔹 تا آن‏جا كه با اشك و سوز بگوييم مهدى جان! آقا جان! اگر جواب مرا ندهى بر مى‏ گردم ... 🔶🔸 راستى به كجا بر مى‏ گرديم؟ به سوى چه كسى و در چه دنياى بزرگ و كوچكى. 🔸ما همه‏ ى اين راه‏ها را تجربه كرده‏ ايم و از همه‏ ى بن‏ بست‏ها زخم خورده‏ ايم تا به اين‏ها روى آورديم. 🔸 حال چگونه با برآورده نشدن خواسته‏ هاى كوچك مان و مستجاب نشدن‏ دعاهاى ريزو درشتمان از اين‏ها بر مى‏ گرديم و با آن‏ها قهر مى‏ كنيم. 🔸 اگر ما به خاطر اين خواسته‏ ها از اولياء خود بريديم و حتى در دلمان بر آن‏ها خرده گرفتيم، معلوم مى‏ شود كه ما اين خواسته‏ ها را از آن‏ها ضرورى‏ تر و مهم‏تر مى‏ دانيم و در هنگام تعارض، آن‏ها را زير پا مى‏ گذاريم، و بر آن‏ها مى شوريم 🔸در حالى‏ كه آن‏ها آمده‏ اند تا به من بياموزند كه چگونه با رنج‏ها برخورد كنم و چگونه از نعمت‏ها به غرور و تكاثر نرسم و چگونه در هر موقعيت، موضع‏گيرى مناسب داشته باشم و از بدى‏ ها خوب استفاده كنم و به كوثر دست بيابم. 🔸 چون داشتن امكانات و نعمت‏ها مهم نيست، كه بهره‏ بردارى مناسب و برخورد مهم است. 🔸 زاويه‏ ى ديد و زاويه‏ ى برخورد به من ظرفيت و ظرافت و كوثر و استمرار را مى‏ بخشد. 🔸 من مى‏ خواهم كه آن‏ها براى من بت بسازند و يا بت هايم را تعمير كنند، در حالى كه آن‏ها آمده‏ اند تا مرا از بت پرستى برهانند و بت هايم را با دست خودم بشكنند. 🔸من از آن‏ها نعمت مى‏ خواهم و آن‏ها براى من غنا و خير و استغناء را در نظر گرفته‏ اند. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب وارثان عاشورا، صفحه ۴۱ استاد صفایی حائری
📌 ‌ السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ [اَبَداً] ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ وَ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ.
🔅🔅🔅 📌نگاشت17:نکات تفسیری آیه 15 سوره انشقاق بَلَى‌ إِنَ‌ رَبَّهُ‌ کَانَ‌ بِهِ‌ بَصِيراً ☑️ ۱ - بازگشت دوباره انسان به حیات در آخرت حتمى است. (إنّه ظنّ أن لن یحور . بلى) ☑️ ۲ - بصیر بودن خداوند به ویژگى هاى منکران معاد، دلیل لزوم محشور ساختن آنان و حسابرسى از آنها است. (ظنّ أن لن یحور . بلى إنّ ربّه کان به بصیرًا) ☑️ ۳ - خداوند، با توبیخ کسانى که به تفریحات خانوادگى سرگرم شده و معاد را بعید شمردند، آنان را به مؤاخذه اخروى تهدید کرد. (بلى إنّ ربّه کان به بصیرًا) خبر از آگاهى خداوند به کارها و خصلت هاى منکران معاد، تهدید آنان به مؤاخذه با تعبیرى توبیخ آمیز است. ☑️ ۴ - دنیا و شادى هاى آن، جاودانه نیست و دگرگون خواهد شد. (إنّه کان فى أهله مسرورًا . إنّه ظنّ أن لن یحور . بلى) ☑️ ۵ - خداوند، آگاه به وجود نشیب و فراز در مراحل حیات دنیوى و اخروى انسان و ناپایدار ماندن محفل هاى خانوادگى و خوش گذرانى هاى دنیامداران (بلى إنّ ربّه کان به بصیرًا) هر چند ضمیر در «ربّه» و «به»، به منکر معاد برمى گردد; ولى محتواى آیه شریفه، به جنبه انسان بودن آنان مربوط است. ☑️ ۶ - حیات بشر، غیر قابل انفکاک از معاد است. (بلى إنّ ربّه کان به بصیرًا) در آیه شریفه، بصیر بودن خداوند به انسان، دلیل معاد گرفته شده است; یعنى، هر کس با ویژگى هاى این مخلوق آشنا باشد، معاد را براى او ضرورى خواهد دید. ☑️ ۷ - آگاهى دقیق خداوند به حقیقت انسان، دلیل سامان دادن معاد در مراحل هستى او است. (بلى إنّ ربّه کان به بصیرًا) جمله «إنّ ربّه...» در مقام تعلیل است و بصیرت خداوند به انسان را دلیل معاد قرار داده است; یعنى، انسان موجودى است که باید معاد داشته باشد و چون خداوند، به طور کامل به حقیقت انسان آگاهى دارد، براى او معاد قرار داده است. ☑️ ۸ - خداوند، مالک و مدبر انسان و سامان بخش تحولات زندگى و عوالم هستى او است. (ربّه) ☑️ ۹ - ربوبیت خداوند بر انسان ها، مقتضى شناخت ذات و حالات آنان است. (إنّ ربّه کان به بصیرًا) ☑️ ۱۰ - معادِ انسان ها، جلوه ربوبیت خداوند بر آنان است. (بلى إنّ ربّه) ☑️ ۱۱ - کسانى که در قیامت نامه عمل را از پشت سر دریافت کرده و به دوزخ گرفتار مى شوند، خود عامل پیدایش چنین سرنوشتى اند. (أمّا من أُوتى کتبه ... و یصلى سعیرًا ... بلى إنّ ربّه کان به بصیرًا) ☑️ ۱۲ - عذاب دوزخیان و اعطاى نامه عمل به آنان از پشت سرشان، نظام جزایى آگاهانه و مدبرانه خداوند است. (و أمّا من أُوتى کتبه ... و یصلى سعیرًا ... بلى إنّ ربّه کان به بصیرًا) حرف «بلى» ممکن است به تمام مشخصات دسته دوم (و أمّا من اُوتى ...) ارتباط داشته باشد. در این صورت پندار رجوع نکردن را، پندارى باطل و حوادث پیش آمده (اُوتى کتابه وراء ظهره ... یصلى سعیراً) را، رخدادى ثابت معرفى مى کند. جمله «إنّه ...» بیانگر این است که آن حادثه ها، برخاسته از ربوبیت و بصیرت خداوند است. 🌴🌴🌴 🔅تفسیر و قرآن پژوهی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
وَ كَيْفَ اُضامُ وَ اَنْتَ النّاصِرُ لي، اَمْ كَيْفَ اَخيبُ وَ اَنْتَ الْحَفِيُّ بي و چگونه مورد ستم واقع شوم و حال آنكه تو يار مني؟ يا چگونه نااميد گردم در حالی‌كه نسبت به من سخت مهربانی!
⁉️سوال: اگر فردی بعد از تکبیر نماز ظهر یادش بیاید که نماز صبحش قضا شده، آیا می تواند نیت را به نماز صبح برگرداند؟ ✅ پاسخ: 📝همه مراجع( غیر آیات عظام صافی و مکارم): اگر وقت نماز ادا وسعت داشته باشد می تواند در بین نماز نیت را به نماز قضا برگرداند؛ ولی باید برگرداندن نیت به نماز قضا ممکن باشد؛ برای مثال: اگر مشغول نماز ظهر است، در صورتی می تواند نیت را به قضای صبح برگرداند که وارد [1] رکعت سوم نشده باشد. [2] 📝آیت الله صافی: اگر هنگام شروع نماز ظهر به قضای نماز صبح علم و توجه داشته باشد، اما باز شروع به نماز ظهر کرده است، برگرداندن نیت از نماز ظهر به قضای صبح بنابر احتیاط واجب جایز نیست. [3] 📝آیت الله مکارم: اگر نماز قضا، قضای همان روز باشد، احتیاط واجب این است که نیت را از نماز ادا به نماز قضا برگرداند. البته این در صورتی است که جای عدول باقی باشد. [4] ................ 📚 پی نوشت: [1]. صافی: داخل رکوع رکعت سوم نشده باشد. [2]. توضیح المسائل ده مرجع، م 763؛ امام، تحریر الوسیله، ج1، فی النیه، ص 290، م 12 و فی صلاه القضا، م 13 و العروه الوثقی مع تعلیقات، ج1، احکام الاوقات، م 11؛ خامنه ای، سایت، استفتائات جدید؛ سبحانی، توضیح المسائل،‌ م 735؛ سیستانی، منهاج الصالحین، ج 1، ص 199، م 579. [3]. صافی، توضیح المسائل،‌ م 771. [4]. مکارم، توضیح المسائل، م 699. ---------------------------
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✍سخنرانی استاد قرائتی 📻موضوع: اگر درآمد نداری شغلت عوض کن ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄
❓❓پرسش ياران امام حسين در کربلا چه کساني بودند و شرح زندگيشان چگونه بوده است ؟ 🔰🔰پاسخ پرسشگر گرامي با سلام و سپاس ✅بیان زندگینامه همه یاران امام حسین (ع) در یک نامه میسر نیست. این مطلب را می‌بایست از کتاب‌هایی که در زمینه نهضت کربلا-به صورت مبسوط و مفصل- سامان یافته اند ، بیابید . ✅ درباره تعداد یاران امام حسین (ع) اختلاف وجود دارد. که این امر ارائه یاران و مشخصات آنان را مشکل می کند . ✅اگر چه میان مردم معروف است که شهدای کربلا هفتاد و دو تن هستند،‌ ولی در منابع مختلف آمار شهدای کربلا مختلف ذکر شده است. 🔰در کتاب انصار الحسین، محمد مهدی شمس‌الدین، شهدای غیر بنی‌هاشم، بر اساس اسامی آنان که در زیارت ناحیه مقدسه آمده ،هشتاد و دو نفر ذکر کرده(1) که با اضافه شدن هفده تن از شهدای بنی هاشم ،به نود و نه تن می‌رسد، همچنین اسامی افرادی که در کربلا نزدیک ضریح مقدس امام حسین(ع) به عنوان شهدا در یک محل دفن شده‌اند، بیش از هفتاد و دو تن می‌باشد. 🔰البته ابی مخنف از ضحاک بن عبدالله مشرقی نقل می‌کند که امام حسین(ع) با یاران خود در روز عاشورا نماز صبح به جای آورد . تعداد یارانش سی و دو سواره و چهل پیاده بودند. 🔰دینوری نیز نقل می‌کند که امام حسین(ع) یاران خود را برای جنگ آرایش کرد . سی و دو سواره و چهل پیاده بودند. بنابر این نمی‌توان به صورت دقیق نام هفتاد و دو تن را ذکر کرد. (2) در برخی متون درباره یاران امام حسین (ع)آمده است :"آنان كه در ركاب سيد الشهدا به فيض شهادت رسيدند،جمعى از بنى هاشم بودند.جمعى از مدينه با آن حضرت آمده بودند. برخى در مكه و طول راه به وى پيوستند.برخى‏ هم از كوفه توانستند به جمع آن حماسه سازان شهيد بپيوندند.كسانى هم در راه نهضت‏حسينى،پيش از عاشورا شهيد شدند كه آنان نيز جزء اصحاب او به شمار مى‏آيند.تعداد 6 نفر از ياران امام كه در كوفه شهيد شدند،عبارتند از:عبدالاعلى بن يزيد كلبى،عبدالله بن‏ بقطر،عمارة بن صلخب، قيس بن مسهر صيداوى،مسلم بن عقيل و هانى بن عروه. شهداى بنى هاشم:تعداد 17 نفر از شهداى كربلا كه شهادت شان اجماعى است،عبارتند از: على بن الحسين الاكبر،عباس بن على بن ابى طالب،عبدالله بن على بن ابى طالب،جعفر بن‏ على بن ابى طالب،عثمان بن على بن ابى طالب،محمد بن على بن ابى طالب،عبدالله بن‏حسين بن على،ابوبكر بن حسن بن على،قاسم بن حسن بن على،عبدالله بن حسن بن على،عون بن عبدالله بن جعفر،محمد بن عبدالله بن جعفر،جعفر بن عقيل،عبد الرحمن بن عقيل،عبدالله بن مسلم بن عقيل،عبدالله بن عقيل،محمد بن ابى سعيد بن عقيل. نام ده نفر ديگر نيز نقل شده كه البته يقينى نيست،آنان عبارتند از:ابو بكر بن على بن ابى طالب، عبيدالله بن‏ عبدالله بن جعفر،محمد بن مسلم بن عقيل،عبدالله بن على بن ابى طالب،عمر بن على بن‏ابى طالب،ابراهيم بن على بن ابى طالب،عمر بن حسن بن على،محمد بن عقيل و جعفر بن ‏محمد بن عقيل. شهداى ديگر:نام كسانى غير از بنى هاشم که در كربلا به شهادت‏رسيدند، عبارتند اند: اسلم تركى،انس بن حارث كاهلى،انيس بن معقل اصبحى،ام وهب،برير بن خضير، بشير بن عمر حضرمى،جابر بن حارث سلمانى،جبلة بن على‏شيبانى،جنادة بن حارث انصارى، جندب بن حجير خولانى،جون مولى ابوذر غفارى،جوين بن مالك ضبعى،حبيب بن مظاهر، حجاج بن مسروق،حر بن يزيد رياحى،حلاس بن عمرو راسبى،حنظلة بن اسعد شبامى،خالد بن عمرو بن خالد،زاهر مولى‏عمرو بن حمق خزاعى،زهير بن بشر خثعمى،زهير بن قين بجلى، زيد بن معقل جعفى،سالم مولى بنى المدينة كلبى،سالم مولى عامر بن مسلم عبدى،سعد بن حنظله تميمى،سعد بن عبد الله،سعيد بن عبدالله،سوار بن منعم بن حابس،سويد بن عمرو خثعمى،سيف بن حارث بن سريع جابرى،سيف بن مالك عبدى،حبيب بن عبدالله نهشلى، شوذب‏ مولى شاكر،ضرغامة بن مالك،عابس بن ابى شبيب شاكرى،عامر بن حسان بن شريح، عامر بن مسلم،عبدالرحمان بن عبدالرحمان بن عبدالله ارحبى،عبدالرحمان بن عبد ربه ‏انصارى،عبدالرحمان بن عبدالله بن يزيد عبدى،عبيدالله بن يزيد عبدى،عمران بن كعب،عمار بن ابى سلامه،عمار بن حسان،عمرو بن جناده،عمر بن جندب،عمرو بن خالد ازدى، عمر بن خالد صيداوى،عمرو بن عبدالله جندعى،عمرو بن ضبيعه،عمرو بن قرضه،عمر بن‏قرضه،عمر بن عبدالله ابو ثمامه صائدى،عمرو بن مطاع،عمير بن عبدالله مذحجى، قارب‏ مولى الحسين‏«ع‏»،قاسط بن زهير،قاسم بن حبيب،قرة بن ابى قره غفارى،قعنب بن عمر، كردوس بن زهير،كنانة بن عتيق،مالك بن عبد بن سريع،مجمع بن عبد الله عائذى،مسعود بن حجاج و پسرش،مسلم بن عوسجه،مسلم بن كثير،منجح مولى الحسين‏«ع‏»،نافع بن هلال، نعمان بن عمرو،نعيم بن عجلان،وهب بن عبد الله،يحيى بن سليم،يزيد بن‏حصين همدانى، يزيد بن زياد كندى،يزيد بن نبيط. "(3) 🔰در باره قیام امام حسین (ع) و تعداد یاران حضرت به منابع زیر مراجعه فرمایید : - نگاهی نو به جریان عاشورا، ص 446. - انصار الحسین، مهدی شمس الدین
📌 امت (ص) چه کسانی هستند؟ رسول مهربانی حضرت صل الله علیه وآله فرمودند: 🌍امت من مادامی که به یکدیگر، 1⃣ ورزند، 2⃣ باشند، 3⃣از بپرهیزند، 4⃣ کنند، 5⃣ به پا دارند، 6⃣و را بپردازند، 😄همواره در خوبی و خوشی خواهند بود. ولی اگر چنین نکنند، به و خشکسالی گرفتار می گردند.⚡️💥 📚مجلسی، بحارالانوار، ج72، ص115
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: 💥 دوای دردهای ماست، در روایت است که: در آخرالزمان همه هلاک می‌شوند، «إِلا مَنْ دَعا بَالْفَرَجِ؛ مگر کسانی که برای [تعجیل] فرج دعا کنند». 📚 در محضر بهجت، ج١، ص٣۶٣
▪️ حمله وهابى‌‏ها به كربلا و ماجرای برداشتن تربت توسط صاحب ریاض ❖ از بیانات آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: 📝... در سال 1216ق وهابى‌‏ها به كربلا حمله مى‏‌كنند و مردم آنجا را قتل عام مى‏‌كنند. به نجف هم حمله مى‌‏كنند، ولى چون قبلاً خبردار مى‏‌شوند، آمادگى پيدا مى‌‏كنند و آنها نمى‌‏توانند كارى بكنند، اما كربلايى‌‏ها غافل‏گير مى‌‏شوند. از جمله به منزل صاحب رياض مى‏‌ريزند تا او را بكشند. در آن موقع، رئيس روحانیت كربلا، مرحوم صاحب رياض بود. خانواده‏‌اش با عجله از آنجا خارج مى‌‏شوند، ولى خود صاحب رياض با طفل شیرخواری زير يك سبد مى‌‏مانند و نمى‌‏توانند خارج بشوند. آنها داخل خانه صاحب رياض مى‌‏ريزند كه صاحب رياض را بكشند ولى او را پيدا نمى‌‏كنند. عجيب اين است كه در تمام آن مدتی که مشغولِ گشتنِ خانه بودند آن طفل شيرخواره هيچ گريه نمى‌‏كند و اين معجزه بود. وهابى‌‏ها يك روز در كربلا قتل عام مى‌‏كنند و بعد هم به قصد نجف از شهر خارج مى‌‏شوند. ❖ــــــــــــــ❖ يكى از بيوتى كه در زنجان رياست داشتند، بيت آميرزا ابوالقاسم بود. آميرزا ابوالقاسم مؤسّس ميرزايى‌‏هاى زنجان است. پدرش (آقا سيد كاظم) شاگردِ صاحب رياض و ساکن نجف بود. وقتى مطلع مى‌‏شود كه وهابى‌‏ها به منزل صاحب رياض حمله كرده‏‌اند، مى‏‌گويد زودتر برويم استادمان را نجات بدهيم. به منزل صاحب رياض مى‏‌روند و ايشان را با آن طفل شيرخواره از زير سبد نجات مى‏‌دهند. نفس‏هاى آخرشان بوده و اگر دير مى‏‌آمدند، تلف مى‌‏شدند. بعد مى‏‌گويند برويم حرم را زيارت كنيم. غسل مى‌‏كنند و به حرم مى‌‏روند. وقتى به حرم مى‏‌روند، مى‏‌بينند كه وهابى‏‌ها ضريح مطهر را برداشته‏‌اند و سوزانده‏‌اند و با آن قهوه درست كرده‏‌اند! با آنكه قهوه را حرام مى‏‌دانستند. مى‏‌بينند كه گوشه‏‌اى از قبر شكاف برداشته است. آسيد كاظم نگاه مى‏‌كند و مى‏‌گويد: من قطعه‏‌اى از بدن شریف را حس مى‏‌كنم. صاحب رياض هم نگاه مى‌‏كند و مى‌‏گويد: نظر من هم همين است. (البته الآن ترديد دارم كدام تقدّم داشت) سپس آسيد كاظم مى‏‌گويد: الآن وقت تربت برداشتن است. ايشان دستمال سفيدى داشت. با دست مقدارى از تربت را برداشت و در دستمال گذاشت. دستمال قرمز شد. مقدارى از آن تربت را خودش برداشت و مقدارى هم به صاحب رياض داد. وقتى آسيد كاظم از دنيا رفت، برادرش ميركريم كه فرد ساده‌‏اى بود، آن تربت را برداشت و تبديل به مهر كرد و بين اين و آن تقسيم نمود. آميرزا ابوالقاسم كه در آن وقت سيزده ـ چهارده ساله بود، وقتى از جريان مطّلع مى‌‏شود، خيلى به اين طرف و آن طرف مى‌‏زند و بالأخره يكى از آن مهرها را بدست مى‌‏آورد و اين مهر پيوسته در بيت آميرزا ابوالقاسم بود. وی به پسرانش سفارش مى‏‌كند كه قدر اين تربت را بدانيد كه چنين ويژگيهايى دارد. 📚جرعه ای از دریا، ج2، ص333 (ع)