#استقامت 💠 راه پختگی روح 🔻 قبول داريم که روح ما پختگی لازم را ندارد و کودکِ روح ما رشد نکرده است، ولي قصد داریم آن را رشد بدهيم، حالا که مي‌خواهيم آن را رشد بدهيم سرنخ را ما پيدا کرديم [ اهتمام به نماز و اقامه نماز]. 🔸 از اين‌جا به بعد ديگر التزام مي‌خواهد، استقامت در عمل می خواهد که فرمود: «إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ؛ بی تردید کسانی که گفتند: پروردگار ما خداست سپس [در میدان عمل بر این حقیقت] استقامت ورزیدند، فرشتگان بر آنان نازل می شوند. فصلت/۳۰»‌ ‌ ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🔺حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری ‌ ‌

⚽️ دیدار جمعی از فوتبالیست‌ها با امام(ره) 🔹من خودم ورزشکار نیستم اما ورزشکارها را دوست دارم «احِبُّ الصّالِحینَ وَ لَسْتُ مِنهُم» از خدای تبارک و تعالی خواهانم که شما جوانها را که ذخیره این کشور هستید و مایه امید ملت و اسلام هستید هر چه بیشتر موفق کند 📆 ۱۶ اسفند ۱۳۶۰

كَيْفَ يُسْتَدَلُّ عَلَيْكَ بِما هُوَ في وُجُودِهِ مُفْتَقِرٌ اِلَيْكَ، اَيَكُونُ لِغَيْرِكَ مِنَ الظُّهُورِ ما لَيْسَ لَكَ حَتّي يَكُونَ هُوَ الْمُظْهِرَ لَكَ، مَتي غِبْتَ حَتّي تَحْتاجَ اِلي دَليل يَدُلُّ عَليْكَ وَ مَتي بَعُدْتَ حَتّي تَكُونَ الاْثارُ هِيَ الَّتي تُوصِلُ اِلَيْكَ، عَمِيَتْ عَيْنٌ لا تَراكَ عَلَيْها رَقيباً، وَ خَسِرَتْ صَفْقَةُ عَبْد لَمْ تَجْعَلْ لَهُ مِنْ حُبِّكَ نَصيباً چگونه بر وجود تو استدلال شود به موجودی كه در وجودش نيازمند به توست؟ آيا براي غير تو ظهوری هست كه برای تو نيست! كی پنهان بوده‌ای تا نيازمند به دليلی باشی كه بر تو دلالت كند و كی دور بوده‌ای تا آثار واصل كننده به تو باشند؟ كور باد ديده‌ای كه تو را بر آن ديده‌بان نبيند و زيانكار باد تجارت بنده‌ای كه از محبّتت برای او سهمی قرار نداده‌ای!

من سَرَم گرم گناه است؛ سرم داد بزن

💠 روز شانزدهم ماه #صفر1442 🔹 امنیّت #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی

[فرستاده شده از کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی] 💠 امنیّت 🔹 امنیت یك نعمت الهی است، این امنیت از یك طرف به درون ما راه ارتباط دارد و از طرف دیگر به بیرون. جامعه متمدّن اسلامی درون و بیرون را برای تنظیم رابطه با امنیت درست كرده و می ‌كند، جامعه ‌ای كه آن تمدّن اصیل و عریق اسلامی را ندارد یا هر دو راهش ویران است یا یكی از دو راه; توضیح مطلب این است كه جامعه ‌ای امن است كه خاطرش آرام باشد، مشكل درونی نداشته باشد و این آرامش درونی فقط از ناحیه ایمان حاصل می‌ شود كه خدایی هست و مسئولیتی هست و هر كسی در برابر كار خود مسئول است و باید جوابگو باشد. رابطه بیرونی ‌اش به اقتصاد وابسته است, اگر هر دو راه تأمین بود، یعنی جامعه از نظر عقلانیت مؤمن بود و از نظر اقتصاد نانش تأمین بود، برقراری امنیتش آسان است؛ سرقت كم است, دعوا كم است, پرخاشگری كم است و امثال آن و اگر هر دو راه بسته بود نه از درون مؤمن بود و نه از بیرون مشكل اقتصادی او حل شده بود، این هم راه سرقتش باز است, هم راه پرخاشگری و قتل و چیزهای دیگر و اگر یكی از این دو راه باز بود و راه دیگر بسته بود، به همان اندازه این آسیب ‌پذیر است. 🔹 در قرآن كریم وقتی از امنیت مردم حجاز سخن به میان می‌ آید می ‌فرماید: ﴿فَلْیعْبُدُوا رَبَّ هذَا الْبَیتِ ٭ الَّذی أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ﴾،[1] فرمود اینها پروردگار این كعبه را بپرستند برای اینكه خداوند امنیت اقتصادی اینها را تأمین كرده چون امنیت اقتصادی اینها را تأمین كرده، امنیت ‌های بدنی و مادی و خونریزی و اینها را هم تأمین كرده، گرچه با كلمه «فاء و ثمّ» و مانند اینها ذكر نشده با «واو» عطف شده، ولی بالأخره امنیت اقتصادی قبل از امنیت بدنی ذكر شده است؛ فرمود: ﴿فَلْیعْبُدُوا رَبَّ هذَا الْبَیتِ٭ الَّذی أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ﴾، جامعه گرسنه را نمی‌ شود امنیت داد و از آن امنیت خواست! اعتیاد, سرقت, دعوا, قتل و غارت در آن هست، اول سیر شدن شكم جامعه است، ﴿الَّذی أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ﴾؛ بعد فرمود: ﴿وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ﴾. بیكاری, بدكاری و گرانی اینها مشكلاتی است كه به ناامنی دامن می ‌زند. كمك مردم در این است كه تولید كننده باشند تلاش و كوشش بكنند و اینها، هم بانك ‌ها باید خودشان را از این آلودگی نجات بدهند و راه اقتصاد را باز كنند, راه تولید را باز كنند, سوداگر نباشند. بنابراین اگر كسی آن طمأنینه درون را نداشت كه با هر مشكلی بسازد كه بسیار كم است، مشكل مالی و اقتصادی هم از بیرون تأمین نشد، توقّع امنیت بسیار سخت است. 🔹 بنابراین برگردیم به همان اصل كه مسئله دعاست، از خدا بخواهیم هم قلب ما, نظام ما, مردم ما را با روحانیت و دین و قرآن و عترت و اهل بیت (علیهم السلام) آشناتر بفرماید! دل‌ ها را نورانی كند! تا ظهور صاحب اصلی ‌اش این نظام را از هر خطری محافظت بفرماید! به همه مسئولین مخصوصاً به شما آقایان سعادت و سیادت دنیا و آخرت مرحمت كند! [1] . سوره قریش، آیات3 و 4. #روز_نیروی_انتظامی #آرامش_درون #سوداگری #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 دیدار فرماندهی نیروی انتظامی با حضرت استاد تاریخ: 1394/06/26

🔷🔷🔷🔷 مداحی حاج میثم مطیعی به مناسبت اربعین حسینی 🏴 رسیدیم، نگاه کن اون ضریح دلربا رو... #دلتنگ_حسینیم

❓❓❓پرسش خطبه امام سجاد(ع) در کوفه و مجلس ابن زیاد، در منابع تاریخی چگونه ذکر شده است؟ 🔰🔰🔰🔰پاسخ اجمالی بعد از شهادت امام حسین(ع)، اهل‌بیت ایشان را به همراه سر مطهر آن‌حضرت(ع)[1] به سمت کوفه بردند. هنگام ورود اهل‌بیت(ع) به شهر کوفه مردم اطراف آنان جمع شدند. امام سجاد(ع) از فرصت به وجود آمده استفاده نمود تا یزید را به دلیل ظلمی که در حق امام حسین(ع) و اهل‌بیت و یاران ایشان مرتکب شد رسوا نماید.[2] به همین دلیل خطبه‌ای در شهر کوفه ایراد نمود که بر چند محور تکیه داشت: 1. حمد و ستایش خدا امام سجاد(ع) خطبه‌ی خود را با حمد و ستایش خدایی آغاز نمود که مالک روز جزا، آفریننده همه آفرینش است و عقل مردم از درک او عاجز است و مقام رفیعش آسمان‌های بلند را فرا گرفته است؛ اما در عین حال آن‌قدر به آفریدگانش نزدیک است که آهسته‌ترین صدا را می‌شنود.[3] 2. اعلام شهادت امام حسین(ع) و اسارت اهل‌بیت ایشان سپس امام سجاد(ع) خبر شهادت پدرشان امام حسین(ع) و اسیر شدن اهل‌بیت ایشان را به مردم رساند.[4] 3. نکوهش مردم در این مصیبت امام(ع) در بخش دیگری از خطبه، مردم کوفه را مورد عتاب قرار داد که به دلیل این مصیبت، نباید شاد و خوشحال باشند؛ بلکه باید اندوهگین بوده و از دیدگانشان اشک ببارد.[5] 4. عظمت شهادت امام حسین(ع) نکته مهمی که در خطبه امام سجاد(ع) دیده می‌شود، عظمت شهادت امام حسین(ع) است که آسمان‌های هفتگانه، دریاها، زمین، درختان، ماهی‌ها، امواج دریاها، فرشتگان مقرّب، اهل آسمان‌ها برای این مصیبت گریه کردند.[6] قساوت قلب دشمنان اهل‌بیت(ع) امام سجاد(ع) در بخش دیگری از کلامشان به بیان زشتی و قباحت کار سپاهیان یزید اشاره نمود که با وجود دعوت مردم از آنان، در بیابان و دور از وطن و بدون هیچ گناهی با آنان جنگیدند، به گونه‌ای که همانند آن حتی در برابر اهالی کافر ترکستان و کابل دیده نشده است! این قساوت به اندازه‌ای بود که اگر پیامبر(ص) به آنها پیشنهاد جنگ با اهل بیت را می‌فرمود، سخت‌تر از آنچه انجام دادند را نمی‌توانستند انجام دهند.[7] توکل بر خدا در این مصیبت امام(ع) در آخر خطبه این مصیبت بزرگ و دردناک و ناگوار و تلخ و جانسوز را به حساب خدا منظور داشت که عزیز و انتقام‏گیرنده است.[8] خطبه امام سجاد(ع) در مجلس ابن زیاد با این‌که امام سجاد(ع) مانند پدران خویش در سخنوری نمونه بود، اما در مجلس عبیدالله بن زیاد[9] خطبه‌ای ایراد نفرمود و تنها به جسارت‌های عبیدالله بن زیاد پاسخ داد. در جلسه‌‌ای که سر مطهر امام حسین(ع) و اهل‌بیت ایشان را آورده و عده‌‌ای از مردم حاضر بودند، عبیدالله قصد داشت که کشتن امام حسین(ع) و یارانش را بر عهده خدا بگذارد، از این رو بعد از آنکه متوجه شد که نام امام سجاد(ع) علی می‌باشد، از حضرتشان پرسید: مگر خدا علی بن الحسین را نکُشت؟ امام(ع) فرمود: من برادری داشتم که نام او نیز علی بود و مردم او را کشتند؟ عبیدالله دوباره گفت: نه! خدا او را کشت! امام(ع) پاسخش را نداد و تنها به تلاوت این آیه از قرآن بسنده کرد: «خداوند ارواح را به هنگام مرگ، قبض می‌‏کند».[10] عبیدالله که از این واکنش حضرتشان خشمگین شده بود به مأمورانش دستور داد تا ایشان را به شهادت برسانند که با فداکاری حضرت زینب(س) ناکام ماند، چرا که حضرت زینب(س) فرمود اگر قصد کشتن او را داری، مرا نیز همراه او به شهادت برسان. امام سجاد(ع) نیز در برابر این تهدید فرمود: «آیا مرا از مرگ می‌ترسانی، مگر نمی‌‏دانی که کشته شدن برای ما یک موضوع عادی بوده، و شهادت مایه‌ی سربلندی ما است».[11] سرانجام، ابن زیاد دستور داد، امام سجاد(ع) و همراهانش را به خانه‌‏ای که در کنار مسجد بزرگ کوفه بود بردند.[12]

📚📚منابع: [1]. «مکان دفن سر مطهر امام حسین(ع)»، 30370؛ «سر امام حسین(ع) و تلاوت قرآن»، 48332؛ «چکیدن خون سر امام حسین (ع) بر ران ابن زیاد»، 17585؛ «تبدیل شدن سکه طلا به سنگ سیاه در دست سپاهیان یزید»، 68307. [2]. «شهادت امام حسین(ع) و غارت اموال خیمه‌ها و زیور آلات و لباس رویین زنان»، 47599؛ «زندگی‌نامه حضرت زینب(س)»، 115063؛ «آتش زدن خیمه‌ها و غارت اموال در روز عاشورا»، 34472؛ «زینب مضطر»، 51739؛ «حضرت زینب (س) الگوی جوانان مسلمان»، 4338. [3]. «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ مالِک یوْمِ الدِّینِ بَارِئِ الْخَلَائِقِ أَجْمَعِینَ الَّذِی بَعُدَ فَارْتَفَعَ فِی السَّمَاوَاتِ الْعُلَی ...». [4]. « قُتِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَینُ ع وَ عِتْرَتُهُ وَ سُبِی نِسَاؤُهُ وَ صِبْیتُهُ...». [5]. «أَیهَا النَّاسُ فَأَی رِجَالاتٍ مِنْکمْ یسَرُّونَ بَعْدَ قَتْلِهِ أَمْ أَی فُؤَادٍ ...‏». [6]. «فَلَقَدْ بَکَتِ السَّبْعُ الشِّدَادُ لِقَتْلِهِ وَ بَکَتِ الْبِحَارُ بِأَمْوَاجِهَا وَ السَّمَاوَاتُ بِأَرْکَانِهَا...» [7]. «أَیُّهَا النَّاسُ أَصْبَحْنَا مَطْرُودِینَ مُشَرَّدِینَ مَذُودِین‏...» [8]. ابن طاووس، على بن موسى، اللهوف على قتلى الطفوف، مترجم، فهرى زنجانى، سید احمد، ص 200 – 202، تهران، جهان‏، چاپ اول، 1348ش. [9]. «عبیدالله بن زیاد و ابن مرجانه»، 2409. [10]. «اللَّهُ یتَوَفَّی الْأَنْفُسَ حِینَ مَوْتِها». [11]. «أَ بِالْقَتْلِ تُهَدِّدُنِی یا ابْنَ زِیادٍ أَ مَا عَلِمْتَ‏ أَنَ‏ الْقَتْلَ‏ لَنَا عَادَةٌ وَ کرَامَتَنَا الشَّهَادَةُ». [12]. اللهوف على قتلى الطفوف، ص 162- 163؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 45، ص 117، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.

چراخدارانمیبینیم؟؟ استادعالی✅