می گفت: سخت‌ترین ‌شکنجه‌ها رو در ساواک دید و سخت‌ترین ‌مقاومت ‌رو با کومله‌ داشت.. می گفت: انگار هر چی بیشتر سختی میکشه عاشق‌تر میشه.. #حاج_‌احمد_متوسلیان

در شب‌های سرد زمستان بدون‌ بالش‌ و زیرانداز می‌خوابید وقتی اعتراض ‌می‌کردیم ‌می گفت: باید این ‌بدن‌ را آماده‌ کنم باید عادت ‌کند‌ که‌ روزگار طولانی ‌در خاک بماند.. #شهید_ابراهیم‌_هادی..

جوری مراقب‌ چشماتون‌ باشید، که‌ اگریه‌ روز به‌ جمال #مهدی_فاطمه‌ "عج‌" روشن‌ شد؛ از چیزایی‌ که‌ قبلا‌ دیده، خجالت‌ نکشید!!! #امام_زمان

شهادت معطل من و تو نمی ماند... تواگر #سرباز_خدا نشوی، دیگری می شود... #شهادت را می دهند ، امابه #اهل_درد نه بی خیال ها ... فقط دم زدن از #شهدا افتخار نیست‼️ باید زندگیمان ،حرفمان ،نگاهمان ،لقمه هایمان ،رفاقتمان ،#بوی_شهدا_را_بدهد... عطربندگی خالص برای #خدا

ما که رفتیم ... مادر پیری دارم و یک زن و سه بچه قد و نیم قد از دار دنیا چیـزی ندارم جز یک پیام قیامت یقه تان را می گیرم اگر ولی فقیه را تنها بگذارید... #شهید_مجید_محمدی

در و دیوار اتاقت کامپیوترت موبایلت بوی امام زمان میده؟ آقا بگه دلاتونو بزارید روی میز نت بوک و موبایل هاتون هم بزارید روی میز میخوام همه رو با هم یه چِک کنم ببینم... رومون میشه؟ #امام_زمان

کسی پایه هست گریه کنیم در نبودش!! #امام_زمان عج

‍ #سیره_شهید 🌸با این که خودش اوضاع مالی مساعدی نداشت، خانواده ای را زیر پر و بال گرفته بود و به اندازه وسعش ماهیانه مبلغی را به حسابشان واریز می کرد. 🌸بعد از شهادت، وقتی قفل گوشی را شکستند، پیامک ها نشان می داد که از این دست کارها زیاد می کرده و به کسی نمی گفته است.... #شهید_محسن_حاجی_حسنی🌷 #قاری_بین_المللی_قرآن #شهید_منا

@salambarebrahimm #شور #سید_مجید_بنی_فاطمه به دل هوای حرم.. به لب نوای حسین

بچه ها! سعی کنید یه #دوست و همراه پیدا کنید، دوست‌ خوب‌ کسیه که #نتونی جلوش‌ گناه‌ کنی‌ پاتو‌ به بهشت باز کنه ؛ پاتو‌ به بهشت‌زهرا‌،کنارشهدا باز‌کنه ؛ پاتو‌ به یه جاهایی واکنه که تا حالا‌ نرفتی!‌ مثلا‌ بکشوندت به ، محله فقیر نشین‌ها‌ تا‌ کمک کنی به مردم‌ غم مردم‌ خوردن‌ رو بهت‌ نشون‌ بده

هنوز در یادها غواصی می‌کنند ... #غواصان_دریادل گردان ۴۱۰ لشکر ثارالله

دستم را گرفت، از خوابگاه برد بیرون. روبه‌روی خوابگاه زنجان خانه‌هایی بود که معلوم بود از قدیم مانده؛ از زمان آلونک‌نشین‌ها. همیشه چشمم به این خانه‌ها می‌افتاد، اما هیچ‌وقت فکر نکرده بودم به آدم‌هایی که توی این آلونک‌ها زندگی می‌کنند. اوضاع‌شان خیلی خراب بود،رفتیم جلوتر. از یکی از خانه‌ها خانمی آمد بیرون، سه تا بچه‌ قد و نیم قد هم پشت سرش. مصطفی تا چشمش به بچه‌ها افتاد، قربان صدقه‌شان رفت. خانه درواقع، یک اتاق خرابه‌ نمناک بود. در نداشت؛ پرده جلویش آویزان بود. از تیر چراغ‌برق سیم کشیده بودند و یک چراغ جلوی در روشن کرده بودند. مصطفی گفت: «ببین اینا چطوری دارن زندگی میکنن. ما ازشون غافلیم.» چند وقتی بود بهشان سر می‌زد. برنج و روغن می‌خرید و برایشان می‌برد. وقتی هم که خودش نمی‌توانست کمک کند، چندتا از بچه‌ها را می‌برد که آن‌ها کمک کنند. 🌷 شهید مصطفی احمدی روشن