✅ اول وقت مرحوم حجة‌الاسلام والمسلمین انصاری در مورد اهتمام بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی، امام خمینی(ره) به نماز اول وقت، می‌‎گوید: امام در روزهای آخر عمرشان می‌خواستند بخوابند، به‌ من فرمودند: اگر خوابیدم، برای اول وقت نماز صدایم بزن، گفتم: چشم! دیدم اول وقت شد و امام خوابیده‌‎اند! حیفم آمد صدایشان بزنم. عمل جراحی، سرم به دست، گفتم صدایشان نزنم بهتر است. چند دقیقه ‎ای از اذان گذشت و امام چشم‌های‌شان را باز کردند. گفتند: وقت شده؟ گفتم: بله! امام فرمودند: چرا صدایم نزدی؟ گفتم: ده دقیقه بیشتر وقت نگذشته است. گفتند: مگر من به شما نگفتم؟! امام سپس فرزندشان را صدا زدند که: «احمد بیا» و فرمودند: ناراحتم، از اول عمرم تا حالا نمازم را اول وقت خوانده ‎ام، چرا الان که پایم لب‎ گور است، ده دقیقه تأخیر افتد. 📚 کتاب حیات عارفانه فرزانگان @salehin_sarab

رفیق مثل ابوعلی.. تاآخر خط💔 @salehin_sarab

غصّه جدایی دنيا، دنياى حركت و بهار و پاييز و زمستان و تابستان است. دنيا، دنياى چهار فصل است و انسان هم، انسانى است كه به تكرار و تنّوع دل نمى‌بندد و قرار نمى‌گيرد و هر روز، بت‌هاى ديروزش را خودش مى‌شكند... تمامى زندگى‌ها و تمام آدم‌ها، از زن ومرد و محروم و بهره‌مند، با رنج‌هايى همراه هستند. داشتن و نداشتن، هر دو رنج است. داشتن، غصّه‌ى جدايى را دارد و نداشتن، تلخى محروميت و زخم تحقير و سرشارى و كامروايى هم، رنج پوچى را دارد و درد بى‌دردى؛ كه دل آدم، از دنيا بزرگ‌تر است. دل ما، از تمامى هستى، بزرگ‌تر است. همه‌ى زندگى‌ها، با درد پيچيده و با رنج آميخته. هر كس كه به آگاهى و خودآگاهى و شعورى مى‌رسد، آرزوها و رؤياهايى پيدا مى‌كند و هدف‌ها و مقصدهايى را در نظر مى‌گيرد. به راه مى‌افتد و سالك مى‌شود. همه‌ى سالك‌ها و راه‌روها گرفتار هستند و در تمامى سلوك‌ها و رفتارها، رنج و درد پوچى و بن‌بست هست. مى‌بينى، كه ناچارى با آن نگاه و نور و سرور پيوند بخورى تا با رنج راحت باشى و در بهار و پاييز، بهره بردار؛ چون تلاش واستقامت، جوابگوى اين دردهاى فراگير و رنج‌هاى رفاه و پوچى برخوردارى و پوچى شكوفايى نيست. همان‌طور كه عصيان و سركشى و يا بى‌خيالى و عيّاشى، مرهم اين زخم‌هاى سنگين نيست. برشی از کتاب نامه‌های بلوغ @salehin_sarab