با سلام و عرض ادب
سوالی از محضر استاد دسمی شد
در رابطه با نحوه عملکرد در مجموعه های تربیتی
به چه نحوی در مجموعه باید عمل کرد تا اولا از رشد خود غافل نشویم وثانیا کارمان را به نحو احسن انجام دهیم و متربیانمان هم احساس رشد کنند و در عین حال دچار روزمرگی و دلسردی نشویم
وپاسخ استاد👇👇
🌹 ⚘﷽⚘
✨💫✨
❌شبهه/۱۸۷
مگر مي شود #سگ با اين وفاداريش نجس باشد؟
- در قرآن و روايات از #نجاست سگ سخني به ميان نيامده است!؟
- قرآن با نام بردن از سگ اصحاب کهف، از اين حيوان تمجيد کرده است!
- حضرت علي(ع) مردم را به يادگيري ده خصلت ارزنده سگ و به کار بستن اين خصائص در زندگي توصيه فرموده‌اند!
🆔 @Shobhe_ShenaSi
✅ پاسخ
✍ حجت‌الاسلام دکتر قربانی مقدم
🔹 منابع دین ما ۴تاست که عبارت است از:
قرآن، روایات، عقل و اجماع.
در این میان قرآن کريم مانند قانون اساسی است که در احکام فقهي معمولا به کليات بسنده کرده است و تبيين و تفسير آن را به پيامبر اکرم و امامان معصوم (ع) سپرده است، «وَ أَنْزَلْنَا إِلَيْکَ الذِّکْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ؛ اي پيامبر ما ذکر بر تو نازل کرديم تا براي مردم آنچه را بر ايشان نازل شد (نحل/۴۴)
👈در روایات متعدد با صراحت نجاست سگ بیان شده است. مثلا:
♦️سَأَل أَبَا عَبْدِاللَّهِ (ع) ... قُلْتُ لَهُ: الْکَلْبُ؟ قَالَ: لَا. قُلْتُ: أَلَيْسَ هُوَ سَبُعٌ؟ قَالَ: لَا وَ اللَّهِ إِنَّهُ #نجسٌ؟ لَا وَ اللَّهِ إِنَّهُ نَجَسٌ.»(وسائل/ج۱/ص۲۲۶)
♦️در روایت دیگر آمده:
راوي حکم سگ را از امام صادق (ع) سؤال کرد، حضرت فرمود: پليد و نجس است، از اضافه آبي که آشاميده نبايد وضو گرفته شود، آن آب را بريز و (ظرف) را بار اول با خاک و سپس با آب بشوى.» (وسائل/ ج۱/ص۴۱۵)
♦️نکته
❇️نجاست عبارت است از چيزي که به کار بردن آن در نماز و طواف و تغذيه، جایز نیست.
♦️نکته مهم
❇️ هرچند در اسلام سگ حيواني نجس است، امّا اين سبب نشده تا حقوق او به عنوان يک حيوان، نقض شود.
👈 البته رعايت حقوق سگ هم به اين نيست که به آن دست بزني، و او را مونس و هم بازي خود قراردهي! بلکه با رسيدگي به آب و غذايش و آزار نرساندن به او، حقوقش را رعايت کرده اي.
(چه بسا وارد کردن سگ به زندگی و #اجبار او به انتخاب سبک زندگی انسانی، #ضدحقوق_سگ باشد)
♦️پيشوايان و بزرگان مذهبي ما، با اينکه عقيده به نجاست سگ دارند، امّا ظلم به اين حيوان را روا ندانسته، حق و حقوقي براي آن قائل شده اند. با مطالعه در آثار دانشمندان اسلامي اين مساله به روشني قابل درک است.
👈👈در کتب فقهي آمده است: اگر شخصى، به مقدار وضو گرفتن آب داشته باشد، و بترسد که اگر با آن وضو بگيرد، خودش یا سگش دچار تشنگى شود، بر او واجب است که تيمم کند و آب را براي نوشيدن سگ نگهدارد. 👈 «وکذا الحيوان اذا کان کذلک وان کان کلبا»(جواهرالکلام/ج۵/ص۱۱۴)
♦️حتی صاحب جواهر، میگوید اگر تنها برای یکی از گوسفند یا سگ آب و غذا وجود دارد، اولویت با سگ است: 👈«قد يقال باولوية الکلب لامکان ذبح الشاة بخلاف الکلب»(جواهرالکلام/ج۳۶/ص۴۳۷)
✅در متون روايي ما، روايات فراواني هستند که توجه به حقوق سگ را ـ به عنوان يک حيوان ـ تأييد مي کنند. در بعضي از روايات از اذيت و آزار سگ منع شده، در دسته اي ديگر به اطعام و سيراب‌کردن سگ توجه شده است. علاوه بر اين رواياتي هستند که قاتل سگ را ملزم به پرداخت ديه مي‌کند.
♦️نگهداري سگ براي امور عقلایی مانند نگهباني و شکار، استفاده پليس و نيروهاي امداد اشکالی ندارد، اما نگهداری بدون مورد آن کراهت شدیدی دارد.
👈در بعضي از روايات آمده است که خانه اي که در آن سگ است، ملائکه وارد نميشوند و نماز خواندن در چنين خانه اي مکروه باشد.(الفقیه/ج۱/ص۲۴۶)
👈 @salehinlenjan