1⃣ (صفحه اول) ❓ مقصود از سلام‌هايى كه در قرآن شريف و نماز و يا زيارت‌ها و دعاها نسبت به پيامبران و معصومان-عليهم‌السّلام- وجود دارد چيست‌؟ ✅ ابتدا بايد توجّه داشت كه: 🔰 اوّلاً: «سلام»، به معناى امنيّت و اسمى از اسماى الهى است؛ زيرا خداوند ذاتى است كه از هرگونه ضعف و حاجت و فقر و نقص و محدوديّت به دور و از همه‌ى شوائب و نواقص ممكنات، حتّى از كثرت صفات بر ذات در سلامت و امن است؛ چنان كه اين آيه بدان اشاره دارد: هُوَ اللّهُ‌ الَّذِي لا إِلهَ‌ إِلاّ هُوَ الْمَلِكُ‌ الْقُدُّوسُ‌ السَّلامُ‌ اوست خدايى كه جز او معبودى نيست؛ همان فرمانرواى پاك سلامت. 🔰 ثانياً: «سلام»، همان گونه كه اشاره شد، به معناى«امنيت»مى‌باشد؛ چنان كه اين آيه بدان ناظر است: إِنَّ‌ الْمُتَّقِينَ‌ فِي جَنّاتٍ‌ وَ عُيُونٍ‌* اُدْخُلُوها بِسَلامٍ‌ آمِنِينَ‌ بى‌گمان، پرهيزگاران در باغ‌ها و چشمه‌سارانند.[به آنان گويند:]با سلامت و ايمنى در آن جا داخل شويد. و استعمال اين گونه امنيّت در قرآن، درباره‌ى بندگان الهى بر دو قسم است: 🔅 الف.امنيّت ظاهرى(دنيوى و اخروى) چنان كه آيات بسيارى بر آن دلالت دارد، از جمله: 🔹١. وَ إِذا جاءَكَ‌ الَّذِينَ‌ يُؤْمِنُونَ‌ بِآياتِنا فَقُلْ‌ سَلامٌ‌ عَلَيْكُمْ‌ و چون كسانى كه به آيات ما ايمان دارند نزد تو آيند، بگو:درود بر شما. 🔹٢. قِيلَ‌ يا نُوحُ‌ اهْبِطْ‍‌ بِسَلامٍ‌ مِنّا وَ بَرَكاتٍ‌ عَلَيْكَ‌ گفته شد:اى نوح، با درودى از ما و بركت‌هايى بر تو و بر گروه‌هايى كه با تواند، فرود آى. 🔹٣. وَ نادَوْا أَصْحابَ‌ الْجَنَّةِ‌ أَنْ‌ سَلامٌ‌ عَلَيْكُمْ‌ و بهشتيان را-كه هنوز وارد آن نشده و[لى بدان] اميد دارند-آواز مى‌دهند كه: سلام بر شما. 🔅 ب.امنيّت معنوى و فطرى و عصمت از هر ناهموارى توحيدى و فطرى و بهره‌مندى از شهود جمال و كمال حقّ‌ سبحانه؛ خواه در دنيا و خواه در آخرت، كه اين گونه امنيّت در مرحله‌ى اوّل (به نصّ‌ آيات شريفه‌ى ذيل)شامل پيامبران و معصومان-عليهم‌السّلام- و سپس براى ديگر مؤمنان واقعى(به پيروى از ايشان)است. 🔹١. خداوند درباره‌ى حضرت يحيى-عليه‌السّلام- مى‌فرمايد: وَ سَلامٌ‌ عَلَيْهِ‌ يَوْمَ‌ وُلِدَ وَ يَوْمَ‌ يَمُوتُ‌ وَ يَوْمَ‌ يُبْعَثُ‌ حَيًّا و درود بر او، روزى كه زاده شد و روزى كه مى‌ميرد و روزى كه زنده برانگيخته مى‌شود. 🔹٢. و درباره‌ى حضرت عيسى-عليه‌السّلام-از زبان خود وى مى‌فرمايد: وَ السَّلامُ‌ عَلَيَّ‌ يَوْمَ‌ وُلِدْتُ‌ وَ يَوْمَ‌ أَمُوتُ‌ وَ يَوْمَ‌ أُبْعَثُ‌ حَيًّا و درود بر من،روزى كه زاده شدم و روزى كه مى‌ميرم و روزى كه زنده برانگيخته مى‌شوم. 🔹٣. و درباره‌ى حضرت نوح-عليه‌السّلام-فرموده است: سَلامٌ‌ عَلى‌ نُوحٍ‌ فِي الْعالَمِينَ‌ درود بر نوح در ميان جهانيان. 🔹٤. و نسبت به حضرت ابراهيم-عليه‌السّلام- مى‌فرمايد: سَلامٌ‌ عَلى‌ إِبْراهِيمَ‌ درود بر ابراهيم. 🔹٥. درباره‌ى حضرت موسى و هارون-عليهماالسّلام-مى‌فرمايد: سَلامٌ‌ عَلى‌ مُوسى‌ وَ هارُونَ‌ درود بر موسى و هارون. 🔹٦. و نسبت به حضرت الياس-عليه‌السّلام-فرموده است: سَلامٌ‌ عَلى‌ إِلْ‌ياسِينَ‌ درود بر پيروان الياس. 🔹٧. به صورت عمومى، درباره‌ى پيامبران و بندگان برگزيده و مؤمنان واقعى مى‌فرمايد: الف. وَ سَلامٌ‌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ‌ و درود بر فرستادگان. ب. قُلِ‌ الْحَمْدُ لِلّهِ‌ وَ سَلامٌ‌ عَلى‌ عِبادِهِ‌ الَّذِينَ‌ اصْطَفى‌ بگو:سپاس براى خداست، و درود بر آن بندگانش كه [آنان را] برگزيده است. ج. إِنَّ‌ الَّذِينَ‌ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ‌ يَهْدِيهِمْ‌ رَبُّهُمْ‌ بِإِيمانِهِمْ‌ ... دَعْواهُمْ‌ فِيها سُبْحانَكَ‌ اللّهُمَّ‌ وَ تَحِيَّتُهُمْ‌ فِيها سَلامٌ‌ وَ آخِرُ دَعْواهُمْ‌ أَنِ‌ الْحَمْدُ لِلّهِ‌ رَبِّ‌ الْعالَمِينَ‌ كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، پروردگارشان به پاس ايمانشان آنان را هدايت مى‌كند...نيايش آنان در آن جا سبحانك اللّهم [خدايا! تو پاك و منزّهى] و درودشان در آن جا سلام است، و پايان نيايش آنان اين است كه: رب العالمين [ستايش ويژه‌ى پروردگار جهانيان است]. د. سَلامٌ‌ هِيَ‌ حَتّى مَطْلَعِ‌ الْفَجْرِ [آن شب] تا دَمِ‌ صُبح،صلح و سلام است. 🔽 (ادامه دارد)

2⃣ (صفحه دوم) ✅ اكنون پس از اين مقدّمه‌ى كوتاه بايد ديد مقصود از سلام‌هايى كه در قرآن شريف، نماز، زيارت‌ها و دعاها درباره‌ى پيامبران و معصومان-عليهم‌السّلام-وارد شده، چه معنى دارد؟ 🔆 ١. ممكن است مراد از آن‌ها، مخاطب قرار دادن مقام نورانيّت و ولايت ايشان باشد؛ چنان كه در سلام(استحبابى)نماز گفته مى‌شود: «أَللّهُمَّ‌ أَنْتَ‌ السَّلامُ‌ وَ مِنْكَ‌ السَّلامُ‌ وَ لَكَ‌ السَّلامُ‌ وَ إِلَيْكَ‌ يَعُودُ السَّلامُ‌.» خدايا، تو خود سلامى و سلام از توست و سلام براى توست و سلام به سوى تو باز مى‌گردد. نيز درباره‌ى صلوات بر محمّد و آل محمّد-عليهم‌السّلام- در حديثى آمده است كه امام موسى بن جعفر-عليه‌السّلام- به نقل از پدر بزرگوارش مى‌فرمايد: «مَنْ‌ صَلّى‌ عَلَى النَّبِىِّ‌ وَ آلِهِ‌، فَمَعْناهُ‌ أَنّى أَنَا عَلَى الميثاقِ‌ وَ الوَفاءِ الّذى قُلْتُ‌ حينَ‌ قَوْلِهِ‌: أَ لَسْتُ‌ بِرَبِّكُمْ‌ قالُوا بَلى‌.» هر كس بر پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه وآله وسلّم- و آل او صلوات بفرستد، معناى آن اين است كه من خود، بر همان پيمان و وفايى كه هنگام فرمايش الهى:«آيا پروردگار شما نيستم‌؟ گفتند:بله» گفتم: استوارم. 🔆 ٢. ممكن است مراد، همان امنيّتِ‌ از خطا و اشتباه و عصمت از گناه و غفلت و خطاى در پياده كردن امر رسالت(نسبت به رسول) و وصايت(نسبت به وصىّ‌) باشد، و با خطاب سلام به آنان اظهار بداريم كه: شما از آن امور مبرّا هستيد. چنان كه در يكى از زيارت‌هاى سيّدالشّهدا-عليه‌السّلام- آمده است: «أَلسَّلامُ‌ عَلَيْكَ‌ يَوْمَ‌ وُلِدْتَ‌،وَ يَوْمَ‌ تَمُوتُ‌،وَ يَوْمَ‌ تُبْعَثُ‌ حَيّاً.» سلام بر تو روزى كه تولّد يافتى،و روزى كه جان مى‌سپارى، و روزى كه زنده، مبعوث مى‌شوى. 🔆 ٣. ممكن است مقصود، مخاطب قرار دادن ايشان به سلام-كه اسمى از اسماى الهى است-باشد، به اين ترتيب مى‌خواهند به ما يادآور شوند كه: برجستگان الهى را با تشريف اسم الهى بخوانيد. 🔆 ٤. ممكن است منظور از سلام بر آن بزرگواران، همان معنايى باشد كه براى «صلوات» بر آنان گفته شده، يعنى درخواست رحمت خاصّ‌ الهى براى ايشان، در برابر تلاش‌هايى كه براى هدايت ما انجام داده‌اند، و امنيّت مطلق و عصمت از هر خطا و غفلت هم از رحمت‌هاى خاصّ‌ الهى است (گرچه اين خواسته‌ى ما در مقابل آنان، ناچيز است)، در واقع ما با اين خواسته، رحمت خاصّ‌ الهى را براى خود تمنّا مى‌نماييم؛ زيرا خداوند آنان را در همه‌ى كمالات، بى‌نياز گردانيده است. 🔰 گرچه مى‌توان گفت: همه‌ى احتمال‌هاى مذكور نسبت به پيامبران و اوليا و اوصيا-عليهم‌السّلام- صحيح است، امّا نسبت به سلام‌هاى معمولى مؤمنان به يكديگر و يا در سلام‌هاى نماز و غيره، شايد منظور يكى از وجوه گذشته و يا درخواست امنيّت ظاهرى از بلاهاى دنيوى و ابتلائات اخروى باشد، كه در ابتداى اين بيان، به‌ آن اشاره شد، واللّه اعلم. 📚 کتاب فروغ شهادت (حضرت استاد سعادت پرور) ، ص ۳۸۳ تا ۳۸۸

❤️ زندان تعلقات، مانع مشاهده الطاف الهی #کلیپ_صوتی ✾•┈┈••✦••┈┈•✾ ❤️ شهد عشق ✅ @ShahdEshgh

🔆 إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ ⚪ این دعای «یا من ارجوه» در ماه رجب را که خوانده اید، چه با توجه چه بی توجه، یقین بدانید این ثمر خواهد داد. ⚪ بعضی ها جمیع خیر را دریافت کرده اند؛ اما برای یک عده ای نشده؛ این به معنای این نیست که تو درخواست کردی و توجهی به آن نشد. ⚪ شما میتوانید عَرضه بدارید خدایا من همینقدر بلد بودم بیایم بخواهم؛ اگر بیشتر بلد بودم این کار را می کردم. ⚪ خدا هم قبول می کند، یقینا قبول فرموده است، چه با توجه چه بی توجه. ظرف هر دو را پر کرده اند. ❓اما چرا الان این الطاف الهی را مشاهده نمی کنیم؟ آیا اگر به ما عطا کند، از خزائنش کم می شود؟ 🔘 [جواب این است که] فقط یک زندان بُرویی دارد. مال تو هست اما افتادی زندان، نمیتونی استفاده کنی. 🔘 [این زندان] رو میگن تعلقات قلبی؛ یعنی اگر مبدأ میل به این مسائل عوض نشود و تعلقات خاطر از بین نرود، شما در زندان هستی [و با اینکه] مال تو هست ولی نمی توانی استفاده کنی. 🔘 احتمال دارد بعد از یک، دو سال از زندان بیرون بیایی و استفاده کنی. احتمال هم دارد تا ابد در زندان بمانی و هیچوقت به نعمت نرسی، با اینکه اونها داده اند. ◼مانع، خودمان هستیم. این رو به گردن خداوند و اهل بیت(ع) نیندازیم. ♥ اهل بیت فرمودند که مهر به شما داریم، صادقانه فرمودند. «يَا مَنْ يُعْطِي مَنْ لَمْ يَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ» یعنی منِ خدا دارم دنبال تو می دوم. ◼پس مشکل تو خودمون هست. این گیرها رو با محاسبه شب و مراقبت در روز [درست کنیم] اگر محاسبه کردی [ولی در] روز مراقبت نکردی، گیرت مشخص نمیشود این [گیرها] حجاب است و هرچه هم به تو عطا شده، هِی آنور پرده است و نمی توانی ببینی و استفاده کنی. ▫داستان توبه ی مهندس در کتاب لب اللباب. ⚪ صحبتِ حجاب هست، عنایت یکسان است. ⚪ در اربعین، همه ی ما مشرّف به شرافت اباعبدالله (ع) شده ایم. اما بعضی ها دیدند، چون حجاب رو برطرف کردند. ⚪ امام حسین(ع) به همه یکسان نگاه می کند. [اگه] من باورم نشود که امام حسین(ع) همان نگاه حرّ را به من دارد، یقین بدانم در اعتقادم باخته ام؛ هیچ چی ندارم‌. ⚪ آقا یکسان نگاه کرده و هیچ فرقی بین شما نگذاشته. ولی تو خیلی پشت سرت را خراب کردی. خب بیا یک ذره درست کن ببین به تو هم همین نگاه را دارد یا ندارد. مانع، خودتی. ⚪ [این ماه ها] وقت تغییر هست،اشکال خودت را پیدا کن؛ گردن خدا و ائمه نینداز. نگو خدا برای من کاری نکرد. بی انصافیه! نگو حسین(ع) به من نظر نکرد. مگر میشه؟ 🔰 یک وقت انسان توبه می کند [ولی] یک تعلقات خاطر و اجبار و الزامی توی توبه هست. یک وقت هست که توبه از ته دل هست، اونوقت یک نورانیتی در دلش احساس می کند، اون نورانیت یعنی خدا و اهل بیت در دلت آمد. 🔆 نورانیت دل زمانی است که انسان خالصانه آنها را صدا می زند. ⚪ اباصلت یک سال در زندان بود و شاید هم هِی داد و فریاد میزد که یا امام رضا(ع) کجایی؟ یا امام جواد(ع) کجایی؟ یک روز از ته دل، با اعتقاد و با توجه [صدا زد] {این خیلی مهمه} یک دفعه می بیند امام جواد(ع) حاضر می شود. فرمود تو الان من رو صدا کردی. تو کی ما رو صدا کردی [و] ما جوابتان را ندادیم؟ ⚪ خود آقا [امام جواد(ع)] تو دلش انداخته[که ایشان را صدا بزند]. تا خود آقا نخواهد نمی توانی آقا را صدا بزنی. در واقع این[فرد] صدا نکرده [بلکه] آقا [صدا کرده]. ⚪ امام جواد(ع) یه وقتی می بیند که دلش آماده است. دیگه غیرِ منِ جواد، کسی [در دلش] نیست. [اونوقت] خودش می آید. میگوید الان توجهت به من شد. ⚪ شما هم در هر مجلسی، در هر دعایی، نصف شبی، نماز شبی متوجه حضرت باری تعالی بشوید، اگر ندیدید و نورانیت را حس نکردید! ولی اینکه با این چشم گوشتی دنبال کنیم، خطاست. 🔆 «... ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ» توبه یعنی رجوع. خدا اول توبه و رجوع می کند به بنده اش[ و] دل بنده اش منقلب می شود، بعد بنده اش [توبه می کند و] خدا را صدا می زند.

⚠️ اطلاعیه ✅ ان شاءالله جلسه حدیث کسا با سخنرانی حضرت استاد برقرار می باشد 🦋 زمان : پنجشنبه ( ۷ مهر ماه) ، همراه با نماز مغرب و عشاء 🔎 مکان : قم ، خیابان ایستگاه راه آهن ، کوچه ۱۸ ، حسینیه الزهرا(س) 🚫 خواهشاً از پارک کردن ماشین در کوچه ۱۸ جداً خودداری فرمایید

🚨 #پندهای_استاد 🦋 باید ته دل، آن بی پروایی بیاید؛ انسان راضی شود، تسلیم شود. بی پروایی یعنی تسلیم. ☑️ این بی پروایی را از کجا شروع کنیم؟ از همینجا که انسان جدی باشد در مسیر معنوی، از هیچ احدالناسی نترسیم؛ از هیچ حوادثی نترسیم؛ از هیچ گرفتاری ای نترسیم. ♻️ بدانکه «مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ» آنوقت همه چیز درست می شود. 🌀 بی پروایی برای سالک الی الله خیلی خوب هست. انسان باید مردانه باشد در مسیر معنوی؛ ایستادگی کند؛ زود خودش را نبازد؛ با یک تهدیدی نبازد؛ جا خالی نکند. ✅ اینه که عزیزان من، بی پروایی خیلی خوبه. بی پروایی! نه اینکه بی بند و باری ها! این را با آن اشتباه نگیرید. 🌑 بی پروایی یعنی اینکه هرچه تعلّق دارد لباسش را بِکَنَد بیندازد آشغال خونه. این را می‌گویند بی پروایی. 🔥 تعلّق خاطر به هر چیزی که داری، در راه معشوق بده. وقتش را، فعلش را، همه چیزش را‌. هر چی هست به پای معشوق بریزد؛ هر ثروتی دارد به پای معشوق بریزد. ⚫️ نمی گویم بی عقلی کنید ها! بی تدبیری باشه! ولی باور کنید عشق باشه، این ها درست می شوند. ⚡️ آقایی می رفت بیابان [و] ده روز در باد و سرما می لرزید؛ ولی اگر در خانه اش بود، یک بادی میخورد یک هفته می افتاد. دیگه [خدا] از او محافظت کرده. به عشق او به بیابان آمده. این را می‌گویند بی پروایی. 🔰 بی پروایی را خدا دوست دارد. بی پروایی یعنی غیر خدا ندیدن، هر چه تعلّق دارد کندن. ⬅️ خود شما این حالت ها رو مردانه[و] بی پروا داشته باشید. نماز شب را با حال بخوان ولی بزن به دیوار؛ هیچ اعتنایی بهش نکن یک زیبایی در عالَم به تو نشان دادند، ببین و لذت ببر ولی بزن به دیوار.

⚠️اطلاعیه ✅ به استحضار می رساند از این پس برای ارتباط تلفنی (ارسال پیام) با حضرت استاد با این شماره تماس بگیرید 📞0902 410 9106

🔉 #بیانات ویژه آغاز امامت امام زمان(عج) ✅ سال ۹۶ ✾•┈┈••✦••┈┈•✾

بسم الله الرحمن الرحیم ⚠️ ان شاءالله جلسه مشاوره هم پنجشنبه ها بلافاصله بعد از نماز مغرب و عشا برقرار می باشد. ⬅️ هنگام اذان مغرب قرعه کشی خواهد شد. 🔰 درب حسینیه از نیم ساعت قبل اذان مغرب باز می باشد.

⚠️اطلاعیه ⬅️ به استحضار می رساند جلسه پنجشنبه این هفته برگزار نمی گردد.

⚠️اطلاعیه ⬅️ به استحضار می رساند جلسه پنجشنبه این هفته برگزار نمی گردد.

🦋 توبه از توبه، رفع اثنینیّت ✅ تلمیذ(آیت الله سعادت پرور): درباره این بیت حافظ سوال شد: در تابِ توبه چند توان سوخت هم چو عود می دِه که عمر در سر سودای خام رفت 🌕 استاد(علامه طباطبایی): تا کی می توانیم در هجر تو بسوزیم و از عاشقی توبه نماییم؟ می ده که توبه از توبه کنیم و باز به عاشقی خويش به حضرتت ادامه دهیم. 🌕 در کلمات خواجه، از این گونه تعبیرات زیاد است؛ مانند: نفی توکّل و نفی تسلیم و به عبارت دیگر، توبه از توکل و توبه از تسلیم و رضا. 🌕 منظور از این گونه سخن ها آن است که هنوز شخص باقی است و دوئی وجود دارد. به همین دلیل، شخص سالک باید توبه از آن توبه نماید؛ چنان که از کلام حضرت سجاد(ع) در دعای توبه بدان اشاره شده است: 🌕 " اللّهمّ‌ و انّه لا وفاء لي بالتّوبة الاّ بعصمتك، و لا استمساك بي عن الخطايا الاّ عن قوّتك، فقوّني بقوّةِِ كافية، و تولّني بعصمةِِ مانعة. اللّهمّ‌ أيّما عبدِِ تاب اليك و هو في علم الغيب عندك فاسخ لتوبته، و عائد في ذنبهِ و خطيئتِه، فاِنّی اعوذ بك ان اكون كذلك، فاجعل توبتي هذه توبةً لا أحتاج بعدها الى توبةِِ، توبةً موجبةً لمحو ما سلف و السّلامة فيما بقی." 🌕 خدای من! دوام هر توبه فقط به نگه داری توست و تنها به قدرت تو از خطا خودداری می کنم. پس به من اراده استوار و کافی عنايت نما و مصونیتی که مانع از عصیان شود، در من ایجاد کن. خدايا! بندگانی را می شناسی که توبه خود را می شکنند و به گناهان گذشته روی می آورند؛ ولی من به تو پناه می برم که از آنها باشم. پس، بازگشتی نصیبم نما که بعد از آن، دیگر محتاج به توبه نباشم و آن توبه، موجب محو گذشته ها و سلامت در آینده باشد. 🌕 در واقع خواجه می گوید: من از آن توبه که به حول و قوّه خودم می باشد و عصمت حضرتت را در آن داخل ندیدم، توبه می کنم و آن، توبه نیست. توبه، آن است که عصمت و نگاه داری حضرتت در آن مدخلیت داشته باشد و من خود را در آنجا کاره ای نبینم. این، همان توبه از توبه است. 📚 ثمرات حیات ، جلد ۱ ، ص ۱۷۶ و ۱۷۷

⚠️اطلاعیه ⬅️ به استحضار می رساند جلسه پنجشنبه این هفته برگزار نمی گردد.

🦋 ز راه ميكده ياران! عنان بگردانيد چرا كه حافظ‍‌ از اين راه رفت و مفلس شد ❤️ اى آنان كه راه ميكده و ذكر و عشق و مراقبۀ جمال محبوب را اختيار نموده‌ايد! زحمت به خود ندهيد؛ زيرا براى رسيدن به مقصود هرچه داريد، بايد بدهيد تا دوست شما را باشد. 🔰 و من چون در اين راه قدم گذاشتم، تا مفلس نشدم و هرچه داشتم از دست ندادم، جرعه اى از شراب وصال و قربش را ننوشيدم؛ كه: ✅ «إِلهى! كَيْفَ‌ لا أَفْتَقِرٌ وَ أَنْتَ‌ الَّذى فِى الْفُقَرآء أَقَمْتَنى‌؟ أَمْ‌ كَيْفَ‌ أَفْتَقِرُ وَ أَنْتَ‌ الَّذى بِجُودِكَ‌ أَغْنَيْتَنى‌؟» : (معبودا ! چگونه فقير و مسكين نباشم، در صورتى كه تواَم در ميان فقيران گماشتى‌؟ يا چگونه فقير باشم، با آنكه تو به جود و كرمت مرا بى‌نياز گردانيدى‌؟). 📚جمال آفتاب (حضرت استاد سعادت پرور) ، ج ۴ ، ص ۲۳۸

به استحضار دوستانی که مایل به شرکت در این مراسم هستند می‌رساند، استاد غفاری در این جلسه حضور خواهند داشت.

✅ برطرف کردن ایراد ها با مراقبه و محاسبه

🦋 عاشق كه شد، كه يار به حالش نظر نكرد؟! اى خواجه! درد نيست، وگرنه طبيب هست ✅ آرى، آن كس كه درد ندارد كجا در پى مداوا و طبيب مى رود. و برعكس شخصى كه خود را بيمار تشخيص دهد در صدد معالجۀ خويش برمى آيد و نمى تواند آرام باشد. ⬅️ خواجه با اين بيان مى خواهد بگويد: آتش عشق جانان چون دردى است كه چون در سالك شعله ور گردد، لازم نيست وى به حضرتش براى مداوا رجوع نمايد، او خود در پى وى مى آيد و با ديدارش معالجه‌اش مى نمايد. كنايه از اينكه: اى خواجه! اگر هجران دامنگيرت شده، علّت آن است كه هنوز عاشق نيستى. 🌕 در جايى مى‌گويد: طبيبِ‌ عشق مسيحا دم است و مشفق ليك چو درد در تو نبيند، كه را دوا بكند؟ تو با خداى خود انداز كار و دل خوش دار كه رحم اگر نكند مدّعى، خدا بكند ز بختِ‌ خُفته ملولم، بُوَد كه بيدارى به وقت فاتحۀ صبح، يك دعا بكند 🌕 و نيز در جايى مى گويد: هرچه هست از قامتِ‌ ناسازِ بى‌اندام ماست ورنه تشريف تو بر بالاى كس كوتاه نيست بر در ميخانه رفتن، كار يكرنگان بود خود فروشان را به كوى مى فروشان راه نيست 🦋 لذا مى گويد: فريادِ حافظ‍‌ اين همه آخر به هرزه نيست هم قصّه اى غريب و حديثى عجيب هست ✅ از ديدار دوست محروم گشته‌ام، و علّتش هم خودم مى باشم كه درد عشق در من قوى نگشته. فريادم براى آن است كه چرا چنين بايدم بود؟ 📚 جمال آفتاب (استاد سعادت پرور) ، جلد ۲ ، ص ۱۱۲ و ۱۱۳