eitaa logo
کارگروه ثامن خواهران
441 دنبال‌کننده
5.6هزار عکس
3.5هزار ویدیو
1.1هزار فایل
کارگروه فرهنگی سیاسی ثامن خواهران _ آذربایجان غربی #روشنگری #ایران_قوی #مشارکت_حداکثری #آذربایجان_غربی تولیدات بومی وتحلیل های خود را با ما به اشتراک بگذارید. @samenbr1 🆔eitaa.com/samenbr 🆔https://rubika.ir/samenbr
مشاهده در ایتا
دانلود
پیغمبر، اگر اول در باطنش انقلاب و تحولی بوجود نمی‌آمد، اگر اول خودش عوض نمی‌شد، نمی‌توانست دنیا را عوض کند و این درسی‌ست برای پیروان پیغمبر، تا بدانند که تا خودشان عوض نشوند نمی‌توانند دنیا را عوض کنند.
در پیغمبری دو تحول و دگرگونی هست، اول در وجود خود پیغمبر، بعثت، رستاخیز، انقلاب و تحول به وجود می‌آید، اول او عوض می‌شود، اول او از حالت رکود خارج می‌شود و بعد از آن، رستاخیزی عظیم‌تر در متن جامعه برپا می‌شود.
در تمام جامعه‌هایی که پیغمبری ظهور کرده، با این هدف آمده تا جامعه را از شکلی غلط، از شکلی ناموزون، از شکلی توأم با ظلم و جور و ستم، تبدیل کند به شکلی موزون، به شکلی زیبا و به شکلی عادلانه، این است رستاخیز نبوت.
پیغمبران می‌خواهند جامعه را تبدیل کنند به جامعه‌ای که قلمرو حکومت خدا باشد، نه قلمرو حکومت هوس‌ها و هوی‌ها، این حاصل کار پیغمبرهاست.
انبیاء می‌گویند ما اگر بخواهیم یکی یکی آدم‌ها را هدایت کنیم، شب می‌شود و عمر می‌گذرد، جامعه لازم است، نظامی لازم است.
آنی که ما از قرآن می‌فهمیم این است که انبیاء پاسخشان به این سوال این که چگونه می‌شود انسان‌ها را ساخت؟ این است که باید جامعه‌ی الهی، جامعه‌ی توحیدی، محیط متناسب درست کرد تا انسان در این محیط متناسب، ساخته بشود به خودیِ خود، با حرارت طبیعیِ نور نیّر معارف اسلامی.
امام میزان است، معیار است، بدی‌ها و خوبی‌ها با او سنجیده می‌شود، راه‌ها با او تطبیق داده می‌شود، به علاوه، اوست که ناظر است در اجتماع به اینکه مردم از توازن و تعادل خارج نشوند.
"دین" آگاهی و بصیرت را اصل می‌داند و مسلمان ناآگاه را قبول نمی‌کند.
"دین" اساساً با آگاهی و بصیرت همراه است، به هیچ کس نمی‌گوید حالا شما عجالتاً قبول کن و بعد برو تحقیق کن، ابداً؛ در عالم دین این حرف‌ها نیست.
عده‌ای از مبلغین و روحانیون اصلاََ به هیچ صورتی توجه پیدا نمی‌کنند که امروز، نقطه‌ی شروع کارشان، نقطه شروع کار انبیاست. مسائلی در درجه دهم، در درجه هشتم، در درجه پنجم، برایشان قیمتش، ارزشش، بیشتر است از مسأله‌ی توحید، از بیان قرآن، از اصول دین، از معارف عالیه‌ی اسلام.
امروز روزی نیست که دنیای اسلام طاقت تأخیر در بیان مسائل اصلی از جمله توحید را داشته باشد. امروز باید هرچه که لازم‌تر است جلو بیاندازیم.
امروز روزی نیست که دنیای اسلام طاقت تأخیر در بیان مسائل اصلی از جمله توحید را داشته باشد. امروز باید هرچه که لازم‌تر است جلو بیاندازیم.
یک حاکم اسلامی مثل امیرالمؤمنین علیه‌السلام در جامعه‌ی اسلامی همان قدر حق و حقوق دارد که یکی از آحاد رعیت دارد.
یک حاکم اسلامی مثل امیرالمؤمنین علیه‌السلام در جامعه‌ی اسلامی همان قدر حق و حقوق دارد که یکی از آحاد رعیت دارد.
مخالفان انبیاء اول کسانی هستند که از فاصله طبقاتی بهره می‌برند. دوم ثروت اندوزان و مال جمع‌کنان، سوم حاکم مستبد.
در یک اجتماعی اگر دیدید یک انسان ضعیف، یک انسان معمولی، نمی‌تواند حق خود را بدون لکنت زبان بگیرد، بدانید چنین اجتماعی، رستگار و موفق و پیروزمند نیست.
جامعه‌ای که اسلام و همه‌ی ادیان توحیدی عالم می‌خواهند، جامعه‌ای است که در آن زور نباشد، قلدری نباشد، جمع ثروت در کنار محرومین و طبقات مستمند نباشد.
انبیاء از حضرت آدم و حضرت نوح و هزاران پیغمبر دیگر در طول تاریخ، کارشان این بود که بشر را بالا بیاورند و به او دانش و معرفت بیاموزند.
انبیاء از حضرت آدم و حضرت نوح و هزاران پیغمبر دیگر در طول تاریخ، کارشان این بود که بشر را بالا بیاورند و به او دانش و معرفت بیاموزند.
پیغمبران با هدف یک طبقه کردن و برابر کردن انسان‌ها و برافکندن جهل و فقر و ظلم و استثمار و اختلاف طبقاتی مبعوث شدند و در جامعه قدم نهادند.
امروز دنیا بیشتر از هزار سال قبل، از هزار و دویست سال قبل، آماده شنیدنِ سخن حقِ اسلام است.
انبیاء همه جا امکان موفقیت داشته‌اند، پیروان انبیاء هم همه‌ جا امکان موفقیت دارند، مسلّم موفق هم خواهند شد، اما به دو شرط: شرط اوّل ایمان است، اعتقاد از روی آگاهی و شرط دوم صبر است. صبر یعنی چه؟ یعنی مقاومت، از میدان در نرفتن، کار را در لحظه حساس و خطرناک رها نکردن.
عافیت طلبی، زندگی طلبی، از زیر بار در رفتن و تنبلی، آسایش طلبی، دوری از معارف الهی ویژگی کسانی هستند که در زمان حضرت علی علیه‌السلام ایشان را یاری نمی‌کردند.
صبر را برایمان بد معنا کرده‌اند، ما تصورمان از صبر این است که حالا بنشینیم ببینیم اوضاع چه می‌شود، دست روی دست بگذاریم و صبر کنیم. اگر بدون فعالیت، بدون تلاش، دست روی دست گذاشتی و نشستی، عاقبت بدبختی است، ذلّت است، خواری است، بی‌دینی و بی‌دنیایی است .
خدای متعال وعده کرده است که پیغمبران خود را و همچنین همه دعوت کنندگان به سوی دین و حق و حقیقت را، هم در این دنیا بر دشمنانشان پیروز کند و هم در آخرت اجر و ثواب و پاداش دهد.
سؤال: چرا همه انبیاء نتوانستند جامعه الهی و توحیدی تشکیل دهند و فقط بعضی این امکان و توفیق را بدست آوردند؟ جواب این است که در همه‌جا موفقیت‌هایی که رهبران و بزرگان الهی به دست آوردند در گرو ایمان و صبر پیروانشان بوده، بدون برو برگرد.
جامعه اسلامی آن روزی که جُند خدا باشد، پیش می‌رود، آن روزی که عقب می‌ماند، جُند خدا نیست، سپاه خدا نیست، لشکر خدا نیست.
در همان لحظه‌ای که بر اثر شدت فشار و شدت ضربات دشمن، جبهه حق و جبهه دین احساس می‌کرد که حتما دیگر دارد نابود می‌شود و دشمن دارد غلبه پیدا می‌کند، در همان لحظه چون باز هم استقامت می‌کرد و باز هم تلاش می‌کرد، نصرت و یاری خدا فرا می‌رسید، این متن قرآن است.
گمان نکنیم چون حرف ما حق است، پس لازم نیست تلاش کنیم در راهش. فکر نکنیم چون داعیه ما قرآن است، پس خود خدا قرآن را پیش خواهد برد، نه! حرف حق تلاش می‌خواهد، فعالیت می‌خواهد، عده‌ای باید برای به کرسی نشاندن حرف حق، خون دل بخورند.
مردم برای معجزه‌ی نبوت به دنبال کارهای خارق‌العاده و کارهایی که به طور معمول در مسائل طبیعی انجام نمی‌گیرد، می‌گردند، مثل شکافتن دیوار، صحبت کردن سنگ ریزه و... . گرچه اینها خوب است اما معجزه‌ی بزرگ نبوت چیزی نیست جز ساختن انسان‌های خوب و آراسته شده به فضایل این بزرگترین معجزه‌ی نبوت‌هاست، شوخی نیست.