قسمت ششم #یاجبل_الصبر "لله فیكُمْ وَ عَهْدٍ قَدَّمَهُ اِلَیْكُمْ، وَ بَقِیَّةٍ اِسْتَخْلَفَها عَلَیْكُمْ" برای خداوند در بین شما عهد و پیمانی است که آن را سابقاً به شما گفته اند و برای خداوند میان شما یادگاری است که خداوند آن را خلیفه بر شما قرار داد. در اینجا باید دید مراد از "عهد و بقیه" چیست در ظاهر آن چیزی است که می گیرند و بقیه آن چیزی است که می گذارند عهد وصیت و سفارش است و بقیه آن چیزی است که شخص بعد از خود در اهلش باقی می گذارد در اینجا احتمال از هر آن است که این پیمان و عهد مربوط به عترت است یعنی به مسئله ولایت امام علی علیه السلام اشاره دارد حضرت زهرا می فرمایند: مگر شما نبودید که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم از شما عهد و پیمان گرفت. در اینجا صحبت از عهد و پیمان می‌شود زیرا هنوز چند ماهی از غدیرخم نگذشته است. غدیرخم ظاهراً در هجدهم ذی الحجه اتفاق افتاد و تا برگزاری این مجلس دو ماه و نیم بیشتر نمی گذرد. پیغمبر به همین مردم فرمود: "اِنی تارِکُ فیکُم الثَّقَلین کِتابَ الله و عِترَتی" پس در عهد دو احتمال وجود دارد یکی اینکه منظور غدیرخم باشد و دیگری اینکه منظور کتاب الهی باشد که باز در این صورت کتاب الهی هم خود دلالت بر عترت دارد چنانچه در آیه شریفه آمده است: "لا اَسئَلُکُم عَلیهِ اَجرَا اِلا اَلمَوَدة فی القُربی" پس مراد از عهده همان #عترت است و مراد از بقیه آن یادگار و #خلیفه ای است که خدا در میان آنها قرار داد این جمله نیز خود متضمن اعتراض به عملکرد مردم است. "كِتابُ اللَّهِ النَّاطِقُ وَ الْقُرْانُ الصَّادِقُ، و النُّورُ السَّاطِعُ وَ الضِّیاءُ اللاّمِعُ" کتاب گویای خداوند که گویا به حکم الهی می‌باشد، صادق است و در آن هیچ باطلی راه ندارد؛ نورش چنان تلألو می کند که فراگیر است؛ آن روشنی دهنده و درخشنده ای که خود نورانی است و ظلمت ها را از غیر خود می‌زداید. "بَیِّنَةً بَصائِرُهُ، مُنْكَشِفَةً سَرائِرُهُ، مُنْجَلِیَةً ظَواهِرُهُ" حجت و برهان های قرآن آشکار است؛ یعنی در آن پیچیدگی وجود ندارد که فقط دانشمندان خاصی بتوانند مخاطب آن باشند، در آن اسراری نهفته قرار دارد، ولی سربسته نیست. درست است که کسی به اسرار قرآن راه ندارد اما هرکسی به قدر فهم خود با رعایت مقدماتی می تواند از آن بهره ببرد. "مُغْتَبِطَةً بِهِ اَشْیاعُهُ" یعنی پیروان قرآن مورد غبطه و حسرت های امت دیگرند. اشیاع جمع شیعه است به معنی پیروان یعنی کسانی که به قرآن عمل می‌کنند مورد غبطه دیگرانند، نه کسانی که به قرآن عمل نمی کنند. اشاره به این که قرآن هم درس زندگی دنیوی است و هم مربوط به امور اخروی. قرآن دستورالعملی برای عمل است یعنی صرف این که پیروان آن را بدانند برای تکامل کافی نیست بلکه آنچه مهم است عمل به آن می باشد. "قائِداً اِلَى الرِّضْوانِ اِتِّباعُهُ" پیروی کردن از قرآن انسان را به رضوان رهبری می‌کند رضوان بالاترین درجات بهشتی است. "مُؤَدٍّ اِلَى النَّجاةِ اسْتِماعُه" استماع قران سبب نجات می شود یعنی هرگاه قرآن خوانده شود استماع کنید. در اینجا خطبه نیز حضرت زهرا علیها سلام دائماً آیات قرآن را می‌خواند. "بِهِ تُنالُ حُجَجُ اللَّهِ الْمُنَوَّرَةُ" و به واسطه قرآن آدمی به حجت های نورانی خدا دست پیدا می کند. ببینید چقدر تعبیر زیبا است! هم خود قرآن حجت است و هم به وسیله قرآن به حجت های نورانی دست خواهید یافت یعنی به سنت و عترت. "وَ عَزائِمُهُ الْمُفَسَّرَةُ، وَ مَحارِمُهُ الْمُحَذَّرَةُ، وَ بَیِّناتُهُ الْجالِیَةُ، وَ بَراهینُهُ الْكافِیَةُ" و به وسیله قرآن به واجبات تفسیر شده و محرمات منع شده و دلیل های ظاهر و برهان‌های کافی به دست می آید؛ یعنی به واجبات، محرمات و ادله و براهینی که پشتوانه آنها است دست پیدا می‌کنند. "وَ فَضائِلُهُ الْمَنْدُوبَةُ، وَ رُخَصُهُ الْمَوْهُوبَةُ، وَ شَرائِعُهُ الْمَكْتُوبَةُ" و به مستحبات و مباهات و احکام نوشته شده آن دست می یابید. عجیب است که حضرت زهرا علیها سلام همه مسائل را به ترتیب ذکر کرده‌اند؛ از مبدا خلقت گرفته تا واجبات و محرمات و مستحبات و همینطور مباهات و حتی احکام و قوانین، تا آنجا که به ذکر آثار هریک از آنها می‌پردازد و دوباره از اعتقادات شروع می‌کند. | قسمتی از شرح خطبه فدک حاج اقا مجتبی تهرانی | به امیدِ گوشه نگاهی... ١٨:٠٠ #یازهـــــــــــراء #خطبه_فدکیه #شرح_خطبه_فدکیه @samensaadatmand342