شاید ما اونقدر بزرگ شدیم که تو این دنیا جایی واسمون نیست...

(خوش خیال باشیم!)

ولی بدبینانه ش میشه اینکه بزرگ نشدیم... زیاد شدیم! انگار که هرکدوم از یه دونه «خود» مون چندتا کپی زده باشیم‌... هرکدوممون چندتا شدیم تو چند جا که هرکدوم دلو یه سمت میبره... همینه که آدمیزاد زیاد میخواد:) چون خودش و زیاد کرده... زیاد میخوایم براهمون دنیا کوچیک شده ...

و به نظر میاد واقع بینانش هم نزدیک به همین باشه... تکثر و ازدیاد موجود یه روزی باعث فروپاشیدنمون میشه

مثل من نباشین موقع اومدن هندزفری تو گوشم بود و درگیر کلاس با اینکه سرمای هوا رو احساس کردم اما برنگشتم تا لباس گرم بردارم و الان واقعا نمیدونم چطور این همه مسیر رو تو این هوا برم!

تک تک سلول های بدنم دارن از سرما فریاد میزنن

خدای من!

~

اینقدر ضایعم که وقتی سوار میشم راننده اتوبوس داد میزنه میگه «فلان جا میره ها، اشتباه سوار نشده باشین»؟!🙂 چرا ضایع حالا؟ منکه تا حالا یه بارم اشتباهی سوار نشدم! چون کمکی خط بود، تاکید کرد به همه... [وی از سرما به سرش زده است!]

منطقی نیست این ساعت دنبال آفتاب بگردم تا گرمم کنه😩

https://eitaa.com/Meloderam/22 واقعا؟!🥲 نمیدونم شاید بد بیان کردم! چون اونجا هم واقعا اینقدر حس نکردم بد گفتم🥲 «واقعا» رو با هیجان گفتم اما جمله بعدی رو با یکم مکث بعدش با آرامش گفتم ولی بد نبود آقا🥲