🔻 حکمت ۱۳۵ نهج البلاغه 🔸 امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) فرمودند : « مَنْ أُعْطِيَ أَرْبَعاً لَمْ يُحْرَمْ أَرْبَعاً؛ مَنْ أُعْطِيَ الدُّعَاءَ لَمْ يُحْرَمِ الْإِجَابَةَ، وَ مَنْ أُعْطِيَ التَّوْبَةَ لَمْ يُحْرَمِ الْقَبُولَ، وَ مَنْ أُعْطِيَ الِاسْتِغْفَارَ لَمْ يُحْرَمِ الْمَغْفِرَةَ، وَ مَنْ أُعْطِيَ الشُّكْرَ لَمْ يُحْرَمِ الزِّيَادَةَ. » 🔹 كسى كه توفيق چهار چيز پيدا كند از چهار چيز محروم نخواهد شد. كسى كه توفيق دعا يابد از اجابت محروم نمى‌گردد. كسى كه توفيق توبه پيدا كند از قبول آن محروم نمى‌گردد. كسى كه توفيق استغفار يابد از آمرزش محروم نمى‌شود. و كسى كه توفيق شكرگزارى پيدا كند از فزونى نعمت محروم نخواهد شد. 📝 مرحوم سيّد رضى مى‌گويد : تصديق و تأييد اين گفتار (درباره امور چهارگانه و نتايج آن) در قرآن مجيد است. خداوند در مورد دعا مى‌فرمايد : «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم»، درباره استغفار مى‌فرمايد : «هركس كار بدى انجام دهد يا بر خويشتن ستم روا دارد سپس از خداوند آمرزش طلب كند خدا را آمرزنده و مهربان خواهد يافت»، درباره شكر مى‌فرمايد : «هرگاه شكر نعمت به جا آوريد نعمت را بر شما افزون مى‌كنم»، و درباره توبه مى‌فرمايد : «توبه (و بازگشت به رحمت خداوند) براى كسانى است كه كار بدى از روى جهالت انجام مى‌دهند سپس به زودى توبه مى‌كنند و به سوى خدا باز مى‌گردند آنها كسانى هستند كه خداوند توبه آنها را مى‌پذيرد و خداوند دانا و حكيم است». 💠 @samtekhoda3