تلــاوٺ قرآטּ صبحگاهے 45 🍃🌸ڪلام حق امروز هدیہ به روح: #شهید_حسن_شاطری🌸🍃 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

نـَبــشِ دِلــ میـڪُنـم هـر بـار تـو را مے یـابـم #شهیـد_محمـد_رضا_دهقان #لبیڪ_یــا_زیـنـب #صبحتون_شهدایی🌷 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

عشـق، میـدان جنـون اسـت نہ پـس کوچہ ے عقـل ... دل دیـوانہ مهـیاسـت ، اگـر مے خواهے #شهآدت_آرزومہ #لبیڪ_یــا_زیـنـب ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

#اشتباه_اکثریت_یا_اشتباه_رهبری ! 💢اینکہ میگویند دست شکستہ وبال گردن است ، شاید در سیاست هم مصداق داشته باشد 💢مردمی کہ بہ دولت مذاکره و ذلت رای میدهند همان دست شکستہ ای هستند کہ وبال رهبر جامعه می شوند .. 💢و چہ بزرگوار و از خود گذشتہ است رهبر ما، کہ اشتباه امت را به گردن میگیرد ...و با جملاتی پر مغز مردم را متوجہ اشتباهاتشان میکند و می فرماید کہ در اجازه بہ مذاکره با آمریکا اشتباه کرده است !! #مهدے_جوان-ارومیہ @sangarshohada 🕊🕊

بعد از شمـــا اخلاص رفت اختـلاس آمـد ... #شهید_تورج_رضازاده 🌷 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

پدرش رییس جمهور ایران بود پدرش #شهید شد آقازاده نیست پست دولتی ندارد از سهمیه فرزند شهیدی استفاده نکرده در جنوب تهران مغازه دارد ایشون کمال رجایی فرزند #شهید_رجایی هستن iD ➠ @sangarshohada🕊🕊

پدرت را نبُود بعد تو امّید حیات جان من بودی و تقدیم خدایت ڪردم ... #پنجشنبه_های_دلتنگی #یاد_شهدا_باصلوات 🌷 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

💢اقدام جالب و خداپسندانہ مدیر #انقلابی و مجری های شبکه سہ سیما @sangarshohada 🕊🕊

#شب_زیارتی_ارباب_بی_کفن یک سلامم را اگر پاسخ بگویے میروم لذتش را با تمام شهـر قسمت میکنم... #صلے_اللہ_علیڪ_یا_اباعبدالله❤️ ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃ ✫⇠ #خاطرات_نورالدین_پسر_ایران ✫⇠قسمت :6⃣2⃣2⃣ ✍ به روایت سید نورالدین عافی 📖 شماره صفحه: 227 آنها روی پلها به صورت تئوری درسها را میگفتند و ما ناباورانه گوش میکردیم: چطور باید سوار بلم شد که بلم نلغزد و تعادلش به هم نخورد، چطور باید پارو زد و بلم را مهارکرد، چطور باید در تکانهای بلم عمل کرد که... اینها همه حرف بود اما وقتی قرار میشد سوار بلم شویم هر کس پا به بلم میگذاشت بلافاصله توی آب بود! میافتادیم و می خندیدیم. کسی حریف بلم نمیشد، فقط عده معدودی بودند که برای چند لحظه قادر بودند تعادل بلم را حفظ کنند. عجب زبان سختی داشت بلم! آنقدر سبک بود که به محض یک تکان اضافه، بلافاصله کج میشد و آنوقت آب سرد هور به سرعت حجم کوچک بلم را پر میکرد، بلم در آب غرق میشد و سرنشینان در آب شناور! عمق هور متفاوت بود اما در آن قسمت کمتر از دو متر عمق داشت، امکان خفگی منتفی بود و چون همه قبل از مرخصی آموزش شنا دیده بودند، میتوانستند خود را به پلها یا قایقهای موتوری که در صحنه آموزش حاضر بودند، برسانند و از آب بیرون بیایند، البته اگر سرما دست و پایشان را از کار نینداخته بود. به همۀ نیروها بادگیرهایی داده بودند که تا قبل از خیس شدن می توانستند در برابر سوز باد محافظ خوبی باشند، اما بعد از خیس شدن سوز سرما تا مغز استخوان آدم میدوید. اینطور نبود که افتادن در آب از ادامه آموزش معافمان کند. دوباره باید همراه دیگران به آموزش و تمرین ادامه میدادیم. این کار آنقدر ادامه مییافت تا به مهارتی برسیم که بتوانیم بلم را رام و تعادلمان را درون آب حفظ کنیم. روزهای زمستان 1363 روزهای غریبی بود. ادامه دارد...✒️ 🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃ ✫⇠ #خاطرات_نورالدین_پسر_ایران ✫⇠قسمت :7⃣2⃣2⃣ 📖 شماره صفحه: 228 هر صبح بعد از نماز، مراسم صبحگاه برقرار بود. برای افزایش آمادگی جسمانی هر روز ورزش میکردیم. روزهای اول برنامه آموزش بلمرانی سه تا چهار ساعت طول می کشید که گاهی قبل از ظهر بود وگاه بعد از ظهر، اما رفته رفته ساعات آموزش بیشتر شد. یعنی صبح و عصر تمرین و آموزش داشتیم. ما که واژگون نشدن بلم در هنگام سوار شدن را موفقیت بزرگی می دانستیم تازه داشتیم در جریان آموزشهای آتی قرار میگرفتیم. پارو زدن و حفظ تعادل حرکت بلم در آبراه ها ماجرای دیگری بود که در آب افتادن پی در پی ما را با خود داشت. وقتی می شنیدیم قرار است این بلمها را چنان مهار کنیم که کیلومترها در دل دشمن پارو بزنیم و با همین بلمها به خط دشمن بزنیم و شاید از روی همین بلم ها مجبور به درگیری شویم از تعجب می خندیدیم و میگفتیم: «مگه میشه؟!» گاهی به خودم میگفتم که مگر رزمنده های ما که اغلب نوجوانانی شانزده تا نوزده ساله اند چقدر ظرفیت و توانایی دارند که چنین سرسختانه تمرین کنند و به مرزی از مهارت برسند که بتوانند در صورت نیاز روی بلم تیراندازی کرده و آر.پی.جی شلیک کنند، مگر آدم چقدر میتواند توی آب سرد هور بیفتد و از سرما دست و پایش کرخت شود، حتی نتواند انگشتهایش را تا مدتی باز و بسته کند و خواب و استراحت کافی هم نداشته باشد. مگر... اینها را میگفتم اما با دیدن حال و روز بچه ها به خودم نهیب میزدم که میشود. این بسیجیها میتوانند! گاهی ضرورت آموزش ایجاب میکرد حتی حدود هفده ساعت در یک شبانه روز، در حال آموزش باشیم. ادامه دارد...✒️ 🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊

❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃ ✫⇠ #خاطرات_نورالدین_پسر_ایران ✫⇠قسمت :8⃣2⃣2⃣ ✍ به روایت سید نورالدین عافی 📖 شماره صفحه: 229 با شدت گرفتن آموزشها و سرد شدن هوا حال بچه ها هم دگرگون میشد. گاه نیمه های شب بیدار میشدم و میدیدم فقط من هستم که خوابیده ام. بچه ها در آن شرایط نماز شبهای عاشقانه ای میخواندند... در آن هنگامه، وضع عدهای از بچه ها که مثل من زخمهای مکرری را تجربه کرده بودند، بدتر از بقیه بود. برای حضور در موج اول خط شکنان، مهارت در بلمرانی شرط لازم بود و من به هر قیمتی میخواستم جزء نیروهای خط شکن باشم. سعی میکردم زجر و دردهای بدنم را نادیده بگیرم و از تمرینات عقب نمانم. لحظاتی پیش می آمد که در آب سرد هور شناور میشدم و واقعاً هیچ احساس جسمانی به جز سوز کشنده ای که در تمام بدنم می دوید، نداشتم. وقتی با تن خیس و خسته از آب بیرون می آمدم انگار جسم خشکیده ای بودم که سوز باد با هر وزش تیزش می خواست او را بشکند. بدتر از همه دهان و فکم بود که قفل شده بود. بعد از مجروحیت برای اولین بار داشتم این را تجربه میکردم. گاهی احساس میکردم خودم هم نمیدانم چه بر سرم آمده؟ دندانهایم به هم قفل شده بود و درد زیادی در ناحیه فک تحمل میکردم. وضع تغذیه ام به هم ریخته بود و مجبور بودم از غذاهای شل و آبکی استفاده کنم. بچه ها اغلب با دیدن احوال من و رزمنده های جانباز دیگری که حاضر نبودند عقب بنشینند، روحیه میگرفتند و مقاومتر میشدند. ما دست و پا میزدیم تا از قافله سعادتمند خط شکنان عقب نمانیم و در موفقیت عملیات آینده سهیم باشیم. در این میان، هر چه سختی بیشتر میشد صفا و زلالی بچه ها هم بیشتر میشد. شوخیها و اصطلاح های جدیدی هم بین بچه ها باب میشد، از جمله «چورهک سودان چیخئر!» (1) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1)معادل فارسی‌اش «نان از آب درمی‌آید!» در مراحل سخت آموزش بچه‌ها مَثَل ترکی «چورک داشدان چیخئر» یعنی نان از سنگ درمی‌آید را این‌گونه لطیف تغییر داده بودند. نان به عنوان نماد ضروریات زندگی بود که با کار سخت و سنگین به دست می‌‌آید و آن روزها ضرورت عملیات، ما را به آب پیوند زده بود و ماجراهایش. ادامه دارد...✒️ 🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃 ว໐iภ ↬ @sangarshohada🕊🕊