تایه‌غصه‌میادتودلش سریع...پروفشومشکی‌میکنه وآرزوی‌مرگ... رفیقاشوجمع‌میکنه...توهرگروهی‌ هرجمعی‌میری‌میبینی...داره‌حلالیت‌میگیره..

بعدکه‌قشنگ‌‌باهمه‌حرف‌زد به‌همه‌گفت‌چشه... تازه‌میره‌سراغ‌خدا

شروع‌میکنه‌گله‌کردن چراکمکم‌نمیکنی؟! چراصدامونمیشنوی؟! چراجوابمونمیدی؟!

جدی‌انتظارداری‌خداجوابتوبده؟! تویی‌که‌تاحالت‌بدمیشه اول‌ازهمه‌میری‌سراغ‌رفیقات‌وگوشیت‌ ومیوفتی‌به‌جون‌اکانتت انتظارداری‌بادوتآاستوری که‌توشون‌آرزوی‌مرگ‌کردی...خداحالتوخوب‌کنه؟!

بابابه‌ولله این‌غصه‌رو...این‌غمو همــــــــــــــــــــه‌داریم! حتی‌بچه‌۵ساله‌هم‌غم‌خودشوداره...

اگه‌قرارباشه‌باهرسختی تاتقی‌به‌توقی‌خورد بشینی‌یه‌گوشه‌به‌مرگ‌فکرکنی... دیگه‌آدمی‌تودنیانمی‌موندکه...می‌موند؟!

پیغمبرخداگفته فکرکردن‌به‌مرگ...فقط‌فکرکردن‌به‌مرگ وقت‌سختی‌های‌زندگی‌...گناهه! چه‌برسه‌آرزوی‌مرگ‌کردن(:

یه‌کم‌بزرگ‌شیم...! تایه‌غصه‌اومدسراغمون نیوفتیم‌به‌جون‌گوشی‌هامون نیوفتیم‌‌به‌فکرآف‌زدن‌ورفتن‌و...

بعدتو؟! تاچارتامشکل‌میادسراغ‌زندگیت میشینی‌یه‌گوشه‌... میگی‌شایدمر‌گ‌حالم‌رابهترکند؟ لابدخدام‌نشسته‌بگه‌چشم‌هرچی‌تومیخوای!

حال‌دلت‌بده؟! غصه‌داری؟! نمیگم‌دردودل‌نکن‌بادوستات.. نمیگم‌‌به‌کسی‌نگو اما...اول‌ازهمه‌بروسراغ‌اصله‌کاریه...

وقتی‌میری‌به‌رفیقات‌میگی توگروه‌هآازت‌میپرسن‌خوبی؟! میگی‌نه...دوتاایموجی‌غصه‌میدی! من...مامانت...بابات...دوستات میتونیم‌مشکلتوحل‌کنیم؟! میتونیم‌دردتودواکنیم؟!

کی‌میخوایم‌یادبگیریم وقت‌هرسختی...هرمشکل اول‌ازهمه‌بریم‌سراغ‌اصله‌کاریه... بابا...اون‌خدایی‌که‌دردوداده‌بهت درمونش‌هم‌واست‌کنارگذاشته!(: