هفتهی پیش سریال «el-cid» رو دیدم، این هفته هم سریال «silo». از دیدن جفتشون راضیم ولی هنوز نتونستم با منطق یهجا منتشر نکردن همهی قسمتای سریال کنار بیام.
صبر هیچ وقت شیرین نیست، مخصوصا در این مورد.
طرف برای اثبات اینکه در زندگی رنج اقتصادی کشیده، میگه: «بعضی ماهها شده که اواخرش حتی پول بنزینم رو هم نداشتم.»
ینی تو لحظهی فقرش هم علاوه بر اینکه ماشین داره، مشکل مالیش هم محدود به بنزین و فقط برای بعضی از ماههاست. شکرت اوستاکریم.
برای کاری، مجبور شدم برنامههای ساخته شده با موضوع «رابطه» مثل بلاینددیت، اکسدیت، دیتبازی، فایندمی، دیت بادکنکی، دیت از روی استایل و دیت مذهبی رو ببینم و خب؛ شرمندهی خودم هستم.
من نمیتونم به دولتی که دیدم با چه کثافتکاریا و دروغا و حقههایی به قدرت رسیده اعتماد کنم. ببخشید.