♦️باید گذشت از دنیا به آسانی... 🎬لحظاتی شیرین از شهید عباس رعد از شهدای حزب الله لبنان #طوفان_الاقصی #فلسطین

🎥لحظه ورود شهید خلیل شحیمی (از شهدای حزب‌الله) به منزلش و استقبال فرزندانش 😔 از این گلها گذشت برای اسلام و آرمانهای اسلامی، اُف بر ما که کوتاه بیایم از اهدافشون. #طوفان_الاقصی #فلسطین

⭕️ سلبریتی ها ببینند و یادبگیرن 🎞 شعرخوانی و بغض گیتی معینی بازیگر معروف صدا و سیما در نمایشگاه بسیج امید ملت ایران در شیراز ‍‌#سلام_ودرود_برشهدا_وامام_شهیدان

در جنگ‌زن زندگی بیشترین فشاری که رسانه‌های صهیونیستی به ایران وارد کردند درباره زنان زندانی بود دروغ‌های شکنجه و کتک گوش فلک را پر کرده بود. اما شما مقایسه کنید اسیر آزاد شده از زندان‌های صهیونیست را با زندان امنیتی آزاد شده از زندان ایران را.

. یادم و یادت نرود، رزق فاطمیه روزی هر کسی نمی‌شود. خوب از این ایام استفاده کنیم. مواظب زبان، گوش، چشمان خود باشیم! ✍ #سیده_موسوی #شوق_پرواز #فاطمیه @ShugheParvaz

⭕️ سال 62 یا 63 بچه‌های #سپاه که دم درب #ریاست_جمهوری بودند گفتند یک پیرزنی از #اراک آمده و میگوید من حضرت #آقا را می‌خواهم ببینم. من رفتم گفتم بفرمایید #مادر! کاری داری شما؟ گفت که والله هر چی دارم و ندارم برداشتم آوردم بدهم به آقا برای #جبهه. من رفتم خدمت حضرت آقا و عرض کردم این طور شده است. گفتند سریع بگویید بیاید داخل. رفتم او را آوردم داخل. یک زیلو، یک سجادة نماز، یک #انگشتر یا #النگو - در حدّ همین چند قلم بود که - به حضرت آقا داد و گفت من دیگر امیدی به زنده بودن ندارم. همینها را دارم از مال دنیا و آمدم اینها را از طریق شما به جبهه‌ها بدهم و به این وسیله دِین خودم را ادا کرده باشم. . حالتی در آقا به وجود آمده بود که اصلاً وصف‌ناپذیر بود. عظمت این زن را می‌دید که از اراک راه افتاده آمده و هر آنچه دارد و ندارد برای جبهه‌ها می‌دهد. او بعد مورد تفقد حضرت آقا قرار گرفت و تشکر کردند. بعد از اینکه آن پیرزن رفت، آقا یکی از کارمندان دفتر را صدا کردند و گفتند بروید آدرسش را بگیرد و در حدّ ممکن نیازهای اولیه‌اش را برطرف کنید. آن سجاده را آقا تا زمانی که در ریاست جمهوری بودند به عنوان سجادة خودشان حفظ کردند. البته چندین برابر پول آن را آقا به حساب جبهه واریز کردند، یعنی در واقع آن را خریدند. بعد فرمودند که بقیه‌اش هم در موزه باید باشد.🇮🇷 . #خاطره

برای شناسایی رفته بودیم و برای اینکه صدای پایمان مزاحم نباشد با لباس محلی و کتانی بودیم. حاج علی جلوی من حرکت می‌کرد که ناخواسته پام رو گذاشتم پشت پاشنه‌اش و ناگهان کف کفشش جدا شد. اتفاق عجیب‌ و غریبی بود؛ توی گشت، پشت عراقیا و پانزده کیلومتر مسیر بازگشت تا مقر خودی! از سر شرم گفتم: «علی آقـا، بیا کفش من رو بپوش.» با خوش‌رویی نپذیرفت. راه به اتمام رسیده بود و اون مسیر پر از سنگلاخ و خاروخاشاک رو، لنگ‌لنگان اومده بود؛ بی‌هیچ اعتراضی. به مقر که رسیدیم، چشمام به تاول‌ها و زخم پاهاش افتاد. زبونم از خجالت بند اومد. اون هم این حس رو در من فهمید و زبون به تشکر باز کرد. حالا هم شرمنده بودم و هم متعجب. پرسیدم: «چـرا تشـکر؟!» حاج علی گفت: «چه لذتی بالاتر از همدردی با اسیران کـربلا! شما سبب توفیق بزرگی برای من شدید. تمـام این مسیر برای من روضـه بود؛ روضـه‌ی یتیمـان ابـاعبـداللــه (ع).» #شهید_علی_چیت‌_سازیان ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄

#تحدیر #جزء۱۳🪴 زمان :۳۳ دقیقه