در روایتی تکان دهنده از امام کاظم علیه السلام نقل شده که می فرمایند:
«اگر شیعیانم را زیر و رو کنم، جز ادعا، چیز دیگری ندارند!
و اگر آنان را آزمایش کنم سر از ارتداد (کُفر) در آورند!
اگر ایشان را تصفیه نمایم از هزار نفر جز یک نفر خالص و بی غش نباشد!
و اگر غربالشان کنم؛ با من جز خواص و نزدیکانم نمانند!
فراوانند افرادی که بر پشتی ها تکیه می زنند و می گویند: “ما شیعه علی هستیم”
شیعه علی کسی ست که کردار و رفتارش گواهی بدهد»
#کلام_معصوم_علیه_السلام
کافی؛ ج۸ ص۲۲۸
❃↫🌷«بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن»🌷↬❃
#مهر_بـــرادرے
✍دوره آموزشی با محمد حسین یکجا بودیم. قشنگترین خاطره‌ای که از او دارم هم در این دوره اتفاق افتاد.در یکی از تمریناتی که برای آمادگی بچه‌ها تدارک دیده بودند؛ مربی آموزش من را تنبیه کرد که باید محوطه‌ای پر از سنگ و خاک را غلت بزنم. من هم اطاعت امر کردم. در حین غلت زدن، تنم به پای یک پاسدار برخورد کرد. وقتی که گرد و خاک فرو نشست و توانستم درست ببینم؛ متوجه شدم سید محمد حسین است، بلند شد پرسیدم: مگه تو را هم تنبیه کردند؟ گفت: «نه! من طاقت ندارم برادرم را تنبیه کنند و من تماشاچی باشم».
#جــــاے_عکس
✍منو محمدحسین سال 90وارد یگان صابرین شدیم بعد یروز که تو یگانمون داشتیم میرفتیم یکی از تابلوهایی ک عکس شهدای قله جاسوسان روش بوده یه جای خالی داشته که سید گفت اونجا جای عکس منه،من گفتم نه جای عکس منه بعد چهارسال که سید شهید میشه بعد که داشتم میرفتم سرکار دیدم روی همون تابلو و توی همون جای خالی عکس سیدمحمد حسین را زدن
راوے : #بــــرادر_شهید🌷
#شهید_سیدمحمدحسین_میردوست
https://eitaa.com/setaregan_velayat313
❃↫🌷«بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن»🌷↬❃
#فرازے_از_وصیت_نامہ
✍عاجزانه از شما بسیجیان ایران زمین می خواهم:شما را به خون شهدای عزیز و بزرگوار، نگذارید این انقلاب به دست نا اهلان بیفتد و گوش تان به پیام های رهبر فرزانه باشد زیرا به چشمان خودم دیدم که هرچه سفارش کرده و رعایت نشده، از همان جا ضربه خورده ایم.ویا این که در باره سوریه تحقیق کنید!
✍خواهید دید که تهاجم فرهنگی، عوام و خواص، همدلی و هم زبانی، بصیرت، بالا بردن مدارج علمی و تحصیلی، اقتصاد مقاومتی و.... چه بلایی به سر این کشور و یا سایر کشور های همسایه آورده است.
#شهيد_محمود_هاشمي_سنجاني🌷
شهادت: ۱۶ بهمن ۱۳۹۴ سوریه
https://eitaa.com/setaregan_velayat313
ستارگان آسمانی ولایت⭐️
✨#عـشـق_واحـد ✍ مـیـم_ر 🌹قسـمـت پنجـاه و یکم نگاهم را از ان ها گرفتم و به دیوار تکیه دادم. ذهن ش
✨#عـشـق_واحـد
✍ مـیـم_ر
🌹قسـمـت پنجـاه و دوم
بعد ۶ ماه فردا روز عقدمان بود.
حرف هایمان را باهم زده بودیم و هر دو راضی بودیم که بعد از عقد زیر یک سقف برویم و عروسی نگیریم. تمام خرج عروسی را هم صرف کار خیر کنیم.
ابتدا با مخالفت های شدید هر دو خانواده مواجه شدیم اما تصمیمی بود که منو محمدحسین گرفته بودیم و راضی هم بودیم.
مامان کلی سرم غر زد که من ارزو دارم تو را در لباس عروسی ببینمو چرا به فکر عابرویمان نیستی و از قبیل حرف ها!
اما بابا مدام احسنت میگفت بخاطر این تصمیم خوب. میگفت مطمئن باشید پایه های زندگی شما از زندگی تمام کسانی که با تجملات و ... سر یک زندگی میروند محکم تر است.
محمد حسین هم مدام میپرسید لیلی تو مطمئنی اینجوری دوست داری؟
هر دختری ارزوشه خودشو تو لباس عروسیش ببینه!
اما نه این هیچوقت ارزوی من نبوده و نیست.
و بلاخره حلقه هایمان را هم خریدیم و از طلا فروشی بیرون زدیم.
خیلی غیره منتظره با عصبانیت به سمتم برگشت و گفت:
_چرا انقدر حرف میزنی با فروشنده موقع خرید؟
متعجب گفتم:
_خب سوالایی که باید بپرسم و میپرسم. حرف نزنم؟
_من اینجا چغندرم؟ جلو خودمو گرفتم نزدم جفت چشاشو دربیارما!
خندیدم و گفتم:
_باشه. ببخشید دیگه حرف نمیزنم.
نگاهش را به چشمانم دوخت و گفت:
_روسریتم بکش جلو تر!
همانطور که جلو جلو میرفت گفت:
_اصلا من نمیدونم امروز که اومدیم خرید چرا تو خوشگل شدی!
خنده ام گرفته بود. غیرتی شدنش برایم قشنگ بود. با همان محبت و همان جذبه ی همیشگی.
به غذاخوری در آن نزدیکی ها رفتیم تا نهار بخوریم.
من هر چه خواستم را سفارش دادم و منتظر بودم بیینم محمد حسین چه سفارش میدهد:
_من قیمه میخورم و یه نوشابه خانواده!
خندیدم و گفتم:
_محمد قیمرو تو خونه هم میتونی بخوری یه چیز دیگه سفارش بده.
_نه نمیشه همون قیمه.
خندیدو با شیطنت خاصی در لحنش گفت:
_همونقدر که تورو دوست دارم قیمرم دوست دارم. راجب قیمه بد حرف نزن.
_حالا که اینجوری شد باید قیمه خوردنو ترک کنی. تا شما باشی قیمرو از من بیشتر دوست نداشته باشی.
مظلوم نگاهم کرد و گفت:
_اصلا من از قیمه متنفرم. بگو بیاد سفارشمو عوض کنم.
خندیدم و گفتم:
_نمیخواد.
غذایش را خورد و تمام کرد و من همچنان اهسته اهسته قاشق سوم را در دهان میگذاشتم.
_لیلی خیلی فس فس غذا میخوری دارم کلافه میشم!
_میخوام از غذام لذت ببرم. من نمیدونم تو وقتی تو ۴ دقیقه! دقیقا ۴ دقیقه غذا میخوری چی میفهمی؟ اونم تا دونه ی اخرشو.
_اگه توام هر روز مجبور بودی تو پنج دقیقه غذا بخوری کع به کارت برسی عادت میکردی!
سرم را که بالا اوردم دیدم دست زیر چانه زده و خیره به من مانده. متعجب پرسیدم:
_خوشگل ندیدی؟
_نه لاکپشت ندیدم.
با چشم غره ای نگاهم را از او گرفتم و بیخیال مشغول غذا خوردنم شدم.
_اولین باری که تو کلانتری دیدمت همینجوری نگام میکردی لیلی خانم! بهت یاد نداده بودن به پسر مردم خیره نشی؟
با همان دهن پر گفتم:
_بهم یاد نداده بودن به یه ادم عجیب غریب خیره نشم. اخه یجوری از من دوری میکردی و نگام نمیکردی انگار من جزامی طاعونی چیزی دارم.
خندید و چیزی نگفت. نگاهش کردم و گفتم:
_البته همیشه همین سر به زیر بودنت کار دستت میده. من هی باید نگران باشم که مبادا دختری از تو خوشش بیاد.
لبش را گاز گرفت و گفت:
_اصلا من جایی که دختر باشه پامو نمیزارم. خوبه؟
خندیدم و گفتم:
_خوبه.
ادامه دارد...
✨#عـشـق_واحـد
✍ مـیـم_ر
🌹قسـمـت پنجـاه و ســوم
همانطور که سرم پایین بود جمله ی عاقد را در ذهنم تکرار میکردم.
_....... ایا وکیلم؟
باز خواستم لب باز کنم و بله را بگویم که دوباره صدای زینب مانع شد:
_ عروس رفته گلاب بیاره...
هوووف این لوس بازی ها چه بود؟ اگر گذاشتند من بله را بگویم.
و بلاخره برای بار اخر پرسید:
_خانم لیلی حسینی آیا وکیلم شما را به عقد دائمی اقای محمدحسین صابری دراورم؟
نفس عمیقی کشیدم. نگاهی به محمد حسین که سرش پایین بود انداختم و با صدای ارامی گفتم:
_با اجازه ی خانم جون که بزرگتر همه ی ما هستند و عباس اقا که به گردن هممون حق دارن و پدر عزیزم... بله...
صدای کل و دست و جیغ بالا رفت.
به محمدحسین که همچنان سرش پایین بود خیره شدم. سرش را بالا اورد. با لبخند قشنگی روی لبش نگاهم کرد و ارام گفت:
_بعد از این همه دردسر و این همه ناز کردنای شما بلاخره مال خودم شدی.
_عه عه عه! من ناز کردم؟
_ من ناز کردم؟ بخاطر تو من سر به بیابون گذاشتم دیگه.
خندیدم و گفتم:
_مشهد بیابونه؟
_مشهد که بهشته! منتها نه واس کسی که دلش جای دیگست. انشالله سایه ی خود امام رضا همیشه بالا سر زندگیمون باشه.
سرم را پایین انداختم و ارام گفتم:
_انشالله.
صدای خانم جون مارا به خودمان اورد:
_چی پچ پچ میکنید شما دوتا!
اول پیشانی محمد حسین را بوسید و بعد با من روبوسی کرد و گفت:
_خدا میدونه من واس رسوندن شما دوتا بهم چیا کشیدم! مبارک باشه! انشالله به پای هم پیرشید.
هرکس میامد تبریک میگفت و میرفت. انقدر حرف زده بودم که فکم درد گرفته بود.
و اما خدا خدا میکردم که نوید یا مژگان جلو نیایند.
نگاهی به مژگان که خیلی بد خیره به ما مانده بود کردم.
نباید اهمیت میدادم. اما مگ میشد؟ وژدانم ازرده میشد.
صدای نوید مرا به سمتش برگرداند. همانطور که با محمدحسین روبوسی میکرد گفت:
_داداش خوشبخت بشی. خیلی خوشحالم که تو لباس دومادی میبینمت.
_نزار من حسرت به دل بمونم پس. زود دست به کار شو.
خندید و رو به من گفت:
_لیلی خانم مبارک باشه.
_خیلی ممنون.
پشت سرش مرد حدودا ۲۹ یا ۳۰ ساله ای که چهره ی معصوم و نورانی داشت با همسرش که زن با وقاری بود جلو امدند و به محمد حسین و بعد به من تبریک گفتند. محمد حسین روبه من گفت:
_اقا مصطفی از رفیقای با مرامو خوب منه. لطف کردی اومدی مصطفی جان.
_خوشبختم.
_منم همینطور. انشالله زیر سایه ی اقا خوشبخت بشید.
همه که رفته بودند و فقط خودمان مانده بودیم مامان و بابا جلو امدندو با همان بغضی که مامان در صدایش داشت گفت:
_عزیز دلم خوشبخت بشی. محمد حسین نزاری به دخترم بد بگزره ها!
این را گفت و زد زیر گریه. بغلش کردم. امروز فقط گریه کرده بود.
محمدحسین خندید و گفت:
_خاله طوبا بخدا من گل نازک تر بهش نمیگم. خوبه؟
بابا که از گریه های مامان کلافه شده بود گفت:
_ای بابا خانم از صبح تا حالا هزار بار این محمدحسین بیچاررو کشتی و زنده کردی.
بابا دستش را روی شانه ی محمدحسین گذاشت و گفت:
_من دخترمو لوس بار نیاوردم محمدحسین. مطمئن باش با هر سختی کنار میاد. ولی تو تا میتونی نزار دلش از چیزی برنجه چون دل اون که برنجه انگار دل من رنجیده.
_به چشم.
با حرف های بابا اشک در چشم هایم جمع شد و خود را به اغوشش رساندم.
_بابا خیلی دوست دارم.
_خوشبخت بشی باباجان. واس من که بهترین بودی واس محمدحسینم بهترین باش.
صدای علی همه ی مارا از ان حالو هوا بیرون کشید:
_ای بابا چیه فیلم هندی راه انداختین! مگه داره میره سفر قندحال سرو تهشو بزنی یا خونه ی ما نشسته یا خونه ی عباس اقاینا!
عباس اقا که انگار صدای علی را شنید به شوخی گفت:
_نه علی اقا من دیگ محمد حسین و تو خونه راه نمیدم. البته لیلی خانم قدمش رو چشم.
خاله مریم که در حال حرف زدن با تلفن بود گفت:
_اوا عباس اقا نگو اینجوری من طاقت نمیارم محمدحسین و نبینم.
و محمد حسین هم لب به هم زد و با لحن شوخی گفت:
_اشکال نداره مامان من همیشه مظلوم بودم. زن گرفتم مظلوم ترم شدم.
همه خندیدیم.
امیر که در حال شیرینی خوردن بود گفت:
_اره بخدا هرکی زن میگیره مظلوم میشه. من بیچاررو نمیبینید؟
زینب چپ چپ نگاهش کرد و گفت:
_اره بابا ماشالا خیلی مظلوم شده... مظلومیت از چهرش میباره.
آن روز بهترین روز عمرم در دفتر خاطرات ذهنم به حساب امد.
روزی که با همه ی زیباییش تمام سختی های زندگی من را از همان ثانیه ی اول برایم آغاز کرد...
ادامه دارد...
✨#عـشـق_واحـد
✍ مـیـم_ر
🌹قسـمـت پنجـاه و چـهـارم
بعد از عقدمان یک سفر کوتاه به کربلا رفتیم و خواستیم ابتدای زندگیمان با دعای خیر مادرمان فاطمه ی زهرا (ص) آغاز شده باشد.
بعد از ماه عسل، محمدحسین ۴ روز تمام خانه نیامد. در عملیات بود و حتی به سختی تلفن کوتاهی به من میزد.
من هم مشغول کار بودم و وقتی هم به خانه برمیگشتم خود را مشغول کتاب خواندن و اشپزی یاد گرفتن میکردم.
گفتم اشپزی؟
هیچوقت خاطره ی اولین اشپزیم از یاد من نه بلکه از یاد محمد حسین هم نمیرود.
مثلا خواستم غذای مورد علاقه اش را درست کنم. چه قیمه ای شد...
بخاطر اینکه من ناراحت نشوم تا تهش را خورد و شب هم راهی بیمارستان شد.
تقصیر من نبود! استعدادی در اشپزی نداشتم!
یاد جمله ای افتادم که وقتی داشت هر چه خورده بود را بالا می اورد گفت :
_لیلی اشپزیت حرف نداره من واقعا به داشتن زنی مثل تو افتخار میکنم.
خب مجبور به خوردن نبود. من خودم لب به ان غذای چندش نزدم. میتوانست با من نیمرو بخورد.
بدجنس تر از من وجود نداشت...
هر چه میگذشت من با سختی های یک زندگی پر دردسر انس میگرفتم.
نبودن هایش میرزید به تمام تلفن زدن های ۳۰ ثانیه اش که با یک دوستت دارم پایان میگرفت.
میرزید به تمام محبتی که در همان چند ساعتی که کنارم بود به من داشت.
میرزید به اینکه از دور لحظه به لحظه همه ی فکر و حواسش به من بود.
نگرانی را به معنای واقعی احساس میکردم.
از همان موقع که پا از خانه بیرون میگذاشت دلشوره من شروع میشد تا وقتی که صدای زنگ خانه به صدا در می امد.
با صدای زنگ در از جا پریدم و به سمت ایفون رفتم. با دیدن محمدحسین متعجب ماندم!
ساعت ۶ عصر او برای چه به خانه امده بود؟
در را باز کردم و منتظر ماندم. مثل جت به سمت بالا میدوید.
_سلام. خسته نباشی.
همانطور که نفس نفس میزد و کفش هایش را در میاورد گفت:
_سلام. سلامت باشی.خوبی خانم اشپز؟
_عههه! محمد حسین خدا نکنه من سوژه بدم دست تو! برای چی اومدی خونه؟
خندید و گفت:
_شرمنده مشکلی داری برم خانم؟
_خب عجیبه برام.
_با شما کار داشتم. اگه سوال و جواب و بزاری کنار و بزاری بیام تو.
چای میخورد و من مثل چی چشم های درشتم را به او دوخته بودم و منتظر برای شنیدن.
استکان خالیش را کنار گذاشت و او هم خیره به چشم هایم ماند. همینطور خیره بهم مانده بودیم.
خنده ام گرفتو با خنده گفتم:
_خب بگو دیگه!
_لیلی ما باید جمع کنیم بریم.
متعجب پرسیدم:
_بریم؟ کجا بریم؟
_میریم اهواز. تا یه مدت باید اونجا زندگی کنیم.
چهره ام در هم رفت و چیزی نگفتم. سه ماه نشده بود که ما در این خانه سکون بودیم. پس کارم چه میشد؟
صدایش مرا از فکر بیرون اورد:
_تو که مشکلی نداری؟
_من؟ نه چه مشکلی؟ کی میریم؟
_سه هفته دیگه.
بلند شدم و به سمت اشپزخانه رفتم. خود را مشغول ظرف شستن کردم تا مبادا متوجه ناراحتیم شود.
حسابی در فکر فرو رفته بودم که صدایش مرا به خودم اورد:
_لیلی، میدونم چقدر کارتو دوست داری.
ولی ما موقتا اونجاییم قل میدم زود برگردیم.
_نه اصلا مهم نیست. اتفاقا من خیلی اهوازو دوست دارم. تو نگران من نباش...
نگاه شرمنده اش را به چشمانم که سعی داشتند خود را شاد نشان دهند انداخت و رفت...
#ادامه_دارد...
#طنز_جبهه
🔰داستان صلوات
🔸بچه‌ها با صدای بلند صلوات می‌فرستادند و او میگفت: «نشد این صلوات به درد خودتون می‌خوره»
🔸نفرات جلوتر که اصل حرف‌های او را می‌شنیدند و می‌خندیدند، چون او میگفت:« برای سماورای خودتون و خانواده هاتون به قوری چایی دم کنید»
🔸بچه‌های ردیفهای آخر فکر می‌کردند که او برای سلامتی آنها صلوات می‌گیرد و او هم پشت سر هم میگفت: « نشد مگه روزه هستید»و بچه‌ها بلندتر صلوات می‌فرستادند.
🔸بعد ازکلی صلوات فرستادن تازه به همه گفت که چه چیزی می‌گفته و آنها چه چیزی می‌شنیدند و بعد همه با یک صلوات به استقبال خنده رفتند.
https://eitaa.com/setaregan_velayat313
💞 #بسیجی
نام من سربازکوی عترت است
دوره آموزشی ام هیئت است
پادگانم چادری شد وصله دار
سردرش عکس علی(ع) باذولفقار
ارتش حیدرمحل خدمتم بهرجانبازی پی هرفرصتم
نقش سردوشی من یافاطمه(س) است
قمقمه ام پرزآب علقمه است
افسرمافوقم عباس علی(ع)
گرچه شدفرمانده ام غایب ولی
دلخوشم برنائبش #سیدعلی
«رزمنده بسیجی سیدعلی»
https://eitaa.com/setaregan_velayat313
پس از نشر خبر بازگشت پیکر دو شهید مدافع حرم پس از چندسال؛
#همسر شهید حاج محمد بلباسی از شهدای خانطومان در صفحه اینستاگرامی اش نوشت:
🍃ما جاي بذر، سرو به زمين داده ايم
تا زودتر پاجوش بزند
با بذر اميد كار پيش نمی رود..
گرد كردن اعداد را همه بلدن
براي رُند كردن اعداد، به نزديكترين عدد صحيح متصلش می كنند،
از رفتنت دو سال و خرده ای گذشته، به آمدنت چقدر مانده؟!
به كدام سمت، سالهای فراق تو را گرد كنيم؟
به همان ساعتی كه رفتی و زمان برايم متوقف شد
يا به همان لحظه ی موعود ظهور كه قرار است برگردی...؟
كدام نزديكتر است..؟
كاش همراه خود آقا سر از مزار گمنامت دربياورم
همان بيابان
كه صدای نسيمش به گوشم می رسد
شايد گلی بر مزارت روييده..
همان بيابان
حوالی خانطومان...🍃
هدایت شده از ستارگان آسمانی ولایت⭐️
فصل اول زندگی نامه و خاطرات
#شهید_حمید_سیاهکالی_مرادی به روایت خانم #فرزانه_سیاهکالی_مرادی همسر معزز شهید
با ما همراه باشید.
https://eitaa.com/setaregan_velayat313
ستارگان آسمانی ولایت⭐️
#قسمت_دوم نصف حواسم به اتاق پیش مهمان هابودونصف دیگرش به تست جزوه هایم، 👫عمه آمنه وشوهرعمه به خانه
#قسمت_سوم
توقعش رانداشتم،مخصوصادر چنین موقعیتی که همه میدانستندتاچندماه دیگرکنکور دارم وچقدراین موضوع برایم مهم است.
جالب بودخودحمیدنیامده بود.
👫فقط پدرومادرش آمده بودند.
👱♀هول شده بودم،نمیدانستم بایدچکارکنم،هموزازشوک شنیدن این خبربیرون نیامده بودم که
👨پدرم وارداتاقم شدوبی مقدمه پرسید:👱♀فرزانه جان توقصدازدواج داری؟
👱♀باخجالت سرم راپایین انداختم وباتته پته گفتم:نه کی گفته؟بابامن کنکوردارم،اصلابه ازدواج فکرنمیکنم،شماکه خودتون بهترمیدونین.
باباکه رفت،پشت بندش مادرم داخل اتاق امدوگفت:
دخترم،آبجی آمنه ازماجواب میخواد،خودت که میدونی از چندسال پیش این بحث مطرح شده،نظرت چیه؟بهشون چی بگیم؟
👱♀جوابم همان بود،به مادرم گفتم:طوری که عمه ناراحت نشه بهش بگین میخواددرس بخونه.
عمه یازده سال ازپدرم بزرگ تربود،قدیم ترهاخانه پدری مادرم باخانه آن هادریک محله بود،عمه واسطه ازدواج پدرو مادرم شده بود،برای همین مادرم همیشه عمه را آبجی صدامیکرد.رابطشان شبیه زن داداش وخواهرشوهرنبود، بیشترباهم دوست بودندوخیلی بااحترام باهم رفتارمیکردند.
https://eitaa.com/setaregan_velayat313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
🌷 #طنز_جبهه
💠 نماز شب خوان ناشی
🔸نماز شب از مستحباتی بود که خیلی به آن اهمیت می دادیم اما با بعضی #نماز_شب_خوان ها ، شب ها مشکل داشتیم و روزها، کل کل 🗣
🔹در روزهای سخت آموزش آبی🏊 بودیم و #سردی ☃❄️بی سابقه هوا طاقت مان را کم کرده بود . به ما شش نفر یک #چادر🎪 داده بودند که باید بدون هیچ #تحرکی شب را به صبح می رسانیدم.
🔸ولی او دست بردار نبود. نیمه شب 🌑در تاریکی چادر بلند می شد و چند دست و پا را له می کرد تا به #آفتابه آبی 💦که از قبل در گوشه‌ای گذاشته بود، برسد.
🔹تازه این اول کار بود، وقتی #وضو✨ می گرفت با تمام دقتی که داشت همه را #خیس می کرد و به اصطلاح وضو را به جماعت مي گرفت.
🔸به او می گفتیم بیا و بزرگی کن و قید نماز شب را بزن. این که نمی شود هر شب چند #تلفات برای نماز مستحبی شما بدهیم. او هم کوتاه نمی آمد و #منبری می رفت و از فواید #نافله شب می گفت.
🔹تا اینجای کار، خیلی تحملش سخت نبود و می شد با او کنار آمد، ولی فاجعه از زمانی شروع شد که #روحانی گردان در سخنرانیش گفت که هر نمازی با #مسواک کردن، هفتاد0⃣7⃣ برابر ثوابش بیشتر است.
🔸به کارهای قبلی اش #مسواک زدن هم اضافه شده بود. سر را از لای چادر🎪 بیرون می برد و مسواک می کرد. عمق فاجعه را زمانی متوجه شدیم که برای #صبحگاه می خواستیم پوتین ها را با کف های پر از #خمیر_دندان به پا کنیم.😖😵 آه از نهاد ما درآمده بود.
🔹آن روز، هر کس که حال ما را می دید می گفت چرا اول صبح، این پنج 🏃🏃🏃🏃🏃نفر #دنبال یک نفر🚶 کرده اند.😂😂
غلامرضا رضایی
#لبخند_بزن_بسیجی 😁
🍃🌹🍃🌹
https://eitaa.com/setaregan_velayat313