eitaa logo
سیدالعلماء
1.5هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
694 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
📆 روز تجلیل از و بقاع متبرکه؛ ( ۵ ) 🔺 مقام والای معنوی امام‌زادگان علیهم‌السلام 🔹 گاهی شده که کسی واقعاً دچار است يعنی مثلاً پولی ندارد که لباس نو برای خودش يا برای بچه‌اش بخرد که در مواردی اين نوع فقر اسمش است يعنی ممکن است این شخص به محض اين‌که به اهل روی خوش نشان بدهد، همه‌جور با او می‌سازند، اما اين شخص رو به آن‌ها نمی‌رود، که به اين می‌گويند فقر اختياری. ... و این شخص دچار فشارهایی در است که این فشارها، همان فقر اختياری است كه برای حفظ است كه و علیهم‌السلام نيز به آن گرفتار بودند. در زمان هايی مثل و ، و و ايشان به همين وضع (فقر و محروميت) دچار شده بودند. اما حاضر بودند به همان وضع بمانند، بدون اين‌كه دست از عقيده خود بردارند. ۸۶/۱۲/۲۵ 🔺 تأملی در معنای زیارت حضرت زهرا صلوات‌الله‌علیها و صبر ایشان بر مصیبات امام‌زادگان علیهم‌السلام 🔹 در روز یکشنبه را که در منزل‌تان باز می‌کنید و حضرت و حضرت (سلام‌الله‌علیهما) را زیارت می‌کنید، حضرت زهرا این است: «السلامُ علیکِ یا مُمتَحَنَةُ امتَحَنَکِ الّذی خلقَکِ فَوجَدکِ لِمَا امتَحنَکِ صابرِةً». آن حضرت را در روز به یاد می‌آورید. به محضرش می‌دهید و صفت صبر او را بیان می‌کنید. چه صبری است؟ یک چنین صبری است تمام شهادت‌های خاندان در این صبر خوابیده. و همچنین تمام قتل‌عام‌های و - که این‌طور پراکنده هستند در کوه و دشت و بیابان که به هر جا می‌روید یک شاه‌زاده‌ای و یک امام‌زاده‌ای می‌بینید- این‌ها همه به دست جور و ستم های زمان به رسیده‌اند و در کوه‌ها، در تپه‌ها، در درّه‌ها به خاک رفتند غریبانه، بدون تشییع جنازه، بدون مراسم. تمام این‌ها را جمع بزن در خاطرت، آن‌وقت ببین کوه صبر در یک دختر که بیست سالش نشده، چه کرده این صبر!. ( ۲ ۱۴۲۴ = ۸۵/۵/۱۰) ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🏴 اهمیت اخلاص در دستگاه اباعبدالله الحسین علیه‌السلام (قسمت اول) 🔺 تا وقتی که خود را نکند، نمی‌تواند صحیح انجام دهد و این با می‌خواهد. چرا؟ برای این‌که می‌خواهد یک بدهد، مخصوصاً هم هست، شب هم هست. این افطاری فرض کنید ۲ میلیون هم خرجش است و توی محله همه سر و صدا می‌کنند که فلان حاج آقا یک افطاری دادند و از همه دعوت کردند. زن و مرد بیایند. عده‌ای که جا می‌شوند توی محل تشریف بیاورند داخل و آن‌هایی هم که جا نمی‌شنود، غذاها را به آن‌ها بدهند تا ببرند و بر در خانه‌ها هم غذا بدهند. خب این سر و صدا و آبرو و اهمیت دارد و خیلی کار خوبی است اما به یک شرط!؛ آن این است که وقتی شنید که مردم قدردانی نکردند، برایش فرقی نکند و بگوید من این کار را برای نکردم. وقتی‌که همان موقع که دعوت کرد، دید یک بی‌چاره‌ای هست که باید هزینه‌ی این إطعام را به آن بی‌چاره‌ها برساند، از این‌ مهمانان عذر می‌خواهد و به آن بی‌چارگان می‌رساند. این‌ها شرایط یک کار خالص است. آدم هست که در می‌خواهد خرج بدهد، می‌خواهد در دینی فلان کار خداپسندانه را انجام بدهد، اما می‌فهمد که در یک جمعیت گرفتاری هستند و کسی هم به آن‌ها نمی‌رسد. همان‌وقت‌که می‌خواهد همه‌ی این کارها را بکند و همه‌ی این دعوت‌ها را کرده، جلویش را می‌گیرد و هزینه‌ی این مخارج را برای آن‌ها می‌فرستد؛ ای آقا! حاج آقا چرا گفت و چرا کرد؟!، چرا نداد؟ چرا را به هم زد؟ همه‌ی این‌ها را به خودش می‌خرد. چرا؟ برای این‌که او برای خاطر خودش این کارها را نکرده بوده که مردم او را بشناسند؛. حاج آقا و آقا و این‌ها برایش پیغام بیاید!. عکسش را بیندازند و اسمش را ببرد. هیچ‌کدام از این حرف‌ها برای او یک کاه هم فرقی نمی‌کند. خب این است. جهاد از بالاتر است. از رفتن و تیر خوردن اهمیتش بیشتر است. چون آن تیر خوردن هم به شرط جهاد قبول است وإلّا بعضی‌ها که به فشار یا رو در بایستی می‌روند تیر هم می‌خورند، ظاهرش هم مردم خیال می‌کنند که این‌ها شهیدند، ولی واقعاً نیستند؛ چون شهادت در درون است نه در برون. اگر انسانی به خود چنان پیروز شد که هیچ مسئله‌ای او را به خود مشغول نکرد، غیر از خواست پروردگار، این ارزش دارد و این به آسانی گیر کسی نمی‌آید. در هر دوره‌ای گاهی ۵ نفر ، ۱۰ نفر پیدا می‌شوند که چنین سعادتی را می‌برند. آن‌وقت به خاطر آن‌هاست که محفوظ می‌ماند و برپاست و برپاست، این‌ها خیال می‌کنند برای خاطر خودشان است. نه! اگر یک صالح خالص در یک جا زندگی کرد، آثار او، آن‌جا را خیلی وقت‌ها تأمین می‌کند و خیلی وقت‌ها عقب می‌رود. خیلی وقت‌ها جلو نمی‌آید، جلو نمی‌آید. این‌ها همه آثار است. پس بنابراین انسان باید رساله‌ی خلوص داشته باشد، غیر از رساله‌ی عملیات و . رساله‌ی این‌که خالص چگونه است؟ خالص چگونه است؟ کربلای خالص چگونه است؟ مرحوم شیخ ، شیخ مرتضی (رحمة الله علیه) جدّ این آقای ، ایشان تا پیر شده بود و از حرکت هم افتاده بود، جلسات شبانه را وِل نمی‌کرد!. مقداری از ، وجوهات بده‌ها، خیرخواهان، این‌ها تحت او بودند. شنیدم که به او گفته بودند که آقا شما چرا نمی‌روی؟ فرموده بود: هر شب که من جلسه می‌روم، یک کربلا حساب می‌کنم. پس او می‌فهمد که کربلای امام یعنی چه. می‌فهمد که اصلاً خود زیارت کربلا برای چه بنا شده؛ برای این بنا شده که افراد طبق خواست‌های امام حسین علیه‌السلام که در راه خدا از همه چیز گذشت؛ همان‌گونه هم ما هم توی این راه بیفتیم، ما هم پیرو او بشویم، ما هم او بشویم، یاد بگیریم این و این را. این و این را. ۸۵.۷.۱۶ ادامه دارد ... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🏴 با عرض تسلیت به مناسبت حلول ماه المظفر و تازه شدن مصائب خاندان رسالت 🔹 دشمن بود و برای از بین بردن دین به بهانه‌ی خون‌خواهی بر سر کار آمد و با این حربه که (علیه‌السلام) نیز در کشته شدن عثمان دخالت داشته، جنگ را به راه انداخت و سبب کشته شدن هزاران نفر از هر دو طرف گردید. بنابراین ترین و خطرناک‌ترین فرد برای اسلام و که خطر او از سایر بیشتر می‌باشد؛ همین معاویه، پایه‌گذار دولت بود و بعد از او (لعنة‌الله‌علیه) که به ناحق برجای پدرش نشست و با و خاندان او آن‌گونه رفتار کرد و را به اسارت گرفت و تمام ماه و را با کشتار و اسارت و به رساندن پیامبر سپری کرد. بنابراین ماه محرم و صفر ماه خود است. آن حضرت با معاویه و پدر او در و به دلیل جنگیده بود و آن‌ها به زور شده و به‌دنبال فرصتی برای تلافی بودند وإلّا هیچ اعتقادی به خدا و قرآن و حتی به هیچ دینی نداشتند! ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🏴 رحلت جان‌گداز و جانسوز رحمة للعالمین، پیامبر عظیم الشأن اسلام، مولای خلائق اولین و آخرین، حضرت محم
▪️ بیان روایتی از صبر نبی مکرم اسلام حضرت محمد صلی الله علیه وآله در برابر مصائب (قسمت دوم و پایانی) 🔹 اما سوم آن‌چه که به تو می‌رسد بر کُشت و کشتار و یکی‌یکی این‌ها بلاهایی که بر سرشان می‌آوردند!. این‌جا بود که عرض کردم استاد شهید فرموده که یک عظیمی را آن حضرت با "لا اله الا الله" نقطه حساس را تصرف کرد. کدام امت؟ امتی که فقط چند نفری بیش نبودند. تا زمان و بعد زیاد شدند. زیاد شدند، فداکاران زیاد شدند، امثال و این‌ها پیدا شدند. امت در زمان آن حضرت نبود که این پیش آمد. اما برادرت یعنی ، پسر عمت دچار ، دچار کلمات رکیک می‌شود!. سال‌ها در به عنوان اسلامی، به او جسارت می‌کردند!. توبیخ می‌شود، و آخر هم او را می‌کشند!. عرض کرد: «يَا رَبِّ قَبِلْتُ وَ رَضِيتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ». اما دخترت، مقداری از مسائل ذکر می‌شود. تا آن‌جا می‌رسد که می‌فرمایند: از شوهرش، از برادر و داماد تو دو فرزند دارد؛ یکی را از راه و حیله و دغل‌کاری در فشار قرار می‌دهند به طوری‌که حتی بر سر و روی او می‌ریزند! لباس و جامه او را می‌کَنند و او را مورد ضرب خنجر قرار می‌دهند!. همین امت با او این‌طور می‌کنند!. عرض کرد: «قَبِلْتُ يَا رَبِّ و إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُون و سَلَّمتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ». 💔 اما پسر دیگرش را امت تو برای دعوت می‌کنند که بیا، ما در رکاب تو می‌خواهیم جهاد در راه خدا انجام بدهیم!. بعد هم همان امت او را در محاصره قرار می‌دهند و به می‌رسانند!. اما نه تنها شهادت، بلکه قتل ، یعنی کشتن در حال ناتوانی!. کسی را ضعیف کرده‌اند، مجروح کرده‌اند، بی‌حال کرده‌اند، دورش را گرفته‌اند، هر که هر چه دارد به او می‌زند؛ از سنگ و تیر و شمشیر و نیزه!. چنین قتلی هیچ کجا نبوده. و فرزندانش را می‌کشند و اهل‌بیتش را بعد هم حرمش را غارت می‌کنند! او از من کمک می‌خواهد ولی قضای من به این جاری شده که یاری او را آن‌موقع انجام ندهم. بگذارم تا از فرزندانش یک شخصی پیدا شود که همه‌ی آرزوهای او به دست او جاری می‌شود؛ فرزندش حضرت علیه‌السلام. این کسی است که او در شده و حضرت علیه‌السلام این جریان را رسانده و بیان کرده و از و حضرت صادق علیهم‌السلام هم برای ما در بهترین کتاب‌های ما وارد شده. بنابراین ما در زمانی هستیم که منتظر هستیم؛ یعنی منتظر خون‌خواهی مظلوم و سالار شهیدان هستیم. خدایا به آبروی آن فرزند صغیر و کودک شش ماهه‌اش، به آبروی آن خون‌های پاک، شُرور اعدایش را به خودشان برگردان. مخصوصاً ، مخصوصاً علما و بزرگان در هر کجا هستند بر پیروز بفرما. سلام ما را به محضر آن بزرگوار برسان. توفیق بده که اقامه جدش را هیچ‌گاه فراموش نکنیم. ، رفتگان ما را به برکات آن جناب ببخش و بیامرز. حوائج شیعه و حوائج علماء و معظم را به برکات اقامه‌ی عزای آن حضرت به همه حوائج‌شان برسان. و صلی الله علی محمد وآله الطاهرین ۹۴.۱.۲۸ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔴 به مناسبت صلح امام حسن مجتبی علیه السلام 🔺 اهمیت صلح امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🔹 در زمان حضرت علیه‌السلام اول به آن بزرگوار حضرت بود که قبول داشت هر چه برادرم بگوید و انجام بدهد، من مطیع او هستم. این شریفی بود که آن حضرت داشت و در اثر همین متابعت از برادرش بود که جریان پایه‌ریزی شد؛ اگر آن متابعت نبود جریان کربلا و آثاری که از و کربلا بود، نمی‌ماند. فلذا دانشمندانی که درباره این جریان عجیب زمانِ حضرت مجتبی علیه‌السلام مطالبی نوشتند، تصریح کردند به این‌که جریان عاشورای امام علیه‌السلام قبل از آن‌که حسینی باشد، حسنی بود! پایه‌ریزی‌اش را حضرت مجتبی علیه‌السلام کرد و طوری اوضاع و احوال جور شد که حضرت سیدالشهداء از بتواند نتیجه بگیرد، وگرنه تحملاتی که آن حضرت تا مافوق کوه‌ها کردند، اگر این را و تحمل نمی‌کردند و دست به شمشیر می‌بردند و می‌شدند، خودش و یارانش و حضرت سیدالشهداء و به طور کلی قتل عام شده بودند و آن آثار کربلا هم هیچ نبود؛ همه می‌گفتند همان‌طور که جنگ شد، جنگ شد، جنگ با شد؛ یک هم بعد از این‌ها شد و در آن جنگ همان‌هایی که این جنگ‌ها را به پا کرده بودند، از بین رفتند و تمام شد!؛ کار می‌افتاد دست فی الارضی به نام و دیگر خدا می‌دانست که چه‌ها می‌شد!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺حکمت ذکر مطالب توحیدی توسط حضرت زهرا سلام الله علیها 🔹 «المُمتَنِعُ مِنَ الاَبصارِ رُؤیَتُهُ و مِنَ الاَلسُنِ صِفَتُهُ و مِنَ الاَوهامِ کِیفِیَّتُهُ اِبتَدَعَ الاَشیاءَ لا مِن شَیءٍ کانَ قَبلَها و أَنشاَها بِلَا احْتِذَاءِ اَمثِلَةٍ امتَثَلَها کَوَّنَها بِقُدرتِهِ و ذَرَئَها بمشیَّتِهِ.» 🔺 این‌جا شروع می‌کند به مطالبی در این خطبه که جایش این‌جا نیست. اگر کسی‌که آمده جایی می‌خواهد مرافعه و دعوایی را راه بیندازد و یک حقی را بگیرد، اگر درس بگوید، به او می‌گویند: این‌ها را بگذار موقع بحث و جلسه!. ⁉️ اما این چه معنا دارد؟! با چه می‌خواهد بگوید؟! به کسانی‌که این جلسه برای‌شان نقل می‌شود، می‌خواهد چه بگوید؟ می‌خواهد بگوید که بعد از پدر من دیگر یاد را آن طوری‌که پدر من می‌کرد، کسی نمی‌کند. نه قلبی به کار است، نه به کار است، نه به کار است، همه‌اش بازیگری شده و دین دارد معکوس می‌شود، دارد سرنگون می‌شود، ظرف دارد خالی می‌شود، چاه دین دارد خشک می‌شود، ابر دین دیگر نمی‌بارد، که رفت همه چیز را دارد به دنبال خودش می‌برد!. ❗️و شاید هم اشاره است به آیه‌ای که درباره‌ی وارد شده: «قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا» ای عرب‌های بیابانی! گرچه آن‌جا است و از و در هستند، اما به خاطر این بیانات، روشن می‌کند که این‌ها همان عرب‌های بیابانی حساب می‌شوند که خدا را نمی‌شناسند! ؛ «قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لٰكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا»؛ چرا را به خود نسبت می‌دهید؟!؛ «وَ لَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِی قُلُوبِكُمْ»؛ ( :۱۴) کجای شما جایگاه ایمان به خداست؟! 🔺 این‌جا هم صحبت از می‌کند: «و ضَمَّنَ القلوبَ مَوصُولَها و اَنارَ فی التَّفکُّرِ معقولَها» ☑️ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 سال‌روز فتح قلعه‌ی خیبر و خوار و ذلیل شدن یهود به دستان حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام؛ ( ۲۴ ۷ ه‌ق) 🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شدند و نه کسی را به فرستادند. فقط تنها شخصی که اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و را بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، به امور و دینی در ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به می‌رود، یا جسدش را از راه نشان می‌دهد یا از بین بردن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، ندارد؛ حضور و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. ۹۵.۹.۱۱ @seyedololama 🔹حضرت علی علیه‌السلام وقتی درب را می‌کند یا یک کار مهمی انجام می‌دهد، می‌فرماید نکنید من به‌خاطر این‌که علی پسر ابوطالب، زاییده شده‌ی فلان‌جا هستم از مادرم، من همه‌ی این کارها را می‌کنم، نه!. من به این کارها را کردم. یعنی من مظهر می‌شوم. مظهر الله می‌شوم و کار می‌کنم. آن موقع می‌گوید: دیگر من نیستم، خداست، دست خداست، فلذا به او می‌گویند: الباسطة و یا الناظرة. ۸۰٫۱۰٫۱۷ @seyedololama 🔹 در ریز و درشت باطل است، ولی اگر در کار بیاید و خداوند به معنای مغلولة از بین برود و او را صحیح ندانستیم و هر چیزی را نیاز به واجب الوجود در ذاتش و صفتش و فعلش قبول کردیم، در این‌جا می‌گویند: دیگر امور بسیار عظیم هم که مثلاً یک کهکشان هم بیافریند، مانعی ندارد، چون با الاهی است در این شخص فلذا حضرت علیه‌السلام فرمود: «ما قلعت باب خيبر بقوة جسمانية بل بقوة ربانية»؛ [ ج۵۸ص۴۷] ۸۱٫۴٫۳۰ @seyedololama 🔹 خیبر که یک قلعه‌ی محکمی بود از عهدشکنِ فریبکارِ که در محاصره‌ی سپاه قرار گرفته بود. یهودیان در خیبر را بسته بودند و از همان بالا نبرد و جنگ می‌کردند. بعضی از افراد در نزد حضرت که می‌خواستند بلکه یک کاری انجام بدهند که خوب باشد و مشهور بشوند فلذا برای گشودن درب این قلعه رفتند، ولی موفق نشده و بازگشتند. او را حضرت به خودشان نفرمود اما به این بیان فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و را دارد. این به طور کنایه در ماند که کسی‌که خدا و پیامبر را دوست داشته باشد وقتی که در جبهه‌ای وارد می‌شود یا می‌شود و یا می‌کند. چون می‌خواهد خدمت کند، کند، و محبت در این محل، اثرش همین است که یا انسان را به می‌رساند یا به . حضرت به طور کنایه و رمز این‌که چرا این‌ها برگشتند را بیان کرد که این‌ها ظاهرفریب و فریبنده هستند نه دوست‌دار و فداکار. قبل از روز خیبر فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر، او را دوست دارند. افسران و فرماندهان عالی‌قدر اسلام در آرزوی نیل به چنین مقامی بودند!. ولی فکر می‌کردند آیا به آن‌ها داده می‌شود یا نه؟ در فردای آن روز پیامبر، علی را خواست و پرچم را به او داد و خدا در پرتو جانبازی (علیه‌السلام) پیروزی بزرگی نصیب ما نمود. در همین‌جا یکی از پیامبر هم انجام گرفت که حضرت علی تشریف نداشت به خاطر چشم دردی بود که در آن موقع عارضش شده بود. حضرت دست مبارک یا آب دهان مبارک به چشمان او کشیدند و چشمانش سالم شد و پرچم را به دست او دادند. ۹۴٫۷٫۱۶ ✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 به مناسبت معراج پيامبر اسلام صلی‌الله علیه وآله وسلّم؛ ( ۱۷ رمضان المبارک ۱۲ ه‍‌ق) 💠 وقتی که حضرت به معراج رفتند، به او از طرف پروردگار متعال گفته شد که خداوند تو را در سه چیز سنجش و اختبار و می‌کند!؛ تا ببیند تو را. پیامبر عرض کرد: خدا من هر چه دارم مال توست، من تسلیم توام. اما این صبرم را تو می‌دهی، نه این‌که من صبر داشته باشم. خب این سه چیز چیست؟ اول مصیبت گرسنگی کشیدن است. در چه بابی؟ ایثارگری. یک عده‌ای مسلمان می‌شوند، گرسنه‌اند و تو لقمه‌ی دهان خودت و عزیزان و خانواده‌ات را به دهان آن‌ها می‌گذاری. به این می‌گویند: . عرض کرد: قبول کردم. «وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصبر. اما آن دومی این است که وقتی تو پیامبری خود را با معجزه و این‌ها بیان می‌کنی؛ یک خوف و ترسی از طرف مخالفین بر تو پیدا می‌شود. از ناحیه‌ی مخالفت و تکفیرگری و دروغ نشان دادن‌ها به راستی‌های تو و گفته‌های صحیح تو!. در این‌جا دیگر از خود خدا نقل شده. این جانت را، عزیزت را، هر چه هست درباره‌ی من می‌دهی!، بر اهل کفر محاربه پیدا می‌کنی. مالت، جانت همه چیزت در معرض تلف شدن قرار می‌گیرد!. مجروح می شوی، خون‌آلود می‌شوی، شکستگی داری. از تو صبر برسد ان‌شاءالله صبر می‌کنم. اما سوم آنچه که به اهل‌بیت تو می‌رسد بر کشت و کشتار و یکی‌یکی این‌ها بلاهایی که مردم بر سرشان می‌آورند!. این‌جا بود که عرض کردم استاد شهید مطهری فرموده که: یک امت عظیمی را آن حضرت با "لا اله الا الله" نقطه‌ی حساس دل‌شان را تصرف کرد. کدام ؟ امتی که فقط چند نفری بیش نبودند. تا زمان غیبت و بعد زیاد شدند. علماء زیاد شدند، فداکاران زیاد شدند، امثال مرحوم امام و این‌ها پیدا شدند. امت در زمان آن حضرت نبود که این پیش آمد. اما برادرت یعنی وصی‌ات، پسر عمت دچار فحش، دچار کلمات رکیک می‌شود!. سال‌ها در نماز جمعه به عنوان نماز اسلامی، به او جسارت می‌کردند!. توبیخ می‌شود، و آخر هم او را می‌کشند!. عرض کرد: «يَا رَبِّ قَبِلْتُ وَ رَضِيتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ»؛ اما دخترت، مقداری از مسائل ذکر می‌شود، تا آن‌جا می‌رسد که می‌فرمایند: از شوهرش، از برادر و داماد تو دو فرزند دارد؛ یکی را از راه مکر و حیله و دغل‌کاری در فشار قرار می‌دهند به طوری‌که حتی بر سر و روی او می‌ریزند! لباس و جامه او را می‌کَنند و او را مورد خنجر قرار می‌دهند!. همین امت با او این‌طور می‌کنند!. عرض کرد: «قَبِلْتُ يَا رَبِّ و إِنَّا لِلَّهِ‏ وَ إِنَّا إِلَيْهِ‏ راجِعُون‏ و سَلَّمتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ». اما پسر دیگرش را امت تو برای دعوت می‌کنند که بیا، ما در رکاب تو می‌خواهیم جهاد در راه خدا انجام بدهیم!. بعد هم همان امت او را در محاصره قرار می‌دهند و به می‌رسانند!. اما نه تنها شهادت، بلکه قتل صبر، یعنی کشتن در حال ناتوانی!. کسی را ضعیف کرده‌اند، مجروح کرده‌اند، بی‌حال کرده اند، دورش را گرفته‌اند، هر که هر چه دارد به او می‌زند؛ از سنگ و تیر و شمشیر و نیزه!. چنین قتلی هیچ کجا نبوده. و فرزندانش را می‌کشند و اهل‌بیتش را بعد هم حرمش را غارت می‌کنند. او از من کمک می‌خواهد، ولی قضای من به این جاری شده که یاری او را آن موقع انجام ندهم. بگذارم تا از فرزندانش یک شخصی پیدا شود که همه‌ی آرزوهای او به دست او جاری می‌شود؛ فرزندش حضرت مهدی علیه‌السلام. این کسی است که ذکر او در معراج شده و حضرت صادق علیه‌السلام این جریان را رسانده و بیان کرده و از ائمه و حضرت صادق علیهم‌السلام هم برای ما در بهترین کتاب‌های ما وارد شده. بنابراین ما در زمانی هستیم که منتظر ظهور هستیم؛ یعنی منتظر خون‌خواهی مظلوم کربلا و سالار شهیدان هستیم. خدایا به آبروی آن فرزند صغیر و کودک شش ماهه‌اش، به آبروی آن خون‌های پاک، شرور اعدایش را به خودشان برگردان. مسلمانان مخصوصاً شیعه، مخصوصاً علما و بزرگان در هر کجا هستند بر دشمنان پیروز بفرما. سلام ما را به محضر آن بزرگوار برسان. توفیق بده که اقامه‌ی عزای جدش را هیچ‌گاه فراموش نکنیم. اموات، رفتگان ما را به برکات عزاداری آن جناب ببخش و بیامرز. حوائج شیعه و حوائج علماء و رهبر معظم را به برکات اقامه‌ی عزای آن حضرت به همه حوائج‌شان برسان. و صلی الله علی محمد وآله ۹۴٫۲٫۲٫۲۸ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
‍ 🔺 گرامی باد یاد و خاطره مرحوم استاد شهید مطهری و روز معلم 🔹 شهید نقل می‌کند: من وقتی آمدم ، آن‌قدر در حال بودم که تاب هم حجره را نداشتم؛ آمدم زیر پله‌های تا با خودم داشته باشم! این معنای و مجاهده برای کسب است. در پیامی که پس از استاد شهید مطهری دادند فرمودند: « شریف و ارزنده خود را در راه اهداف مقدس صرف کرد»؛ یعنی هیچ‌گاه مانند امثال بنده در او راه نداشت. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
📆 روز تجلیل از و بقاع متبرکه؛ ( ۵ ) 🔺 مقام والای معنوی امام‌زادگان علیهم‌السلام 🔹 گاهی شده که کسی واقعاً دچار است يعنی مثلاً پولی ندارد که لباس نو برای خودش يا برای بچه‌اش بخرد که در مواردی اين نوع فقر اسمش است يعنی ممکن است این شخص به محض اين‌که به اهل روی خوش نشان بدهد، همه‌جور با او می‌سازند، اما اين شخص رو به آن‌ها نمی‌رود، که به اين می‌گويند فقر اختياری. ... و این شخص دچار فشارهایی در است که این فشارها، همان فقر اختياری است كه برای حفظ است كه و علیهم‌السلام نيز به آن گرفتار بودند. در زمان هايی مثل و ، و و ايشان به همين وضع (فقر و محروميت) دچار شده بودند. اما حاضر بودند به همان وضع بمانند، بدون اين‌كه دست از عقيده خود بردارند. ۸۶/۱۲/۲۵ 🔺 تأملی در معنای زیارت حضرت زهرا صلوات‌الله‌علیها و صبر ایشان بر مصیبات امام‌زادگان علیهم‌السلام 🔹 در روز یکشنبه را که در منزل‌تان باز می‌کنید و حضرت و حضرت (سلام‌الله‌علیهما) را زیارت می‌کنید، حضرت زهرا این است: «السلامُ علیکِ یا مُمتَحَنَةُ امتَحَنَکِ الّذی خلقَکِ فَوجَدکِ لِمَا امتَحنَکِ صابرِةً». آن حضرت را در روز به یاد می‌آورید. به محضرش می‌دهید و صفت صبر او را بیان می‌کنید. چه صبری است؟ یک چنین صبری است تمام شهادت‌های خاندان در این صبر خوابیده. و همچنین تمام قتل‌عام‌های و - که این‌طور پراکنده هستند در کوه و دشت و بیابان که به هر جا می‌روید یک شاه‌زاده‌ای و یک امام‌زاده‌ای می‌بینید- این‌ها همه به دست جور و ستم های زمان به رسیده‌اند و در کوه‌ها، در تپه‌ها، در درّه‌ها به خاک رفتند غریبانه، بدون تشییع جنازه، بدون مراسم. تمام این‌ها را جمع بزن در خاطرت، آن‌وقت ببین کوه صبر در یک دختر که بیست سالش نشده، چه کرده این صبر!. ( ۲ ۱۴۲۴ = ۸۵/۵/۱۰) ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شدند و نه کسی را به فرستادند. فقط تنها شخصی که اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و را بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، به امور و دینی در ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به می‌رود، یا جسدش را از راه نشان می‌دهد یا از بین بردن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، ندارد؛ حضور و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. ۹۵.۹.۱۱ ✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🏴 با عرض تسلیت به مناسبت حلول ماه المظفر و تازه شدن مصائب خاندان رسالت 🔹 دشمن بود و برای از بین بردن دین به بهانه‌ی خون‌خواهی بر سر کار آمد و با این حربه که (علیه‌السلام) نیز در کشته شدن عثمان دخالت داشته، جنگ را به راه انداخت و سبب کشته شدن هزاران نفر از هر دو طرف گردید. بنابراین ترین و خطرناک‌ترین فرد برای اسلام و که خطر او از سایر بیشتر می‌باشد؛ همین معاویه، پایه‌گذار دولت بود و بعد از او (لعنة‌الله‌علیه) که به ناحق برجای پدرش نشست و با و خاندان او آن‌گونه رفتار کرد و را به اسارت گرفت و تمام ماه و را با کشتار و اسارت و به رساندن پیامبر سپری کرد. بنابراین ماه محرم و صفر ماه خود است. آن حضرت با معاویه و پدر او در و به دلیل جنگیده بود و آن‌ها به زور شده و به‌دنبال فرصتی برای تلافی بودند وإلّا هیچ اعتقادی به خدا و قرآن و حتی به هیچ دینی نداشتند! ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🏴 شهادت سید جوانان اهل بهشت، سبط رسول الله، مولای کریمان، حضرت امام حسن مجتبی صلوات الله علیه تسلیت
🔺 اهمیت صلح امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🔹 در زمان حضرت علیه‌السلام اول به آن بزرگوار حضرت بود که قبول داشت هر چه برادرم بگوید و انجام بدهد، من مطیع او هستم. این شریفی بود که آن حضرت داشت و در اثر همین متابعت از برادرش بود که جریان پایه‌ریزی شد؛ اگر آن متابعت نبود جریان کربلا و آثاری که از و کربلا بود، نمی‌ماند. فلذا دانشمندانی که درباره این جریان عجیب زمانِ حضرت مجتبی علیه‌السلام مطالبی نوشتند، تصریح کردند به این‌که جریان عاشورای امام علیه‌السلام قبل از آن‌که حسینی باشد، حسنی بود! پایه‌ریزی‌اش را حضرت مجتبی علیه‌السلام کرد و طوری اوضاع و احوال جور شد که حضرت سیدالشهداء از بتواند نتیجه بگیرد، وگرنه تحملاتی که آن حضرت تا مافوق کوه‌ها کردند، اگر این را و تحمل نمی‌کردند و دست به شمشیر می‌بردند و می‌شدند، خودش و یارانش و حضرت سیدالشهداء و به طور کلی قتل عام شده بودند و آن آثار کربلا هم هیچ نبود؛ همه می‌گفتند همان‌طور که جنگ شد، جنگ شد، جنگ با شد؛ یک هم بعد از این‌ها شد و در آن جنگ همان‌هایی که این جنگ‌ها را به پا کرده بودند، از بین رفتند و تمام شد!؛ کار می‌افتاد دست فی الارضی به نام و دیگر خدا می‌دانست که چه‌ها می‌شد!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🗓 به مناسبت سالروز صلح امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🔺 اهمیت صلح امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🔹 در زمان حضرت علیه‌السلام اول به آن بزرگوار حضرت بود که قبول داشت هر چه برادرم بگوید و انجام بدهد، من مطیع او هستم. این شریفی بود که آن حضرت داشت و در اثر همین متابعت از برادرش بود که جریان پایه‌ریزی شد؛ اگر آن متابعت نبود جریان کربلا و آثاری که از و کربلا بود، نمی‌ماند. فلذا دانشمندانی که درباره این جریان عجیب زمانِ حضرت مجتبی علیه‌السلام مطالبی نوشتند، تصریح کردند به این‌که جریان عاشورای امام علیه‌السلام قبل از آن‌که حسینی باشد، حسنی بود! پایه‌ریزی‌اش را حضرت مجتبی علیه‌السلام کرد و طوری اوضاع و احوال جور شد که حضرت سیدالشهداء از بتواند نتیجه بگیرد، وگرنه تحملاتی که آن حضرت تا مافوق کوه‌ها کردند، اگر این را و تحمل نمی‌کردند و دست به شمشیر می‌بردند و می‌شدند، خودش و یارانش و حضرت سیدالشهداء و به طور کلی قتل عام شده بودند و آن آثار کربلا هم هیچ نبود؛ همه می‌گفتند همان‌طور که جنگ شد، جنگ شد، جنگ با شد؛ یک هم بعد از این‌ها شد و در آن جنگ همان‌هایی که این جنگ‌ها را به پا کرده بودند، از بین رفتند و تمام شد!؛ کار می‌افتاد دست فی الارضی به نام و دیگر خدا می‌دانست که چه‌ها می‌شد!. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
‍ 🔺 حالات عرفا 🔹 «بزرگان از آن دهشت آلوده‌اند»... این حال‌شان که دهشت‌آمیز است و شان جاری است و شب‌ها بیدارند و روزها هستند و از خدا می‌خواهند و چنین حالاتی دارند به خاطر این است: «که در بارگاه ملک بوده‌اند» چون این‌ها بارگاه شاه جهان را قلب‌شان درک کرده و وقتی ، آن را درک کرد، دیگر همه چیز در مقابل آن هیچ و پوچ است و بلکه نابود می‌شود! بلاتشبیه مثل این‌که ما الآن این‌جا نشسته‌ایم و می‌توانیم همدیگر را بشماریم، می‌توانیم خانه‌هایی که در این کوچه هست را بشماریم، می‌توانیم خیابان‌های شمیران را حساب کنیم، اما اگر با یک موشک به مریخ برویم آن‌وقت اصلاً کره‌ی زمین را درست نمی‌بینیم که بخواهیم کوچه‌اش را ببینیم و بشماریم، و اساساً جهان ما عوض می‌شود؛ موجودات و حتی خودش نیز در نظرش از موجودیت سقوط می‌کنند و وابستگی‌شان مانند وابستگی حروف و کلمات می‌شود به گوینده که اصلاً چیزی حساب نمی‌شوند. ۸۷٫۳٫۱۶ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺حکمت ذکر مطالب توحیدی توسط حضرت زهرا سلام الله علیها 🔹 «المُمتَنِعُ مِنَ الاَبصارِ رُؤیَتُهُ و مِنَ الاَلسُنِ صِفَتُهُ و مِنَ الاَوهامِ کِیفِیَّتُهُ اِبتَدَعَ الاَشیاءَ لا مِن شَیءٍ کانَ قَبلَها و أَنشاَها بِلَا احْتِذَاءِ اَمثِلَةٍ امتَثَلَها کَوَّنَها بِقُدرتِهِ و ذَرَئَها بمشیَّتِهِ.» 🔺 این‌جا شروع می‌کند به مطالبی در این خطبه که جایش این‌جا نیست. اگر کسی‌که آمده جایی می‌خواهد مرافعه و دعوایی را راه بیندازد و یک حقی را بگیرد، اگر درس بگوید، به او می‌گویند: این‌ها را بگذار موقع بحث و جلسه!. ⁉️ اما این چه معنا دارد؟! با چه می‌خواهد بگوید؟! به کسانی‌که این جلسه برای‌شان نقل می‌شود، می‌خواهد چه بگوید؟ می‌خواهد بگوید که بعد از پدر من دیگر یاد را آن طوری‌که پدر من می‌کرد، کسی نمی‌کند. نه قلبی به کار است، نه به کار است، نه به کار است، همه‌اش بازیگری شده و دین دارد معکوس می‌شود، دارد سرنگون می‌شود، ظرف دارد خالی می‌شود، چاه دین دارد خشک می‌شود، ابر دین دیگر نمی‌بارد، که رفت همه چیز را دارد به دنبال خودش می‌برد!. ❗️و شاید هم اشاره است به آیه‌ای که درباره‌ی وارد شده: «قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا» ای عرب‌های بیابانی! گرچه آن‌جا است و از و در هستند، اما به خاطر این بیانات، روشن می‌کند که این‌ها همان عرب‌های بیابانی حساب می‌شوند که خدا را نمی‌شناسند! ؛ «قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لٰكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا»؛ چرا را به خود نسبت می‌دهید؟!؛ «وَ لَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِی قُلُوبِكُمْ»؛ ( :۱۴) کجای شما جایگاه ایمان به خداست؟! 🔺 این‌جا هم صحبت از می‌کند: «و ضَمَّنَ القلوبَ مَوصُولَها و اَنارَ فی التَّفکُّرِ معقولَها» ☑️ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🏴 وفات حضرت زینب کبری صلوات الله علیه را تسلیت عرض می‌نمائیم 🔺حفاظت کبری سلام الله علیها از 💠 "إنی تارك فيكم الثقلين ما إن تمسكتم بهما لن تضلوا بعدی: كتاب الله، وعترتی أهل بيتی، وإنهما لن يفترقا حتى يردا علىّ الحوض" و ؛ این دو از هم جدا شدنی نیستند و همیشه با هم هستند. بعد از رحلت حضرت، این وظیفه خودش را نشان داد. حضرت سلام الله علیها و حضرت علیه‌السلام تا توانستند به وظیفه‌ی خود عمل کردند تا نوبت رسید به وجود مقدس کبری علیهاالسلام که ایشان در مجالسی که فرصتی یافت این وظیفه را که جدّش معین کرده بود انجام داد. 📜 می‌گوید: عیال علیه‌السلام را نزد ابن زیاد علیه اللعنة آوردند. حالا این یعنی چه؟! این چیزی است که همه‌ی مسلمانان می‌دانند. تاریخ این جریان سال ۶۱ قمری است. یعنی پیامبر برای نجات بشر آمده است و برای آتیه هم یک چنین مرکز صلح و امانی به نام و گذاشته و از دنیا رفته، تقریباً ۵۰ سال طول کشیده فرزند پیغمبر را آوردند در کوفه؛ همان کوفه‌ای که حاکمش بوده، به نام اسیر وارد کرده‌اند در مجلس ابن زیاد!. چه کسی است؟ انسان باید بیان کند و نسبش را بگوید. در تاریخ طبری آمده که حضرت لباسی نپوشید که به مجلس بیاید که کسی فکر کند که او یک خانم متمایز است. بلکه لباس کهنه‌ای که کسی او را اعتنا نکند، پوشید. ناشناس با جامه‌های کهنه بودند. کنیزها آمدند اطرافشان نشستند. ابن زیاد گفت: او چه کسی بود که رفت آن گوشه نشست؟ سه دفعه پرسید او کیست؟ یکی از آن زن‌ها گفت: زینب دختر فاطمه بنت رسول الله است. ببینید این جهان ما چه جهانی است و این چه دنیایی است؟ بشر چه بشری است؟ چقدر زحمت و اصلاحات و همت می‌خواهد؟! دید فرصت خوبی است و باید زخم زبانش اثر بدهد!. گفت: «الحمدُلله الذی فَضَحکُم!»؛ خدا شما را رسوا کرد! یعنی شما خاندان ثقلینی که پناه امت و بشریت بودید، رسوا شدید؛ چون دروغگو هستید!. شما به چه روشن شد؟ به این‌که نتوانستید کاری بکنید. این را در جایی گفتند که این‌ها در راه بین مدینه و کوفه هستند و در این حال این زن و بچه چه کار می‌توانستند بکنند؟! -همه می‌دانند که کاری نمی‌توانستند انجام دهند- که تو می‌گویی که چون کاری نتوانستید بکنید خدا رسواتان کرد. این‌ها چه کاره بودند؟! چه خلافی داشتند؟! این خانم چند نفر کشته بود که خدا رسوایش کرد؟! ولی این بانوی اسلام پاسخ داد: "الحمدُلله الذی اَکرَمنا بِنَبیّهِ مُحمدٍ صلی الله علیه و آله" نه فضحنا؛ خدا ما را گرامی داشت، یعنی در تمام تاریخ بشر و آینده کسی مثل جدّ ما نیست! تو یک پیغمبر بیاور که پیغمبریِ این پیغمبر بدون کتاب جدّ ما بشود ثابت کرد! چنین چیزی نیست. اصلاً مدرکی برای ادیان نیست. پس ما مکرّم خدایی هستیم. «اَکرَمنا و طَهّرَنا مِنَ الرّجسِ»؛ یعنی ما بشریت را که در و و غرقند، کنار می‌گذاریم. ما پاکیم و ما در بین آن‌ها نیستیم. بنابراین این فضاحت و رسوایی برای ما نیست، برای فاسق است. قبلاً قسمت‌هایی از مقدمه کتاب مرحوم را خواندیم. مرحوم مشکینی می‌فرماید من کتابی برای شما نوشتم و واجبات و حرام‌های شما را نشان دادم که اگر انجام ندهید می‌شوید. می‌فرماید: "اِنّما یَفتَضِحُ الفاسِقُ"؛ رسوایی برای فاسق و گنه‌کار است که خدایش را می‌کند و دروغ برای فاجر و بی‌پروا و بی‌تقواست و ما از این‌ها به دور هستیم. غیر ما دروغگو هستند الحمدلله. دو تا الحمدلله گفت؛ یعنی یکی برای این‌که خدا ما را حفظ کرده و مکرم و معظم کرده، باعث این شده‌ایم که و ادیان سندیت پیدا کنند. مقام ما چنین مقامی است که در تمام بشر نظیر ندارد و نخواهد داشت. یک الحمدلله هم برای این‌که غیر از ما هر که با ما دشمن است، فاسق، فاجر، گنه‌کار، روسیاه و ناپاک است. این ملعون گفت: کار خدا را با خود چگونه دیدی؟! ببینید می‌خواهد کند. اما با کسی که مَغْلطه‌شناس است. مغلطه می‌کند خدا با شما چنین کرد! خدایی که می‌گویید ما را مطهَّر کرد. فرمود این‌ها که تو می‌گویی به سرشان چه آمد، این‌ها بود. این‌ها شهادت را خواسته بودند و نصیب‌شان شد. سوی آرامگاه خود شتافتند. یا به روایت : جز نیکی ندیدم! هرچه بود اگر از طرف خدا بود، نیک بود. خداوند میان تو و این‌ها جمع فرماید و با آن‌ها محاجّه و خصومت‌خواهی خواهد کرد. در آن روز ببین چه کسی است و چه کسی است پسر مرجانه! (اسم مادرش مرجانه بود و به کارهای ضدّ معروف بود) ۱۵ رجب المرجب ۱۴۳۵ = ۱۳۹۳.۲.۲۵ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
📆 سال‌روز فتح قلعه‌ی خیبر و خوار و ذلیل شدن یهود به دستان حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام؛ ( ۲۴ ۷ ه‌ق) 🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شدند و نه کسی را به فرستادند. فقط تنها شخصی که اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و را بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، به امور و دینی در ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به می‌رود، یا جسدش را از راه نشان می‌دهد یا از بین بردن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، ندارد؛ حضور و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. ۹۵.۹.۱۱ @seyedololama 🔹حضرت علی علیه‌السلام وقتی درب را می‌کند یا یک کار مهمی انجام می‌دهد، می‌فرماید نکنید من به‌خاطر این‌که علی پسر ابوطالب، زاییده شده‌ی فلان‌جا هستم از مادرم، من همه‌ی این کارها را می‌کنم، نه!. من به این کارها را کردم. یعنی من مظهر می‌شوم. مظهر الله می‌شوم و کار می‌کنم. آن موقع می‌گوید: دیگر من نیستم، خداست، دست خداست، فلذا به او می‌گویند: الباسطة و یا الناظرة. ۸۰٫۱۰٫۱۷ @seyedololama 🔹 در ریز و درشت باطل است، ولی اگر در کار بیاید و خداوند به معنای مغلولة از بین برود و او را صحیح ندانستیم و هر چیزی را نیاز به واجب الوجود در ذاتش و صفتش و فعلش قبول کردیم، در این‌جا می‌گویند: دیگر امور بسیار عظیم هم که مثلاً یک کهکشان هم بیافریند، مانعی ندارد، چون با الاهی است در این شخص فلذا حضرت علیه‌السلام فرمود: «ما قلعت باب خيبر بقوة جسمانية بل بقوة ربانية»؛ [ ج۵۸ص۴۷] ۸۱٫۴٫۳۰ @seyedololama 🔹 خیبر که یک قلعه‌ی محکمی بود از عهدشکنِ فریبکارِ که در محاصره‌ی سپاه قرار گرفته بود. یهودیان در خیبر را بسته بودند و از همان بالا نبرد و جنگ می‌کردند. بعضی از افراد در نزد حضرت که می‌خواستند بلکه یک کاری انجام بدهند که خوب باشد و مشهور بشوند فلذا برای گشودن درب این قلعه رفتند، ولی موفق نشده و بازگشتند. او را حضرت به خودشان نفرمود اما به این بیان فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و را دارد. این به طور کنایه در ماند که کسی‌که خدا و پیامبر را دوست داشته باشد وقتی که در جبهه‌ای وارد می‌شود یا می‌شود و یا می‌کند. چون می‌خواهد خدمت کند، کند، و محبت در این محل، اثرش همین است که یا انسان را به می‌رساند یا به . حضرت به طور کنایه و رمز این‌که چرا این‌ها برگشتند را بیان کرد که این‌ها ظاهرفریب و فریبنده هستند نه دوست‌دار و فداکار. قبل از روز خیبر فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر، او را دوست دارند. افسران و فرماندهان عالی‌قدر اسلام در آرزوی نیل به چنین مقامی بودند!. ولی فکر می‌کردند آیا به آن‌ها داده می‌شود یا نه؟ در فردای آن روز پیامبر، علی را خواست و پرچم را به او داد و خدا در پرتو جانبازی (علیه‌السلام) پیروزی بزرگی نصیب ما نمود. در همین‌جا یکی از پیامبر هم انجام گرفت که حضرت علی تشریف نداشت به خاطر چشم دردی بود که در آن موقع عارضش شده بود. حضرت دست مبارک یا آب دهان مبارک به چشمان او کشیدند و چشمانش سالم شد و پرچم را به دست او دادند. ۹۴٫۷٫۱۶ ✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 به مناسبت معراج پيامبر اسلام صلی‌الله علیه وآله وسلّم؛ ( ۱۷ رمضان المبارک ۱۲ ه‍‌ق) 💠 وقتی که حضرت به معراج رفتند، به او از طرف پروردگار متعال گفته شد که خداوند تو را در سه چیز سنجش و اختبار و می‌کند!؛ تا ببیند تو را. پیامبر عرض کرد: خدا من هر چه دارم مال توست، من تسلیم توام. اما این صبرم را تو می‌دهی، نه این‌که من صبر داشته باشم. خب این سه چیز چیست؟ اول مصیبت گرسنگی کشیدن است. در چه بابی؟ ایثارگری. یک عده‌ای مسلمان می‌شوند، گرسنه‌اند و تو لقمه‌ی دهان خودت و عزیزان و خانواده‌ات را به دهان آن‌ها می‌گذاری. به این می‌گویند: . عرض کرد: قبول کردم. «وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصبر. اما آن دومی این است که وقتی تو پیامبری خود را با معجزه و این‌ها بیان می‌کنی؛ یک خوف و ترسی از طرف مخالفین بر تو پیدا می‌شود. از ناحیه‌ی مخالفت و تکفیرگری و دروغ نشان دادن‌ها به راستی‌های تو و گفته‌های صحیح تو!. در این‌جا دیگر از خود خدا نقل شده. این جانت را، عزیزت را، هر چه هست درباره‌ی من می‌دهی!، بر اهل کفر محاربه پیدا می‌کنی. مالت، جانت همه چیزت در معرض تلف شدن قرار می‌گیرد!. مجروح می شوی، خون‌آلود می‌شوی، شکستگی داری. از تو صبر برسد ان‌شاءالله صبر می‌کنم. اما سوم آنچه که به اهل‌بیت تو می‌رسد بر کشت و کشتار و یکی‌یکی این‌ها بلاهایی که مردم بر سرشان می‌آورند!. این‌جا بود که عرض کردم استاد شهید مطهری فرموده که: یک امت عظیمی را آن حضرت با "لا اله الا الله" نقطه‌ی حساس دل‌شان را تصرف کرد. کدام ؟ امتی که فقط چند نفری بیش نبودند. تا زمان غیبت و بعد زیاد شدند. علماء زیاد شدند، فداکاران زیاد شدند، امثال مرحوم امام و این‌ها پیدا شدند. امت در زمان آن حضرت نبود که این پیش آمد. اما برادرت یعنی وصی‌ات، پسر عمت دچار فحش، دچار کلمات رکیک می‌شود!. سال‌ها در نماز جمعه به عنوان نماز اسلامی، به او جسارت می‌کردند!. توبیخ می‌شود، و آخر هم او را می‌کشند!. عرض کرد: «يَا رَبِّ قَبِلْتُ وَ رَضِيتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ»؛ اما دخترت، مقداری از مسائل ذکر می‌شود، تا آن‌جا می‌رسد که می‌فرمایند: از شوهرش، از برادر و داماد تو دو فرزند دارد؛ یکی را از راه مکر و حیله و دغل‌کاری در فشار قرار می‌دهند به طوری‌که حتی بر سر و روی او می‌ریزند! لباس و جامه او را می‌کَنند و او را مورد خنجر قرار می‌دهند!. همین امت با او این‌طور می‌کنند!. عرض کرد: «قَبِلْتُ يَا رَبِّ و إِنَّا لِلَّهِ‏ وَ إِنَّا إِلَيْهِ‏ راجِعُون‏ و سَلَّمتُ وَ مِنْكَ التَّوْفِيقُ وَ الصَّبْرُ». اما پسر دیگرش را امت تو برای دعوت می‌کنند که بیا، ما در رکاب تو می‌خواهیم جهاد در راه خدا انجام بدهیم!. بعد هم همان امت او را در محاصره قرار می‌دهند و به می‌رسانند!. اما نه تنها شهادت، بلکه قتل صبر، یعنی کشتن در حال ناتوانی!. کسی را ضعیف کرده‌اند، مجروح کرده‌اند، بی‌حال کرده اند، دورش را گرفته‌اند، هر که هر چه دارد به او می‌زند؛ از سنگ و تیر و شمشیر و نیزه!. چنین قتلی هیچ کجا نبوده. و فرزندانش را می‌کشند و اهل‌بیتش را بعد هم حرمش را غارت می‌کنند. او از من کمک می‌خواهد، ولی قضای من به این جاری شده که یاری او را آن موقع انجام ندهم. بگذارم تا از فرزندانش یک شخصی پیدا شود که همه‌ی آرزوهای او به دست او جاری می‌شود؛ فرزندش حضرت مهدی علیه‌السلام. این کسی است که ذکر او در معراج شده و حضرت صادق علیه‌السلام این جریان را رسانده و بیان کرده و از ائمه و حضرت صادق علیهم‌السلام هم برای ما در بهترین کتاب‌های ما وارد شده. بنابراین ما در زمانی هستیم که منتظر ظهور هستیم؛ یعنی منتظر خون‌خواهی مظلوم کربلا و سالار شهیدان هستیم. خدایا به آبروی آن فرزند صغیر و کودک شش ماهه‌اش، به آبروی آن خون‌های پاک، شرور اعدایش را به خودشان برگردان. مسلمانان مخصوصاً شیعه، مخصوصاً علما و بزرگان در هر کجا هستند بر دشمنان پیروز بفرما. سلام ما را به محضر آن بزرگوار برسان. توفیق بده که اقامه‌ی عزای جدش را هیچ‌گاه فراموش نکنیم. اموات، رفتگان ما را به برکات عزاداری آن جناب ببخش و بیامرز. حوائج شیعه و حوائج علماء و رهبر معظم را به برکات اقامه‌ی عزای آن حضرت به همه حوائج‌شان برسان. و صلی الله علی محمد وآله ۹۴٫۲٫۲۸ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
‍ 🔺 گرامی باد یاد و خاطره مرحوم استاد شهید مطهری و روز معلم 🔹 شهید نقل می‌کند: من وقتی آمدم ، آن‌قدر در حال بودم که تاب هم حجره را نداشتم؛ آمدم زیر پله‌های تا با خودم داشته باشم! این معنای و مجاهده برای کسب است. در پیامی که پس از استاد شهید مطهری دادند فرمودند: « شریف و ارزنده خود را در راه اهداف مقدس صرف کرد»؛ یعنی هیچ‌گاه مانند امثال بنده در او راه نداشت. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🏴 با عرض تسلیت به مناسبت حلول ماه المظفر و تازه شدن مصائب خاندان رسالت 🔹 دشمن بود و برای از بین بردن دین به بهانه‌ی خون‌خواهی بر سر کار آمد و با این حربه که (علیه‌السلام) نیز در کشته شدن عثمان دخالت داشته، جنگ را به راه انداخت و سبب کشته شدن هزاران نفر از هر دو طرف گردید. بنابراین ترین و خطرناک‌ترین فرد برای اسلام و که خطر او از سایر بیشتر می‌باشد؛ همین معاویه، پایه‌گذار دولت بود و بعد از او (لعنة‌الله‌علیه) که به ناحق برجای پدرش نشست و با و خاندان او آن‌گونه رفتار کرد و را به اسارت گرفت و تمام ماه و را با کشتار و اسارت و به رساندن پیامبر سپری کرد. بنابراین ماه محرم و صفر ماه خود است. آن حضرت با معاویه و پدر او در و به دلیل جنگیده بود و آن‌ها به زور شده و به‌دنبال فرصتی برای تلافی بودند وإلّا هیچ اعتقادی به خدا و قرآن و حتی به هیچ دینی نداشتند! ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 خاطره‌ای از فرمایش مرحوم امام در رابطه با مبارزه‌ی با خطر 🔹 خطر غلبه‌ی روحیه‌ی دنیاطلبی بر فرهنگ ۹۲٫۳٫۳۰ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺بخشی از فرمایشات سیدالشهدا علیه‌السلام به عبدالله بن عمر پیرامون جنایات و 🔹 می‌فرماید: «أما تعلم اَنَّ بنی اسرائیل کانوا یقتُلونَ ما بینَ طلوعِ الفجرِ الی الشّمس سَبعینَ نبیّاً!»؛ خیلی مصیبت بزرگی بوده، مثل الآن که این صهیونیست ها چه می‌کنند، دارند آشوب می‌کنند، آن موقع‌ها هم می‌کردند. بین صبح و اذان تا آفتاب که طلوع کند، طوری دستور ترور داده بودند که هفتاد پیغمبر کشته شوند!. این بود که تحت تعقیب و ترور قرار گرفتند و هفتاد پیامبر هنوز آفتاب نزده از بین فجر سپید تا طلوع آفتاب به درجه‌ی رسیدند. 🔹 این‌ها خود ملت بودند که نمی‌خواستند کسی بالای سرشان دستور دینی بدهد نه اینکه یک مشت افرادی باشند که این‌ها مسلط شده باشند بر اوضاع، مثل زمان شاه مثلاً، نه، همه‌ی مردمی که بازاری و ... بودند که آدم‌کش نبودند. اما آن موقع این‌طور بود. این‌ها اصلاً آن‌قدر علاقه‌ی به دنیا داشتند که خود مردم اصلاً نمی‌خواستند که یک کسی باشد به آن‌ها موعظه کند، نصیحت کند، هدایت به آن‌ها بدهد. 🔹 این‌ها یک چنین کاری کردند، بعد رفتند سر بازار خودشان به کسب و کارشان نشستند گویا اصلاً اتفاقی نیفتاده! مثل این‌که انسان وقتی دید مثلاً یک موجودات موذی آمده در منزلش، در اداره‌اش، خوب این‌ها را با هر وسیله‌ای شده از بین می‌برد. بعد می‌رود پشت میزش می‌نشیند مشغول کارش می‌شود. 🔸 چرا خداوند این مصیباتِ بر اولیای خودش را تقدیر فرموده؟ برای خاطر این‌که دنیا پیش خدا ارزش ندارد، چیزی نیست، اهمیتی ندارد. این مرگ و میر دنیا، زندگی دنیا هیچ است، حتی پیش همه‌ی ماها؛ منتهی وقتی که مرگ می‌آید تمام دنیا، تمام افراد دنیا، تمام اسلحه‌ها و پول‌ها و وسائل دنیا به قدر یک مشت خاک پیش او ارزشی ندارد. چرا؟ برای این‌که می‌فهمد که این‌ها دیگر تمام شد، بازار این‌ها دیگر ور افتاد، کسی دیگر این‌ها را نمی‌خرد. در قبل از مرگ آدم حاضر بود برای این مسائل جانفشانی کند، خدمتگزاری کند، زحمت بکشد تا وقتی یک چیزی از این‌ها گیرش بیفتد. اما مرگ که می‌آید، آدم همان موقع می‌فهمد که بزرگترین سلطنت‌ها با خاک و سنگ و شن چیزی فرقی ندارد... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 خاطره‌ای از فرمایش مرحوم امام در رابطه با مبارزه‌ی با خطر 🔹 خطر غلبه‌ی روحیه‌ی دنیاطلبی بر فرهنگ ۹۲٫۳٫۳۰ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺بخشی از فرمایشات سیدالشهدا علیه‌السلام به عبدالله بن عمر پیرامون جنایات و 🔹 می‌فرماید: «أما تعلم اَنَّ بنی اسرائیل کانوا یقتُلونَ ما بینَ طلوعِ الفجرِ الی الشّمس سَبعینَ نبیّاً!»؛ خیلی مصیبت بزرگی بوده، مثل الآن که این صهیونیست ها چه می‌کنند، دارند آشوب می‌کنند، آن موقع‌ها هم می‌کردند. بین صبح و اذان تا آفتاب که طلوع کند، طوری دستور ترور داده بودند که هفتاد پیغمبر کشته شوند!. این بود که تحت تعقیب و ترور قرار گرفتند و هفتاد پیامبر هنوز آفتاب نزده از بین فجر سپید تا طلوع آفتاب به درجه‌ی رسیدند. 🔹 این‌ها خود ملت بودند که نمی‌خواستند کسی بالای سرشان دستور دینی بدهد نه اینکه یک مشت افرادی باشند که این‌ها مسلط شده باشند بر اوضاع، مثل زمان شاه مثلاً، نه، همه‌ی مردمی که بازاری و ... بودند که آدم‌کش نبودند. اما آن موقع این‌طور بود. این‌ها اصلاً آن‌قدر علاقه‌ی به دنیا داشتند که خود مردم اصلاً نمی‌خواستند که یک کسی باشد به آن‌ها موعظه کند، نصیحت کند، هدایت به آن‌ها بدهد. 🔹 این‌ها یک چنین کاری کردند، بعد رفتند سر بازار خودشان به کسب و کارشان نشستند گویا اصلاً اتفاقی نیفتاده! مثل این‌که انسان وقتی دید مثلاً یک موجودات موذی آمده در منزلش، در اداره‌اش، خوب این‌ها را با هر وسیله‌ای شده از بین می‌برد. بعد می‌رود پشت میزش می‌نشیند مشغول کارش می‌شود. 🔸 چرا خداوند این مصیباتِ بر اولیای خودش را تقدیر فرموده؟ برای خاطر این‌که دنیا پیش خدا ارزش ندارد، چیزی نیست، اهمیتی ندارد. این مرگ و میر دنیا، زندگی دنیا هیچ است، حتی پیش همه‌ی ماها؛ منتهی وقتی که مرگ می‌آید تمام دنیا، تمام افراد دنیا، تمام اسلحه‌ها و پول‌ها و وسائل دنیا به قدر یک مشت خاک پیش او ارزشی ندارد. چرا؟ برای این‌که می‌فهمد که این‌ها دیگر تمام شد، بازار این‌ها دیگر ور افتاد، کسی دیگر این‌ها را نمی‌خرد. در قبل از مرگ آدم حاضر بود برای این مسائل جانفشانی کند، خدمتگزاری کند، زحمت بکشد تا وقتی یک چیزی از این‌ها گیرش بیفتد. اما مرگ که می‌آید، آدم همان موقع می‌فهمد که بزرگترین سلطنت‌ها با خاک و سنگ و شن چیزی فرقی ندارد... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama