زلزله تقریبا" ده ثانیه احساس شد. اما میلیون ها نفر به خیابان ریختند. نیمه برهنه، با دست خالی ، بدون سوئیچ ماشین، سند خانه، دسته چک و حتی مدارک شناسایی... میلیون ها نفر همه آن چیزهایی که یک عمر برای داشتن شان جنگیدند، عرق ریختند یا خون دیگران را در شیشه کردند را بدون لحظه ای درنگ رها کردند و فقط جان ناقابل را برداشتند و به خیابان زدند... میلیون ها زن طلاهای عزیزشان، چکمه هایی که روزها پاساژها را برای خریدن شان وجب کرده بودند، یخچالی که دوستش داشتند، دکوری که ده بار برای چه جور چیدنش با همسرشان جوری بحث کرده بودند انگار مهمترین اتفاق زندگی است، غذایی که برای پختنش از صبح زحمت کشیده بودند... را از یاد بردند و گریختند. میلیون ها نفر حتی یادشان رفت کی هستند؟ تا دقایقی پدر و مادر و همسر و فرزند و معشوقه از یادشان رفت. همه آن چیزهایی که یک روز با اطمینان می گفتند امکان نداره یه ثانیه از یادم بره! هیچکس به فکر این نبود که فلان لباس مارک، فلان کفش گران قیمتش را با خودش بردارد. یا حتی مدرک تحصیلی و حکم انتصاب به عنوان مدیر فلان جای مهم که برایش زیرآب صدها نفر را زده بود،( بعضی شاید)بدون وضو رفته بود صف اول نماز جماعت اداره، حاجی فلانی سفارشش کرده بود ... میلیون ها نفر فقط فرار کردند، از ترس فرو ریختن سقفی که برای خریدنش، برای اجاره کردنش، برای پرداخت قسط هایش روزها و شب ها زحمت کشیده بودند.... از ترس سقفی که بخشی از عمر و سلامتی شان را برای داشتنش حراج کرده بودند. آن چند دقیقه محشر بود. میزان شجاعت آدم ها، میزان عشق و وفاداری شان به خانواده، میزان ادعاهایشان حداقل به خودشان و اطرافیان شان ثابت شد. تلخ بود اما آن چند ثانیه را دوست دارم. برای اینکه هزاران بار در ذهنم با آن مواجه شده ام، اینکه تا دقیقه دیگر هیچکدام مان ممکن است نباشیم. اینکه مرگ به اندازه زندگی واقعیت دارد. درس عبرتی بود برای ما که عبرت نمی گیریم. مایی که بعد از آرام شدن نسبی اوضاع دوباره همان موجودی می شویم که بودیم...👌👌👌

از امروز درست تر زندگی کنیم... اگر کینه کسی را به دل داریم... خودمان را رها کنیم... سبکبار برویم🌷

🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 ندای الله اکبر راس ساعت ۲۱ طنین انداز راه و یاد شهدا است ....... همه باهم فریاد بکشیم ...الله اکبر✊✊✊✊✊✊

🔰آرمان راهپیمایی ۲۲ بهمن رو خیلی دوست داشت از شب قبل به همه زنگ میزد که فردا قرار ساعت چند؟ و کجا؟ صبح زود حرکت می‌کردیم تا برای دیدن غرفه ها وقت داشته باشیم تو مسیر انقدر شوخی میکرد که گذر زمان رو حس نمی‌کردیم یه بار جلوی یکی از غرفه ها ایستاد، روی مقوا تصویر ایستاده شهدا رو درست کرده بودند، آرمان با تک تک اونها عکس گرفت، به سبک معروف شهدایی، دست به سینه مثل شهید همت و شهید صدرزاده بعدشم با لحن خاصی که معلوم نبود شوخیه یا جدی، آرزوی شهادت کرد کی می‌دونست آرمان انقدر زود به آرزوش میرسه... همیشه اصرار داشت تا زیر برج آزادی بریم و عکس بندازیم تا اذان ظهر اونجا می‌نشستیم اما اذان خط قرمز بود باید سریع می‌رفتیم نماز اول وقت، اونم جماعت بعدشم یه جایی پیدا میکردیم که باهم ناهار بخوریم دیگه به این برنامه عادت کرده بودیم تا دوران کرونا اومد و راهپیمایی های ماشینی خیلی منتظر ۲۲ بهمن امسال بودم تا یه بار دیگه باهم زیر برج آزادی عکس بگیریم اما... مطمئنم آرمان فردا هم میاد مثل همیشه همون جای همیشگی با همه دوست‌ هاش عکس میگیره با این تفاوت که این بار دوستان جدید زیادی پیدا کرده... • طلبھ بسیجۍ دهہ‌هشتادۍ شھید آرمان علۍ وردی • 🆔@Clad_Girls

یادواره شهید ابراهیم هادی در مسجد محل ایشان ✅پایگاه مقاومت بسیج شهید ابراهیم هادی تهران حوالی میدان خراسان ایستگاه مترو هفده شهریور در بلوار قیام به مسجد نزدیک است

رفیق یعنی باهات باشه وقتی گیر افتادی رفیق یعنی یکی مثل ابراهیم هادی...❤️ 🎤با نوای: سید رضا نریمانی 《 کانال #شهید_ابراهیم_هادی 》 https://eitaa.com/joinchat/1500184576C4a4b519be8