2. واسطه فیض تمام عوالم و همه موجودات، در خلقت و استمرار حیاتشان، حضرت رسول اکرم صلوات الله علیه و آله و اهل بیت مکرم ایشان علیهم السلام هستند. این بزرگواران که علت خلقت و غایت آنند، واسطه نزول خیرات و برکات در همه عوالمند و وجودشان عامل دور شدن شرور و بلایاست. همه عالم، وجود و تمام اوصاف نیکش را مدیون ایشان است:«بیمنه رزق الوری و بوجوده ثبتت الارض و السماء»؛ «بکم ینزل الغیث و بکم یمسک السماء...» فارغ از این بعد تکوینی، در بعد تشریع نیز محتاج معصومین علیهم السلام هستیم. عصاره همه دین، توحید است و تجلی توحید در توحید در پرستش نمایان می شود. ما موظف به آنیم که در عبودیت خداوند متعال موحد باشیم و کسی را با او شریک ندانیم. عبودیت حقیقی ما تنها با واسطه گری عبادت معصوم علیه السلام محقق می شود. عبادت مقبول امام علیه السلام، قافله سالار عبادت هاست و به یمن وجود مبارک او، سایر انسان ها را به مقام قرب(به اندازه ظرفیتشان) می رسانند. به میزانی که انسان ها در ولایتمداری نسبت به ذوات معصومین علیهم السلام عمل نیکو و مستحکم داشته باشند، مقربند و به هدف خلقت خود دست یافته اند. لذا عالم، تحت مدیریت معصوم علیه السلام و تحت نظارت عین الله الناظره است. امام علیه السلام، روح عالم است و ما بسان اعضا و جوارح او. امام علیه السلام جز به خیر و زیبایی و عبودیت الهی به اعضا و جوارح خود فرمان نمی دهند، و ما نیز جز با اطاعت از اوامر الهی و حُسنِ ولایتمداری نخواهیم توانست از امام علیه السلام، روح عالم، تبعیت کرده و به اهداف الهی مد نظر ایشان برسیم. تخلف ما از معصوم علیه السلام، مانند آن است که اعضا و جوارح ما از روحمان فرمان نبرند و هر چند می خواهیم ذکر بگوییم اما نتوانیم. این ظلمی است آشکار که باید با توسل به کرم و فضل الهی خود را از این ظلم به ساحت ولی نعمتهایمان، و نقض حریم مطهرشان حفظ نماییم. زیبایی زندگی آنجاست که این روح عظیم القدر، از ما به عنوان اعضا و جوارح خود و ابزارهای دستیابی به اهداف الهی طراحی شده برای عالم بهره برند و ما را به غایت خلقتمان برسانند. 💌 @shab_amaliat

3. کسی که به این مقام برسد و سرباز امام خود شود و جز محبت و تبعیت از معصوم علیه السلام در زندگی اش نشانی از غیر نباشد، به محبت خداوند متعال می رسد:«فاتبعونی یحببکم الله» به میزان ولایتمداری اش، عاشق خداوند متعال می شود و اجازه ورود به فضای عشق الهی را می یابد. جمال دل آرای او را و دست هدایت و تدبیر بی بدیل او را در زندگی اش به عیان مشاهده می کند و هر لحظه یقین بر یقینش افزوده می شود. مشاهده جمال علی الاطلاق که با همه عظمت خود، نگاه مهربان خود را به عبد حقیرش دوخته و بیش از هر کس به او محبت می ورزد، عاشق و محبّ را بی قرار وصال می کند، بی قرار انقطاع کامل از غیر و اتصال دائم به معشوق. تمام همّ و غم او در مقام، دیدن رضایت کامل معشوق است هنگام دیدار...طرفه آنکه این فیض و توفیق نیز جز با دستگیری معشوق میسر نیست، پس بار دیگر چشم به فضل او دوخته و مایوس از خیر خویش، عاجزانه رو به درگاه کرامت او می آورد. پذیرش الهی در این مقام عشق، جریان یافتن اراده الهی در همه اعضا و جوارح عبد است. دیگر این خداوند متعال است که با زبان عبد سخن می گوید، با اعضا و جوارح او اهداف متعالی جبهه حق را تحقق می بخشد و عبد در تماشای این همه لطف و فضل حیران است و شادمان از این فنا....

بنده ای که عاشق مولای خود است، همه دارایی و هستی خود را در راه اعتلای نام مبارک او و اولیائش تقدیم نموده و حق عشق را ادا می‌کند. 💌 @shab_amaliat

جهت دسترسی به موارد ذیل با این شناسه ارتباط بگیرید: @Mtammar *دریافت مطالب تفصیلی *ارسال سوال، انتقاد و پیشنهاد *ارجاع به منابع بیشتر

ابتدای بحث👆👆