#سلیمانی_آسمانی #مرد_میدان 🎥 مجلس روضه حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی در روز عرفه 🔺سال ۹۷ مراسم خصوصی قرائت دعای عرفه با حضور شهید حاج قاسم سلیمانی و شهید ابومهدی المهندس کنار گنبد حرم امام حسین علیه السلام برگزار شد.

بسم الله الرحمن الرحیم *راهبری تا بهشت* در شب عید قربان، استاد مبرزی را از دست دادیم که برای جوانان دلداده‌ی فرهنگ انقلاب، به مثابه یک الگو در بُعد جهاد فرهنگیِ *مکتب حاج قاسم* تجلی کرده بود. از جمله مهم‌ترین شاخصه‌های این جهاد بدین قرارند: - توجه به تعالی علمی و ایمانی با اهتمام به شناخت اسلام تا حد اجتهاد. - اهتمام به تعالی خانواده در اوج مضیقه‌ی مالی و فعالیت‌های مداوم انقلابی. - قرار دادن حل مسائل و گره‌های انقلاب اسلامی در اولویت امور فردی و خانوادگی. - تکثیر تفکر ناب خود در شاگردان متعدد و درواقع تبدیل وجود واحد خود به صدها انسان متفکر و کنش‌گر. - تحمل ناملایمات تحمیلی از سوی مسئولین ناکارآمد و کنار نرفتن از میدان جهاد فرهنگی. - پایمردی ایثارگونه و مایه‌گذاشتن از خود و خانواده در راه تحقق اهداف انقلاب با وجود همه‌ی سنگ‌اندازی‌ها. - سعه‌صدر و روی گشاده در برابر عرض حاجت همه ایتام آل محمد صلی الله علیه و آله. - شهادت‌طلبی و استقامت در دل خطر و تهدید خود و خانواده. - دریافت خطوط اصلی مبارزه‌ی حق علیه باطل و رسوا کردن چهره‌ی کریه اما بزک شده‌ی استکبار و صهیونیسم جهانی در گفتمان‌ها و تفکرات متلون. - و... . استاد فرج‌نژاد، نه اولین جهادگر این گفتمان بود و نه آخرین آنها؛ اما قطعا اسوه‌ای ماندگار برای رهپویان این عرصه خواهد بود. آنچه در این بین مهم است مسئولیت سنگینی است که برعهده متولیان فرهنگ و مسئولین امر می‌باشد. جای خالی مدیریت انقلابی در عرصه‌ی فرهنگ، سالهاست که فضای مجازی را به قتلگاه حقیقت و ایمان جوانان مبدل کرده است. یکی از عرصه‌های مدیریتی، حمایت از نخبه‌های دغدغه‌مندی همچون استاد فرج‌نژاد می‌باشد که متاسفانه با جهالت/خیانت مدیران، مورد بی‌مهری قرار می‌گیرند. جای بسی امید است که این نقیصه در دولت جدید و با انتخاب وزیری اسلام‌شناس و بصیر برای وزارت‌خانه‌‌ی فرهنگ و ارشاد اسلامی برطرف خواهد شد و تشکیلات فرهنگی جوانان خواهند توانست در فضایی فارغ از سیاست‌بازی‌های کثیف استکبار و صهیونیسم جهانی و اذناب داخلی آنها، به فعالیت فرهنگی درخور گام دوم انقلاب اسلامی همت گمارند. گفتمان بی‌گفتمانی دولت لیبرال، برای همگان اثبات نمود که قادر نیست در هیچ‌کجا قدمی در جهت خدمت به مردم و پیش‌برد انقلاب اسلامی بردارد، بلکه ضررهایی جبران‌ناپذیری نیز وارد آورد همچون شهادت شهیدسلیمانی عزیز، از دست رفتن صنعت هسته‌ای و در نتیجه کمبود آب شیرین و برق، خسارت محض برجام و تحقیر مکرر دولت جمهوری اسلامی، شهادت مظلومانه شهید فخری‌زاده سازنده اولین واکسن کرونا، ایحاد عمدی ناامنی‌های مکرر در ماجرای بنزین و گرانی‌ها و صف‌بندی‌ها و غیره. همه‌ی این موارد گوشه‌ای از مسائلی است که مستقیما به معیشت مردم مرتبط بود و نتایجی داشت که دیر یا زود بر سر سفره‌ی مردم مشاهده شد. بسیاری از این نوع بی‌تدبیری‌ها در عرصه‌ی فرهنگ رخ داده است که نمونه‌ای از آن را اکنون و بعد از فقدان مظلومانه‌ی متفکری متواضع دریافته‌ایم. زندگی ساده و پرکار و مملو از عدم حمایت دستگاه‌های متولی، می‌بایست خط بطلانی بر سیاست‌های مدیریت فرهنگی حاضر باشد و رویه‌‌ای نخبه‌پرور و فرهنگ‌محور را حاکم سازد. استاد فرج‌نژاد، مستقیم و غیرمستقیم راهبر جوانان بسیاری به بهشت شده و خواهد بود؛ همچنان که پدری بود که به جای مادیات، بهشت را به فرزندان خود هدیه داد...

بسم الله الرحمن الرحیم #غدیرنامه #دهه_ولایت انسانها مایلند همان کسی که رابطه محبت آمیز بین او و آنها برقرار است، بر ایشان حاکم باشد. به همین خاطر است که خداوند حکیم جریان وَلایت(=محبت) و وِلایت(=سرپرستی) را با هم هماهنگ نمود. قبله قلب ما و جهت زندگیمان، هر دو، به سمت امام معصوم علیه السلام است. بیعت امروز ما با امیر المومنین علیه السلام، در بیعت ما با صاحب الامر ارواحنا فداه و نائب ایشان است. چنانچه تلاش کنیم تا با فعال کردن محبت قلبی و مودت حقیقی نسبت به امامِ زمان خویش بیعت خود با ولایت را استحکام بخشیم، به حقیقت غدیر دست یافته ایم. خاتم ولایت، امام عصر ارواحنا فداه هستند و دعای مستجاب حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله در * اللهم انصر من نصره و اخذل من خذله* در حق یاوران و کوتاهی کنندگان نسبت به امام عصر ارواحنا فداه جاریست.... امشب از درگاه پدر بزرگوار امت عاجزانه خواستاریم قلب ما را ظرف محبت و ولایت فرزند عزیزشان قرار داده و برای اعلان این نعمت عظمی در همه عالم، به گامهایمان استقامت عنایت فرمایند. 💌 @shab_amaliat

•• 💚عیــــد‌شمــا‌مـــبارک💚😍 ••

سلام علیکم و رحمه الله

باسمه تعالی *پرونده ویژه غدیریه* *امام، طریق محبت و ولاء* انسانها در زندگی خود، راهی بسیار طولانی از قبل ورود به دنیا تا زندگی در آن با همه فراز و نشیبش، و بعد از خروج از دنیا تا ابدیت طی می کنند، این راه طولانی مانند همه راه های مرسوم، نیازمند نور و روشنایی است. بارها تجربه کرده ایم که بر سر دوراهی ها مانده ایم، دچار حیرت و سرگردانی شده یا گاهی تردید کرده ایم. خاصیت نور، نجات دادن از حیرت ها و ظلمات است. اگر این نور طلوع و ظهور کرد، سیر و حرکت انسان در این مسیر طولانی، در شعاع نور واقع میشود و میزانی که انسان بتواند از این نورانیت خود را بهره مند کند، حجاب ها و حصارهای وجود انسان شکسته شده و زندانها به روی او باز می شود، در غیر این صورت، در این دنیا و در عالم دیگر نابینا محشور شده و در ظلمات و گمراهی ها خواهد ماند. «الله نور السماوات و الارض» نور و هادی آسمانها و زمین و تمام عوالم وجود، خدای متعال است. این خدای متعال است که مومن را تحت سرپرستی خود گرفته و مسیر او را روشن میکند. با دقت در آیات و روایات در می یابیم که همه انسانها در این دنیا دو دسته اند: یا کسانی اند که با نور هدایت خدای متعال زنده شده اند و با همین نور در جامعه زندگی می کنند و با این نور محشور می شوند:«اومن کان میتا فاحییناه و جعلنا له نورا یمشی به فی الناس» و دسته دوم کسانی هستندکه در ظلمات مادیات مانده اند و راه خروج را بر خود بسته اند:«کمن مثله فی الظلمات لیس بخارج منها» لذاست که جویای نور هدایت خدای عزوجل بودن، همه هستی ما در دنیا و آخرت را تشکیل داده و معیار سعادت ما در ابدیت خواهد بود. ذیل آِیه کریمه ای که اشاره شد، روایت بسیار زیبایی وجود دارد که میفرماید:مراد از این نور،«اماماً یؤتمّ به» امامی است که امامت جامعه را برعهده دارد. اتفاق زیبایی که در روز غدیر افتاد، و دستان ما را به دامان پرفیض و برکت امامت و ولایت متمسک کرد در راستای همین نور و هدایت معنا میشود. انسان برای ادامه راهش که گریزی از آن نیست، نیازمند نور و هدایت است. او باید به این نور الهی ایمان بیاورد و اگر در ایمانش ثابت قدم باشد، قلبش به نور ایمان روشن و نورانی میشود. «هم و الله ینوّرون قلوب المومنین» اهل بیت علیهم السلام هستند که قلبهای مومنان را نورانی میکنند و با این نور، از گمراهی ها، حیرت ها و ظلمات متراکم زمانه نجات می بخشند. اما چگونه میتوانیم از نور اهل بیت علیهم السلام در قلب خود بهره مند شویم؟ همه ما قطعا و یقینا اهل بیت علیهم السلام را از صمیم قلب دوست می داریم، به عشق ایشان زندگی و فعالیت میکنیم و حاضریم همه جان و مال و خانواده خود و همه امکاناتی که خدای متعال به ما هدیه فرموده در راه اوامرشان فدا کنیم و بازهم بدهکاریم، اما محبت قلبی به اهل بیت علیهم السلام تنها یک گنج نیست که در صندوقچه ای بنهیم و خوشحال به وجودش باشیم، بلکه سرمایه ای گرانبها برای ورود به عرصه های مبارزاتی در راه عالمگیر شدن ندای توحید است. و لذاست که در حوادث زمانه و پیچ و خم زندگی دنیا و فراز و نشیب حوادث فتنه گون و در دار تزاحم منافع باید همواره به این سرمایه الهی و نعمت عظمی توجه داشت و از آن هدایت خواست، خدای نخواسته ذره ای بی توجهی به سرمایه گرانبهایی که داریم آن را کمرنگ و ضعیف میکند و بی معرفتی نسبت به منزلت این نعمت به تدریج موجب محرومیت از آن خواهد شد. بنابر روایات، نور اهل بیت علیهم السلام در قلب مومن، روشن تر از نور خوشید در روز است، پس چه میشود که گاهی نمیتوانیم از هدایتش برخوردار شویم؟ مگر کسی برای وجود خورشید در روز و نورافشانی بی دریغش دلیل می طلبد؟؛ پس چه میشود که گاهی برای فدا کردن منفعتی پای آرمان این خورشید درخشان، نیازمند دلیل و برهان و دو دو تا چهارتای مادی میشویم؟ نقل است که امام صادق علیه السلام در مسجد الحرام ایستاده بودند و ابابصیر هم نزد ایشان بود. امام به ابابصیر فرمودند از کسانی که وارد مسجد میشوند بپرس آیا جعفر بن محمد علیهما السلام را ندیدید؟ یکی یکی وارد میشدند و ابابصیر سوال میکرد، می گفتند: خیر! وقتی ابوهارون مکفوف که نابینا بود، وارد شد، حضرت فرمودند از او هم سوال کن. ابابصیر سوال کرد و ابوهارون گفت: حضرت کنار شما ایستاده اند. چگونه است که گاهی یقین به حضور و مدیریت امام در وجود برخی کمرنگ میشود؟ و راز پررنگ بودن یقین به حضور و مدیریت امام در سراسر عالم-جزء و کل- آن در قلب برخی مومنان چیست؟ در راستای پاسخ به این سوالات، باید بدانیم که برای بهره مند شدن از نعمت عظیمی که داریم باید بنا بر روایات اقداماتی انجام دهیم.

1. *تطهیر قلب*: «و الله یا اباخالد لایحبنا عبد و لایتولانا حتی یطهر الله قلبه»؛ تنها کسی به مقام حب و ولای اهل بیت علیهم السلام میرسد که خدای متعال قلب او را برای این نعمت عظمی تطهیر فرموده باشد. این اصل ثابتی است که مظروف پاک و طاهر را در ظرف آلوده قرار نمی دهند. خدای متعال اگر اراده بفرماید که نعمت حب و ولای اهل بیت علیهم السلام را در قلبی قرار دهد، ابتدا آن قلب را تطهیر میکند. همه دستورات شریعت برای تطهیر قلوب ماست. واجب ها و حرام هایش، مستحب ها و مکروه هایش همه و همه طریق رسیدن ما به نعمت ولایت است و از آنجا تازه زندگی شروع میشود. بلاها و مصیبت هایی که می رسد نیز همه در راستای تطهیر ما و پاک شدن قلب از غبار و آلودگی ها است. قرار است قلب مومن محل ولایت اهل بیت علیهم السلام و تنها مامن ایشان باشد، هر چه تعلقات مادی وارد قلب مومن شود، اگر خدای متعال خیر او را بخواهد با روش های مختلف قلبش را از تعلقات پاک و تطهیر میکند و این عین لطف و رحمت الهی است. همه دستورات شریعت و نیز ابتلائاتی که در زندگی مومن وجود دارد، برای دستیابی به مقام حب و ولای اهل بیت علیهم السلام است. اما قبل از این مرحله، مسئله ای وجود دارد که زمینه ساز تطهیر قلب محسوب میشود: 2. *تسلیم ولایت بودن*:«ولایطهر الله قلب عبد حتی یسلّم لنا و یکون سلماً لنا» خدای متعال قلب کسی را تطهیر میفرماید که تسلیم ولایت اهل بیت علیهم السلام باشد و در این دوام تسلیم به مقام «سِلم» برساند. مومنی که دائما اراده خود را به ولیّ الله و امام معصوم علیه السلام تسلیم کند تا جایی که به مقام سلم برسد، همه دیواره ها و مقاومت های وجودی اش و همه تعلقاتش در برابر ولایت اهل بیت علیهم السلام بریزد و پذیرای تطهیر الهی و قبول حب و ولای خاص ایشان شود. اگر توانستیم قلب و وجود و زندگی مان را تسلیم اهل بیت علیهم السلام نماییم، تازه سیرمان به سوی کمالات و سعادت آغاز میشود. نتیجه این تسیلم بودن به ولایت اهل بیت علیهم السلام دو چیز است: «فاذا کان سلما لنا سلّمه الله من شدید الحساب و آمنه من فزع یوم القیامه الاکبر» یکی سلامت، دوم امنیت. سلامت و امنیت، محصول همین تسلیم بودن است. کسی که تسلیم است از شدت ها در سلامت و از همه خوف ها در امان است که شدید ترین آنها حساب شدید و فزع اکبر قیامت است، کسی که در مقام سِلم است، از این شدت ها و خوف ها در سِلم و امان است. اگر در این مسیر قدم برداشتیم، زندگی زیبایی زیر سایه ولایت اهل بیت علیهم السلام خواهیم داشت که اثری از خوف و حزن در آن نیست. مدیریت همه عالم توسط اهل بیت علیهم السلام است، لذا چنانچه با تسلیم محض و سپس تطهیر قلبمان به ساحت حبّ و ولای اهل بیت علیهم السلام برسیم و در چارچوب طرح ایشان مطابق با جاده شریعت حرکت کنیم، هرگز دچار خوف و حزن نخواهیم شد. خوف ما از تعلقات غیرالهی است که در دل گرفتیم و حزن ما از محروم شدن از منافعی است که در غیر مسیر اهل بیت علیهم السلام بدان دلبسته ایم. اگر محبت اهل بیت علیهم السلام در دلمان جای گرفت، جریان مدیریت ایشان در عالم را خواهیم دید و خود در طرح ایشان قرار میگیریم، دیگر نه خوفی به دل خواهیم داشت و نه حزنی. زندگی زیبای انسان در دنیا تنها در همین چارچوب معنا میشود. *مومن، شعاع وجودی امامش است* همچنان که شعاع خورشید به خورشید وابسته و جدایی ناپذیر است. همچنانی که جاذبه زمین در اعماق سلول های ما هم جاریست، روح مومن نیز در جاذبه امام زمانش قرار دارد. حبّ و ولاء از سوی ما همان قرار گرفتن ما در شعاع جاذبه امام است. شعاع جاذبه ای که از سوی امام آغاز شده و ما را گرد خود جمع کرده است.