امام خامنه‌ای (دام ظله): این روح حادثه‌ی کربلاست؛ تسلیم در مقابل خدا. مجالس ما باید این روح را در مردم بوجود بیاورد. 🏴 @shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم منشور روحانیت - فراز ششم مخالفت روحانیون با بعضی از مظاهر تمدن در گذشته صرفاً به جهت ترس از نفوذ اجانب بوده است. احساس خطر از گسترش فرهنگ اجنبی، خصوصاً فرهنگ مبتذل غرب موجب شده بود که آنان با اختراعات و پدیده‏ ها برخورد احتیاط آمیز کنند. علمای راستین از بس که دروغ و فریب از جهانخواران دیده بودند، به هیچ چیزی اطمینان نمی‏ کردند و ابزاری از قبیل رادیو و تلویزیون در نزدشان مقدمه ورود استعمار بود، لذا گاهی حکم به منع استفاده از آنها را می‏ دادند. آیا رادیو و تلویزیون در کشورهایی چون ایران وسایلی نبودند تا فرهنگ غرب را به ارمغان آورند؟ و آیا رژیم گذشته از رادیو و تلویزیون برای بی ‏اعتبار کردن عقاید مذهبی و نادیده گرفتن آداب و رسوم ملی استفاده نمی‏ نمود؟ 🏴 @shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم پرونده ویژه محرم شرح منشور روحانیت - فراز ششم تمدن غرب همواره می‌کوشد تا فرهنگ منحط خویش را در میان جوامع بگستراند و برای دستیابی به این هدف، تکنولوژی‌های گوناگون را استخدام می‌کند. اساسا بنیان تکنولوژی‌ برای این نهاده شده که طبیعت انسان را تسخیر نماید ولی با وابسته کردند زندگی انسان به خود، قوای وهمی وی را بر قوای عقلانی او مسلط سازد. پس از آن است که انسان به جای علاقه‌مندی به آنچه متعالی و پایدار است به منافع خیالی و پوچ دل می‌بندد و چشم و گوش باطن را از دست داده و به دنبال آنانی راه می‌افتد که دنیای او را بهتر تامین میکنند یعنی دنباله‌های تمدن غرب... اساسا هر تمدنی برای خود ابزار مناسب با فرهنگ خویش تولید می‌نماید؛ لذاست که باید در برابر استفاده از ابزارآلات سایر تمدن‌ها، با احتیاط عمل کرد نه می‌توان به طور کلی همه را ممنوع کرد و نه می‌توان با آغوش باز همه چیز را پذیرفت. این درحالی است که تمدن اسلامی که با آرایه‌هایی از فرهنگ ایرانی، در کشور ما تجلی یافته است، می‌تواند پاسخ‌گوی نیازهای مادی و معنوی بشر باشد، و از این جهت دست برتر را برای سایر مدعیان تمدن دارد. مقایسه‌ای اجمالی میان معماری سنتی ایران و معماری مدرن -به عنوان نمونه-گواه این مدعاست. کافی است به مدل طراحی آشپزخانه اُپن توجه کنیم که غیر از انکه بوی پخت و پز را در تمام خانه پخش می‌کند (ولی شما ناگزیر خواهید بود سایر مصنوعات را برای تخلیه هوای نامطبوع تهیه کنید)، به تدریج حفظ حجاب بانوان خانه را در حین فعالیت غیرممکن می‌کند. و از این طریق، پایه تمامی ارزش‌های خانواده را متزلزل می‌سازد. همچنین ساخت شهرها بر محوریت مساجد یا حرم‌ها، یادآور این اصل در تمدن اسلامی است که باید محوریت اصلی زندگی فردی و اجتماعی براساس ولایت الهی باشد. لکن انچه در تمدن غربی به زندگی انسان تحمیل می‌گردد آسمان‌خراشهای کوتاه و بلند، بدون هیچ محوریت و نظمی، ولی با مزاحمتهای گوناگون برای سایرین است. شهری که صرفا عده‌ای را گرد هم نگه داشته و حول خوراک و پوشاک و تجملات دنیوی سرگردان می‌کند. چنین سابقه و تجربه‌ای از تمدن غرب، همه دلسوزان و دغدغه‌مندان از جمله روحانیت اصیل را به تکاپو وامی‌دارد تا توده مردم را از خطراتی که نسل‌ها را نابود می‌کند اگاه ساخته و رهایی بخشند. لذاست که به اجتناب از مظاهر کفر و تمدن وحشی غرب حکم می‌دهند و نیازمندی‌های فردی و اجتماعی جوامع اسلامی را به شانه‌ی جوانان متعهد و متخصص خود می‌سپارند. عقل و تجربه، گواه این حقیقت شرعی است که اعتماد بر تمدن طواغیت، مصداق《اثمهما اکبر من نفعهما》 بوده و خواهد بود. باید کوشید تا نرم‌افزار و سخت‌افزار تمدن متعالی خویش را متناسب با معارف اسلام، بسازیم و این مهم‌ترین قدمی است که باید برای تحقق تمدن نوین اسلامی برداریم. ان‌شاءالله. 🏴 @shab_amaliat

حسین بن علی در تاریخ ثبت کرد فداکاری آن است که او در نهایت تنهایی و هنگامی که نیروهای دشمن از همه طرف به سوی او سرازیر است، یک‌تنه قیام میکند؛ به یاران کم میسازد، نمیگوید تنهایم، نمیگوید همه با من مخالفند و از من کاری بر نمی‌آید، نمی‌گوید ضعیفم و چرا بیهوده بجنگم. بر سر دوراهی حق و باطل، قاطعانه حق را انتخاب میکند و آماده می‌شود که در راه حق، جانش را بدهد. #استادسیدعلےحسینے‌خامنه‌اے 🏴 @shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم *سلوک با مقامات عاشورایی-۶* نورانی شدن به نور ولایت الهیه در همه عرصه‌های تاریخ و فرد و جامعه، حقیقت تهذیب است. و نیز اصلی ترین فعلی که برای هدایت تاریخ انجام می‌شود، پرستش و بندگی اولیای خداست. عبادت انها محور تهذیب تاریخ و جامعه و افراد است؛ تهذیب سایر عباد، از طریق اطاعت از ایشان و با وساطت عبادت انهاست. از اعظم عباداتی که اولیای الهی دارند، ابتلائاتی است که در مسیر تحقق کلمه توحید تحمل فرموده‌اند. ثمره این عبادت برای آن حضرات، قرب است و برای دیگران، شفاعت در قرب. بر همین اساس، یکی از اصلی‌ترین مرکب‌های سیر و سلوک فردی، اجتماعی و تاریخی، سلوک با بلای اولیای خدا و توجه به همان ابتلائاتی است که در مسیر قرب خود و تاریخ، به سوی خداوند متعال تحمل کرده‌اند. به تعبیر دیگر، انچه محوریت تهذیب تاریخ، جامعه و افراد است، عبادات اولیای خداست و طریق قرب انسانها به خداوند متعال و تهذیب ایشان، تولی به انسان عبادت و تحمل بلای الهی است. توجه به آن ابتلائات و سیر با بلای اولیای خدا، یکی از بهترین ابزارها و نردبان‌های سلوک به سوی خدای متعال است. 🏴 @shab_amaliat

بسم رب الحسین امام حسین علیه السلام آنقدر یار در سن‌های مختلف و شغل‌های مختلف دارد که کسی نمی‌تواند بگوید من در کربلا وارد شدم و نتوانستم الگوی خود را پیدا کنم... در کربلا پیرمرد داریم، جوان داریم؛ زن، مرد؛ باسواد، کم‌سواد؛ عراقی، حجازی، ایرانی، آفریقایی، یمنی و... . هر جورش را حساب بکنید...هست... امام در این منظومه اصحاب خودش، الگوهای متنوعی را قرار داده است. در کربلا با یک جامعه کوچک موفق از اصحاب امام عاشورا مواجهیم: جامعه ایمانی کوچک نمونه اصحاب... بهترین وسیله برای وصول به امام عاشقان، اصحابش که عاشقش بودند، هستند. مهم‌ترین چیزی که می‌توان از ایشان آموخت، معیت با امام است. اصحاب یک لحظه، هم‌نفسی و معیت با امام را ترک نکردند... و این معیت باعث شد که هم در دنیا در حرم ارباب‌شان باشند و هم در بهشت، مصاحب امام باشند... می‌دانی سرّش در کجاست؟ شنیده‌ای که آب قلیل اگر به کر متصل باشد، دیگر حکم آب کر را دارد؟ اصحاب هم اینگونه بودند. خود را به اقیانوسی وصل کردند که برای همیشه حضور دارد. این است سرّ جاودانگی اصحاب ارباب با خود ارباب... 🏴 🏴🏴🏴🏴🏴🏴 می‌گویند عثمانی بود...می‌دانی یعنی چه؟ یعنی مزه‌ی ولایت علیّ را نچشیده بود... با یک‌سری سوء‌تفاهم‌ها از دین و اهل بیت علیهم السلام که به خورد جامعه داده بودند، زهیر نیز از همه‌چیز کناره گرفت و به زندگی مشغول بود... سال ۶۱ هجری با خدم و حَشم از مناسک حج، عازم منزلش در کوفه بود... شنیده بود فرزند زهرا علیهماالسلام به سوی کوفه حرکت کرده‌ است؛ بخاطر نامه‌های هزارهزار کوفیان...اما زهیر نه نامه‌ای نوشته بود و نه دعوتی کرده بود...در منزلگاه‌های سفر نیز مراقب بود که مبادا با امام هم‌منزل شود...چراکه نمی‌خواست به هیچ نحوی به این مسائل مرتبط گردد... اما نهایتا در منزلگاهی اتراق کرد که امام در آنجا بودند...امام برایش پیغام فرستادند که اندکی مهمان خیمه‌ی ما باش!..‌ زهیر دست‌دست می‌کرد تا بهانه‌ای برای رد دعوت بیابد...او مردی متشخص بود و پیام از سوی فرزند رسول خدا برایش آمده بود...نمی‌شد به همین سادگی نادیده بگیرد...همسرش تردید او را دریافت...نهیب زد که آنقدر بی‌منطق شده‌ای که از کلام و نگاه او نیز می‌گریزی؟! برو ببین سخنش چیست... این سخن، جرقه‌ای شد در انبار کاه و تردیدهای زهیر را خاکستر کرد... راهی خیمه امام شد... حتما منتظری در ادامه این سطور بدانی که در خیمه‌ی امام چه گذشت... نمی‌دانیم...گویا مجلسی خاص بوده و ویژه‌ی اهلش... اما می‌دانیم طولی نکشید که زهیر خندان و بشاش از خیمه بیرون آمد...یک کلام ورد زبانش بود: اربابم حسین...اربابم حسین... زهیری که تا آن روز، ولیّ نداشت، حالا از عشق ولایت مالامال بود...در چشمش جز حسین، چیزی دیده نمی‌شد: نه خدم و حشم نه اهل و عیال نه وجاهت و آبرو... همه را مرخص کرد که من دیگر غلامم...آقا نیستم که برای خودم زندگی به هم بزنم... زهیر یکی از معدود اصحابی است که در جای‌جای کربلا، نامش شنیده می‌شود: در ورود به کربلا، مواجهه با سپاه حر و تشر زدن به آنها، در نصیحت و توبیخ مداوم سپاه عمر و شمر، در دفاع از حریم خیمه‌ها در تاسوعا و عاشورا، در ابراز ارادت‌های جانانه در شب عاشورا، در نماز ظهر عاشورا و... . زهیر...قلبت چه طعمی چشید از شهد ولایت، که اینطور آواره و حیرانت کرد؟ چه فهمیدی از غلامی حسین ارواحنافداه که هرچه در رکابش غلامی می‌کردی راضی‌ نمیشدی؟ 🏴 @shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم *سلوک با مقامات عاشورایی -۷* توجه به بلای اولیای خدا باید سه چیز را در انسان ایجاد کند: ابتدا 《حمد بر فعل خدای متعال و رسیدن به درک زیبایی صنع حق》، حتی در متن بلا؛ سپس 《تولی به ولایت اولیای خدا》و در نهایت 《تبری از ولایت اولیای طاغوت》. اگر حقیقت تهذیب به تولی و تبری تعریف شد، اصلی‌ترین مرکب سلوک و حرکت در مسیر تهذیب، توجه به بلای اولیای خدا و مرکب بلای اولیای خدا و به ویژه بلای حضرت سیدالشهدا علیه السلام در روز عاشوراست. بلای سیدالشهدا علیه السلام محور تهذیب تاریخ است و همه کسانی که هدایت یافته‌اند، از سفره این بلا ارتزاق کرده‌اند و از این نردبان سلوک بالا رفته‌اند. سلوک با بلای سیدالشهدا علیه السلام یعنی ورود در این مصیبت و سالک شدن با عاشورا. عبادتی که حضرت در گودی قتلگاه انجام دادند، می‌تواند همه عالم را بهشتی کند؛ اگر در عاشورا همه عالم می‌خواستند مانند حبیب بن مظاهر باشند، این امکان به وسیله بلای حضرت وجود داشت... 🏴 @shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم نامش را که می‌بری، در دلت گرمای رفاقت غلیان می‌کند..‌‌صمیمیتی خاص از نام حبیب می‌بارد... آنقدر در سیره‌ی حبیب، مظاهر رفاقت وجود دارد، که آدمی گمان می‌برد که اصلا رفاقت را جز حبیب کسی نفهمیده... شب عاشورا، در خیمه‌اش نشسته بود و قرآن می‌خواند...چهره‌اش چون ماه می‌درخشید و اشک چشمانش ستارگان آسمان را خیره کرده بودند... تا آنکه هلال خبر آورد از آنچه پشت خیمه #زینب کبری علیهاسلام شنیده بود:« آیا به اصحابت اطمینان داری برادر؟» دنیا پیش چشمانش تیره و تار شد: دلت خوش بود حبیب که آمده‌ای غم دل از آل‌الله بزدایی...خوش نشسته‌ای و ادعای رفاقت داری... برخاست...اصحاب را فراخواند..‌همه را بسیج کرد جلوی خیمه‌ی بانوان حرم...ندا سر داد: ای سروران ما! ای بانوان حرم پیامبر..این شمشیرهای آخته‌ی یاران شماست که مصمم‌اند آنها را جز در گردن بدخواهان‌تان فرو نبرند...و این نیزه‌های غلامان شماست که سوگند یاد کرده‌اند که آنها را جز در سینه‌ی این نامردمان جا ندهند... و بعد همه ضجه زدند و بیعت‌شان را فریاد کشیدند... و این چنین بود که حبیب، حال دل همه را در خیمه‌های امامش و رفیقش می‌پایید... او با این کار نه تنها دل آل الله را آرام کرد؛ بلکه رفاقت را در حق هم‌قطارانش نیز تمام کرد...دیگر ذره‌ای ناخالصی در نیت‌ها نمانده بود مگر آنکه در این صحنه‌ی آتشین، خاکستر شده بود...دیگر هیچ دلی ذره‌ای بوی عُجب هم نمی‌داد، وقتی که حبیب برای‌شان روضه‌ی اسارت را اشارتاً خواند... خیال ارباب هم آسوده شد از بابت صدق تامّ اصحابش که فرمود: بهتر و‌باوفاتر از اصحاب من نبوده و نخواهد بود... تجلّی آیه‌ی «و حسن اولئک رفیقاً» را در حبیب، به تماشا بنشین...(نساء۶۹) « وثبّت لی قدم صدق عندک مع الحسین و اصحاب الحسین»، رفاقتی از جنس #حبیب می‌خواهد... 🏴 @shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم منشور روحانیت - فراز هفتم به هر حال خصوصیات بزرگی چون قناعت و شجاعت و صبر و زهد و طلب علم و عدم وابستگی به قدرتها و مهمتر از همه احساس مسئولیت در برابر توده‏ ها، روحانیت را زنده و پایدار و محبوب ساخته است و چه عزتی بالاتر از اینکه روحانیت با کمی امکانات، تفکر اسلام ناب را بر سرزمین افکار و اندیشه مسلمانان جاری ساخته است و نهال مقدس فقاهت در گلستان حیات و معنویت هزاران محقق به شکوفه نشسته است. 🏴 @shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم پرونده ویژه محرم شرح منشور روحانیت - فراز هفتم تک‌تک کلمات و عبارات منشور را باید با دقت توجه نمود تا راهیابی به سرای حقیقت ممکن گردد. بنا بر سند بالادستی منشور روحانیت، آنچه موجب زنده و پایدار و محبوب بودن #روحانیت شده است، بدین قرار است: ۱. #شجاعت: توان گذشت کردن از منافع و همه داشته‌ها در راه هدف. (تعلقات انسان را ترسو می‌کند). ۲. #قناعت: تولید حداکثری و مصرف حداقلی. ۳. #زهد: لِکَی‌لاتاسَوا علی ما فاتَکم و لاتفرَحوا بِما آتاکم؛ که نتیجه‌اش حریت و آزادگی است... ۴. طلب #علم: کسب توانایی فهم اشارات ولی الهی؛ چراکه ولایت، هیچ‌گاه اجبار نخواهد کرد و ماموریت‌ها را تصریح نخواهد کرد. ۵. عدم وابستگی به قدرتها: عَظُم الخالقُ فی انفسِهم فَصَغُر مادونَه فی اعیُنِهم. ۶. احساس مسئولیت در برابر توده‌ها: مَن کان باذِلاً فینا مُهجته و مُوطِّناً علی لقاءِ اللهِ نفسَه فَلیَرحَل مَعَنا. در لحظه لحظه زندگی خود که با عنایت صاحبکار(مقام ولایت) نورانیت یافته است، از جان خود برای افشاندن بذر حیات طیبه در اجتماع و در نهاد تک تک افراد مایه می‌گذارد و خط به خطر دفتر هدایت را با عشق و اشک بر اباعبدالله علیه السلام نگاشته و از پدر بندگان خدا برای هدایت فرزندان ایشان استمداد می جوید. حیات حقیقی و متالهانه همراه با نور معنویت است که طی یک ارتباط دوسویه بین هر یک از آحاد روحانیت با امام عصر ارواحنا فداه تحقق یافته و در سیر ماموریت‌های محوله از سوی ایشان، روحانیت با آغوش باز برای بندگان خدا آنان را به امام زمانشان می‌رساند. لذاست که حیات طیبه روحانیت، بیش از اقوال ایشان در هدایت بندگان خدا موثر بوده است. توجه به شجره طیبه اسلام ناب که 《توتِی اکُلَها کلَّ حینٍ باذنِ ربِّها》، منشا عزتی ابدی برای روحانیت اصیل گشته و به رغم تمامی تهدیدها وتحریم‌ها و تخریب‌ها و ...، پایگاهی جاودان را در فکر و قلب آیندگان بنا نهاده است. 🏴 @shab_amaliat

بسم الله الرحمن الرحیم منشور روحانیت - فراز هشتم راستی اگر کسی فکر کند که استعمار، روحانیت را با این همه مجد و عظمت و نفوذ تعقیب نکرده و نمی‏ کند، ساده‏ اندیشی نیست؟ مسئله کتاب آیات شیطانی کاری حساب شده برای زدن ریشه دین و دینداری و در رأس آن اسلام و روحانیت است. یقیناً اگر جهانخواران می‏ توانستند، ریشه و نام روحانیت را می‏ سوختند ولی خداوند همواره حافظ و نگهبان این مشعل مقدس بوده است و ان شاء اللَّه از این پس نیز خواهد بود، به شرط آنکه حیله و مکر و فریب جهانخواران را بشناسیم.  🏴 @shab_amaliat