فکر میکردم درگیر عشقِ ارمانیُ همه چیز تموم و البته چشم کور کن شدم.
ولی هر چی عمیق تر بشی و باشی میفهمی که اینجا دنیای واقعی نه دیزنی یا اهنگو فیلما.
همیشه اونطور که میخای پیش نمیره . تنها علاقه و رابطه بدون بحث «*حتی 70 خوش دست یا شیش تا تیکه عضله»کافی نیست.
برعکس اهنگ و فیلمای تینیجری درگیر این چیزا شدن تو این سن هر چقدرم عاقل بنظر بیای بی فایدست و بازم یجا کم میاری.
بهترین کار اینه که از تنها بودن ننالی،دهنتو ببندی و درستو بخونی.
اینکه یه وقتایی از ادمای اطرافت ناراحت میشی خیلی خوبه.
نشون میده هنوز یه کسایی برات مهمن.
از لحاظ روحی دلم میخاد چادر گل گلیمو سر کنم کاسه آشم دستم بگیرم برم در خونه همسایرو بزنم پسر همسایه بیاد با لهجه شیرازیم بگمم بفرمایید نذری .
اونم انار تو دستشو بده من اشو بگیره بگه لبای مثل انار تو دستونو حلالمون میکنید؟
خیخیخیخخی🦔