هوای روی تو دارم،نمیگذارندم!

زخم های کنار ناخونت ، رشته های سرخ رنگ توی چشمت و پس لرزه های تو صدات . همه و همه نشونه ی زمین لرزه ای بود که زندگیتو مثل خاک باغچه زیر رو کرده بود. جز تماشای یه شاهکار مجزور کننده چه کاری میتونستم بکنم؟ نهایت ابراز همدردی باهاش یه جمله بی سر ته که انچنان هم اطمینان اور نبود : همه چیز درست میشه!

پتانسیل اینو دارم تو بغل یکی ساعتها گریه کنم.

من عاشقت هستم و خواهم ماند. اما در دل. یک عشق احمقانه. چه کسی متوجه حضور همیشگی تو در تمام من میشود؟ بگذار فکر کنند سالهاست رفته ای.

همه فریاد های من درونی بودند.

‏ما معمولیا هرچی رو دوس داریم یا گرونه یا غیرقانونیه یا مارو دوس نداره!

به دست تو دادم،دل پریشانم!

اییی ایییییی چرا اینقد من از همه بدم میاد؟

پیر شدیم وسطِ روزایی که جوونی حقمون بود . +اره همینه که تو میگی.

و به خویشتن، در آینه ها مینگرم ایا من اویم؟

آنقدر روی کتاب الکل ریخت که کلمات به رقص آمدند.

خذ روحي و لا تعيدها ابدا"!