دنبال متنای بالابلندِ تبریک به خودم نیستم ولی تنها چیزی که تولد به تولدم متوجه میشم این بود‌؛اگر سال اول نوجوونیت بیست تا دوست جمعن دورت،شادی تولدتو با اونا تقسیم میکنی سال بعدش نصف میشه تعدادشون. و همینطور ادامه داره تا وقتی بیست سالته یه کیک جلوته؛ خودت و دوست قشنگت سایَت.

امیدوارم نِکسم تیکه کلامش دیوونه نباشه..

توقع نداشتن از هیچکس بهترین کاریه که میتونی برای اعصابت بکنی.

دلم میگه تنها شدی، مغز میگه گور پدرش.

باشه ولی قرار بود اون قسمتِ تو نبودی من هیچ ***نبودمو اضافه کنی. پ ن؛ اینهمه عکس باوقار خانومانه داشتم دیوب سم ترین عکسمو اخه؟

منتغیه.

" چقد ستم فضای مجازی چقد عوضین ادماش چقد دل میشکنین " همونی که ایشون گفت. کاش میشد این جمله هارو پروفایلم کنم.

حق تا ابد.

برای عرف جامعه زندگی کردن باید احساساتت رو قربانی کنی.

اغوا گره.

کاش میرفتُ برنمیگشت،برنمیگشت..

‌ پس کار سخت را انجام می‌دهم: به خودم اعتماد می‌کنم. می‌خواهم همان کسی باشم که از من مراقبت خواهد کرد. :) 📖 #جنگجوی_عشق