قشنگیه خیال من میدونی که به من بد میگذره.

جای خالیتو هیچوقت پر نمیکنم،  حتی اگه اون جای خالی بیست نمره ای باشه ...

قلبم بیشتر شبیه انباری شده تا صندوقچه راز.

آه>>>

آنجایی که تو قسمت من میشوی بهشت است،بهشت!

منم که ماهی دریای بلند مویِ مشت هستم.

دلخوری های کوچیک جدایی های بزرگُ میاره.

بزرگترین اشتباه،در چاهِ نگاه او رفتن بود.

+خیلى اذیتم میکنى -من که کاریت ندارم + همون دیگه...

چرا آدما اینقدر بد رنگن؟ چرا اینقدر دهنشونُ مثل گاراژ وا میکنن عقلم که میبوسن میزارن کنار هر چی از دهنشون درمیاد میگن؟ بابا خدا بهشون عقل داده فکر کنن نه دکور باشه تو مغزشون که.

آب من است او، نان من است او!

آدم به اندازه زیبایی خنده هایش،لطافت قلبش و صبوری اش میشکند.