آدمی زاد چقدر تباه است.
گاهی چقدر پوشالی میشود..
خودش را پشت ترس هایش پنهان میکند.
یک روزی هم با توجیه های بیخود و بی منطق..
زاده ادمی اگر چیزی به نام عشق و جنون برایش تعریف نشده بود.
کارهایش احمقانه تر از همیشه به چشم می آمد.
روح!
اینبار به تونگاه میکنم ای یار چیزی پس چرا نشد اینبار؟
این غم اژدهای توعه بهتره بغلش کنی!