_

بهش گفتم من عجیبم بهتره آدما ازم دور شن بهش گفتم دردای پنهون زیاده روی دوشم گفت: عشق بار داره گریه کن!جای اشکاتو میبوسم:) گفت گل خارداره چشماتو ببند بیا به آغوشم گفت اینجا یه جای بی داوره اینجا خونه آخره اینجا کنارت یاوره اینجا عشق میشه باورت اینجا گوش میدم حرفاتو اینجا میگیرم درداتو اینجا میکشم ترساتو:)... ولی این شعر>>>

اصلاً از این به بعد، شما باش و شانه‌هات ما را برای گریه، سرِ آستین بس است.

بعضی وقتا یجوری بی منطق و لجبازم که nmt.

به درجه ای از عرفان رسیدم که حس میکنم بدون آرایشم قشنگم. پ.ن:پناه بر خدا

وقت ترکش؛ بن بستن کوچه ها همه: )

_

فکر کن کمالگرا باشی و رو ظاهرت حساس،بعد چادرت گِلی بشه وسط خیابون و مجبوری با همون وضعیت ادامه بدی:)))

-

خنده داره واقعا.

کاش بدونیم چجوری باید رفتار کنیم.

خدا صبور کند در مصیبتش ما را.. -