🔼🌹 شهید علیرضا آملی

✅ تصویرسازی یک نقاش پیشکسوت از چهره خندان غواص شهید، جواد شاعری 🔹جواد شاعری، ۱۹ دی ماه سال ۱۳۶۵ در شلمچه و در مرحله اول عملیات کربلای ۵ به شهادت رسید و حالا بعد از 37 سال، علیرضا ذاکری، نقاش و طراح پیشکسوت از تصویر باقی‌مانده شهید، طرح‌های متعددی زده و آن را پیوست دلنوشته ای کرده که رضا شاعری، نویسنده آثار ادبیات دفاع مقدس نوشته است. 🍃 ذاکری درباره این طراحی گفت: رضا شاعری از برادرش برایم گفت که اخوی شهیدش رزمی‌کار بوده، پرانرژی و عاشق وطنش. 🍃 از بین چند قطعه عکس محدود، این عکس را که استایل مناسبی دارد، انتخاب کردم. پس از انتخاب عکس، بقیه فضای پرتره وسواس‌های همیشگی‌ام مطالعه و طراحی شد تا فضایی ایجاد شود که روحیه دلنشین رزمندگان و شهدا در اثر قابل لمس باشد. 🍃رضا شاعری، نویسنده کتاب‌های «غریبه‌ای در شهر» و «مهمان حبیب» در دلنوشته ای برای برادر شهیدش که عنوان «لبخند شهید غواصی که به قربانگاه عشق رفت» را برای آن انتخاب کرده می‌نویسد: 👇 http://fna.ir/3hnzew

.: غواص شهید جواد شاعری :. 🎨 طراح: علیرضا ذاکری 🔰 رسالتِ هنر: 🆔 @resalat_honar

.: غواص شهید جواد شاعری :. 🎨 طراح: علیرضا ذاکری 🔰 رسالتِ هنر: 🆔 @resalat_honar

.: غواص شهید جواد شاعری :. 🎨 طراح: علیرضا ذاکری 🔰 رسالتِ هنر: 🆔 @resalat_honar

دفاع‌پرس گزارش می‌دهد؛ 💢«جواد شاعری»؛ علی‌اکبر روح‌الله در میدان نبرد 🔶شهید جواد شاعری در فرازی از وصیتنامه‌اش آورد:‌ «پدر و مادر عزیزم اینک فرزند شما یکی از علی‌اکبر‌هایی است که به شوق دیدار مولایش اباعبدالله (ع) عزم میدان نبرد کرده است، تا در صف اصحاب عاشورایی عشق جان به جان آفرین تسلیم کند و به قربانگاه عشق برود!». https://dnws.ir/002iRU @defapress_ir

"تویی که نمی شناسمت..." از سختی روز ساباط برای امام مجتبی(ع) و خیانت خواص و فرمانده سپاهش چقدر می دانیم؟ 🍃برای فهم تنهاییِ امام مجتبی(ع) و اینکه چرا مظلومیت روز #ساباط به بیان برخی علما از روز #عاشورا هم بیشتر بود; می شود یک مثال زد... 🍃اگر بشنوید کسی همرده "حبیب بن مظاهر" بواسطه تصمیم امام حسین(ع) برای جنگ با یزید, به مخالفت با ایشان برخاسته و به سیدالشهدا توهین هم کرده، چه حالی می شوید؟! باور می کنید اصلا؟! 🍃 خواستم, بگویم این اتفاق برای امام حسن(ع) بواسطه تصمیم اجباری ایشان برای صلح با معاویه رخ داد و باز هم از مظلومیت جگرسوز او همین بس که چیزی مبنی بر پاسخ تند ایشان به آن توهین کننده که از خواص بود; در تاریخ نیامده است... 🍃 این راهم بدانیم که! امام ۱۲ هزار نفر را به فرماندهی «پسرعمویش! عبیدالله‌بن عباس» جدا کرد تا از پیشروی معاویه جلوگیری کنند و امام وقت بیشتری برای ساماندهی و مقابله با معاویه را داشته باشند. اما متأسفانه با #خیانت عبیدالله‌بن عباس در قبال پیشنهاد رشوه یک میلیون درهمی معاویه که نیمی از آن نقد بود نظم لشکر در هم شکست، این در حالی است که مورخان نوشته اند؛ از این واقعه، و در زمان حیات امیرالمومنین(ع) با دستور معاویه به دست «بسر بن ارطاة»دو تن از فرزندان عبیدالله سر بریده شدند... البته قیس‌بن‌سعد‌بن عباده جانشین عبیدالله‌بن عباس با مردانگی و فداکاری، لشگر را ترمیم کرده و حتی یک روز هم با لشکریان معاویه جنگید... 🍃پی نوشت: کسی از ته مانده های مخالفین امام مجتبی(ع) یک روز آمد و به این نوشته ها درباره امام حسن(ع) و تأکیدم بر اینکه باید بیشتر از ایشان حرف بزنیم، گفت: چرت نویس! 🍃عرضم این است، دوست داشتن آل الله(ع) پیشکش! نکند ته دلهایمان از مخالفین ائمه(س) باشیم...

«از عاشورایی که نمی شناسیم...» چرا در عزاداری هایمان از #امام_حسن(ع) یاد نمی کنیم؟! 🍃 نمی گویم دهه #محرم را به ایشان اختصاص بدهیم اما چرا نه در نوحه ها، نه در گوشواره های مداحی، نه در #روضه ها و نه حتی در نقوش عاشورایی، نامی از ایشان نیست؟ 🍃 یعنی ما حتی به سنت اجدادمان هم نیستیم که ذکر زیبای «یا حسن و یا حسین» را در #سینه_زنی ها بگوییم؟ 🍃مدعی نیستم که می شود مظلومیت بزرگ امام حسن(ع) را رفع کرد ولی بپذیریم که عده ای از ما اگر از عوام الناس روز #ساباط! نسبت به کریم اهلبیت(ع) بی وفاتر نیستیم اما باوفاتر هم نیستیم... 🍃پی نوشت 1: قلم چه بگوید از روز ساباطی که بعضی علما میگویند مظلومیت امام مجتبی(ع) در آن روز بیشتر از مظلومیت امام حسین(ع) در روز #عاشورا بود. و این یعنی اینکه ما شیعیان به دو عاشورای سیاست و عاشورای خون بدهکاریم اما یکی را *منسی کرده ایم و هیچ و هیچ و هیچ درباره اش نمیدانیم و نمی گوییم. صلی الله علیک یا أبامحمد, یا حسن بن علی... 🔺پی نوشت 2: مقاتل را زیاد خوانده ام و ندیده ام در فرایند عاشورا کسی به أباعبدالله(ع) زخم زبان زده باشد. ولی به أبامحمد(ع) زخم زبان زدند... آن هم نه اغیار و دشمنان! بلکه از همان خواص و نزدیکان! امام حسنی هم باشیم هر چقدر که امام حسینی هستیم. 🍃 #منسی: نسیان، فراموش گرداننده چیزی مر کسی را