• . وسرانجام‌عاقبتمان‌را ختم‌بخیر‌بگردان‌آمین🌿'! .

- شهید‌علی‌خلیلی🌱

رفتنی‌باعزت.... #علی‌_انصاریان🖤

🌿- شهادت نصیب ڪسانی میشود ڪه مردانه ایستادند ، به پاے اعتقاداتشان. ڪانال‌دلم‌آسمون‌میخاد

❲بسم‌خدای گل‌نرگس🌿'!❳

🌿!✿⠀ོ

تمام‌نرگس‌های دنیاهم کہ‌یک‌جاجمع شوند هیچ‌نرگسـی بوی‌یوسفِ زهرارانمیدهد🌿'^! دلم‌آسمون‌میخآد 🌱

#استوری #کربلا یک شب هایی هم هست... که فقط میخوام صدات کنم حسین جان😭 ڪانال‌دلم‌آسمون‌میخاد

🦋🖤 🖤 #استوری #جمعه‌های‌امام‌زمانے یابن الحسڹ بگو ڪجایـے؟💔 دلم آسمون میخآد

الهم العجل الولیک فرج بالحق زینب (س)🖤😔

#رذائل_اخلاقے قضاوت ڪردن🔥 {سوره‌ی‌حجرات_آیه‌ی‌11} 📋یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثیراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً أَ یُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ یَأْکُلَ لَحْمَ أَخیهِ مَیْتاً فَکَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحیم. ترجمه: اى کسانۍ که ایمان آورده‌‏اید ؛ ازبسیارۍ ازگمان‌هابپرهیزیدچراکه بعضۍ ازگمان‌هاگناه است وهرگزدر کاردیگران تجسّس نکنیدوهیچ ‌یڪ ازشما دیگرۍ راغیبت نڪند،آیاکسۍازشما دوست داردکه گوشت برادرمرده خودرا بخورد؟! به یقین همه شمااز این امرکراهت دارید پس تقواى الهى راپیشه کنیدکه خداوند توبه‌‏پذیرومهربان است ! ڪانال‌دلم‌آسمون‌میخآد🌱

.. 🦋|ماازدرون انسان هاونیت آنهاآگاه نیستیم !تنهاخداوندحڪیم است که می دانددردل هرانسانۍ چه میگذردوهم اوست که براساس آنچه میداندقضاوت میڪندو جزاۍ عمل انسان رامیدهد ؛ 🦋|پس بدانیم وآگاه باشیم که قضاوت درموردخوب وبددیگران ونیت اعمالشان در حوزه صلاحیت مانیست ؛ لذاماانسان ها به جاۍ خداوندمتعال حق نداریم درموردخوبے ویابدۍ کسۍ نظرداده و"نباید قضاوت کنیم!" برای ترڪ این گناه تاهفته ی بعدیه تلاشے بڪنیم!🙂

🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃 🍃🍂 🍃 #نسل_سوخته #پارت_صد_پنجم خندیدم و زدم روی شونه اش… _قربانت…ولی اگه نخوابم نمی تونم از اون طرف بیدار بشم... تا چشمم گرم می شد…هر چند وقت یک بار جیغ دخترها بلند میشد…و دوباره سکوت همه جا رو پر می کرد…استاد قصه گویی بود… من که بیدار شدم هنوز چند نفری بیدار بودن…سکوت محض…توی اون فضای فوق العاده و هوای تازه…وزش باد بین شاخ و برگ درخت ها…نور ماه که هر چند هلالی بیش نبود…اما می شد چند قدمیت رو ببینی‌… وضو گرفتم و از نقطه اسکان دور شدم یه فرورفتگی کوچیک بین اون سنگ های بزرگ پیدا کردم…توی این هوا و فضای فوق العاده…هیچ چیز، لذت بخش تر نبود … نماز دوم تموم شده بود…سرم رو که از سجده شکر برداشتم…سایه یک نفر به سایه های جنگل و نور ماه اضافه شد…یک قدمی من ایستاده بود‌… جا خوردم‌… نیم خیز چرخیدم پشت سرم…سینا بود…با نگاهی که توی اون مهتاب کم هم،تعجبش دیده میشد… _تو چقدر نماز می خونی…خسته نمیشی؟… از حالت نیم خیز،دوباره نشستم زمین و تکیه دادم به سنگ های صخره ای کنارم ... _یادته گفتی تا آخر شب با رفیقت می گشتید…از اون طرف هم گرگ و میش با بقیه رفقات، قرار بیرون شهر داشتی؟… چند لحظه سکوت کردم… _خیلی دوست داشتم داستان کیانوش رو گوش کنم…مخصوصا که صدای هیجان بچه ها بلند شده بود…ولی یه چیزی رو می دونی؟…من از تو رفیق باز ترم… با حالت خاصی بهم نگاه کرد…و چشمش چرخید روی مهر و جانماز جیبیم‌… ساکت بود اما،معلوم بود داره به چی فکر میکنه… _آفريقا پر از معادن بزرگ طلا و الماسه…چیزی که بومی های صحرا نشین آفريقا از وجودش بی خبر بودن…اولین گروه های سفید پوست که پاشون به اونجا رسید…می دونی طلا و الماس رو با چی معامله کردن؟…شیشه های کوچیک رنگی ‌… رفتن پیش رئیس قبایل و به اونها شیشه های رنگی دادن یه چیزی توی مایه های تیله های شیشه ای‌…اونها سرشون به اون شیشه رنگی ها گرم شد…و حتی در عوض گرفتن اونها حاضر شدن به قبایل دیگه حمله کنن…و اونها رو به بند بکشن …انسانیت و آزادی، هموطن هاشون رو…با تیله ها و شیشه های رنگی عوض کردن… نگاهش خیلی جدی بود‌… ‌_کلا اینها با هم خیلی فرق داره‌،قابل مقایسه نیست… این بار بی مکث جوابش رو دادم ... _دقیقا‌…این رفاقت توش خیانت و نارو زدن نیست…از نامردی و پیچوندن و دو رویی خبری نیست… فقط باید ارزش طلا و الماس رو بدونی…تا سرت به شیشه رنگی پرت نشه باارزش تر رو فدای یه مشت تیله کنی… این رفاقت چیزیه که کافیه پات رو بزاری توی عالمش و بیای جلو‌…از یه جا به بعد‌،هیچ لذتی باهاش برابری نمی کنه…خستگی توش نیست‌…اشتیاقی وجودت رو پر میکنه که خواب رو از چشم هات می بره… سکوت عمیقی فضا رو پر کرد…غرق در فکر بود…نور مهتاب، کمتر شده بود چهره اش رو درست تشخیص نمی دادم…فکر می کردم هر لحظه است که اونجا رو ترک کنه…اما نشست… در اون سیاهی شب…جمع کوچک و دو نفره ما…با صحبت و نام خدا…روشن تر از روز بود… بحث حسابی گل انداخته بود که حواسم جمع شد…داره وقت نماز شب تموم میشه… کمتر از ۱۰ دقیقه به اذان صبح باقی مونده بود… یهو بحث رو عوض کردم… _سینا بلدی نماز شب بخونی؟… مثل برق گرفته ها بهم نگاه کرد…این سوال…اونم از کسی که می گفت…نماز خوندن خسته کننده است…بلند شدم ایستادم رو به قبله… نماز مستحبی رو لازم نیست حتما رو به قبله باشی یا حتما سجده و رکوعش رو عین نماز واجب بری‌…نیت میکنی،یه رکعت نماز وتر می خوانم قربت إلى الله… اما واقعا نیت و ایستادم به نماز…فکر می کرد دارم بهش نماز شب خوندن یاد میدم…اما واقعا نیت نماز وتر کرده بودم‌… به ساده ترین شکل ممکن…۵ تا استغفر الله…۱۴ تا الهی العفو…و یک مرتبه…اللهم اغفر لي ولوالدي و للمسلمين والمسلمات و المؤمنين و المؤمنات… و این آغاز ماجرای دوستی جدید من و سینا بود‌… #نویسنده_شهید_سید_طاها_ایمانی #ادامه_دارد ★🌻★ . ↓ . 📿 🌿 ʝσɨŋ»https://eitaa.com/joinchat/958332942Cbe70f94293 #صـَلَـوآٺ‌بِـفـرِښـٺ‌مُـۏمِـڹ 🍃•😌√ #فدائیان‌_رهبریم🇮🇷✌️ 🍃🍂 🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃

🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃 🍃🍂 🍃 #نسل_سوخته #پارت_صد_ششم انتخاب واحد ترم جدید…و سعید بالاخره نشست پای درس…در گیر و دار مسائل روز…تلفن زنگ زد…با یه خبر خوش از طرف مامان… _مهران…دنبال یه مدرسه برای الهام باش …این بار که برگردم با الهام میام… از خوشحالی بال در آوردم…خیلی دلم براش تنگ شده بود… مادر،اسکن آخرین کارنامه اش رو به ایمیل دایی محسن فرستاد…نمراتش افتضاح… شهریور ماه و ثبت نام با چنین نمرات و معدلی؟!…کدوم مدرسه خوبی حاضر به ثبت نام می شد؟… به هر کسی که می شناختم رو زدم… بعد از هزار جا رو انداختن…بالاخره به مدرسه حاضر به ثبت نام شد… زنگ زدم که این خبر خوش رو به مامان بدم…اما خبر دایی بهتر بود… _الان الهام هم اینجاست… هر بار که تلفنی باهاش حرف می زدم…خیلی پای تلفن گریه کرد…مدام التماس میکرد... _بیاید، من رو با خودتون ببرید…من می خوام پیش شما باشم… مادرم پای تلفن می سوخت…و من هر بار می پریدم وسط و تلفن رو می گرفتم… اونقدر مسخره بازی در می آوردم تا می خندید…هر چند، دردی رو دوا نمی کرد… نه از الهام، نه از مادرم…نه از من… حالا بیش از یک سال بود که هیچ تماسی از الهام نداشتیم...و من حتی صداش رو نشنیده بودم… دل توی دلم نبود…على الخصوص وقتی دایی اون جمله رو گفت…صدام، انرژی گرفت _جدی؟…می تونم باهاش صحبت کنم؟… دایی رفت صداش کنه…اما دوباره کسی که گوشی رو برداشت، خودش بود… _مادرت و الهام‌،فردا دارن با پرواز میان مشهد…ساعت ۴ بعد از ظهر فرودگاه باش… جا خوردم…ولی چیزی نگفتم… تلفن رو که قطع کردم…تمام مدت ذهنم پیش الهام بود…چرا الهام نیومد پای تلفن؟!… از نیم ساعت قبل فرودگاه بودم…پرواز هم با تاخیر به زمین نشست… روی صندلی بند نبودم دلم برای اون صدای شاد و چهره خندانش تنگ شده بود انرژی و شیطنت های کودکانه اش… هر چند،خیلی گذشته بود و حتما کلی بزرگ تر شده بود… توی سالن بالا و پایین می رفتم…با یه دسته گل و تسبیح به دست…برای اولین بارتازه اونجا بود که فهمیدم…چقدر سخته منتظر کسی باشی که این همه وقت حتی برای شنیدن صداش هم دلتنگ بودی… پرواز نشست…مسافرها با ساک می اومدن…از دور،چشمم بين شون می دوید تا به الهام افتاد…همراه مادر، داشت می اومد…قد کشیده بود نه چندان اما به نظرم بزرگ تر از اون دختر بچه ریزه میزه ی سیزده، چهارده ساله قبل می اومد… شاید تا نزدیک قفسه سینه من می رسید…مادر، من رو دید…و پهنای صورتم لبخند بود…لبخندی که در مواجهه با چشم های سرد الهام…یخ کرد… آروم به من و گل های توی دستم نگاه کرد…الهامی که عاشق گل بود… برای استقبال، کلی نقشه کشیده بودم… کلی طرح و برنامه برای ورود دوباره خواهرکوچیکم…اما اون لحظه نمی دونستم… دست بدم؟… روبوسی کنم؟… بغلش کنم؟…یا فقط در همون حد سلام اول و پاسخ سردش…کفایت می کرد؟… کمی خم شدم و گل رو گرفتم سمتش… _الهام خانم داداش…خوش اومدی… چند لحظه نگاه کرد…خیلی عادی دستش رو جلو آورد و دسته گل رو از دستم گرفت... سرم رو بالا آوردم و نگاه غرق تعجب و سوالم به مادر دوخته شد… حالا که اون اشتیاق و هیجان دیدار الهام، سرد شده بود تازه متوجه چهره به ظاهر آرام مادرم شدم…نگاه عمیقی بهم کرد و با حرکت سر بهم فهموند… _دیگه جلوتر از این نرو…تا همین حد کافیه… اون دختر پر از شور و نشاط صدا و گوشه گیر شده بود...با کسی حرف نمیزد …این حالتش به حدی شدید بود که حتی مدیر مدرسه جدید ازمون خواست بریم مدرسه… الهام، تمام ذهنم رو به خودش مشغول کرده بود…اینطوری نمی شد…باید این وضع رو تغییر می دادم…مغزم دیگه کار نمی کرد…نه الهام حاضر به رفتن پیش مشاور بود نه خودم، مشاور مطمئن و خوبی رو می شناختم…دیگه مغزم کار نمی کرد… _خدایا به دادم برس…انگار مغزم از کار افتاده… هیچ ایده و راهکاری ندارم… بعد از نماز صبح، خوابیدم…دانشگاه نداشتم اما طبق عادت، راس شیش ونیم از جابلند شدم و از پنجره، نگاهم به بیرون افتاد حیاط و شاخ و برگ های درخت گردو از برف،سفید شده بود… اولین برف اونسال…یهو ایده ای توی سرم جرقه زد… سریع از اتاق اومدم بیرون… مادر داشت برای الهام، صبحانه حاضر می کرد… _هنوز خوابه؟… _هر چی صداش می کنم بیدار نمیشه… رفتم سمت اتاق…دو تا ضربه به در زدم …جوابی نداد… رفتم تو…پتو رو کشیده بود روی سرش …با عصبانیت صداش رو بلند کرد .. _من نمی خوام برم مدرسه… با هیجان رفتم سمتش…و پتو رو از روی سرش کنار زدم… _کی گفت بری مدرسه؟…پاشو بریم توی حیاط آدم برفی درست کنیم… زل زد توی چشم هام و دوباره پتو رو کشید روی سرش… #نویسنده_شهید_سید_طاها_ایمانی #ادامه_دارد ★🌻★ . ↓ . 📿 🌿 ʝσɨŋ»https://eitaa.com/joinchat/958332942Cbe70f94293 #صـَلَـوآٺ‌بِـفـرِښـٺ‌مُـۏمِـڹ 🍃•😌√ #فدائیان‌_رهبریم🇮🇷✌️ 🍃🍂 🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃

- " ما قرار نیست‌ جزِ سیاهۍ لشڪر باشیم (:🌱 " ڪانال‌دلم‌آسمون‌میخاد

- میان تلخۍ این روزگار ، مهدۍ جان دلم هواۍ تو ڪرده بگو چه چاره ڪنم!؟🌿 . . . ڪانال‌دلم‌آسمون‌میخاد

- عاشـق‌ خدا بود ، ڪارۍ ڪرد ڪه خودش اومد دنبالش ☘ :) . . . - شبتون‌شهدایی✋ ڪانال‌دلم‌آسمون‌میخاد

یاٰ ربَ العـالمیـٖن🌱

-شنبھ‌هارادوست‌دارمـ ؛ -چُـون . . : -‌آغازِدوست‌داشتن‌تُوست˘˘! ڪانال‌دلم‌آسمون‌‌میخآد🌱

[ - مانند علی بعدِ خدا فاطمـه داریم ... :)🌿] ڪانال‌دلم‌آسمون‌میخاد