📺 مقابله با فریب پدافند هوایی ایران توسط نیروی هوایی آمریکا 🆔 @ofogh_Tv

📺 موشک چطور مقابل جنگ مستقیم علیه مردم را گرفته است 🖋 #مستند #روزهای_خدا را می‌توانید در تلویبیون شبکه افق به تماشا بنشینید. 🆔 @ofogh_Tv

💠بیانات امام خامنه ای 🎥 #کلیپ_نموداری 🔸تعهد کاری در محضر خداوند 📎مجموعه 1: تکلیف مداری ✅ @nurehedayat_com

💠 دریافت فایل با کیفیت بخشی از وصیت نامه شهید حاج قاسم سلیمانی ✅ @nurehedayat_com

آنفولانزای نیویورکی به دنبال پروژه تنفرزایی در بدنه اجتماعی مردم سال‌ها پیش آنفولانزای نیویورکی در کنگره آمریکا به تصویب رسید تا تنفر را در قلب مردم ایران کانالیزه کنند و نهایتا گسست‌ اجتماعی و نسلی را در جامعه ایرانی فعال‌تر نمایند. به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، حالا که صدای آنفولانزا در همه جا پیچیده است و حتی مدارس کشور نیز به خاطر این پدیده چند روزی تعطیل شدند، یاد اتفاقی چهار دهه قبل در امریکا افتادیم. سال‌ها پیش در آمریکا آنفولانزای نیویورکی را علیه ایران در کنگره آمریکا به تصویب رساندند تا نفرت را در قلوب مردم ایران کانالیزه کنند. بعد از اینکه بوش پسر در سال 1380 ایران، سوریه، عراق و کره شمالی را به عنوان چهار کشور محور شرارت معرفی کرد، چندین استراتژی علیه جمهوری اسلامی اجرا شد که همه به شکست انجامید. حالا در طراحی عملیات رسانه‌ای جدید پروژه تنفرزایی در ایران توسط وزارت خارجه آمریکا به اجرا رسید که مسئول آن نیکولاس برنز بود. برای سقوط نظام اسلامی سریال آمریکایی بسازید برنز رسما اعلام کرد که پروژه‌ نفرت‌سازی را در ایران دنبال می‌کنیم. این ویروس تحت عنوان دکترین آنفولانزای نیویورکی، پنج وجه دارد و متاثر از قطعنامه‌های شورای امنیت نهایی می‌شود و کانون هدف این طرح شهروندان ایرانی است. یکی از مهمترین اقدامات آنها در حوزه سینما بود و بعد از آن به فضای مجازی رسید و این مکانیسم را در بدنه جامعه اجرایی کردند. زمانی که نتانیاهو در کنگره آمریکا پیشنهاد داد تا اگر آمریکا به همین منوال به سریال‌سازی خود ادامه بدهد، جوانان ایرانی، خودشان انقلاب‌شان را نابود خواهند کرد، باید شاخک‌ها تیز می‌شد و نسبت به محتوایی که سریال‌ها به خصوص سریال‌های استراتژیک آمریکایی به جوانان منتقل می‌کنند، کمی حساس می‌شد. حیازدایی پروژه اساسی سینمای غرب در سریال‌های امریکایی سه اصل مهم برای حیازدایی از بدنه جامعه پیگیری می‌شد. سکس، خشونت و وحشت. این سه مولفه‌های مهم اقدام رسانه‌ای در هالیوود بود که توسط کمپانی‌های سینمایی پیگیری شد. به همین خاطر ابتدا وجه اساسی تفکر دینی یعنی اسلام را زدند و تنفر از اسلام را تئوریزه کردند. فیلم پنج مناره در نیویورک و آثار دیگر اسلام رحمانی را در مقابل اسلام خشونت‌بار تندروهای انقلابی قرار می‌دهد و ناخودآگاه به دنبال بازتعریف مسئله اسلام است. مسئله دوم تنفر از ایران و ایرانی است تا آدمی از اینکه در ایران به دنیا آمده، احساس شرم کند. فیلم 300 و کشتی‌گیر در همین مسیر ساخته شد. این پروژه در شبکه‌های اجتماعی نیز نمود دارد. زمانی که شبکه‌های اجتماعی خود را چک می‌کنید، با پیام‌هایی مواجه شدید که تحقیر ملی را دستور کار خودشان قرار دادند. فیلم بدون دخترم هرگز به دنبال تخطئه اعتقادات مذهبی شیعیان است و ادبیات فیلم مخاطب را به وادادگی فرهنگی مبتلا می‌کند. ناکارآمد جلوه دادن نظام اسلامی و سیاه‌نمایی سیاه‌نمایی وضع موجود، تلاش برای ناکارآمد نشان دادن نظام اسلامی و زدن برچسب‌هایی همچون بدوی، عقب مانده، رژیم مرتجع و از این دست شعارها به انقلاب اسلامی یکی دیگر از مولفه‌های آنفولانزای نیویورکی است که تلاش می‌کند تا خوبی‌ها را هم به طریقی بد جلوه دهد و نگاه فارغ از منطق به موضوع داشته باشد. فیلم‌هایی همچون پرسپولیس، سنگسار ثریا، بدون دخترم هرگز، شورشی و تک‌تیرانداز آمریکایی فیلم‌هایی هستند که به دنبال تخریب بنیاد

اسلام‌گرایی شیعی و انقلابی می‌باشند. عمده این آثار بر روی قانون حجاب و تخریب آن دست گذاشتند و بعد از آن نیز در فضای مجازی با ایجاد کمپین‌های متعدد تقابل با نظام اسلامی را از طریق حجاب به بدنه اجتماعی تزریق کردند تا مردم را در مقابل انقلاب قرار دهند و جنگ زنان علیه زنان به راه بیاندازند. باید از خودت هم متنفر باشی نفرت از رهبر و مسئولان کشور یکی دیگر از مولفه‌های این استراتژی است. روبوکاپ، هملند و آرگو در بازنمایی چهره مسئولین نظام جمهوری اسلامی به دنبال الگوسازی جعلی در ذهن مخاطب است. آرگو یک برداشت آزاد از وقایع بحران گروگان‌گیری در سفارت ایالات متحده آمریکا در تهران است که 6 دیپلمات آمریکایی توانستند از منزل سفیر کانادا در تهران به خارج بگریزند. این فیلم ضعیف در میان اعجاب همگان سه اسکار بهترین فیلم، بهترین فیلم نامه اقتباسی و بهترین تدوین را کسب کرد.  مرحله آخر تنفر مردم از همدیگر است. وقتی در دالان زمان گیر ‌کنی و نتوانی تشخیص بدهی که الان خوابی یا بیدار، اینجا که ایستاده‌ای واقعیت است یا خیال، کمی گیج کننده می‌شود و اندک اندک کل زندگی‌ات را خیال فرض می‌کنی، این همان چیزی است که فیلم «تلقین» محصول سال 2010 به کارگردانی کریستوفر نولان به ما می‌گوید یا در فیلم «دختر تنها در شب به خانه می‌رود»، فضای فیلم شهر اشباحی را با نام «شهر بد» نشان می‌دهد، مکانی که نماد مرگ و تنهایی است، مردم شهر از وجود یک خون آشام که در کمین آن‌هاست بی‌خبرند. این فرد خون آشام یک دختر چادریِ ایرانی است که پدرش «حسین» مردی دائم الخمر بوده و به همین دلیل دختر دچار مشکل می‌شود. /882/ 702/ محمدحسین کتابی

🔰 آنچه غربگرایان نمی گویند!!! 📝 یعقوب ربیعی ♨️ ظاهراً سفر امروز آیت الله رئیسی و ارتباط دولت جدید با شرق به قبای غرب گرایان داخلی مانند آقای زیباکلام، عبدی و امثالهم برخورده است. مثلاً زیباکلام پیشنهاد داده که تابلوی نه شرقی و نه غربی از سر در وزارت خارجه کنده شود. معتقدم برخی غربگرایان داخلی تعمداً یا نادانسته در دهه ۹۰ میلادی و قطب بندی های دهه ۹۰ باقی مانده اند در صورتیکه: 1⃣ - ایران در دوره معاصر چهار رویکرد در سیاست خارجی خود را تجربه نموده است: موازنه مثبت دوره قاجار، موازنه منفی مصدق، غرب گرایی مطلق پهلوی و موازنه عدمی دوره انقلاب اسلامی. شعار نه شرقی و نه غربی به معنای نفی ارتباط با شرق و غرب نیست بلکه براساس سیاست موازنه عدمی و به معنای عدم تعهد و وابستگی مطلق به یکی از قطب هاست. 2⃣ - اما بحث دوم اینکه برخی غربگرایان مانند آقای زیبا کلام جهالتاً یا براساس تجاهل مطرح نمی‌کنند آن است که قطب بندی های دهه نود فروپاشیده و امروز ما شاهد قطب بندی های جدید هستیم. در این چرخش نباید کشورهایی مانند چین، هند، روسیه، برزیل، ترکیه و ... و ارتباط با آنها را نادیده گرفت. 3⃣ - اما نکته سوم از ناگفته های جریان غربگرا اینکه قدرت کشورهای حوزه شرق مانند چین روز به روز در حال افزایش است. مثلاً عربستانی ها با این که در حوزه سیاست خارجی به عنوان یک کشور متمایل به آمریکا تعریف می شوند ولی حدود ۷۰ میلیارد دلار تجارت با چین دارند. درصورتیکه آمریکا در حوزه صادرات به عربستان کشور دوم و در حوزه واردات به عربستان کشور سوم هستند. 4⃣ - از سویی قدرت غرب در رقابت با کشوری مانند چین کاسته شده و در حال کاهش است. مثلاً در سال ۲۰۲۰ چینی ها بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار کالا به آمریکا صادر کرده اند در صورتیکه صادرات آمریکایی‌ها به چین حدود ۱۰۰ میلیارد دلار بوده است. آمریکایی‌ها در تعامل با چین با تراز تجاری منفی بیش از ۲۰۰ میلیارد دلاری مواجه هستند. 5⃣ - باعث تاسف است که بگوییم که در سال ۲۰۲۰میلادی، واردات روسیه از دنیا ۲۳۱.۶ میلیارد دلار بوده، درصورتیکه سهم ما از این بازار چیزی حدود ۸۰۰ میلیون دلار یعنی کمتر از ۰.۴ درصد بوده است. این در حالی است که برای مثال ترکیه ۵.۱میلیارد دلار، ویتنام ۴ میلیارد دلار و اکوادور با فاصله چند هزار کیلومتری ۱.۴ میلیارد دلار به روسیه صادرات داشته اند ولی ایران در جایگاه ۴۱ام صادرکنندگان به روسیه قرار دارد. از طرف دیگر سهم ما از میزان تجارت چین در حدود ۰.۳۶ درصد است. 6⃣ - لذا امروز پس از تجربه منفی دولت قبل در تعامل با غرب، آنچه دولت جدید برای خودش تعریف کرده است نگاه متوازن به سیاست خارجی است. دال اصلی رویکرد دولت انقلابی، نفیِ غربگراییِ مطلق و تامین معیشت مردم و رشد اقتصاد ملی در تعامل با همه بازیگران بین المللی است. 👌 ما باید سهم مان را از تجارت منطقه و شرق پس بگیریم به غر و لند ژورنالیست ها و سلبریتی های غربگرا توجه نکنید. #ثامن ✅بصیرت ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 🇮🇷 @basirat_fa 🇮🇷 www.basirat.ir

آیا آمریکا و ایران به سمت توافق حرکت می‌کنند؟ آمریکا و ایران ممکن است به آرامی در تعهد مشترک برای تکمیل توافق جدید همسو شوند، ولی این بدان معنا نیست که حل اختلافات آن‌ها بر سر چگونگی احیای برجام و ارائه تضمین‌های لازم به تهران آسان باشد. هیچ یک از طرفین از موضع اصلی خود عقب‌نشینی نمی‌کنند. مذاکرات هنوز با چشم انداز شکست مواجه است، اما می‌توان امیدوار بود که اکنون اقدامات کافی برای تضمین گزینه پلن A وجود داشته باشد که نشانگر بازگشت به برجام است پایگاه بصیرت به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بصیرت، در حالی که توجهات جامعه بین الملل بر مذاکرات غرب با روسیه بر سر امنیت اروپا متمرکز است، یکی دیگر از  جهان رعت به زمان بحران نزدیک می شود، برنامه جامع اقدام مشترک ۲۰۱۵ ( برجام) است. پیشرفت اندک در مذاکرات اخیر تا حدی خوش بینی را ایجاد کرده که شکاف بین طرفین ممکن است برای نخستین بار از زمان روی کار آمدن دولت سید ابراهیم رئیسی در حال کاهش باشد. اما لحظه تصمیم بزرگ فرارسیده است: آیا ایالات متحده و ایران به سمت توافق حرکت می کنند یا خیر؟ با توجه به این که مذاکرات وین در هشمین دور خود قرار دارد، به نظر می رسد تعهد بین المللی برای دستیابی به یک توافق احتمالا از طریق ترتیبات اولیه موقت وجود دارد. اما طرفین باید قبل از پایان یافتن زمان، سازش و مصالحه دشواری در مورد موضوعات کلیدی مرتبط با تضمین های اقتصادی و عقب راندن برنامه هسته ای ایران انجام دهند. از دیدگاه غرب، شکست مذاکرات وین می تواند ایران را به سمت افزایش غنی سازی اورانیوم سوق دهد، در حالی که بحث های مرتبط با پیشنهاد جایگزین یا پلن بی به طور فزاینده ای پوچ و بیهوده به نظر می رسد. توافق جدید کامل نخواهد بود، اما با این وجود، دستاوردهای مهمی را در زمینه عدم اشاعه به همراه خواهد داشت. برای گروه ۵ + ۱ احیای برجام، مکانیزم های نظارتی علیه ایران به سمت توسعه سلاح هسته ای را تقویت می کند. مطمئنا برخی این را بهینه نمی دانند و بر این نظر هستند که با توجه به پیشرفت های هسته ای ایران از سال ۲۰۱۵م ( از جمله در قابلیت های تحقیق و توسعه برگشت ناپذیر) به اقدامات سخت گیرانه تری نیاز است. بندهای غروب آفتاب  که در آن برخی از محدودیت های ایران در طی سال های ۲۰۲۵ و ۲۰۳۰ برداشته می شوند، باید در نظر گرفته شود. علاوه بر این، برخی از رهبران اروپا و خاورمیانه از این نگران هستند که توافق جدید ضعیف،  خروج نیروهای نظامی آمریکا را از منطقه تسهیل ببخشد و آن ها را در جبهه های دیگر آسیب پذیر کند. بر خلاف دوران قبل از برجام، به نظر نمی رسد که چین به طور کامل از اقدامات ایالات متحده حمایت کند، حتی اگر این کشور متعهد به ممانعت از دستیابی ایران به سلاح اتمی باشد. در حال حاضر چین با خرید نفت از ایران  (مطابق گزارشات تا ۲۰ میلیون بشکه در ماه) عمدتا از طریق مالزی و امارات متحده عربی در حال دور زدن تحریم های امریکا است. این امر منابع مالی لازم ایران را برای دور زدن تحریم های آمریکا فراهم می کند. در نهایت، تشدید فشار اقتصادی ایالات متحده احتمالا به همان نتیجه ای منجر می شود که در دوران ترامپ انجام داد: تسریع برنامه هسته ای ایران برای تقویت اهرم فشار و قدرت برای کسب امتیازات در میز مذاکرات. در این راستا، تشدید فشارهای اقتصادی آمریکا ممکن است باعث شود تا ایران به سمت غنی سازی اورانیوم با غنای تسلیحات قدم بردارد، اگر چه همچنان مشخص نیست که آیا ایران این گام نهایی را برمی دارد یا خیر؟ پس از آن دولت بایدن برای مقابله با پیشرفت های هسته ای ایران تحت فشار فزاینده ای قرار می گیرد ، این در حالی است که فضای برای واکنش نظامی بسیار محدود است و همچنین این خطر را دارد که ایران را وادار سازد تا به سمت تولید سلاح اتمی قدم بردارد. اقدام نظامی می تواند پیامدهای مخربی در سراسر خاورمیانه داشته باشد و به طور بالقوه ایالات متحده و اسرائیل را به درگیری با ایران در طیفی از مناطق از جمله لبنان و عراق سوق دهد. با انجام این کار، ایالات متحده همچنین نزدیکی مورد نیاز ایران و کشورهای عربی خلیج فارس را که در 18 ماه گذشته توسعه یافته است، مختل خواهد کرد. احیای برجام فضا را برای ادامه دیپلماسی منطقه ای فراهم می کند، اما در صورت شکست مذاکرات هسته ای، تحت فشار قابل توجهی قرار خواهد گرفت. کشورهایی مانند امارات متحده عربی که نگران عدم مشارکت آمریکا و گرفتار شدن در آتش درگیری های منطقه ای هستند، از هر گونه قمار در منطقه خودداری می کنند و بعید است که به طور کامل از یک کمپین فشار حداکثری جدید استقبال کنند. اما واشینگتن به شدت آن ها را برای قطع روابط سیاسی و اقتصادی با تهران تحت فشار قرار می دهند و مانع تلاش های دیپلماتیک برای ایجاد ثبات در منطقه می شود. بدتر از همه ، حمله به ایران می تواند کشورهای عربی خلیج فارس را مستقیما وارد یک جنگ منطقه ای  کند.