طبق روال امروز چهارشنبه ۲۹ شهریور سال ۱۴۰۲ برگزاری مراسم زیارت عاشورا و ختم صلوات با حضور خواهران خادم الشهداء و زائرین و مجاورین . 🌹خواهران خادم الشهدای ۱۴ شهید گمنام کوه خضر نبی «علیه السلام » 🔻#اینجا_خیمه_گاه_شهداست... 👇 🌷〰〰〰🇮🇷〰〰🌷 @shahidanemasjedehazratezeynab 🌷〰〰🇮🇷〰〰〰🌷

#قصه‌های_سرباز_قاسم ۲۰. 🔸🌺🔸--------------

🇮🇷🇮🇷 #وقتی مهتاب گم شد 🇮🇷🇮🇷 ✒قسمت هشتاد و یکم فصل هفتم قسم به سمّ اسبان (۹) هنوز تابستان نرسیده بود ولی گرمای بی‌امان دشت‌ذهاب امانمان را می‌برید در یکی از شناسایی‌های مشترک بین ما و تیپ ۲۷ یکی از نیروهای زبده و مجرب تهران به نام "کلهر" گرمازده شد به حدی که سراب عطش او را به سمت عراقی‌ها کشاند صدای تیراندازی بلند شد و تا امروز خبری از کلهر به ما نرسیده است اسارت یا شهادت کلهر، فرماندهان را برای ادامه شناسایی‌ها به تردید انداخت کار ما به جای شناسایی، گشتن در مسیر و پیدا کردن رد یا نشانی از کلهر بود تا ۵ روز گشتیم اما اثری از او نیافتیم بعد از چند روز، جمع بندی فرماندهان این شد که شناسایی‌ها ادامه پیدا کند گرفتن یک اسیر از عراقی‌ها و اخذ اطلاعات از او، همه را به ادامه شناسایی‌ها برای عملیات امیدوار کرد سرباز عراقی را پیش علی‌آقا بردند علی می‌پرسید و محمد عرب به عربی ترجمه می‌کرد علی آقا راست یا دروغ سرباز عراقی را می‌فهمید وقتی سرباز عراقی وضعیت عقبه دشمن را روی کاغذ کشید، علی‌آقا جزئیات ریزتری از مواضع عراقی‌ها را روی همان کاغذ ترسیم می‌کرد. سرباز عراقی مات و مبهوت مانده بود که او این اطلاعات جزئی را چطور به دست آورده است من در شش مرحله از شناسایی حضور داشتم وقتی گزارش شناسایی ششم را به علی‌آقا دادم خیلی خوشحال شد گفت: "خبر خوبی در راه است" حدس من این بود که عملیات جلو افتاده همان شب حاج همت همراه چند نفر از نیروهای اطلاعاتی‌اش به مقرر ما در روستای مِله دِزگِه آمد صحبتهایی بین او و علی‌آقا رد و بدل شد بعد از نماز مغرب و عشا برای جمع بچه‌ها صحبت کرد از اهمیت رسیدن به مرز در جبهه سرپل‌ذهاب ضرورت تسخیر ارتفاعات مشرف به دشت ذهاب سخن گفت البته مثل همیشه چاشنی سخنانش اخلاص در عمل و عشق به ادای تکلیف بود وقتی حاج همت رفت علی آقا بچه‌های اطلاعات عملیات را جمع کرد و گفت: "قرار است دو نفر از جمع ما چشمشان به جمال حضرت امام روشن شود. حالا این آدم باسعادت چه کسانی هستند؟" با کمال تواضع گفت: "خوش به حال آن دو نفر که قرعه به نامشان در آید!" معلوم شد با اینکه می‌توانست اسم خودش و معاونش را به فرماندهی بدهد، اما هیچ‌گاه نخواسته بود حقی بیش از دیگران برای خود قائل شود! آن شب بعد از شام قرعه‌کشی بود. بچه‌ها به شوخی می‌گفتند: "هرکس قرار است اول شهید شود، اول باید اسمش درآید" عده‌ای هم کشتی می‌گرفتند که زور هر کس بیشتر بود قرعه به نام او باشد از این میان محمد رحیمی جلو آمد و گفت: "علی! مطمئن باش که من نفر اول خواهم بود" می‌دانستم که بی‌حساب حرف نمی‌زند. عرفان بالایی داشت یک بار گفته بود: "هر شب که اراده کنم، یکی از ائمه اطهار را در خواب می‌بینم!" نیمه شب، از نظر دور می شد می‌رفت به جایی که هیچ چشمی او را نبیند فقط یک بار به شکل تصادفی خلوت او را آشفتم همان شبی بود که با گریه گفت: "امشب خواب حضرت سیدالشهدا را دیدم! حضرت فرمود: "هر وقت به کمال برسی! پیش ما خواهی بود."" به حال محمد رحیمی غبطه می‌خوردم. یقین داشتم که اسم او میان ۳۰-۴۰ نفر ما، اول در می‌آید شام نخوردم از مقر بیرون زدم رفتم به همان سمتی که محمد رحیمی نیمه‌شب‌ها می‌رفت خلوتی پیدا کردم دو رکعت نماز خواندم نمی‌دانستم نام این نماز چیست!؟ شاید نماز التماس! نماز التجاء! یا هر نمازی که مرا به خواسته‌ام برساند به پهنای صورتم اشک می‌ریختم به خدا التماس می‌کردم که دیدار با امام را نصیبم کند. ◀️ ادامه دارد ...

دعای فرج آقا امام زمان (عج) فراموش نشود. التماس دعا