#سلام امام زمانم اے ڪه روشن شود از نـور تو هر صبح جهان روشنـــاے دل من حضرتـــ خورشـید سلام اللهم عجل لولیک الفرج 🍃🌺 @shahidaziz_ebrahim_hadi

صبح هنگام، خورشید لبخند می‌‌زند و سلام خداوند را به زمینیان می‌رساند. پاسخ سلام خداوند را با عشق، امید و ایمان بدهیم. سلام🍂 روزتون سرشار از آرامش 🍃🌺 @shahidaziz_ebrahim_hadi

🍃 با حجاب نیز میتوان! اولش جا خوردن بعدش لذت بردم که محجبه و ماخوذ به حیا،بدون یک حرکت و حرف اضافه و در نهایت ادب! #حجاب 🍃🌺 @shahidaziz_ebrahim_hadi

👌رفیق باباها خیلی تنهاند قدرشونو بدون #پیشنهاد_دانلود 🍃🌺 @shahidaziz_ebrahim_hadi

#زندگینامه🌱 شهید محمد حسین محمد خانی فرزند علی محمد در سال 1346 در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود و در اردیبهشت ماه سال 1362 در جزیره مجنون بر اثر اصابت ترکش به مقام والای شهادت نائل گردید.💚😔 - نام : محمدحسین - نام خانوادگی : محمد خانی - تاریخ تولد : ۱۳۶۴/۴/۹ - تاریخ شهادت : ۱۳۹۴/۸/۱۶ - مکان شهادت : سوریه # شهید‌محمدخانی 🍃🌺 @shahidaziz_ebrahim_hadi

‏بعضی وقتا آدم فكر ميكنه ديگه محاله كه حالش خوب بشه ، ولی ميشه. از این لحظه های خوب برای همتون آرزو میکنم.آمین در کامِ ما دعا را چون شهد و شیر، خوش کن و آن را که گوید آمین هم دوستکام گردان مولانا 🍃🌺 @shahidaziz_ebrahim_hadi

💔 🥀مادری که عاشق بچه‌شه، مدام دوست داره بچه رو ببوسه؛ از بوسیدن خسته میشه؟😕 تکرار بوسه واسش خوشایند نیست؟ نه...!😘 نماز هم همینطوره... هرچی تکرار بشه، باز یه موضوع تازه و قشنگه:)❤️ #دم_اذانی 🍃🌺 @shahidaziz_ebrahim_hadi

دلار پر طلا پر سکه پر مسکن پر کار پر رفاه پر حق و‌ حقوق پر ملت ایران پر پر علی برکت الله #امیررضا 🍃🌺 @shahidaziz_ebrahim_hadi

#فـنـجــانـے_چـاے_بـا_خـدا #قسمت_19 صدای آرام عثمان بلند شد (کمی صبرکن صوفی..) و دو فنجان قهوه ی داغ روی میزِ چوبی گذاشت. ( بخورید.. سارا داری میلرزی..) من به لرزیدنها عادت داشتم.. همیشه میلزیدم.. وقتی پدر مست به خانه می آمد.. وقتی کمربند به دست مادرم را سیر از کتک میکرد.. وقتی دانیال مهربان بود و میبوسیدم.. وقتی مسلمان شد.. وقتی دیوانه شد.. وقتی رفت..  پس کی تمام میشد؟؟ حقم از دنیا، سهم چه کسی شد؟؟ صوفی زیبا بود.. مشکیِ موهای بلندِ بیرون زده از زیر کلاه بافت و قهوه رنگش، چشم را میزد.. چشمان سیاهش دلربایی میکرد اما نمی درخشید.. چرا چشمانش نور نداشت؟؟  شاید.. صوفی با آرامشی پُرتنش کلاه از سرش برداشت و من سردم شد.. فنجان قهوه را لابه لای انگشتانم فشردم.. گرمایش زود گم شد.. و خدا را شکر که بازیگوشیِ قطرات بارون روی شیشه  بخار گرفته ی کنارم، بود.. و باز صوفی (صبح وقتی از اتاقم زدم بیرون،تازه فهمیدم تو چه جهنمی گیر افتادم.. فقط خرابه و خرابه.. جایی شبیه ته دنیا.. ترسیدم.. منطقه کاملا جنگی بود.. اینو میشد از مردایی که با لباسها و ریشهای بلند، و تیرو تفنگ به دست با نگاههایی هرزه وکثیف  از کنارت رد میشدن ، فهمید.. اولش ترسیدم فکر کردم تنها زن اونجام.. اما نبودم.. تعداد زیادی زن اونجا زندگی میکردن.که یا دونسته و ندونسته با شوهراشون اومده بودند یا تنها و داطلب.. یکی از فرمانده های داعش هم اونجا بود. رفتم سراغش و جریانو بهش گفتم. خیلی مهربون و باوقار مجابم کرد که این یه مبارزه واسه انسانیته و دانیال فعلا درگیره یه ماموریته اما بهم قول داد تا بعد از ماموریت بیاد و بهم سر بزنه.. حرفهاش قشنگ و پر اطمینان بود. منو به زنهای دیگه معرفی کردو خواست که هوامو داشته باشن.. اولش همه چی خوب بود.. یه دست لباس بلند و تیره رنگ با پوشیه تحویلم دادن تا بپوشم که زیادم بد نبود..  هرروز تعدادی از زنها با صلابت از آرمان و آزادی میگفتن و من یه حسی قلقلکم میداد که شاید راست بگن و این یه موهبت که، برای این مبارزه انتخاب شدم.. کم کم یه حس غرور ذره ذره وجودمو گرفت.. افتخار میکردم که همسر دانیال، یه مرد خدا هستم.. از صبح تا شب همراه بقیه زنها غذا می پختیم و و لباس رزمنده ها رو می دوختیم و می شستیم.. دقیقا کارهایی که هیچ وقت تو خونه پدرم انجام ندادم رو حالا با عشق و فکر به ثواب و رضایت خدا انجام میدادم. اونجا مدام تو گوشمون میخوندن که جهاد شما کمتر از جهاد مردانتون نیست و من ساده لوحانه باور میکردم.. و جز چشمهای کثیف این مثلا رزمنده ها، چیزی ناراحتم نمیکرد.. هر روز بعد از اتمام کارها به سراغ فرمانده میرفتم تا خبری از برادرت بگیرم تا اینکه بعد دو هفته بهم گفت که به صورت غیابی طلاقت داده.. ) ↩️ #ادامہ_دارد... #نویسنده: زهرا اسعد بلند دوست 🍃🌺 @shahidaziz_ebrahim_hadi