#روایت_حبیب در سیستان و بلوچستان می‌گفتند که اشرار آنقدر وقیح شدند که دو تا اتوبوس نیروی انتظامی با ۹۰ سرباز را در جاده اصلی زابل به زاهدان گروگان گرفته و به پاکستان منتقل کردند. آزادی اشرار آن منطقه بسیار بالا رفته بود. حاج قاسم با یک طراحی عملیاتی خودش با هلی کوپتر در منطقه چرخی زد و ۶۰ کیلومتر وارد خاک پاکستان شد. همه می‌گفتند که: این کار خلاف مقررات بین‌المللی بود! اما می‌گفت: جان آن سربازان از همه چیز مهم‌تر است. پس از گشتی در خاک پاکستان، بچه‌ها را ساماندهی و نقطه‌ای که اشرار در آنجا سربازان را نگه می‌داشتند، پیدا کرد. برای شروع عملیات هر کاروانی را با ۶۰ خودرو باتیربارچی از دو محور به خاک پاکستان حرکت داد. فکر می‌کنم نگهبانان مقرها وقتی هیبت کاروان را دیدند، موقعیت خود را فراموش و فرار کردند. بدون اینکه کسی باشد و تیراندازی هم انجام شود، سربازان را سوار کرده و به ایران آوردند. بعد وزارت خارجه اعلام کرد که ما وارد خاک افغانستان شده و سربازان را آزاد کردیم! برخی می‌گفتند که اصول دیپلماسی را باید رعایت کنی، که حاج قاسم می‌گفت: اگر که بخواهم این کار را انجام دهد تا روند اداری طی شود، سر بچه‌های مردم را بریدند و کار از کار گذشته است. روای: سردار حسن پلارک یاد عزیزش با #صلوات #الّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ‌فَرَجَهُمْ @sardaraneashgh

#خاطرات_شهدا همسر #شهید_منیعات می‌گوید: من دو سالی از علی آقا بزرگ‌تر بودم. خواهرش زن‌دایی من بود و آشنایی ما از همین جا شروع شد. ابتدا خانواده با ازدواج ما مخالفت می‌کردند و می‌گفتند: علی از من کوچک‌تر است. اما من به آنها گفتم که سن مهم نیست. علی بسیار باتجربه و پخته به نظر می‌رسید. بعد از اینکه با هم صحبت کردیم من رضایت خود را برای ازدواج با وی اعلام کردم. من از همسرم تنها ایمان و صداقت خواستم که به لطف خدا در وجود علی بود. سال 1386 ازدواج و زندگی ساده و بی‌آلایش خود را آغاز کردیم. یک سال بعد خداوند زینب را به ما داد. من و علی حدود ۹ سال با هم زندگی کردیم. یکی از بارزترین ویژگی‌های اخلاقی او این بود که هرگز ناراحت نمی‌شد و کسی را هم ناراحت نمی‌کرد. در اوج ناراحتی لبخند می‌زد. هرگز ناراحتی‌هایش را منتقل نمی‌کرد حتی به من که همسرش بودم. علی بسیار متواضع بود حتی در برابر کسانی که از او کوچک‌تر بودند آخرین باری که علی برگشت، حال و روز خوبی نداشت. سه روزی در محاصره بودند که به لطف خدا با کمک نیروهای عراقی آزاد شده بودند. دستش جراحت برداشته بود. هر چه به علی اصرار کردم که بیشتر بمان و بعد از بهبودی برو، قبول نکرد. گفت: من بمانم و همرزمانم آنجا باشند؟ من چه فرماندهی هستم که سربازانم در میان نبرد و میدان کارزار باشند و من اینجا استراحت کنم. نه، من تاب ماندن ندارم. خیلی فرق کرده بود و نورانی شده بود. مثل همیشه نبود. برای رفتن عجله داشت. در نهایت بعد از چهار روز، دوباره راهی شد. مدتی بعد خبر شهادتش را برایمان آوردند. @sardaraneashgh

💫 بزودی نبیّ ما، مولای همه‌ی مردم غریب دنیا خواهد بود... @sardaraneashgh

‍ امروز سالگرد آغاز عملیات خونین بدر است .‍ در عملیات بدر قرار بود از دجله بگذرند و بزرگراه بغداد بصره را قطع کنند تا بصره محاصره شود. از دجله گذشتند، روی جاده هم مستقر شدند اما ناگهان درهای دوزخ گشوده شد. لشکر خط‌شکن، بچه‌های مهدی باکری بودند، لشکر سی ویکم عاشورا. خط را شکستند، خودشان را به بزرگراه رساندند اما بقیۀ واحد‌های عملیاتی نتوانستند به آنها بپیوندند. ارتش لعنتی عراق با انبوه تانک‌ها و بمباران شیمیایی بر سر بچه‌های باکری آوار شد. اگر چیزی به نام حماسه وجود داشته باشد، اگر برای تراژدی معادلی در جهان واقع بشود یافت، آن چند روز آخر مهدی باکری‌ست. با چنگ و دندان می‌جنگید که عقب نرود. ساده نیست برای پیشروی پا روی پیکر آدم‌هایی بگذاری که هرکدام گوشۀ قلبت بودند و بعد به تو بگویند برگرد، ببخشید، نشد. مصطفی موسوی میگفت یادم هست آخرین باری که به او گفتم «برگرد عقب» به ترکی گفت: «اصغر گدیب، علی گدیب، اوشاخلار هامسی گدیب، داهی منه نمنه گالیب، نیه گلیم؟» می‌گفت: «اصغر رفته، علی رفته، بچه‌ها همه‌شون رفتن، دیگه برای من چی مونده، برای چی برگردم؟». واقعا هم برنگشت. تیر به پیشانیش خورد، تن نیمه جانش را در قایقی گذاشتند، قایق را رها کردند روی دجله تا به جبهۀ خودی برسد. عراقی ها، قایق را با آرپی‌جی زدند، پیکرش هم هرگز پیدا نشد. ماند پیش اصغر، ماند پیش علی، ماند پیش بچه‌های عاشورایی لشکر سی و یکم آذربایجان. @sardaraneashgh

❤️بهترین عمل در روز مبعث پیامبر اکرم صل الله علیه واله ،صلوات فرستادن است. ✅در این روز عید صلوات زیاد بفرستید که صلوات گناهان را محو می کند و انسان را به مقامات بالای معنوی میرساند. @sardaraneashgh

🔰 زنجیره تواصی به بصیرت و استقامت، زنجیره محافظت مومنان است 👈🏻 اگر این زنجیره نباشد، خسارت بوجود میاید 🔻 رهبر انقلاب، صبح امروز: از روز اول انقلاب توطئه ها علیه جمهوری اسلامی شروع شد؛ بیش از همه آمریکا و بعد هم دیگران. 🔹دو عنصر مهم برای مواجهه با این دشمنی لازم است. دو عنصر مهم که بنده همیشه توصیه کردم و بازهم توصیه میکنم: بصیرت و صبر. چنانچه این دو عنصر وجود داشت، دشمن هیچ کاری نمیتواند بکند. هیچ توفیقی با مواجهه و مقابله ی با نظام اسلامی به دست نمی‌آورد دشمن. 🔸بصیرت یعنی تیزبین بودن و راه درست را شناختن. در غبارآلودگی فتنه‌ها انسان بتواند راه را پیدا کند و بفهمد راه درست چیست. صبر یعنی استقامت در این راه ، زاویه پیدا نکردن با این صراط مستقیم و پای فشردن بر این حرکت در این صراط مستقیم. 🔹یکی از راه هایی که این دو خصوصیت را بتوان حفظ کرد در جامعه عبارت است از تواصی. همانی که در سوره والعصر هست. مردم یکدیگر را تواصی کنند. این زنجیره ی تواصی، توصیه کردن یکدیگر، هم توصیه به راه حق کنند و هم توصیه ی به صبر بکنند. این همه را نگه میدارد. 🔺 اگر چنانچه به صبر و تواصی به حق و بصیرت در جامعه وجود داشته باشد این جامعه به آسانی دستخوش تحرکات دشمن نخواهد شد. اما اگر چنانچه این جریان تواصی که زنجیره محافظت مومنان است اگر این زنجیره قطع بشود این جریان تواصی اگر قطع بشود قطعا خسارت خواهد رسید. ۹۹/۱۲/۲۱ @sardaraneashgh

🔰 توصیه امروز رهبر انقلاب به نقش‌آفرینی جوانان در فضای مجازی 🔻رهبر انقلاب، صبح امروز: دشمن دو هدف را در جنگ نرم دنبال میکند: یکی میخواهد این زنجیره تواصی به حق و صبر را قطع کند. دوم این که حقایق را وارونه نشان دهد. 🔹 جوانان ما افسران جنگ نرم ما هستند. جوانان ما نباید اجازه بدهند که یک چنین اتفاقی بیفتد. باید امیدآفرینی کنند، توصیه به ایستادگی کنند، توصیه به تنبلی نکردن و خسته نشدن. 🔺 امروز #فضای_مجازی یک فرصتی است برای این کار. حالا فضای مجازی را دشمنان به گونه‌ی دیگری از ان استفاده میکنند اما شما جوانهای عزیز از فضای مجازی جور دیگری استفاده کنید. برای امیدآفرینی، برای توصیه به صبر، برای توصیه به حق، برای بصیرت‌آفرینی، برای توصیه به خسته شدن، تنبلی نکردن، بیکاره نماندن و ... ۹۹/۱۲/۲۱ @sardaraneashgh