📺روایت اولین زن و مرد و داستان هبوط در اساطیر ایران ✅ماجرای هبوط نخستین زن و مرد از بهشت اولیه، داستانی مشترک میان بسیاری از اساطیر جهان است. خود همین مطلب بیان گر اهمیت ماجرای هبوط در عمق روان آدمی است. در این قسمت، روایت ایرانی هبوط را بشنوید. 🎞بریده ای از قسمت نهم از فصل دوم ✅ برای دیدن و شنیدن این برنامه، به صفحات شهرنامه در آپارات و یوتیوب و پادگیرها از جمله کست باکس مراجعه کنید و ما را دنبال کنید تا برنامه‌ها را از دست ندهید. 📺تماشا و شنیدن قسمت نهم به صورت کامل در: یوتیوب | آپارات | کست باکس | ایتا @shahr_naame

⭕️قصد داشتم به مناسبت 21 اسفند، روز بزرگداشت حکیم نظامی گنجوی، ویژه برنامه ای بسازم و نسبت بسیار ویژه میان فردوسی و نظامی را بازگو کنم. 😔شوربختانه به دلیل مشغله فراوان این اتفاق، میسر نشد. باشد طلبتان. ‼️فقط به گفتن همین یک جمله اکتفا می کنم: ✅شاهنامه در روایت فرهنگ ایرانی، مرد است و خمسه نظامی، زن! و هیچ مرد و زنی بدون زوج خود، کامل نیستند. شاید بی نسبت با این نکته نباشد که از میان خیل شاعران، بیش از همه به این دو شاعر، حکیم گفته اند. شرح این نکته بماند تا زمان خودش. 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 پی نوشت: عکس، مربوط به نورافشانی اشعار نظامی بر روی برج آزادی است: همه عالم تن است و ایران دل نیست گوینده زین قیاس خجل چون که ایران دل زمین باشد دل زتن بِه بود، بقین باشد تاریخ عکس: 20 اسفند 1402

📺در ستایش نامادری 🦹‍♀️نامادری یکی از پایه های ثابت قصه های پریان است؛ کسی که دختر جوان قصه را اذیت می کند و البته دقیقا به همین دلیل، نیروی محرک اصلی پیشرفت قصه و سعادت نهایی اوست. در این بریده از قسمت نهم، از «راز نامادری» پرده بر می داریم و نحوه بروز آن در اساطیر ایران را بازگو می کنیم. 🎞بریده ای از قسمت نهم از فصل دوم ✅ برای دیدن و شنیدن این برنامه، به صفحات شهرنامه در آپارات و یوتیوب و پادگیرها از جمله کست باکس مراجعه کنید و ما را دنبال کنید تا برنامه‌ها را از دست ندهید. 📺تماشا و شنیدن قسمت نهم به صورت کامل در: یوتیوب | آپارات | کست باکس | ایتا

⭕️حقوق کارگران و نابه سامانی بنیان زندگی به سبک ایرانی بخش 1 از 3 شهرنامه_قاسم قربانی ✅برنامه هایی مانند شهرنامه که بررسی اساطیر و حماسه های دوران کهن می پردازند، به شدت مستعد آنند که به مخدر توهم زایی تبدیل شوند که به هنگام استعمال آن از ایرانی بودن کیفور شده، در گذشته منجمد بمانیم و از حضور در حال غافل شویم. سخن از ایران کهن را چه سود اگر ایرانی باقی نماند... ✳️این چند سطر که شاید آشفته و پریشان به نظر برسد، به این منظور نوشته می شود که از خطر انجماد خارج شویم و از دریچه ای جدید به یکی از مهمترین مسائل مغفول ایران امروز بپردازیم: تعیین حداقل دستمزد کارگران 🔹این روزها، شورای عالی کار مشغول تعیین حداقل دستمزد کارگران در سال آینده خورشیدی است. مسأله ای که در میان انبوه مسائل مطرح در اذهان جامعه ایرانی از درمانگاه قم تا کنسرت اصفهان و داوران دربی و گزارش فلان گزارشگر و ...، جای چندانی ندارد. اما آیا جایگاه این مسأله در «شناخت و آگاهی» ایرانیان با جایگاهش در واقعیت زندگی ایرانیان و امری اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و تمدنی به نام «ایران» تناسب دارد؟ «خیر». یک خیر بزرگ. آن چه در ادامه می آید، شرح این «خیر» از منظری است که شاید کمتر به آن توجه شده است: 🔸جامعه ایرانی، جامعه ای خانواده محور است. خانواده کانون تولید و انتشار محبت، اعتماد و خلاقیت در عمق روان انسان ایرانی است. مهمترین منبع نشاط در جامعه ایرانی، خانواده است. وجود خانواده حتی امری طبیعی و حیوانی مانند غذا خوردن را تبدیل به منبع نشاط و عاطفه و جمع گرایی می کند. بخش مهمی از آموزش مهارت های زندگی به خصوص در دوران کودکی و نوجوانی در ایران، توسط خانواده صورت می گیرد و چتر حمایتی خانواده معمولا تا زمان زنده بودن اعضای آن، بر سر یکدیگر گسترده است. 🔹این نکته، سرمایه اجتماعی عظیمی برای ایرانیان فراهم می کند که با هیچ چیز دیگری قابل قیاس نیست. سلامت روانی انسانی که در کودکی، آغوش گرم خانواده را چشیده است، با کدام امر مالی قابل تعویض است؟ پایداری عاطفی و حتی مالی کسی که خانواده اش حامی اوست، چه جایگزینی دارد؟ قابلیت نشاط افزایی خلاقانه در بستر خانواده که با یک همنشینی ساده بر سر سفره هم به دست می آید، در کدام شهربازی و کمپ تفریحی و بار و کافی شاپ وجود دارد؟ رسیدگی عاطفی و مالی فرزندان به پدر و مادر سالمند را کدام بیمه و خانه سالمندان می تواند داشته باشد؟ 🔸حتی اگر به صورت کاملا مالی به قصه نگاه کنیم، هزینه هایی که جامعه با حذف خانواده برای نشاط و درمان روانی افراد و آموزش و وجود جرم و بزه و جنایت و بیمه و ... باید بدهد، سر به فلک می گذارد. 🔹در کنار این امور، تجربه عاطفی خانواده به خصوص تجربه مادر، این امکان را در جامعه پدید می آورد که بتواند ورای مشکلات و تضادها به مصلحت جمعی بیندیشد و بین ارکان آن تعادل پدید آورد. تعادلی که نه بر پایه نظامات حقوقی و عادت های اجتماعی که بر اساس عمیق ترین ادراکات و احساسات انسانی است. 🔸آن چه که به عنوان امری هویتی به نام «ایران» در عمق روان ایرانیان شکل گرفته، ارتباطی ناگسستنی با نظام خانواده دارد. برگردیم به اصل بحث: 🔹جامعه ایرانی از زمان شروع مدرنیزاسیون رضاخانی تا کنون، هر چه بیشتر، تبدیل به جامعه «کارگری» شده است. کارگر در معنای عام آن یعنی کسی که منفعت کار خود را به دیگری می فروشد و در ازای آن دستمزد می گیرد. حتی اگر از این معنا بگذریم و همان معنای رسمی و اداری کارگر را در نظر بگیریم، باز هم کارگران به همراه خانواده هایشان بزرگترین گروه اجتماعی ایرانیان هستند. سرکوب حقوق کارگران در طول دهه های متمادی، کار را به جایی رسانده که حقوق آنها، کفاف یک زندگی حداقلی را برای «تشکیل خانواده» و یا «استمرار حیات خانواده» نمی دهد. این مساله تمام بسترهای شکوفایی خانواده از مسکن، حضور والدین در کنار فرزندان تا مسافرت و مهمانی را از بخش بزرگی از ایرانیان سلب کرده است. «متخصصان» و «کارشناسان» اقتصادی تنها به بزرگ و کوچک شدن ارقامی نگاه می کنند که این هزینه های انسانی در آنها لحاظ نمی شود. 🔸اگر قسمتهای پادشاهی هوشنگ یادتان باشد در آن جا از مفهوم «آبادی» و تقابل آن با «توسعه» سخن گفتیم. شوربختانه وضعیت ما در صد و اندی سال گذشته، له له زدن در ولع رسیدن به توسعه بوده است. بهای توسعه حتی اگر محقق می شد بسیار کم تر از آبادی است و ما امروز نه آبادی داریم و نه توسعه. 🔹اگر یادتان باشد، حکیم فردوسی، آبادی را با داد (عدالت) و شادی قرین می دانست: و زان پس جهان یک‌سر آباد کرد همه روی گیتی پر از داد کرد ... کز آباد کردن جهان شاد کرد جهانی به نیکی از او یاد کرد @shahr_naame

⭕️حقوق کارگران و نابه سامانی بنیان زندگی به سبک ایرانی شهرنامه_قاسم قربانی بخش 2 از 3 🔸حال ما با سرکوب حقوق کارگران، عدالت و شادی خانواده را در پای توسعه ای که هرگز به این شکل به آن نخواهیم رسید، ذبح کرده ایم. 🔹اگر این روند متوقف نشود، «ایران» در معنای فرهنگی و اجتماعی خودش، از هم فرو خواهد پاشید؛ کما این که نشانه های گسست از هم اکنون قابل مشاهده است. 🔸هم اندازه نبودن رشد دستمزد کارگران با نرخ تورم در طول چندین دهه، به خصوص از نیمه دهه سیاه نود تا کنون، دره بزرگی میان حیات خانواده های کارگری و دستمزدشان پدید آورده است. این در حالی است که دولت، به بهانه کاهش تورم به دنبال فشار بیشتر بر کارگران است (در حالی که آمارها نشان از عدم تاثیر جدی افزایش حقوق کارگران بر تورم است) و کارفرمایان به عنوان ضلع دیگر شورای عالی کار، تنها به سود کوتاه مدت خود می اندیشند. دولت همواره ترجیح داده به جای دفاع از کارگران، مشکلات خود را از جیب آنان حل کند و به سراغ دردهای اصلی مثل فرارهای مالیاتی شرکتهای بزرگ و ثروتمندان و خلق پول بی حساب و کتاب بانکها نرود. کارفرمایان نیز، ترجیح می دهند نیروی کار هر چه بیشتر، ارزان، ذلیل و موقتی باشد. حال اگر نیروی کار ایرانی نبود، نیروی ارزان افغانستانی که هست... 🔹جالب آن که علاوه بر دولت و خصولتی ها و سرمایه داران خصوصی و کارفرمایان، نظام دانشگاهی و رسانه های عمومی به صورت همدستانه، فضایی به وجود آورده اند که حتی خود کارگران و خانواده هایشان در قامت دانشجو و مصرف کننده رسانه، سرکوب حقوق کارگر و گرفتن جانب دولت و کارآفرینان را طریقتی درست و به صلاح می بینند و به عنوان قربانیان، با این جنایت عظیم در حق خودشان همراهند. 🔸کمترین نشانه این همراهی آن است که در حالی که شورای عالی کار در واپسین روزهای سال در حال تصمیم برای معیشت میلیونها ایرانی در سال آینده است، مساله اصلی جامعه ایرانی که عمدتا خانواده های کارگری هستند، درمانگاه قم و کنسرت اصفهان و داوران دربی است. مسائلی که از سوی طبقه ای تولید و بزرگ نمایی می شوند که کوچکترین نسبتی با حقوق خانواده های کارگران ندارند. 🔹 با طبقات سرمایه دار و صاحب نفوذ مانند پزشکان و وکلا و بازرگانان و سرمایه داران (که از دهه هفتاد تبدیل شدند به: کارآفرینان) و ... حرفی ندارم. علاوه بر این که در رسانه ها و کتابهای دانشگاهی و حتی در سال های اخیر در کتب دبیرستانی یاد گرفته اند که چرخ جامعه را «کارآفرینان» می چرخانند و کارگران، ماشینهای بی اراده ای بیش نیستند، منافع طبقاتشان معمولا اجازه نمی دهد که به مصلحت جمع بیندیشید (البته اگر این گونه نیستند، درود بر شرفشان!). آنان برای منافع طبقاتشان تلاش کرده اند و سهمشان را به قدر قدرتشان برده اند. طبیعی است که به لحاظ روانی، منفعت «دیگری» برایشان چندان اهمیتی نداشته باشد. به خصوص اگر در تضاد با منافع خودشان باشد. روی سخنم با خانواده های کارگران و کارفروشان است. ✅حرف زیاد است. تنها چند کلام از آخرش می گویم: 🔹هر جنبش و حرکت اصلاحی از «آگاهی» آغاز می شود. باید مسائل خود را بشناسیم و در دام نامسأله ها نغلتیم. باید تهدیدها و امکان ها و فرصت ها را فرابگیریم و قدر بشناسیم. دعوای پیچیده ای است. دست دشمنان منافع کارگران، گاه از آستین خیرخواهی و با چاشنی مباحث علمی و تخصصی و گاه با منحرف کردن خواست ها و اراده ها و گاه با پاشیدن بذر ناامیدی از هر گونه اصلاح و حرکت بیرون می آید. 🔸درباره تهدیدها زیاد صبحت شده است و معیشت امروز، بیش از هر حرفی نمایان گر تهدید است. پس باید به فرصت ها و امکان ها نه در آسمان و رویا که بر روی زمین همین امروز، اندیشید. @shahr_naame

⭕️حقوق کارگران و نابه سامانی بنیان زندگی به سبک ایرانی شهرنامه_قاسم قربانی بخش 3 از 3 ✅عصاره مبارزات کارگران و مستضعفان ایرانی برای گرفتن حقوق معیشتی شان، در «اصل 43 قانون اساسی جمهوری اسلامی» و «قانون کار» مصوب سالهای ابتدایی جمهوری اسلامی جلوه گر شده است. (البته قانون کار در هر برنامه توسعه، بیش از پیش تکه تکه و مثله شده است. ولی هنوز بسیار جلوتر از وضعیتی است که برای کاگران پیش آمده است). این دو قانون، بزرگترین ظرفیت نجات حیات خانواده در ایران و به تعبیر بهتر «نجات ایران» است. پس: 1️⃣ این دو قانون سنجه ما برای شرکت در فعالیت های سیاسی و اجتماعی باشد. اگر جنبشی به اجرای این قوانین ضربه می زند، از نظر این سنجه اساسی مردود و اگر حرکتی در جهت آن است، مفید است. 2️⃣دوست و دشمن واقعی را در نسبت با اعتقادشان به این دو قانون، بشناسیم. بسیاری از جریاناتی که به ظاهر خیرخواه مردم هستند و شعار آزادی و احقاق حقوق مردم را سر دست گرفته اند، دشمن شماره یک این قوانین هستند. مواظب باشیم سیاهی لشکر حرکتهای آنان برای گرفتن امتیاز از حاکمیت نشویم؛ که اگر لحظه ای موفق شوند، همین دستاوردهای حداقلی را نیز نابود خواهند کرد و با وحشی گری بیشتری ایران را از هم خواهند پاشاند. 3️⃣ به هر عضو جامعه کارگری تذکر دهیم که نسبت به وقایع و جریانات مربوط به آن مطلع و حساس باشد. دست کم همان گونه که اعضای هیات های علمی دانشگاهها به قانون سهمیه دانشگاه فرزندانشان و پزشکان به قوانین مالیات حساسند. به یکدیگر در این باره اطلاع رسانی کنیم و خواست و مطالبه عمومی در سطح جامعه پدید بیاوریم. هر حاکمیتی به مطالبه عمومی حساس است و به شرط استقامت نهایتا دیر یا زود در برابر آن گردن می نهد. 4️⃣ تا می توانیم از زل زدن به مغاک زندگی طبقات مرفه، در اینستاگرام و سینما و تلویزیون و ... دست بکشیم وگرنه جذب جادوی کثیف زندگی های فرعونی آنان می شویم و به بردگان خواستهای آنان تبدل می گردیم. امکانات و سرمایه ها و حقوق مادی و معنوی خود را ببینیم و پاسداری کنیم و سعی کنیم گامی به جلو برداریم. ‼️شما خود به این موارد بیفزایید. عمده مساله، آگاهی است. ........................................................................... 📝درباره اصل نظام ناعادلانه کارفرما-کارگر که ریشه این نابه سامانی هاست، حرف های زیادی می توان زد. در روایات اسلامی، کارفروشی مکروه است و انسان ترغیب می شود که کارگر کسی نشود. اما از آن جا که تغییر این معادله و پدید آمدن زندگی بدون کارگری در جهان امروز و در این ساعت ممکن نیست، بهتر آن است که از ظرفیتهای جهان خودمان صحبت کنیم و سخن از جهان بدون کارگری را به آینده واگذار کنیم. @shahr_naame

این جدول حقوقی اداره کار برای سال 1402 و 1401 است. در حالی که تورم سال 1402 بیش از 43 درصد بوده است، تنها 27 درصد به حقوق کارگران افزوده شده است. طبق این جدول، یک خانواده کارگری 4 نفره نهایتا هشت و نیم میلیون تومان دریافتی ماهانه دارند.

دیدن این مناظره نیز خالی از لطف نیست. نمایندگان سه ضلع شورای عالی کار، یعنی دولت، کارفرمایان و کارگران در یک برنامه تلویزیونی با هم گفت و گو می کنند. مشاهده نجابت و آگاهی نماینده کارگران در کنار وقاحت نمایندگان دولت و کارفرمایان که با پنهان شدن پشت تخصص و آمار و ارقام و صحبتهای پیچیده، به دنبال لاپوشانی کردن کثافتی هستند که در این سالها مرتکب شده اند، بیان گر مظلومیت و در عین حال آگاهی و شرف این طبقه است: https://www.aparat.com/v/e0wAS

این اصل مهم قانون اساسی را باید از بر باشیم و بدانیم محتوای حقوق و وظایف اقتصادی بر اساس مهم ترین میثاق نامه اجتماعی ایرانیان، چیست. اصل چهل و سوم قانون اساسی: ✅برای تامین استقلال اقتصادی جامعه و ریشه کن کردن فقر و محرومیت و برآوردن نیازهای انسان در جریان رشد با حفظ آزادگی او اقتصاد جمهوری اسلامی ایران براساس ضوابط زیر استوار می شود: 1 ـ تامین نیازهای اساسی : مسکن خوراک پوشاک بهداشت درمان آموزش و پرورش و امکانات لازم برای تشکیل خانواده برای همه. 2 ـ تامین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل و قراردادن وسایل کار در اختیار همه کسانی که قادر به کارند ولی وسایل کار ندارند در شکل تعاونی از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر که نه به تمرکز و تداول ثروت در دست افراد و گروههای خاص منتهی شود و نه دولت را به صورت یک کارفرمای بزرگ مطلق درآورد. این اقدام باید با رعایت ضرورتهای حاکم بر برنامه ریزی عمومی اقتصاد کشور در هر یک از مراحل رشد صورت گیرد. 3 ـ تنظیم برنامه اقتصادی کشور به صورتی که شکل و محتوا و ساعات کار چنان باشد که هر فرد علاوه بر تلاش شغلی فرصت و توان کافی برای خودسازی معنوی سیاسی و اجتماعی و شرکت فعال در رهبری کشور و افزایش مهارت و ابتکار داشته باشد. 4 ـ رعایت آزادی انتخاب شغل و عدم اجبار افراد به کاری معین و جلوگیری از بهره کشی از کار دیگری. 5 ـ منع اضرار به غیر و انحصار و احتکار و ربا و دیگر معاملات باطل و حرام. 6 ـ منع اسراف و تبذیر در همه شوون مربوط به اقتصاد اعم از مصرف سرمایه گذاری تولید توزیع و خدمات. 7 ـ استفاده از علوم و فنون و تربیت افراد ماهر به نسبت احتیاج برای توسعه و پیشرفت اقتصاد کشور. 8 ـ جلوگیری از سلطه اقتصادی بیگانه بر اقتصاد کشور. 9 ـ تاکید بر افزایش تولیدات کشاورزی دامی و صنعتی که نیازهای عمومی را تامین کند و کشور را به مرحله خودکفایی برساند و از وابستگی برهاند.

⁉️چه خبر از تاریخ اساطیری ایران؟ ⭕️قسمت دهم تاریخ اساطیری ایران، امروز ضبط شد و به امید خدا، به زودی تقدیم نگاهتان خواهد شد.

🎧 بشنوید| صوت کامل برنامه تلویزیونی #ثریا 🔺موضوع: معیشت کارگران در گرو یک تصمیم مهم 🗓 پنج‌شنبه ۲۴اسفند ۱۴۰۲ 🔘آیا حداقل معیشت کارگران تأمین می‌شود؟ 🔰باحضور: 🔹دکتر احسان ولدان ▫️ پژوهشگر حوزه حقوق و دستمزد 🔹علیرضا میرغفاری ▫️نماینده کارگران در شورای عالی کار @sorayatv