🔸️دعوتنامه 🔸️مجمع شعرای آیینی شهرری 🔸️در سایه‌سار سیدالکریم تا نوکری من به حسن از قدیم شد ساقی بزم مجمع شعرم کریم شد عبدالعظیمی و شده‌ای قبله‌ی دلم هر دل‌به‌وصلت‌آمده قلب‌سلیم شد در سایه ‌سار سایه‌ی تو قد کشیده‌ام مهرت به سینه آمد و مثل نسیم شد 🔸️در آستانه میلاد ولی نعمتمان حضرت عبدالعظیم(ع) 🔸️برگزاری چهل و چهارمین جلسه و نشست صمیمی   سه‌شنبه‌های شاعرانه در سایه‌سار سیدالکریم(ع) 🔸️زمان: سه‌شنبه ۲۵ مهر ماه ۱۴۰۲ 🔸️بعد از نماز مغرب و عشا از ساعت ۱۹ الی ۲۱ 🔸️مکان:حرم حضرت عبدالعظیم(ع)طبقه زیرین مسجدجامع حرم #دبیر_جلسه #مرتضی_محمودپور

بسم الله الرحمن الرحیم هرکسی بعد از وارد شدن به دنیای شعر و شاعری با دو مقوله اساسی مواجه می‌شود. ۱_وزن ۲_قافیه معمولا همه کسانی که به شکل جدی شاعری را شروع می‌کنند بعد یک مدت زمانی یا به شکل علمی یا سماعی وزن را یاد می‌گیرند و کم و بیش با قواعد و تبصره‌های قافیه هم آشنا می‌شوند. این اولین و ساده ترین مرحله است. متاسفانه خیلی‌ از شاعران در همین مرحله باقی می‌مانند و عملا باید بگوییم درجا می‌زنند. در واقع شعر گفتن آسان است اما شعر خوب گفتن خیلی سخت مرحله‌ی بعدی که شاعر باید از آن به سلامت عبور کند پرداختن به زیبایی‌های هنری و ادبی و بخصوص آفرینش مضامین ناب است مضمون در واژه یعنی درون مایه و معنا. آیا معنا یعنی اینکه من شعری بگویم که معنا داشته باشد؟ رفته بودم که دوتا نان و پنیری بخرم نیم کیلو شکر و پاکت شیری بخرم این بیت چطور است؟ شاعر به همین معانی ساده اکتفا نمی‌کند و به دنبال آفرینش مضامین شگرف می رود. اما بدون تردید آفریدن چنین مضامینی نیازمند یک نگاه شاعرانه و حساس به جهان پیرامون خود است. فروغی بسطامی در بیتی می‌گوید: تیر و کمان عشق را هر که ندیده، گو ببین پشت خمیده‌ مرا، قد کشیده‌ تو را ببینید این شاعر با قدرت تخیل و نگاه شاعرانه با تیر و کمان کاری می‌کند کارستان خمیدگی کمان را پشت خمیده خود می‌بیند و کشیده‌گی تیر را قامت رعنای معشوق یا صائب آنجا که دنیا را آتش بی‌رحمی می‌بیند که همه مردم را در خود می‌سوزاند دنیا به اهل خویش ترحم نمی‌کند آتش امان نمی‌دهد آتش پرست را یا آنجا که از نگاه به کباب روی آتش هم به مضامین شگفت انگیزی دست پیدا می‌کند اظهار عجز نزد ستم پیشه ابلهی‌ست اشک کباب موجب طغیان آتش است شاعر گاهی مضمونش را مزین به بازی‌های زبانی می‌کند حافظ می‌گوید: رشتهٔ تسبیح اگر بُگْسَست معذورم بدار دستم اندر دامنِ ساقیِ سیمین ساق بود اما گاهی شاعر علاوه بر بازی های زبانی پند و حکمت را هم به مضمونش اضافه می‌کند سعدی می‌گوید دریاب کنون که نعمتت هست به دست کین دولت و مال می‌رود دست به دست شاید بگویید قرن‌هاست که شاعران بزرگ قلم زده‌اند و هرچه مضمون ناب بوده را استفاده کرده‌اند. اما اینطورها هم نیست. مضامین هیچ وقت تمام نمی‌شوند. شما ببینید برای واقعه عاشورا که محدود به زمان و مکان مشخصی است و ۱۴۰۰ سال هم از آن می‌گذرد اما همچنان شعرها و مضامین بی‌نظیری برای این مصیبت عظمی نوشته می‌شود خود صائب هم به ما یادآور می‌شود که یک عمر می‌توان سخن از زلف یار گفت در بند آن مباش که مضمون نمانده است

#غزه #فلسطین این جنایت سندش معلوم است تا قیامت همه جا محکوم است در دعا بهر ظهور این ایام قسم ما «بدم المظلوم» است #مرگ_بر_اسرائیل #قاسم_نعمتی @ghasemnemati

سرود میلاد حضرت عبدالعظیم ع ۱۴۰۲: بند۱: خدا رو شکر که اومدی شهرِ ری بعدِ تو با غُصه دیگه قهرِ ری مست میشم با آب سقاخونت شیرین تر از عسل شده نهرِ ری به خدا عشقی وجانِ منی، خوش بِحالم بامن هم وطنی خادم افتخاریِ توام، یا عبدالعظیم حسنی روح نسیمی، باب النعیمی، سیدالکریمی بند۲: توو پیچِ زندگی که مغموم میشم توو حرمت میام و آروم میشم وقتی یه مدتی حرم نمیام انگاری از بهشت محروم میشم مثلِ یک گل میونِ چمنی، تو عقیقی عقیقِ یمنی سجده گاهِ همه تهرونیا، یا عبدالعظیم حسنی قبلهءِ تهران، مرکز قرآن، کربلایِ ایران بند۳: من از غلامان دمِ این درم تو از تبارِ خاندانِ کرم هر چی که دارم از تبارِ شماس تمومِشو با جون و دل می خرم تو مُحَدِّث،تو صاحب سخنی، حافظِ علمِ همه پنج تنی افتخارِ تمومِ شیعیان، یا عبدالعظیم حسنی عبد خدایی، مشکل گشایی، مثل مجتبایی شعر و آهنگ: وحید خیری

/storage/emulated/0/vrecorder/سرود میلاد حضرت عبدالعظیم ع ۱۴۰۲.mp3

🔸️اطلاعیه قدردانی ضمن تشکر از حضور سبز دوستان شاعر و فرهیختگان ارجمند  و مداحان گرامی میهمانان عالی قدر جنابان سقازاده و حاج آقا چهره‌خند مخصوصا برادران افغانستانی عزیز که با شعرخوانی صفای دیگر به مجمع شعرای شهرری در سایه سار سیدالکریم(ع) دادند 🔸️در ضمن جلسه از هفته‌ی آینده راس ساعت ۱۸/۳۰ آغاز و ۲۰/۳۰ پایان میپذیرد #دبیر_جلسه #مرتضی_محمودپور

گزارش تصویری چهل و چهارمین جلسهٔ نشست صمیمی شاعران