کلام ناب ....

⚡️روحانیت؛ معترض یا منتقد ✔️محمدکاظم حقانی فضل در مباحثات نوشت🔻 🔹نظام جمهوری اسلامی از روز نخست، منتقدین و بلکه مخالفینی در حوزه‌های علمیه داشت. این گروه به علت کمی عِدّه و عُدّه و نداشتن رسانه، و از سوی دیگر هواداران بسیار زیاد انقلاب و نظام و از همه مهم‌تر نداشتن تئوری قابل دفاع در عرصه سیاست و اجتماع قابل اعتنا نبودند. 🔹با تغییرات ایجادشده در سطح حاکمیت، به‌ویژه در دوران دوم ریاست جمهوری مرحوم هاشمی رفسنجانی، اقلیتی از حوزویان انتقادهایی (بخوانید اعتراض‌هایی) به برخی سیاست‌های دولت را روا دانستند. با ظهور دولت اصلاحات مخالفت‌ها با سیاست‌های دولت بیش‌تر و فراگیرتر شد. اختلاف درباره دولت (عمدتاً سیاست‌های فرهنگی و سیاسی) در نهاد روحانیت نهادینه شد و این اختلاف نظر در دولت‌های بعدی هم ادامه پیدا کرد. امروزه این که حوزویان در یک جناح نمی‌گنجند تقریباً امر پذیرفته‌شده‌ای است. 🔹اما آن‌چه این روزها مشاهده می‌شود فراتر از اعتراض به دولت است؛ اعتراض‌ها از قوه قضائیه و مجلس عبور کرده و وارد دایره‌ای مبهم و بدون مخاطب شده است. از طلاب مبتدی تا علمای بزرگ اعتراض به بانک‌ها و اوضاع اقتصادی را پیش گرفته‌اند. این اعتراض‌ها دیگر غر زدن تنها نیست و منجر به شکل‌گیری تجمع و امضای طومار و راهپیمایی شده است. گویا گروهی از روحانیان می‌خواهند همراه مردم باشند. 🔹از نقد تا اعتراض فاصله فراوانی هست. اعتراض یعنی بیان مشکل. گرانی هست! بیکاری هست! اعتیاد گسترش یافته! طلاق زیاد شده! مردم دیگر تحمل ندارند! گفتن این جملات از هر کسی برمی‌آید. هر روز هم این‌ها را می‌شنویم. ولی نقد عبارت است از بیان مشکل، بیان ریشه‌های مشکل، مشخص‌کردن سهم هر عامل (این‌جا دستگاه‌های تقنینی و اجرایی نظام) در ایجاد مشکل، تبیین اجتناب‌پذیر بودن مشکل و احتمالاً ارائه راه حل جایگزین. در واقع نقد آن است که بگوییم وضعیت فعلی دقیقاً نتیجه کدام سیاست است. اگر دلار گران شده و اگر تورم هست، نتیجه کدام برنامه دولت است؟ اگر خانواده سست شده است نتیجه کدام سیاست فرهنگی اجراشده در سال‌های گذشته است؟ 🔹گام دوم در نقد آن است که روشن شود آیا دستگاه‌های تقنینی و اجرایی نظام راه دیگری هم داشته‌اند یا این‌که تنها راه منحصر همان بوده که اجرا شده است؟ منتقد باید تبیین کند که کدام سیاست و برنامه اگر اجرا می‌شد امروز نتیجه بهتری می‌گرفتیم و اوضاع متفاوت بود؟ و آیا دستگاه‌های تقنینی و اجرایی نظام امکان اجرای سیاست دوم را داشتند یا تنها راهشان همانی بود که رفته‌اند؟ 🔹حال باید به عنوان نخستین سؤال از روحانیان معترض پرسید که چرا به جای نقد اعتراض می‌کنید؟ مگر روحانیت قشر تحصیل‌کرده و حامی نظام جمهوری اسلامی نیست؟ آيا باید فرهیختگان نیز همانند سایر مردم فقط مشکلات را فریاد بزنند؟ 🔹سؤال دوم از روحانیان معترض آن است که آیا مشکلات در چند ماه اخیر ایجاد شده‌اند؟ کسی که امروزه نقدی به برنامه‌ها و سیاست‌های گذشته دولت یا نظام دارد (نقد به معنای درست آن)، باز هم می‌توان از او پرسید که آیا این نقد در هنگام تصویب و اجرای آن سیاست هم بیان شده بود؟ معترضان امروزی ـ از صدر تا ذیل ـ در طول سال‌های گذشته مشخصاً کدام نقد را به کدام برنامه و سیاست منتشر کرده‌اند؟ و مشخصاً در همان زمان کدام راه حل جایگزین را ارائه داده‌اند؟ 🔹قوانین بانکداری سال‌هاست که اجرا می‌شود و مستظهر به تصویب چندین فقیه است. آیا در سال‌هایی که این قوانین تصویب و اجرا می‌شد، اندیشمندان حوزه علمیه کتاب و مقاله‌ای در نقد نظام بانکداری منتشر کرده‌اند؟ آیا سیاست اقتصادی و بانکی مشخصی را به‌عنوان جایگزین پیشنهاد داده‌اند؟ 🔹جوانان و نوجوانان امروز، متولدان دهه هفتاد و هشتاد شمسی هستند. می‌توان از روحانیان معترض پرسید کدام یک از برنامه‌های فرهنگی کشور زمینه‌ساز وضعیت فعلی فرهنگ کشور است و روحانیان در زمان تصویب و اجرای این قوانین و سیاست‌ها چه نقدی داشته‌اند؟ و اگر بعد از مرور حوادث ۴۰ ساله بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به این نتیجه برسیم که در موارد فراوانی سیاست‌های اجرایی نه تنها نقد نشده‌اند، بلکه گاه با حمایت‌های جدی حوزویان تصویب و اجرا شده‌اند، باید با یادآوری این جمله رهبر معظم انقلاب بگوییم: مخاطب این بایدها خود آقای «روحانی» است! 🔹نویسنده این یادداشت چنین احساس می‌کند که برخی از این اعتراض‌ها تلاشی است برای جدا کردن سهم خود از وضعیت نه‌چندان قابل دفاع فعلی. لطفاً وقتی بر سر شاخه نشسته‌اید بُن نبرید. 💠کانال فقه و انقلاب💠 @feghvaenghelab

✅حضور آیت الله فقیهی در دفتر فقیه مجاهد آیت الله سیفی مازندرانی🔷 🔴پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سیفی مازندرانی (زیدعزه) https://eitaa.com/ayatollhseyfi

✅پرسش از محضر فقیه محقق آیت ا... سیفی مازندرانی درباره مواضع اخیر جناب آقای رئیس جمهور دکتر حسن روحانی 🔵 متن پرسش : محضر فقیه مجاهد حضرت آیه الله سیفی مازندرانی(زید عزه) سلام علیکم: با توجه به مواضع مقام معظم رهبری در سخنرانی اخیر، مورخ 22 / 5 / 97 در جمع هزاران نفر از اقشار مختلف مردم، جناب آقای روحانی دو روز بعد در صحبتی چنین اظهار داشت که:«قدرت نظامی به تنهایی نمیتواند یک تقابل و مبارزه را حل و فصل کند و نیاز به مذاکره و سیاست خارجی است»، و نیز گفتند:«مشکلات اقتصادی با بگیر و ببند حل نمیشود، باید فضا آرام شود و اعتماد سازی کنیم». نظر حضرتعالی در مورد این موضعگیری ایشان چیست؟ محمد طیبیان پاسخ: بسمه تعالی اینگونه اظهارات از جناب آقای روحانی امر تازه ای نیست ایشان اگرتا به حال به اخطارها و هشدار های مقام معظم رهبری گوش جان فرا میدادند و به تصدیق ظاهری اکتفا نمی کردند کار ما به اینجا نمیرسید که: نه تنها دیوار بلند بی اعتمادی بین ایران و سران استکبار در هم فرو نریخت که ضخیمتر و بلندترهم گردید، تحریمها مضاعف و بیشتر شد، تورم و گرانی و بیکاری سرسام آور گردید. اگر ایشان به خط قرمزهای ترسیم شده از جانب رهبری در توافقنامه برجام (شرایط 9 گانه)، و دستور معظم له به پیگیری و مجازات شدید اختلاس گران و پولشویان و خائنین به بیت المال، و نیز توقف پیمان ننگین 2030 و مانند آن، و جلوگیری از حقوق های نجومی و ... ترتیب اثر میدادند هرگز داد و فغان ملت شجاع و مظلوم ایران بلند نمیگردید. آری کدام عاقل است که نداند اصل مذاکره و گفتگوی منطقی امری معقول و پسندیده است، اما نه با سران استکبار و ائمه کفر و استعمار که به شهادت کلام الله مجید «لا أیمان لهم». و آیا معاهده با کفار در منطق قرآن کریم بطور مطلق اجازه داده شده است؟ یا اینکه مشروط به عدم اهانت آنان به مؤمنین و وُلاة امر آنان، و عدم حمایت از دشمنان آنان است؟مگر نخوانده اید صریح قرآن مجید را که فرمود: «و أتمّوا إلیهم عهدَهم ما لَم یَنقُصُوکُم في الدین و لم یُظاهِروا علیکم أحداً»؟ آیا نمی فهمید معنای این آیه را؟ که این اقل حمل بر صحت موضعگیری شما در مقابل مواضع صریح رهبری می باشد. آیا برای جلوگیری از خیانت به بیت المال و اختلاس و پولشویی و حقوقهای نجومی و واردات بی رویه وقاچاق های کلان –که ریشه ی اقتصاد مقاوم را خشکانده وکاسه ی صبر مردم را لبریز میکند - راهی جز انجام عدل امیرالمؤمنین در حکومت علوی است؟ که در نامه اش به مالک اشتر فرمان دادند: مُهر مجازات و خیانت بر پیشانی خائنین به بیت المال و مفسدان اقتصادی (گرچه استانداران و فرمانداران و وزرا و مسئولین حکومت اسلام بوده باشند) زده و آنان را در بازار مسلمین به نمایش بگذارید تا کسی جرأت به چنین خیانتی نکند. آری به ظاهر شما بارها و بارها رهبری و مواضع رهبری را تصدیق و اظهار موافقت و اطاعت میکنید، اما در خلوت فکر و اندیشه خود، و در اتاق فکر همفکران خود چیز دیگری در سر می پرورانید که ناخواسته از زبان شما گاهی بروز می کند؛ چرا که از کوزه همان برون طراود که در اوست. البته اینجا مجال باز کردن سفره دل با ملت قهرمان ایران نیست ولی فقط نظر اهل درایت و اندیشه و بصیرت را به این آیات قرآن مجید جلب می کنم: «وَ أَرْسَلْنٰاكَ لِلنّٰاسِ رَسُولاً وَ كَفىٰ بِاللّٰهِ شَهِيداً * مَنْ يُطِعِ اَلرَّسُولَ فَقَدْ أَطٰاعَ اَللّٰهَ وَ مَنْ تَوَلّٰى فَمٰا أَرْسَلْنٰاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظاً * وَ يَقُولُونَ طٰاعَةٌ فَإِذٰا بَرَزُوا مِنْ عِنْدِكَ بَيَّتَ طٰائِفَةٌ مِنْهُمْ غَيْرَ اَلَّذِي تَقُولُ وَ اَللّٰهُ يَكْتُبُ مٰا يُبَيِّتُونَ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اَللّٰهِ وَ كَفىٰ بِاللّٰهِ وَكِيلاً» ﴿النساء: 79 - 81﴾ یعنی ای پیامبر تو را برای هدایت این امت فرستادیم که شأن و وظیفه تو انجام رسالت ماست و خدای تعالی برای گواهی بر حقانیت کار تو کافیست. ای پیامبر: هر کس که از فرستاده ما فرمانبرداری کرد او فقط مطیع امر خداست. و کسی که از فرامین پیامبر ما روی برگرداند، شما برای حفظ دین و ایمان آنان مسئولیتی ندارید. البته بسیاری از اطرافیان تو هنگامی که سخن تو را به گوش سر می شنوند در ظاهر اظهار اطاعت می کنند اما هنگامی که از پیش روی تو نزد یاران و هم حزبی های خود رفتند، شبانه در جلسات سرّی خود برخلاف فرامین و نصایح تو ساز خود را می زنند، غافل از آنکه خدای تعالی در نامه اعمالشان آنچه که مخفیانه علیه تو بیتوته و دسیسه می کنند را می نویسد، ای فرستاده ما: کاری به آنان نداشته باش چون تو رسالت خود را به خوبی انجام داده ای وبر خدای تعالی توکل کن که برای پشتیبانی تو خدایت کفایت می کند. بر اهل فضل پوشیده نیست که: در مکتب امام خمینی فقیه جامع شرایط فتوی و رهبری - که به انتخاب مؤمنین ولایت شرعیه را عهده داراست - در همان منصب رسول خدا وامامان معصوم بر مطلق شؤون 🔻

🔺حکومت قرار دارد؛ لذا از منظر اصل مترقی ولایت فقیه، فقیه جامع و ولیّ شرعی امر مؤمنین همانند رسول خدا و ائمه طاهرین در تمام آیات فوق الذکر مخاطب می باشد. و نیز بر اهل تحقیق و فضل پوشیده نیست که: مشروعیت مقام ریاست جمهوری و هر منصب دیگری در نظام جمهوری اسلامی به اذن و تنفیذ ولی امر شرعی مؤمنین - یعنی مقام معظم رهبری – است، و الا همه ی آنان در حکم طاغوت هستند. و این است معنای اصل ولایت مطقه فقیه در مکتب بنیان گذار جمهوری اسلامی امام خمینی ، و کسی که مشروعیت این مسئولیتها را در غیر مقام ولایت گمان کند بهره ای از فقه و فقاهت ندارد. و السلام علی من اتبع الهدی تاریخ: 4 ذی الحجة الحرام سنه ی 1439 هـ.ق برابر 25 مرداد ماه سال 1397 هـ.ش حوزه ی علمیه قم : علی اکبر سیفی مازندرانی

قال الباقر علیه السلام : 🔴«أُوصیکَ بِخَمْس إِنْ ظُلِمْتَ فَلا تَظْلِمْ وَ إِنْ خانُوکَ فَلا تَخُنْ، وَ إِنْ کُذِّبْتَ فَلا تَغْضَبْ، وَ إِنْ مُدِحْتَ فَلا تَفْرَحْ وَ إِنْ ذُمِمْتَ فَلا تَجْزَعْ»[1]  تو را به پنج چیز سفارش می کنم:  ۱ـ اگر مورد ستم واقع شدی ستم مکن  ۲ـ اگر به تو خیانت کردند، خیانت مکن  ۳ـ اگر تکذیبت کردند، خشمگین مشو  ۴ـ اگر مدحت کنند، شاد مشو  ۵ـ و اگر نکوهشت کنند بیتابی مکن 

🔴 شیرازی سعودی یا سعودی شیرازی واقعا عجیبه که دولت متعصب سعودی چطور بیت و مجموعه ای که علنا هفته برائت دارند و به خلفا لعن می کنند بعثه و مکان فعالیت در مکه می دهند. بعضی بزرگواران یا غافل اند یا متغافل یا ....

عمران خان نخست وزیر پاکستان به گفته خودش متاثر از دکتر علی شریعتی و علامه اقبال لاهوری است. شاهزاده «خالد بن‌عبدالله آل‌سعود» از بارزترین کسانی بود که نگرانی عربستان سعودی از پیروزی آقای خان را ابراز کرد زمانی‌که او در حساب کاربری خود در توییتر، عمران خان را دنباله‌رو ایران و نماینده «قم» در اسلامآباد توصیف کرد. اما او بعدا این توئیت را حذف کرد.

حرکت نسنجیده!!! از همه ی حواشی و وقایع پنچشنبه که بگذریم چند نکته جای تامل دارد: 🔴 چرا برای بیان اعتراض و انتقاد خود باید یک استاد دانشگاه با معلومات حوزوی را دعوت کنند!؟ 🔴 کسانی که پشتیبان و یا برنامه ریز این حرکت بودند با عده قلیلی که برنامه ریزی شده و یا ناآگاهانه حاشیه درست کردند باید تفکیک شوند. 🔴 کاش بیانیه ها و اعلان برائت ها در حوزه همیشه و در همه مواقع همینقدر سریع و قاطع بود. 🔴 و در پایان یادمان باشد کاری نکنیم که فضلا و طلاب انقلابی نسبت به مسائل نظام و انقلاب بی تفاوت شوند و از کرده خود پشیمان شوند.

📮#ارسالی_مخاطبین ⭕️خطاب به آیت الله مکارم:به خاطر یک لحظه یک تجمع را فاجعه ننامید/واقعیت ماجرای فیضیه چیز دیگری است 🔹استاد گرانقدر اگر دونفر در سر کلاس شما مطالب خلاف اسلام را تابلو کنند و به دست بگیرند و شما بلافاصله تذکر دهید تابلوها جمع شود و پاره شود اما چه کنیم که عکاسان از این تابلوها عکس گرفتندو به بیرون منتشر کنند در حالی که شما مخالف آن تابلو ها بودید و در چند دقیقه اول تابلوها از درس شما جمع شده بود حال ما میتوانیم بگوئیم درس شما فاجعه وار است، چرا تابلوهای خلاف دین در آن است. این درس ضربه به اسلام وارد میکند و .... 🔹 در جریان فیضیه چه اتفاقی افتاد؟ در اول جلسه دو نفر تابلو انحرافی در دست گرفتند بلافاصله سخنران تذکر میدهد تابلوهاجمع شود اما عکاسان قبل از جمع آوری تابلوهاعکس گرفتند. بعد از چند دقیقه تابلوها جمع و پاره میشود. 🔹حال ما باید بگوئیم تجمع فاجعه واري که تهدید به مرگ رئیس جمهور کرد در حالی که در اين تجمع هزاران طلاب مطالبه گر اقتصادی برای هم دردی با درد معیشتی مردم شرکت کردند اصل تجمع زیر سوال برود. 🔹اما سخنران جلسه (حسن رحیم پور) بیانات زیبایی ارائه میدهند در قسمتی حوزه را نقد میکنند. اگر این نقد اشتباه است با جواب مستدل رد میشود دیگر بحث فاجعه مطرح نیست. حق همیشه در جانب مطلب و گفتار منطقی است.

#حوزه‌سکولار 🔴 اینکه ما به مسائل نظام کار نداریم، به مسائل حکومت کار نداریم، این سکولار است! 🆔 @feghahat