eitaa logo
علی مقدم
2.6هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
563 ویدیو
33 فایل
کانال شیخ علی مقدم (عاصی خراسانی) ادمین: @Admin_moghaddam13 کانال بایگانی صوت و پادکست ها @ali_moghaddam_Podcast پیام ناشناس https://harfeto.timefriend.net/17344654120743
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از عرفان امین
🌷هوالعظیم 🔻چرا حافظ از زبان خاص استفاده میکند؟ ممکن است در این‌جا سؤال شود، چه دلیلی وجود داشته است که شخصی مانند ، به جای سخن‌گفتن در قالب الفاظ رسمی و علمی، به زبان استعاره و مجاز روی ‌آورد و به عبارت دیگر، چرا حافظ زبانی را انتخاب می‌نماید که به تعبیر بنیانگذارکبیرانقلاب، این زبان «خاص» است. 🔸مرحوم شهید مطهری این سؤال را چنین پاسخ می‌دهند: «...برویم سراغ یک مطلب دیگر، و آن این است که حالا این چه داعی‏ ای بوده است که این آقایان عرفا بیایند حرف‌های خودشان را این‏ جور در پرده بگویند آن هم با یک پرده‌دری این گونه، چرا با رمز حرف می‏زنند، چرا سمبلیک حرف می‏زنند؟ چرا حرف خودشان را صریح نمی‏گویند؟ «چون صفیری بشنوی از مرغ حق» یعنی چه؟! «اصطلاحاتی است مر ابدال را» یعنی چه؟! چه بیماری‏ ای دارند که حرف خودشان را واضح نمی گویند؟پس قضیه چیست؟ قضیه را از خود عرفا باید بپرسیم. به عقیدۀ من مطلب دو دلیل داشته که یک دلیلش در کلمات عرفا نیامده است ولی حتماً بی‏ اثر نبوده و آن که: شعر و ادب و فصاحت و بلاغت و زیبایی بیان، خودش یک وسیله‏ ای است برای بهتر رساندن هر پیام، حالا پیام هرچه می‌خواهد باشد. یک نفر سیاسی هم اگر بخواهد پیام سیاسی خودش را به مردم برساند، با شعر و ادب و این حرف‌ها، با یک شعر خیلی عالی شما می‏بینید به اندازه صد کتاب در مردم اثر می‏گذارد، یعنی آن مطلب وقتی لباس زیبای شعر را بپوشد بهتر اثر می‏گذارد. خود قرآن کریم از همین معنا استفاده کرده. اعجاز قرآن که در فصاحت و زیبایی‏ اش هست، یعنی قرآن هنر را در خدمت پیام الهی قرار داده و این جهتِ قرآن همیشه عامل فوق‏ العاده مؤثری بوده در پیشرفت و پیشبرد قرآن. عرفا هم برای پیام عرفانی خودشان از زیبایی ادب، از این تشبیه‏ ها، تمثیل ها، شعرها، از این رمزی سخن گفتن‏ ها [استفاده کرده‏ اند.] این امر مسلّم مطالب را زیباتر می‌کند تا اینکه مطالب را همین‏ طور مکشوف و بی‏ پرده بگویند، لطف ندارد؛ یعنی برای تبلیغ حرف خودشان این وسیله را انتخاب کرده‏ اند. ✔و دیگر اینکه (حرف اساسی این است، که در شعرهای شبستری هم بود) این معانی اساساً لفظ ندارد، الفاظ بشر کوتاه است از افاده این معانی، و تنها افرادی می‏توانند این معانی را درک کنند که خودشان وارد این دنیا باشند. این است که این ها تصریح می‌کنند که- به تعبیر خودشان- عشق قابل بیان نیست، زبان عشق زبان بیانی نیست. خود حافظ در خیلی جاها به این مطلب تصریح می‌کند، مثلاً در یک جا صریح می‌گوید: سخن عشق نه آن است که آید به زبان‏     ساقیا می ده و کوتاه کن این گفت وشنفت  این حرفی است که این ها معتقدند که این معانی با بیان صریح گفتنی نیست، فقط با رمز باید گفته شود و افرادی هم می‏توانند درک کنند که اهل راه و اهل باشند، غیر از این ها کسی نمی‏ فهمد، به قول مولوی زبان مرغان است، منطق‌الطیر است، فقط کسی می‏ داند که‏ عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّیرِ باشد، دیگران اصلاً نمی‌توانند در این حریم وارد شوند. بنابراین [این معانی را] با زبان خود گفتن [معنی ندارد،] زبان ندارد که گفته شود، زبانش همین هاست، یعنی زبان زبان رمز است که اگر بخواهند به صورت غیر رمزی بگویند همه به گمراهی و اشتباه می‏ افتند. این ها معتقدند که این راه را نه با قدم فکر و عقل می‌شود پیمود، و نه با بیانی که آن بیان مال فکر و عقل است می‏ توان تقریر کرد» 📚منبع:عرفان امین،ص ۸۰ و ۸۱ ☑@erfan_amin |پایگاه عرفان شیعی فقاهتی
صوت جلسات مثنوی خوانی را انشالله از این‌به بعد در این کانال خواهم گذاشت 👇👇 @ali_moghddam
آتش بزن اما ز خودت دور مفرما مانند فراق رُخِ تو نیست عذابی زاهد به خیال خودش از اهل ثواب است بالاتر از اندیشه ما نیست ثوابی
صدچاک گشته ام ز غمت صدهزار شکر شاید به جای شانه به مویت کشیدی ام
در گذر صائب از اسباب ، کز این عبرتگاه هر چه با خود نتوان برد ، وبال است تو را
19.84M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
اخلص العمل فانّ الناقد بصیر بصیر آفت عمل ، عدم اخلاص دهه اول صفر ۱۴۴۲ @ali_moghddam
ای جان و تن من به فدایِ تو الهی یک بار بیانداز بر این خسته نگاهی برگرد ببین با جگر خلق چه کردی هر جا که روی پشت سرت لشکر آهی بس غنچه دهانی که سرِ حرف نداری لبخند بزن حدّاقل گاه به گاهی زلفت چو شب و چشم‌ دو دام و مژه ات تیر بنگر که‌ کمر بسته به قتلم چه سپاهی عاصی ! مگرت فکر دگر نیست که‌ هر شب در فکر غزل گفتن از آن زلف سیاهی؟!
رسوا چنان نان خرابی که بگردد از کپک ‌رسوا به روز حشر هم دامان ما گردد ز لک رسوا ز غربال قیامت ، خوب و بد ممتاز میگردد چنان کاهی که میگردد ز دانه در الک رسوا نباشد غیر رسوایی ، هوس راندن در این دنیا ندیدی که زلیخا شد ز قول "هَیتَ لَک"* رسوا؟! چه سود از این تظاهرها به پیش چشم انسان ها تو که هستی همیشه پیش چشمانِ مَلَک رسوا دگر رنگی‌ ندارد وقت مردن ، زینت دنیا زمان غُسلِ میّت میشود رنگ بَزَک رسوا ۲۱ مهر ۱۳۹۹ - ۲۴ صفر ۱۴۴۲ *هَیتَ لَک : گفت: پیش بیا که من در اختیار توام (آیه ۲۳ سوره یوسف)
عشق است که از راهِ أثر معلوم است اسرارِ دل از دیدهٔ‌ تَر معلوم است من آتش عشق تو نهان کردم لیک از دودِ نشسته رویِ سر معلوم است ||||
حضرت رضا(علیه السلام)  فرمودند : «هرکه مرا با دورى منزل زیارت کند، روز قیامت سه جا نزد او می آیم تا او را از وحشت هاى آنجا برهانم» . . . اسبابِ بشارت و امید است کفن نو پوششِ منزل جدید است کفن گفتی که سراغِ من می آیی در حشر از شوق وصالِ تو سفید است کفن .
طوری غمِ حسین ز ما خنده را رُبود از یاد برده ایم که خنده چگونه بود
غزلی از جناب در آداب مهمانی مبر به جای اطاعت به کار طاعت را گران به خاطر مردم مکن عبادت را قبول خلق حجاب است از قبول خدا نهفته دار به مجمع ز خلق، طاعت را اگر خدای جهان را سمیع می دانی مکن بلند برای خدا تلاوت را! به میهمانی مردم مرو، وگر بروی کم از فضیلت طاعت مدان اطاعت را بشوی دست ز ورد و نماز، وقت طعام ز انتظار مکن خون به دل جماعت را چه لازم است کنی ختم، میهمانی را؟ به مجمعی که روی، ختم کن تلاوت را مگیر از دهن خلق، حرف را زنهار به آسیا چو شدی پاس دار نوبت را ز خلق خوش، شکر و شیر باش با احباب ز روی ترش مکن تلخ، کام الفت را مشو چو بی خبران از مناسبت غافل مکن به خلوتیان جمع، اهل صحبت را ضیافتی که در آنجا توانگران باشند شکنجه ای است فقیران بی بضاعت را درین زمان که عقیم است جمله صحبت ها کناره گیر و غنیمت شمار عزلت را اگر قدم نتوانی ز بزم خلق کشید به گوش جان بشنو صائب این نصیحت را