ما بچه‌های فاطمه‌ایم «یادش بخیر مادرم از کودکی مرا می‌برد تکیه تکیه که نذر شما کند یادم نمی‌رود که مرا فاطمیه‌ها می‌برد با حسین شما آشنا کند» شبیه کودکان بانمکی هستند که همیشه در روضه‌ها دیده‌ایم و حتی شبیه بچگی‌های خودمان. بچه‌هایی که کل مدت سخنرانی و حتی روضه را با همان لباس مشکی که مادرشان دوخته، در حال بازی‌ و بازی‌گوشی و گاهی نقاشی کشیدنند. کودکانی که وسط روضه، وقتی چشمان پر از اشک پدر و مادرشان را می‌بینند، با آستین کوچکشان آن‌ را پاک می‌کنند و شاید هم از سر محبت کودکانه، بوسه‌ای هم بر صورتشان بزنند. تصویرسازی‌های «محمدرضا دوست‌محمدی» برای ایام شهادت حضرت زهرا (س) یادآور چنین صحنه‌هایی است. این تصویرسازی‌ها شبیه دنیای خود کودکان، فضای ساده‌ای دارند. مانند نقاشی‌هایی که خود بچه‌ها با رنگ‌های ساده بر روی کاغذ سفید می‌کشند.در این طراحی‌ها کودکانی را تصویرسازی کرده که لباس مشکی پوشیده‌اند و سربند و پرچم «یا زهرا (س)» با خود دارند و در حال کمک به پیرزن همسایه یا در حال محبت به مادر و حتی گریه و غصّه برای حضرت زهرایند. البته طراح، محبت اصلی را در هم‌رنگ شدن با زندگی حضرت زهرا تصویر کرده و کودکان را به سمت اعمالی تشویق می‌کند که باعث خوش‌حالی حضرت زهراست و بچه‌ها را به ایشان نزدیک‌تر می‌کند. مثل ترغیب به خواندن حدیث کساء یا یادگرفتن تسبیحات حضرت زهرا (س).دوست‌محمدی در این آثار از فضای مرثیه و مصیبت صرف فراتر رفته و گویا در حال نشان دادن یک زندگی فاطمی و مومنانه است.

رنگ‌های مکسّر «فلسطین» «کامیار صادقی» هنرمندی با بیش از ۳۰ سال تجربهٔ هنری است. او، نقّاشی است که در مرمت هم تخصص دارد و بسیاری از آثار مشهور از جمله نقاشی‌های دیواری ناصر پلنگی در مسجد جامع خرمشهر را مرمّت کرده است. با وجود این همه سال تجربه، نام او را کمتر شنیده‌ایم. او برادرزادهٔ مرحوم حبیب‌الله صادقی است. با این حال، هیچ‌وقت زیر سایهٔ اسم عمویش قرار نگرفته و راه هنری خودش را پیش رفت. او بی‌آنکه اتود روی تابلو بزند، با ایده‌های خلاقانه‌‌، دست به ابداع نقاشی روی بوم می‌کند. یکی از موضوعات پررنگ آثار او در طی دوره‌های هنری‌اش، تابلوهایی با موضوع «فلسطین» است. بیشتر این آثار، برای دهه هشتاد است؛ با این وجود، آثار صادقی، قدیمی نشدند و همچنان می‌شود از دیدن آن‌ها لذت برد. در مجموعه آثار فلسطینی، معمولاً از خطوط شکسته و مورب استفاده می‌کند که معانی استعاری دارند. این خطوط می‌توانند نشانی از زخم‌ها، جراحت‌ها، شکسته‌دلی‌های ملت فلسطین باشند. گویی شیشه‌ نقشینه‌هایی (نقاشی روی شیشه) از دردهای فلسطین است. این خط‌های شکسته در هر کدام از تابلوها، معنی رمزگونه‌ای دارد. برای مثال در تابلوی «انتفاضه»، با توجه به موضوعش یعنی انتفاضه (انقلاب سنگ) می‌تواند معنی مبارزه و شکستن طاغوت را سر بدهد. یا در تابلوی «قدس»، نورپردازی و طراحی خطوط شکسته به طوری است که توجه چشم را به مرکز گنبد مسجد الأقصی هدایت می‌کند. در تابلوی «رهایی» نیز، خطوط شکسته به صورت منحنی دایره‌وار کشیده شده که به نوعی به تغییر وضعیت سخت فلسطینی‌ها اشاره دارد 🔴به شناخت رهبری بپیوند https://eitaa.com/joinchat/70057984Cca1b147a1d