eitaa logo
شاعرانه
26.1هزار دنبال‌کننده
4.1هزار عکس
822 ویدیو
81 فایل
🔹 تبلیغات ⬅️ کانون تبلیغاتی قاصدک @ghaasedak 🔴تبادل نظر و ارسال اثر https://eitaayar.ir/anonymous/G246.b53
مشاهده در ایتا
دانلود
همه شب به کویت آیم به بهانه‌ی گدایی که مگر شبی ز رحمت به رخم دری گشایی به خدا اگر توانم روم از درت به جایی که مرا ز بند زلفت نبود سر رهایی همه تن به جمله چشمم که مگر ز در درآیی همه جان به جمله گوشم که مگر لبی گشایی بنشین پیاله‌ گیر و بیا و بوسه‌ای ده دم خویش نگهدار و مزن دم از جدایی به کدام کیش و آیین به کدام مذهب و دین ببری قرار دل را به سراغ دل نیایی مده ای فقیه پندم که به پند تو بخندم من و ترک پارسی گو و تو راه پارسایی تو اگر خدای جویی ز نگارخانه‌ی دل بزدای رنگ مایی و بشوی رنگ مایی ز بلای خودستایی مگرت خدا رهاند مگرت خدا رهاند ز بلای خودستایی به عبث بر طبیبان چه بنالی از حبیبان تب عاشقان بی دل نبود دلا شفایی به طواف خانه رفتن چه اثر چه سود دارد چه زمین کدام خانه که تواش نه کدخدایی اگرت وصال باید گذر از خیال باید همه وجد و حال باید ز گزاف و خیره رایی بگشای چشم بینا که به نصرت الهی بجهی به بام الّا ز گراف و خیره رایی فعلات فاعلاتن فعلاتن فاعلاتن امل ادیب کامل بود آیت خدایی 📜 @sheraneh_eitaa
6.11M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 | 📌واقعا چرا خانم ها در مقابل فرزندآوری مقاومت دارند⁉️ تحلیل و بررسی شاعرانه توسط دکتر عابدی😎 ما دو جین فرزند می خواهیم و راهش زایش است غیر از این باید شود تعداد همسر بیشتر😁 شعرخوانی 📜 @sheraneh_eitaa
توصیفِ تو در شأنِ کسی نیست به جز من تعریفِ شراب،از دهنِ مست قبول است!!. 📜 @sheraneh_eitaa
بی دیدنت از دیده مرا آزار است بی وصل تو با جهان مرا پیکار است بی قد تو باغ بر دلم زندان است بی رنگ رخ تو گل به چشمم خار است 📜 @sheraneh_eitaa
نامت سپیده‌دمی‌ست که بر پیشانی‌ِ آسمان می‌گذرد ــ متبرک باد نامِ تو! ــ و ما همچنان دوره می‌کنیم شب را و روز را هنوز را… 📜 @sheraneh_eitaa
من امشب با تو می گویم، همه ناگفته هایم را. دمی با تو به سر بردن، خودش آرامشی ناب است شبتون در پناه حق 🌙 📜 @sheraneh_eitaa
لبش بـا خنده وقتی بـاز می شد دو چندان گونه هایش ناز می شـد جهان پُـر می شد از زیبـایی او به این ترتیب صبح آغاز می شد |صبحتون بخیر و پر برکت 🌸🍃 📜 @sheraneh_eitaa
روزی خواهم آمد، و پیامی خواهم آورد در رگ ها، نور خواهم ریخت و صدا خواهم در داد: ای سبدهاتان پر خواب! سیب آوردم ، سیب سرخ خورشید خواهم آمد ، گل یاسی به گدا خواهم داد زن زیبای جذامی را ، گوشواره ای دیگر خواهم بخشید... 📜 @sheraneh_eitaa
قایقی در طلب موج به دریا زد و رفت باید از مرگ نترسید، اگر باید عشق عاقبت راز دلم را به لبانش گفتم شاید این بوسه به نفرت برسد، شاید عشق شمع روشن شد و پروانه به آتش پیوست می توان سوخت اگر امر بفرماید عشق پیله رنج من ابریشم پیراهن شد شمع حق داشت، به پروانه نمی‌آید عشق 📜 @sheraneh_eitaa
پس از صد بار جانم را که سوزانیده‌ای از غم چو با من در نمی‌سازی، مساز، این‌بار من رفتم 📜 @sheraneh_eitaa
تو همان جرعه‌ی آبی که نشد وقت سحر بزنم لب به تو و زود اذان را گفتند... 📜 @sheraneh_eitaa
سراج‌الدین قُمری آمُلی معروف به سراج قمری یا قمری آملی (درگذشتهٔ ۶۲۵ ق.) از شاعران قرن ششم و اوایل قرن هفتم است. برخی او را خوارزمی و بعضی گرگانی دانسته‌اند ولی غالباً او را آملی می‌دانند. وی با عمادی شهریاری و کمال اسماعیل هم‌روزگار بوده و مداحی سلطان غیاث‌الدین ملکشاه خوارزمی را می‌نموده است. دیوان سراج قمری سیزده هزار بیت دارد و سراینده‌ای هجوگو و بذله‌پرداز است. به گفتهٔ سید علی میرافضلی (در رباعیات خیام و خیامانه‌های پارسی) شعر او از جنبه‌های اخلاقی و حکمی خالی نیست اما بیشتر شهرت او در هزلیات و هجویات و فرارَوی از هنجارهای شرعی و افراط در باده‌ستایی و باده‌پرستی است. حمدالله مستوفی (در تاریخ گزیده) این قبیل اشعار او را «فسقیّات» نامیده و گفته در این نوع شعر غلوّی تمام داشته است. همین نکته را تقی کاشانی (در خلاصة الاشعار) به زبانی دیگر بیان کرده است. از سراج قمری حدود ۲۰۰ رباعی برجای مانده‌است که برخی از آن‌ها در ردهٔ خمریات جای می‌گیرد. سروده‌های او دربرگیرندهٔ قصیده‌ها و قطعات و رباعیات است و یک «کارنامه» هم دارد که در قالب مثنوی است. در برخی منابع، او را شاگرد امام فخر رازی و استاد خواجه نصیرالدین طوسی دانسته‌اند. سراج آملی قصیده‌ای نیز در ستایش صوفی نامور روزگار خود، سیف‌الدین باخرزی (درگذشتهٔ ۶۲۹ ق) دارد و در آن آرزوی دیدار او را کرده‌است. دیوان سراج الدین قمری آملی در سال ۱۳۶۸ شمسی به تصحیح دکتر یدالله شکری به چاپ رسید که اساس آن دستنویسی است که عمر بن محمد لالای مروزی آن را در جمادی‌الاول سال ۷۱۶ ق نوشته‌است و اکنون در کتابخانه چستربیتی ایرلند نگهداری می‌شود. سراج قمری غیر از دیوان اشعار کتابی به نثر مسجع با نام «رسالهٔ چنگ» داردکه موضوع آن آواز خوش و غم‌انگیز چنگ است و این که چگونه حالات و هیجانات درونی انسان را می‌توان با آن پدید آورد. از این رساله نسخه‌ای استنساخ شده در سال ۷۴۵ هجری قمری وجود دارد که در موزهٔ تاشکند نگهداری می‌شود. 📜 @sheraneh_eitaa