مهدی جهاندار سال ۱۳۵۸ در اصفهان متولد شد. او دارای مدرک کارشناسی‌ارشد زبان و ادبیات فارسی است. جهاندار را بیشتر به‌عنوان یک شاعر آیینی و سیاسی می‌شناسند که برخی اشعار او بسیار مورد توجه قرار گرفته است. از او ۲ مجموعه شعر به نام‌های «عشق سوزان است» و «مرتد» به چاپ رسیده است #معرفی_شاعر #مهدی_جهاندار 📜 @sheraneh_eitaa

قلم به دست و عمامه بر سر، عبای غربت به بر کشیدی به سجده رفتی و گریه کردی و انتظار سحر کشیدی سحر نیامد، سحر نیامد، کسی از آن‌سوی در نیامد دلت به درد آمد و چنین شد که ناگهان تیغ برکشیدی غم هزار و چهارصد سال خستگی را و تشنگی را شراب کردی و با رفیقان خویش لاجرعه سرکشیدی قرار این شد مسیر فرداییان نه غرب و نه شرق باشد طلوع را رنگ خون نوشتی، غروب را شعله‌ور کشیدی چه مرد و مردانه عهد بستی، چه مرد و مردانه صبر کردی چه مرد و مردانه ایستادی و مرد و مردانه پرکشیدی فدا شدن آخرین مناجات عاشقان است و پاک‌بازان فدا شدی تا کسی نگوید که زحمت بی‌ثمر کشیدی #شعر #مهدی_جهاندار #شهید_نواب_صفوی 📜 @sheraneh_eitaa

🎥 | شعرخوانی مهدی جهاندار در مراسم دیدار شعرا با رهبر انقلاب 📜 @sheraneh_eitaa

بتی فرخ رخی فرخنده رائی به شهرستان خوبی پادشاهی میان نازنینان نازنینی ز شیرینیش شیرین خوشه چینی رخش گلبرگ خوبی ساز کرده قدش بر سرو رعنا ناز کرده گرفته سنبلش بر گل وطن گاه سهیل آویخته از گوشهٔ ماه بهار لطف را نازنده سروی به باغ دلبری رعنا تذروی ز عنبر راه را پیرایه کرده گلش را چتر سنبل سایه کرده نهان در عقد لؤلؤ درج یاقوت حدیث شکرینش روح را قوت دو چشمش چون دو جادوی فسونکار دو زلفش کاروان مشگ تاتار دهانش در حقیقت کمتر از هیچ سر زلفین جعدش پیچ در پیچ #شعر #عبید_زاکانی 📜 @sheraneh_eitaa

به بزمم دوش یار آمد به همراه رقیب اما شبی با او بسر بردم ز وصلش بی‌نصیب اما مرا بی او شکیبایی چه می‌فرمائی ای همدم شکیب آمد علاج هجر دانم کو شکیب اما ز هر عاشق رموز عشق مشنو سر عشق گل ز مرغان چمن نتوان شنید از عندلیب اما خورد هر تشنه لب آب از لب مردم فریب او از آن سرچشمه من هم می‌خورم گاهی فریب اما به حال مرگ افتاده است هاتف ای پرستاران طبیبش کاش می‌آمد به بالین عنقریب اما #هاتف_اصفهانی #شعر #غزل 📜 @sheraneh_eitaa

یک دست در جیب چپ دست دیگر در جیب راست! این اندوه برای شما نیز آشناست بخواهید هم نمی‌توانم شرحش دهم؛ خوب و بد زندگی‌اش می‌کنم.. #تورگوت_اوبار #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

ای خواجه به خواب درنبینی ما را تا سال دگر دگر نبینی ما را ای شب هردم که جانب ما نگری بی‌روشنی سحر نبینی ما را #شعر #مولانا #رباعی 📜 @sheraneh_eitaa

‌امشب اندوه تو بیش از همه شب شد یارم... وای از این حال پریشان که من امشب دارم..! #مهدی_اخوان‌_ثالث #شعر |شبتون بخیر دوستان🌙🌟 📜 @sheraneh_eitaa

روزم شروع می شود ،آقا به نامتان روزیِ من همه جا ،ذکر نامتان صبح علي الطلوع ،سلام بر شما من دلخوشم به ،جواب ســلامتان السلام علیك یا اباعبدالله الحسین #شعر #امام_حسین |صبحتون بخیر و منور به ضریح آقا امام حسین(علیه السلام) ✨🌼 📜 @sheraneh_eitaa

پس از سی سال رنج و آزمایش که دادم امتیاز مغز از پوست مرا بی شک یقین گردید حاصل که صد دشمن، نمی ارزد به یک دوست #شعر #صابر_همدانی #قطعه 📜 @sheraneh_eitaa

این شنیدستم که عیسی، مرده‌ای را زنده کرد مرده‌ای را زنده کرد و نامِ خود پاینده کرد نیم گیتی شد مُسَخَّر از طریقِ دینِ او شد جهان آیینه‌دار چهرهٔ آیین او هر دو فرسخ یک کلیسایی به پا بر نام او گشت تاریخ همه تاریخ‌ها ایام او وقف شد یکشنبه‌ها از بهر نام نیک او روز و شب ناقوس‌ها، گویندهٔ تبریک او الغرض در مردم از سیبری تا آمریک دائما تعظیم و تکریم است بر آن نام نیک گر حکیمی مرده‌ای را زنده سازد اینچنین بهر او تکریم و تعظیم است در روی زمین بهر فردوسی چه باید کرد؟ کو از کار خویش یعنی از نیروی طبع و معجز گفتار خویش: مرده فرزندانِ چندین قرنِ ایران زنده کرد از لب آموی تا دریای عمان زنده کرد #شعر #میزاده_عشقی #مثنوی 📜 @sheraneh_eitaa

از حقیقت باز بگشایم دری با تو می گویم حدیث دیگری گفت با الماس در معدن ، زغال ای امین جلوه های لازوال همدمیم و هست و بود ما یکیست در جهان اصل وجود ما یکیست من بکان میرم ز درد ناکسی تو سر تاج شهنشاهان رسی قدر من از بد گلی کمتر ز خاک از جمال تو دل آئینه چاک روشن از تاریکی من مجمر است پس کمال جوهرم خاکستر است پشت پا هر کس مرا بر سر زند بر متاع هستیم اخگر زند بر سروسامان من باید گریست برگ و ساز هستیم دانی که چیست؟ موجه ی دودی بهم پیوسته ئی مایه دار یک شرار جسته ئی مثل انجم روی تو هم خوی تو جلوه ها خیزد ز هر پهلوی تو گاه نور دیده ی قیصر شوی گاه زیب دسته ی خنجر شوی گفت الماس ای رفیق نکته بین تیره خاک از پختگی گردد نگین تا به پیرامون خود در جنگ شد پخته از پیکار مثل سنگ شد پیکرم از پختگی ذوالنور شد سینه ام از جلوه ها معمور شد خوار گشتی از وجود خام خویش سوختی از نرمی اندام خویش فارغ از خوف و غم و وسواس باش پخته مثل سنگ شو الماس باش می شود از وی دو عالم مستنیر هر که باشد سخت کوش و سختگیر مشت خاکی اصل سنگ اسود است کو سر از جیب حرم بیرون زد است رتبه اش از طور بالا تر شد است بوسه گاه اسود و احمر شد است در صلابت آبروی زندگی است ناتوانی ، ناکسی ناپختگی است #اقبال_لاهوری #شعر 📜 @sheraneh_eitaa