بسوخت آتش عشق تو بی‌گناه مرا بدوخت ناوک چشمت به یک نگاه مرا به شمع نسبت بالای دلکشت کردم روا بود که بسوزی بدین گناه مرا فتاده بر سر راه تو روی از آن مالم که پیر عشق چنین کرد رو براه مرا به سایه که گریزم در این بلا که منم چو اهتمام تو نگرفت در پناه مرا؟ خطای شاهی بیچاره را قلم درکش که هست لطف عمیم تو عذر خواه مرا #شعر #امیر_شاهی 📜 @sheraneh_eitaa

در عین علی سر الهی پیداست در لام علی هوالعلی الاعلاست در یای علی صورت حی القیوم بشناس و بدان که اسم اعظم آنجاست #شعر #نسیمی #امام_علی 📜 @sheraneh_eitaa

نی بر دل ما ز هیچ یاری باری ست نی بر دل هیچ کس ز ما آزاری ست از کسوت فخر و عار عاری شده ایم ما را نه به کس فخر و نه از کس عاری ست #شعر #جامی 📜 @sheraneh_eitaa

#رضاقلی_خان_هدایت #معرفی_شاعر 📜 @sheraneh_eitaa

رضا قلی خان متخلص به هدایت (زادهٔ نیمهٔ محرم الحرام ۱۲۱۵ هجری قمری معادل ۱۸ خرداد ۱۱۷۹ هجری شمسی در تهران و درگذشتهٔ ماه ربیع‌الاول سال ۱۲۸۸ هجری قمری معادل ۸ تیر ۱۲۵۰ هجری شمسی تهران) ادیب، شاعر و تذکره‌نویس سدهٔ سیزدهم هجری قمری در ایران در دوران حکومت قاجار بود. وی از ابتدای جوانی شعر می‌سرود و «چاکر» تخلّص می‌کرد. پس از چندی تخلص خود را به دلیل یک رؤیا به «هدایت» تغییر داد. در سال ۱۲۴۵ هجری قمری مورد توجه فتحعلی شاه قرار گرفت و به پاداش قصیده‌ای که در مدح شاه سروده بود لقب «خان»ی و امیرالشعرایی گرفت. پس از فتحعلیشاه، به دربار محمدشاه راه یافت و با ماندن در تهران به تربیت شاهزاده عباس میرزای ثانی (ملک آرا)، فرزند محمدشاه مأمور شد. پس از مرگ محمدشاه به دربار ناصرالدین شاه راه یافت و از طرف او به ریاست مدرسهٔ دارالفنون رسید. در سال ۱۲۶۷ هجری قمری پس از پایان جنگ با ترکمانان ناحیهٔ سرخس، به دستور امیرکبیر به ‌عنوان سفیر به خوارزم رفت. هدف مأموریت او که یک سال به طول انجامید، آگاهی‌یابی از اوضاع ماوراءالنهر از نظر سوق‌الجیشی، آزادی اسرای مسلمان و ممانعت از خرید و فروش آنان بود. هدایت تألیفات بسیاری به نظم و نثر دارد. ریاض العارفین (تذکرهٔ احوال عرفا و شاعران عارف)، مجمع الفصحا (تذکرهٔ ادبی در شرح احوال و منتخباتی از اشعار ۸۶۷ شاعر)، مثنوی هدایت‌نامه، لطائف المعارف، سفارت‌نامهٔ خوارزم، فهرس التواریخ، فرهنگ انجمن آرای ناصری، روضةالصفای ناصری (تکمیل تاریخ روضة الصفای میرخواند در سه جلد تا عهد ناصرالدین شاه)، مثنوی منهج الهدایة و دیوان اشعار (شامل بیش از هشت هزار بیت غزل و بیش از ده هزار بیت قصیده) از جمله آثار اوست. #رضاقلی_خان_هدایت #معرفی_شاعر 📜 @sheraneh_eitaa

گر زلف تو سلسله است، دیوانه منم ور عشق تو آتش است، پروانه منم پیمان ترا به شرط پیمانه منم با عشق تو خویش، از تو بیگانه منم #رضاقلی_خان_هدایت #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

🎥 | رضاقلی خان هدایت که بود؟ #فرزند_ایران 📜 @sheraneh_eitaa

هر نفس آید صدای عشق کای عاشق درآ از حجاب ما و من مردانه یکساعت برآ در هوای وصل جانان بگذر از جان و جهان دامن دلبربدست آرو ز عالم برسرآ عشق و هشیاری گذار و عشق ورزی پیشه کن عاشق دیوانه باش و مست صهبای لقا خوش حجاب هستی موهوم برگیر از میان پس بچشم دل نظر کن آن جمال جانفزا کفر و ایمان چون حجاب آمد زهر دو در گذر یکدل و یکرنگ شو در عشق جانان عاشقا پاک شو ز آلایش دنیا و عقبی جان من گر ببزم وصل او خواهی که ره باشد ترا ای اسیری از خود و جمله جهان بیگانه شو گر همی خواهی که بینی روی یار آشنا #شعر #اسیری_لاهیجی 📜 @sheraneh_eitaa

خوشتر ز آستان تو ما را مقام نیست کوی تو کم ز روضهٔ دارالسلام نیست گفتم که خاک راه توام ملتفت نشد بیچاره من که اینقدرم احترام نیست گفتم بیا که از غم لعل تو سوختم گفت این طمع به غیر تمنای خام نیست آیینهٔ وجود که زنگار غم گرفت ساقی صفاش جز به می لعل فام نیست می ده که محتسب نکند منع شرب ما آری به بزم ساقی ما می حرام نیست صوفی که منع باده صافی همی کند او را خبر ز لذت شرب مدام نیست کردم به سرو نسبت قدش به غمزه گفت ای بی بصر خموش که او را خرام نیست اندوه یار و درد فراق و غم دیار آخر ببین که بر دل ما زین کدام نیست هستند بندگان و غلامان تو را بسی یک بندهٔ مطیع چو ابن حسام نیست #شعر #ابن_حسام_خوسفی 📜 @sheraneh_eitaa

تا در سر من هوای مه‌روی من است بر خاک نهاده سال و مه روی من است دزدیده به سوی مه نگه می‌کردم گفتا چه نگه کنی که مه روی من است #شعر #ناصر_بخارایی 📜 @sheraneh_eitaa

‍ گفتم شب مهتاب بیا ، نازکنان گفت : آنجا که منم حاجت مهتاب نباشد ...! شبتون در پناه حق🌙 #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

صبح آمد ودلتنڪَ تماشاے توام برخیز ڪہ من عاشق دنیاے توام خورشید منی طلوع ڪن حضرت عشق مشــــتاق درخشیدن زیباے توام |صبحتون بخیر و پر آرامش🌸🍃 #شعر 📜 @sheraneh_eitaa