eitaa logo
اشعار ناب آئینے
22هزار دنبال‌کننده
630 عکس
14 ویدیو
3 فایل
کـانـال🔹اشعـــــار نابــــــ آئیـــــنے🔹 محبوبتریــن ، بزرگتریــن ، بروزتریــن کانــال شعــر مذهبـی در تلگرام و ایتا زیر نظــر شاعــــــران بنام کشــــــوری ادمین ارسال شعر و تبلیغات: @ad_shereaeini کانال اشعارناب با همین آیدی در تلگرام فعال است
مشاهده در ایتا
دانلود
@shere_aeini ستاره بودی و یکباره آفتاب شدی برای خانه ی مولا که انتخاب شدی به آستان عزیزان قدم گذاشتی و دلیل عزت قوم بنی کلاب شدی به جای اینکه نهی تاج همسری بر سر کنیز حلقه به گوش ابوتراب شدی چه شد عطوفت بی حد! که از همان آغاز به جای فاطمه ام البنین خطاب شدی چه با نهایت دین در نهان دعا کردی؟ که آشکار بدین گونه مستجاب شدی چه شد که راه به درگاه عاشقان بردی؟ چه شد که محرم این خاندان حساب شدی؟ مگر نه اینکه نظر کرده ی خداوندی چرا که منتخب چشم آن جناب شدی کدام رایحه ای می رسد به نکهت تو تو بر مشام امامان شمیم ناب شدی * پس از حسین به سایه نمی نشست دلت انیس گریه پیوسته ی رباب شدی به یاد ساقی بی دست مویه می کردی به یاد تشنه لبی امام آب شدی * شُکوه بود نه شِکوه! حماسه خوانی بود! اگر که مرثیه خوان گل و گلاب شدی* 🔸شاعر: _______________________________ 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini
@shere_aeini میان بارش بارانی از ستاره رسید اگرچه مثنوی... اما چهارپاره رسید چهار پارۀ تن، نه چهار پارۀ دل چهار ماه شب بی‌کسی ولی کامل چهار ابر به باران رسیده در ساحل چهار رود به پایان رسیده، دریادل چهار فصل طلایی ولی میان خزان چهار بغض غم‌انگیز و مادری نگران چهار مرتبه وقتی به غم دچار شوی برای دشمن خود نیز گریه‌دار شوی مدینه، حسرت دیرینۀ دو چشم ترش چهار قبر غریب است باز در نظرش چقدر خاطره مانده‌ست در مفاتیحش و دانه‌ دانۀ اشکی که بوده تسبیحش نشسته بود شب جمعه‌ای کنار بقیع کمیل زمزمه می‌کرد در جوار بقیع غروب، لحظۀ تنهایی‌اش دوباره رسید غروب‌ها دل او خون‌تر است از خورشید به غصه‌های جگرسوز می‌زند پهلو دوباره شعله کشیده‌ست آب وقت وضو شروع می‌کند او لیلة‌ المصائب را همین‌ که دست به پهلو نماز مغرب را… چهار رکعت دلواپسی پس از مغرب چهار نافله در بی‌کسی پس از مغرب در آسمان نگاهش که بی‌ستاره شده چهار آینه مانده، هزار پاره شده شکست آینه‌هایش میان گرد و غبار شلمچه، ترکش و خمپاره، کربلای چهار از آن زمان که پسرهای او شهید شدند یکی یکی همه موهای او سفید شدند و همسری که به دل غصه‌ای گذاشت، وَ رفت نماز صبح سر از سجده برنداشت، وَ رفت اگرچه بین غم و غصه‌های خود تنهاست ولی چهارم هر ماه روضه‌اش برپاست طراوتی که نرفته‌ست سال‌ها از دست بهشت خانۀ او سفرۀ اباالفضل است صدای گریه بلند است بین مرثیه‌ها چه دلنواز شده یا حسین مرثیه‌ها نشسته گوشۀ ایوان کنار گلدان‌ها برای بدرقه با اشک خود به مهمان‌ها - - در التماس دعایش چه حرف‌ها گفته است به لطف آن کمر خسته کفش‌ها جفت است... یکی یکی همه رفتند و باز هم تنهاست... 🔸شاعر: _______________________________ 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini
هنگام وداع، سینه بی‌تاب شده مادر شمع است، سوخته، آب شده شاید پس از این‌که پسرانش رفتند در بدرقه‌ها چهار قل باب شده 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini
@shere_aeini چگونه وصف کنم، فخر بانوان عرب را زنی که برده ابالفضل از او به ارث، ادب را دوان دوان نگرد هاجران تشنه لب از پی اگر که توسن فضلش کند نگاه، عقب را سوادِ آینه ی عفت است چادر پاکش بیاض دیده ی حجب است، بنگرید لقب را زنی ز قوم رشادت، ز خاندان شجاعت که شرح داده عقیل از همین قبیل، نسب را یکی از آنهمه عامر که جدّ مادری اوست که خود گرفته به بازی سرِ سنان غضب را کمر به هزم ببندد حِزام، معنی اش این است ابی که ام بنین پرورد، جلالتِ اب را! بنی کلاب، همان شرزه شیر کز دم شمشیر به بزم رزم، قفاخور کند سگان عرب را مگر ز سفره ام البنین مدد شود این طبع وگرنه خورده قلم طی کند چگونه تعب را زنی که بر تن عباس کرده بافه ی غیرت چنان که یاد علی کرد هر که دید سلب را مهِ عشیره و عبدلله ست و جعفر و عثمان هماره چارقد ستر، آن عفیفه ی رب را یگانه ای ست که بسته ز چارسوی حوادث چهار فرزندش، راهِ قوم جنگ طلب را به شرح جنگ ابوفاضلش چه گویمت؟ این بس که ذوالفقار علی واکند دومرتبه لب را برید دشمن دون سر، از آن نخیل تناور که مرگ را خوش می داشت، چون عرب که رطب را برید دست و نبرید عهد دوست، گواهم علم که دید یزید و سرود بانگِ عجب را اگر چه او همه صبر و رضاست، شاکر از آنم که چشم مادر غیرت ندید بزم طرب را نگفت جعفر و عباس...گفت وای حسینم به درک او نرسیدم ز من مپرس سبب را چنان ز داغ حسینش گریست در همه ی عمر که پلک زخم، بهم دوخت صبح و تیره ی شب را 🔸شاعر: _______________________________ 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini
@shere_aeini رباعی گفتی و تقدیم سلطان غزل کردی معمای ادب را با همین ابیات حل کردی رباعی گفتی و مصراعی از آن را تو ای بانو میان اهل عالم در وفا ضرب‌المثل کردی فرستادی به قربانگاه اسماعیل‌هایت را همان کاری که هاجر وعده کرد و تو عمل کردی کشیدی با سرانگشتت به خاک مُرده، خطی چند تمام شهر یثرب را به خاک طف بدل کردی چه شیری داده‌ای شیران خود را که شهادت را درون کامشان شیرین‌تر از شهد و عسل کردی خودش را در کنار مادرش حس کرد تسکین شد خدا را شکر بودی زینب خود را بغل کردی رباعی تو بانو! گرچه تقطیع هجایی شد به تیغ اشک خود، اعرابشان را بی‌محل کردی 🔸شاعر: _______________________________ 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎞 رباعی گفتی و تقدیم سلطان غزل کردی شعرخوانی محسن رضوانی در وصف حضرت ام البنین سلام الله علیها در حضور رهبر انقلاب 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini
اشعار جدید و قدیم وفات حضرت ام البنین سلام الله علیها با هشتگ های زیر در دسترس است
@shere_aeini ماه ، می گویند پشت ابر پنهان می شود ماهت ای بانو شبی بر نیزه تابان می شود مادر سقا ! اگر باران نمی بارد چه باک آب درس اول ما در دبستان می شود دامنت عباس پرور شد تعجب هم نداشت مور هم باشد کنار تو سلیمان می شود در عرب را که نمی دانم ولی ام البنین! هرچه ایرانی است با عباس سلمان می شود می کند فرزندت ای بانو مگر پیغمبری ارمنی هم روز تاسوعا مسلمان می شود خانه ی عباس تو دارالشفای دردهاست درد بی درمان هم اینجا زود درمان می شود پیرهن ها خونی اند و یوسفانت رفته اند این گلستانی که دیدم بیت الاحزان می شود 🔸شاعر: _______________________________ 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini
@shere_aeini به جمعیت کفایت کرد امیرالمومنین ما را پریشانی وداعی کرد زین بحرِ یقین ما را به ذلت بر زمینش سر نهادیم و ثنا گفتیم به روز حشر با عزَت برون آرد زمین ما را غبارِ قبر او با آستین برگیر تا آن بت کشد بر آستانش در جزا از آستین ما را ز اعماق قرون از بین جمعیت تو را دیدیم تو هم ای ناز مطلق از همان بالا ببین ما را تمنا از علی هم صحبتی با اوست خود ورنه شفاعت می کند پیش از علی ، ام البنین ما را 🔸شاعر: _______________________________ 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini
@shere_aeini هر شب رکابِ چشم‌هایش را نگین می‌شد با برکه‌ی او ماه، وقتی همنشین می‌شد می‌خواست، خدمتکارِ اولادِ علی باشد «ام‌البنین» می‌خواست؛ «ام‌المؤمنین» می‌شد ! از فضلِ مادر بود، شد عباس «ابوفاضل» باید خدای فضل اباالفضل آفرین می‌شد هر قطره‌ی اشکش که روی خاک، می‌افتاد انگار، یک فرزندِ او نقشِ زمین می‌شد از سنگ‌ها هم اشک می‌جوشید، با آهش در روضه‌‌هایش دشمنش روضه‌نشین می‌شد هر وقت، چشمِ اشک‌بارش چشمه‌ای می‌دید آب از خجالت آب می‌شد؛ شرمگین می‌شد گفتند، سقایت بلاگردانِ اصغر شد گفت آه عباسم؛ ولی باید همین می‌شد ! 🔸شاعر: _______________________________ 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini
@shere_aeini رسید قافلهء عشق از سفر منزل کبود چشم و تنِ سرورانِ آن محمل امیر رفته چرا چون اسیر می آید شکسته بال و پر و بی منیر می آید از آن شکوه و صلابت فقط همین مانده رکاب رفته و تنها کمی نگین مانده به انتظار عزیزان ببین که ام بنین نشانده عرش را به روی فرش زمین بشیر بانیِ این شد که پیش تر برود و از فراق شهیدان کمی خبر بدهد به نزد ام بنین رفته و رعایت کرد ز روز حادثه او اندکی روایت کرد که بود واقعه را یکه تاز عباست ز معرفت چه بگویم و باز عباست شبی که سوز غریبی و ساز واهمه بود مدافعِ حرمِ بچه های فاطمه(س) بود در آن زمان که عدو وعدهء امان میداد اگر نبود حسین(ع) او ز غصه جان میداد چو مادر پسران طعنهء امان بشنید خروش آمد و غیرت در او زبانه کشید به من بگو حسین(ع) کو عزیزِ فاطمه(س) کو سخن خلاصه کن و از امیر قافله گو بشیر لب ز لب خود گشود و غوغا کرد شکسته بغض گلو، سفرهء دلش وا کرد حسینِ فاطمه را تشنه کام پژمردند یتیمِ قافله را بیشمار آزردند در آن زمان که زمین سیراز آبِ جاری بود به تشنه کامیِ اصغر سه شعبه یاری بود نبود غیرتی از دودمانِ این اسلام که قبل ذبح عظیمش دهند جرعه به کام سخن بریده بریده نواست واویلا دو دوست بر کمر و هم صداست با زهرا گذشت چندی و خاتون کاروان آمد چه بی جهاز و چرا اینچنین عیان آمد؟ چه پرجوانه سفر کرد و پیر آمده است چرا تبارِ علی(ع) چون اسیر آمده است چو چشم زینب کبری به مادرش افتاد به یاد غربت چشم برادرش افتاد امان ز سینهء پر درد زینب کبری امان ز بی کسیِ او غروب عاشورا فغان و شیون و زاری دوباره شعله کشید که باز حجب و حیا را به چشم فاطمه دید کشید ناله بیا امِ بی بنین گشتی هنوز روضه نخواندم که اینچنین گشتی کجاست تا که بگیرد رکاب عباست کجاست تا که نمیرد رباب عباست گرفت مشک،کجا رفت،پس کجا مانده؟ کنون که کنج خرابه رقیه جا مانده ببین که عزت ما رفت همرهِ عباس جلال و حشمتِ ما رفت همرهِ عباس بیا بیا که از او نزد تو گله دارم نگفت خواهر و من هم از او طلبکارم نه من،فرات هم از او طلبکار است ز حصرت لب او موج آب تبدار است دگر بس است خسته شدم جان من رسیده به لب ادب نکن بغلم کن به من بگو زینب 🔸شاعر: _______________________________ 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini
@shere_aeini من اگر گریه برایت نکنم پس چه کنم روضه خوانی به عزایت نکنم پس چه کنم چه کنم مادرم و داغ جوان سنگین است تا دمِ مرگ صدایت نکنم پس چه کنم من که از قبر تو و کرببلا دورم دور شهر را کرببلایت نکنم پس چه کنم باز هم سائل هرساله تو پشت در است یادِ آن دست عطایت نکنم پس چه کنم ماهِ من ، بعد تو چشمم که می افتد بر ماه تو بگو باز هوایت نکنم پس چه کنم پسرم دست تو را دست خدا می بوسید گریه بر دست جدایت نکنم پس چه کنم تو سرت خورد عمود و سر من درد گرفت گریه بر فرق دوتایت نکنم پس چه کنم تیر بر مشک تو خورد و جگرم تیر کشید من از آن تیر شکایت نکنم پس چه کنم میرسید آب اگر خیمه نمی سوخت دلم من به جای تو سِقایت نکنم پس چه کنم رفت بر نیزه سرت زودتر از راس حسین همه عمر دعایت نکنم پس چه کنم پسر فاطمه عالم به فدای سر تو پسرم را که فدایت نکنم پس چه کنم غم بی مادری از بی کفنی سخت تر است جای او گریه برایت نکنم پس چه کنم 🔸شاعر: _______________________________ 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini