الإمامُ الرِّضا عليه السلام ـ مِمّا كَتَبَ في جَوابِ مَسائلِ محمّدِ بنِ سِنانٍ ـ : و حُرِّمَ النَّظَرُ إلى شُعورِ النِّساءِ المَحجوباتِ بالأزواجِ و إلى غَيرِهِنَّ مِن النِّساءِ ؛ لِما فيهِ مِن تَهييجِ الرِّجالِ ، و ما يَدعو التَّهييجُ إلَيهِ مِن الفَسادِ و الدُّخولِ فيما لا يَحِلُّ و لا يَجمُلُ ، و كذلكَ ما أشبَهَ الشُّعورَ ، إلاّ الّذي قالَ اللّه ُ تعالى : «و القَـواعِدُ مِـن النِّسـاءِ الـلاتي لا يَـرجُونَ نِكاحا ......... » امام رضا عليه السلام ـ در پاسخ به يكى از پرسش هاى محمّد بن سنان ـ فرمود : نگاه كردن به موى زنان شوهردار و ديگر زنان به اين علّت حرام شده است كه باعث تحريك مردها مى شود و اين تحريك به فساد و ارتكاب اعمال حرام و ناشايست مى انجامد. همچنين است چيزهايى كه [به لحاظ تحريك كنندگى] مانند مو باشد. مگر در مواردى كه خداى متعال فرموده است «و القواعد من النساء اللاتى لا يرجون نكاحا ......... ؛ و زنان از كار افتاده اى كه اميد به ازدواج ندارند ......... » عيون أخبار الرِّضا : 2 / 97 / 1

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : عَلى كُلِّ نَفَسٍ مِن بَني آدَمَ كُتِبَ حَظٌّ مِنَ الزِّنا أدرَكَ ذلكَ لا محالَةَ ، فالعَينُ زِناها النَّظَرُ پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بر هر عضوى از اعضاى انسان بهره اى از زنا نوشته شده كه لا جرم به آن مى رسد ؛ مثلاً زناى چشم نگاه كردن است كنز العمّال : 13026 انظر تمام الحديث

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : عَلى كُلِّ نَفَسٍ مِن بَني آدَمَ كُتِبَ حَظٌّ مِنَ الزِّنا أدرَكَ ذلكَ لا محالَةَ ، فالعَينُ زِناها النَّظَرُ پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بر هر عضوى از اعضاى انسان بهره اى از زنا نوشته شده كه لا جرم به آن مى رسد ؛ مثلاً زناى چشم نگاه كردن است كنز العمّال : 13026 انظر تمام الحديث

الصّادق (علیه السلام)- عَن عَبدِ الرَّحمنِ بنِ سَلَمَهًْ الجَرِیرِی، قال: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) عَنْ قَوْلِهِ عزّوجلّ یَعْلَمُ خائِنَةَ الْأَعْیُنِ فَقَالَ أَ‌لَمْ تَرَ إِلَی الرَّجُلِ یَنْظُرُ إِلَی الشَّیْءِ وَ کَأَنَّهُ لَا یَنْظُرُ إِلَیْهِ فَذَلِکَ خَائِنَهًُْ الْأَعْیُنِ. امام صادق (علیه السلام)- عبدالرحمن‌بن‌سلمه گوید: از امام صادق (علیه السلام) معنی خائِنَةَ الْأَعْیُنِ را سؤال کردم. حضرت در جواب فرمود: «آیا ندیده‌ای که گاهی آدمی چیزی را به‌طوری نگاه می‌کند که گویی آن را نگاه نمی‌کند. این خائِنَةَ الْأَعْیُنِ است یعنی طوری وانمود کند که گویی آن چیز را نمی بیند در حالی که اصلا غرض از نگاه کردن ، دیدن همان چیز است ) ». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۳، ص۳۸۴ بحارالأنوار، ج۴، ص۸۰/ معانی الأخبار، ص۱۴۷/ البرهان/ نورالثقلین

عنه عليه السلام : مَن أطلَقَ طَرفَهُ جَلَبَ حَتفَهُ . امام على عليه السلام : هركه چشم خود را رها كند، مرگ خود را فرا خواند ♦️یعنی چشم ناپاک و رها ، حاصلی جز بیماری و نهایتا مرگ زودرس برای صاحب چشم نخواهد داشت و یا بعبارتی دیگر همش در حال حرص زدن است و آخرش هم مرگ است [غرر الحكم : 9124.]

عنه صلى الله عليه و آله : النَّظرَةُ الاُولى خَطأٌ ، و الثّانِيَةُ عَمدٌ ، و الثّالِثَةُ تُدَمِّرُ پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : نگاه اول ناخواسته است، نگاه دوم عمدى است و نگاه سوم ويران مى كند. كنز العمّال : 13073

🔴 تجربه تلخ انتخاباتی شهید مطهری؛ سبحان الله! بشر چه موجودی است! 🔸من یک درس شخصی را برای شما می‌‌گویم. در سال ۱۳۲۵ که مرحوم آقا سید ابوالحسن فوت کرد و آقای بروجردی مرجع شد من در فاصله چند روز گفتم تمام مشکلات من در باب «خلافت» حل شد، یعنی گذشته را در پرتو حال شناختم. آقای آقا سید ابوالحسن «مرجع کل فی الکل» بود و من حدود هشت سال بود که در قم بودم و افراد زیادی را می‌شناختم که آدم‌های خوبی بودند. 🔹در آن چند روز یک‌مرتبه می‌خواست یک قدرت بزرگ روحانی از مقامی به مقام دیگر منتقل شود، یک امتحان بسیار بزرگ. من یک‌مرتبه دیدم مثل اینکه حوزه قم زیرورو شد. یک حالت هول عجیبی به افراد افتاد. حال، هرکسی گرایشی به یک آقا داشت. در راه گرایش به این آقا و کوبیدن بقیه آقایان همه چیز فراموش شده بود. مثل اینکه موقتاً همه، همه چیز را فراموش کرده بودند. یک حالت جنون‌آمیزی به وجود آمده بود. این آن را تعدیل می‏‌کرد و آن یکی را تفسیق، و دیگری به عکس. 🔸گفتم سبحان الله! بشر چه موجودی است! پس اگر روزی پیغمبری بخواهد بمیرد و یک خلافت به آن عظمت بخواهد منتقل شود، می‏‌بیند آن عادل‌ترین عادل‌ها تبدیل می‌‏شود به فاسق‌ترین فاسق‌ها. 🔹از امتحان‌هایی که در زمان حاضر برای بشر پیش می‌‏آید انسان می‌‏تواند طبیعت بشر در گذشته را بفهمد، که می‌فهمد. همین ماها هم اگر بودیم از همین کارها می‌کردیم. چیز عجیبی نیست که انسان فکر می‌کند آدم‌های خیلی استثنایی آمدند خلافت علی علیه السلام را غصب کردند. نه، اگر ماها هم بودیم همین کارها را می‌کردیم. 📙 استاد مطهری، فلسفه تاریخ، ج۱، ص۱۸۰. ⭕️ کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری» در ایتا، تلگرام و سروش👇 eitaa.com/motahari_ir t.me/motahari_ir sapp.ir/motahari_ir

🎬 کلیپ: با ذکر خدا شیطان را از خود دور کنیم 👤 #حجت_الاسلام_صفایی_بوشهری 💠 @samtekhoda3

بدعت گذار و عبادت رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :مَن عمِلَ في بِدعةٍ خَلاّهُ الشّيطانُ و العِبادةَ، و ألْقى عليهِ الخُشوعَ و البُكاءَ .[بحار الأنوار : 72 / 216 / 8 .] پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس به بدعتى عمل كند، شيطان او را با عبادت تنها مى گذارد و حالت خشوع و گريه بر او مى افكند.

غیبت برنامه ریزی در غیبتِ برنامه‌ریزی، طبیعتا غریزه، وسوسه، دیگ‌های خام شیطان، ترس، طمع، آرزوهای دور و دراز، گمراهی و اندوه هست؛ این‌ها روش‌های شیطان است. آرزو می‌دهد، فرمانشان می‌دهد. وقتی تو خالی هستی و سنجش نداری هر صدایی می‌تواند تو را ببرد. تعبیری هست، اگر بنا بود سنجش را شروع کند با سنجش غضب می‌کند، دوست داشته باشد، حرف بزند. ما باید از علی (ع) همین حالت‌های طبیعی را بیاموزیم. این را دوست دارم، این را دوست ندارم، این را می‌خواهم این را نمی‌خواهم، اینها علت العلل همه کارهای ماست. یعنی نباید خواستن از سنجش تو بگذرد؟ تو تعقل را نباید داشته باشی؟ مسئله اقتضا و دعوت نیست؛ مسئله‌ی انسان و پذیرش و انتخاب آن است. استاد علی صفایی حائری