❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄
#قطره_از_دریا
🔥 #ابن_عساکر عالم مشهور اهل سنت در "کتاب #تاریخ_مدینة_دمشق" به بیت شعری در مورد سیدالشهدا (علیه السلام) در کنیسه ی روم اشاره می کند و می نویسد:
◼️ أخبرنا أبو بكر محمد بن عبد الباقي ... نا يحيى بن يمان أخبرني إمام مسجد بني سليم قال:
👈 غزا أشياخ لنا #الروم فوجدوا في #كنيسة من كنائسهم
كيف ترجو أمة قتلت حسينا
شفاعة جده يوم الحساب
فقالوا منذ كم وجدتم هذا الكتاب في هذه الكنيسة قالوا قبل أن يخرج نبيكم #بستمائة_عام
◼️ شيوخ ما می‌گویند: در جنگی با روم در کنیسه از کنیسه‌هایشان خواندیم که شعری نوشته بود: «آیا امتی که #حسین [علیه السلام] را کشتند امیدی به #شفاعت جدش در روز حساب دارند؟»
👈 پس از رومیان پرسیدیم چه کسی این شعر را بر کنیسه شما نوشته است؟گفتند: این شعر #ششصد_سال قبل از مبعث پیامبر شما اینجا بود.
📚 تاريخ مدينة دمشق ج 14 ص 243، دار النشر : دار الفكر - بيروت - 1995 ، تحقيق : محب الدين أبي سعيد عمر بن غرامة العمري
╭─═ঊঈ علے ঊঈ═─╮
🏴 @shiaAlawi
╰─═ঊঈ مولا ঊঈ═─╯
❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄
⬛️ شهادت حضرت علی اصغر، از نگاه علمای #اهل_سنت
🖌 بقلم حجةالاسلام محمد مهریار
#مقدمه
🏴 واقعه‌‌ی عظیم عاشورا و بیان نحوه‌ی شهادت برترین بندگان خدا، بیان‌کننده‌ی مظلومیت اهل‌بیت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است؛ اما آن‌چه پرده از شقاوت لشکریان بنی‌امیه برمی‌دارد، نقل مقتل کودک شیرخواره‌ای است که مورخین اهل‌سنت با توجه به اوج مظلومیت این شخصیت، به آن پرداخته‌اند.
#متن_مقاله
به یقین باید گفت یکی از بزرگ‌ترین مصائبی که در کربلا بر اهل بیت پیامبر تحمیل شد، مصیبت شهادت مظلومانه‌ی کودک شیرخواره‌ی
سیدالشهداء (علیه‌السلام) است؛
اما شهادت حضرت علی اصغر (سلام‌الله‌علیه) از دو بُعد اهمیت فراوانی دارد:
🏴 #اول از آن جهت که هدف دشمن از شهادت طفل شیرخوار، نسل‌کشی فرزندان و ذریه‌ی امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) بوده و
🏴 #دوم آن‌که حضور علی اصغر (سلام‌الله‌علیه) و شهادت ایشان و به تَبع آن، حضور زنان و کودکان در کربلا، نشان از ظلم بی‌شمار دشمنان اهل بیت (علیه‌السلام) به خاندان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) دارد.
👈 #ابن‌کثیر_دمشقی از علما و مورخین مشهور اهل سنت، با بیان چگونگی شهادت حضرت علی‌اصغر (سلام‌الله‌علیه) اوج این فاجعه را بیان می‌کند و می‌نویسد: «حسین (علیه‌السلام) خسته شد و به سمت خیمه‌اش آمد؛ او طفل صغیرش به نام عبدالله را در آغوش گرفت و او را می‌بوسید و می‌بویید و با او وداع کرد و به خانواده‌اش نیز وصیت کرد. در این هنگام مردی از بنی‌اسد به نام ابن موقد النار، تیری را به سمت آن طفل رها کرد و گلویش را درید. حسین (علیه‌السلام) خون آن طفل را در دست گرفت و به جانب آسمان پاشید و فرمود: پروردگارا! اگر نصرت از جانب آسمان را از ما گرفتهاى، چنان كن كه به سبب خير باشد و انتقام ما را از اين ستمگران بگير.»[1]
#ابن‌اعثم در کتاب #الفتوح[2] که صفحات زیادی از این کتاب را به حادثه‌ی عظیم عاشورا اختصاص داده، حوادثی را بیان می‌کند که بسیار اندوهناک است و قلب هر انسان آزاده‌ای را می‌رنجاند. از جمله‌ی این وقایع، اشارهی نویسنده به نحوه‌ی شهادت حضرت علی اصغر (سلام‌الله‌علیه) است.
👈 ابن‌اعثم می‌نویسد:
حسین (در عصر عاشورا) تنها مانده بود و هیچ یاری نداشت؛ ... اباعبدالله پسر دیگری داشت به نام علی که شیرخواره بود. حسین (علیه‌السلام) به درب خيمه آمد و فرمود: اين طفل را به من دهيد تا با او وداع كنم. او را غرق در بوسه ساخت در حالى‌كه میفرمود: اى پسركم! واى بر حال اين قوم، وقتى پیامبر (صلی‌الله‌عليه‌وآله) با آنان مخاصمه كند! راوی گفت: ناگهان تيرى آمد و بر بالاى سينه آن طفل نشست و او را كُشت؛ حسین (عليه‌السلام) از اسب پیاده شد و با غلاف شمشير قبرى كند و در حالی‌که طفل، خونین بود بر او نماز خواند و او را دفن کرد.[3]
👈 #سبط_ابن_جوزی، شرح شهادت حضرت علی اصغر (سلام‌الله‌علیه) را این‌چنین می‌نویسد: «وقتى امام حسين (عليه‌السلام) ديد كه لشکریان بر کشتن ایشان پافشارى می‌كنند، ... حسين (عليه‌السلام)، به سوى يكى از كودكانش كه از تشنگى مى‌گريست رفت. او را بر سرِ دست گرفت و فرمود: اى قوم! اگر بر من رحم نمی‌كنيد، بر اين طفل رحم كنيد.
در اين هنگام، تيرى از جانب دشمن به سوى طفل پرتاب شد و او را ذبح كرد. حسين (عليه‌السلام) مى‌گريست و فرمود: خدايا! ميان ما و گروهى كه ما را دعوت كردند تا ما را يارى دهند، اما ما را كُشتند داورى كن. در اين هنگام از آسمان ندايى رسيد: ای حسین! علی اصغر را وا گذار كه در بهشت او را شير مى‌دهند.»[4]
👈 #بلاذری مورخ مشهور اهل سنت، با ذکر نام حرمله می‌نویسد: «#حرملة بن كاهل تیری به سمت عبدالله بن حسین رها کرد و او را ذبح کرد.»[5]
📚 #پی‌نوشت:
[1]. #البداية_والنهاية، إسماعيل بن عمر بن كثير دمشقی (متوفای 774)، ج8، ص186، مكتبة المعارف – بيروت. «ثم إن الحسين أعيا فقعد على باب فسطاطه وأتى بصبى صغير من أولاده اسمه عبد الله فأجلسه فى حجره ثم جعل يقبله ويشمه ويودعه ويوصى أهله فرماه رجل من بنى أسد يقال له ابن موقد النار بسهم، فذبح ذلك الغلام فتلقى حسين دمه فى يده وألقاه نحو السماء وقال رب إن تك قد حبست عنا النصر من السماء فاجعله لما هو خير وانتقم لنا من الظالمين.»
[2]. #نقد و ارزیابی کتاب الفتوح با رویکرد به حادثه کربلا، نعمت الله صفری و محمد علی توحيدی، ص۲. «مرحوم علامه مجلسی (ره) و مرحوم علامه مامقانی (ره) و قاضی نور‌الله شوشتری، ابن‌اعثم را از علمای اهل‌سنت می‌دانند.»
[3]. #الفتوح، أبومحمد أحمد بن أعثم كوفی (متوفای 314هـ)، ج5، ص115، دار الأضواء للطباعة والنشر ـ بيروت، چاپ اول، 1411هـ. «فبقي الحسين فريدا وحيدا ليس معه... و له ابن آخر يقال له علي في الرضاع ، فتقدم إلى باب الخيمة فقال: ناولوني ذلك الطفل حتى أودعه ! فناولوه الصبي، فجعل يقبله وهو يقول: يا بني! ويل لهؤلاء القوم إذ كان غدا خصمهم جدك محمد صلى الله عليه وآله وسلم. قال: وإذا بسهم قد أقبل حتى وقع في لبة الصبي قتله، فنزل الحسين رضي الله عنه عن فرسه وحفر له بطرف السيف ورماه بدمه وصلى عليه ودفنه.»
[4]. #تذكرة_الخواص، سبط بن جوزی (متوفای 654 هـ)، ص529، مكتبة الثقافة الدينية، چاپ اول، 1429 هـ، «قال هشام بن محمد: لما رآهم الحسين مصرين على قتله...فالتفت الحسين فإذا بطفل له يتلظى عطشاً فأخذه على يده وقال يا قوم إن لم ترحموني فارحموا هذا الطفل فرماه رجل منهم بسهم فذبحه فجعل الحسين يبكي ويقول اللهم بيننا وبين قوم دعونا لينصرونا فقتلونا فنودي من الهوى يا حسين دعه فإن له مرضعاً في الجنة.»
[5]. جمل من #أنساب_الأشراف، أحمد بن يحيى بَلَاذُری (متوفای 279هـ)، ج3، ص201، دار الفكر – بيروت، چاپ اول، 1417 هـ - 1996 م، «ورمى حرملة بْن كاهل الوالبي عَبْد اللَّهِ بْن حسين بسهم فذبحه.»
❌ #مستندات_تصویرے👇👇👇
╭─═ঊঈ علے ঊঈ═─╮
🏴 @shiaAlawi
╰─═ঊঈ مولا ঊঈ═─╯
❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄
🏴#شهادت_علے_اصغر، از نگاه علمای #اهل_سنت
◼️ #ابن_کثیر_دمشقی در "کتاب #البدایة_والنهایة" در مورد نحوه شهادت #علی_اصغر علیه السلام می نویسد:
◼️ ثم إن الحسين أعيا فقعد على باب فسطاطه وأتى #بصبى_صغير من أولاده اسمه عبد الله
فأجلسه فى حجره ثم جعل يقبله ويشمه ويودعه ويوصى أهله فرماه رجل من بنى أسد يقال له ابن موقد النار بسهم،
#فذبح_ذلك الغلام 👈فتلقى حسين #دمه فى يده وألقاه نحو السماء وقال رب إن تك قد حبست عنا النصر من السماء فاجعله لما هو خير وانتقم لنا من الظالمين.
◼️حسین (علیه‌السلام) خسته شد و به سمت خیمه‌اش آمد؛ او طفل صغیرش به نام عبدالله را در #آغوش گرفت و او را می‌بوسید و می‌بویید و با او وداع کرد و به خانواده‌اش نیز وصیت کرد.
👈 در این هنگام مردی از بنی‌اسد به نام ابن موقد النار، تیری را به سمت آن طفل رها کرد و #گلویش را درید.
حسین (علیه‌السلام) خون آن طفل را در دست گرفت و به جانب آسمان پاشید و فرمود: پروردگارا! اگر نصرت از جانب آسمان را از ما گرفتهاى، چنان كن كه به سبب خير باشد و انتقام ما را از اين ستمگران بگير.
📚 البداية والنهاية، إسماعيل بن عمر بن كثير دمشقی (متوفای 774)، ج8، ص186، مكتبة المعارف – بيروت.
╭─═ঊঈ علے ঊঈ═─╮
🏴 @shiaAlawi
╰─═ঊঈ مولا ঊঈ═─╯
❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄
🏴 #شهادت_علے_اصغر، از نگاه علمای #اهل_سنت
◼️ #ابن_اعثم_کوفی در مورد نحوه شهادت علی اصغر علیه السلام در "کتاب #الفتوح" می نویسد:
◼️ فبقي الحسين #فريدا_وحيدا ليس معه... و له ابن آخر يقال له علي في #الرضاع ، فتقدم إلى باب الخيمة
👈 فقال: ناولوني ذلك الطفل حتى أودعه ! فناولوه #الصبي، فجعل يقبله وهو يقول: يا بني! ويل لهؤلاء القوم إذ كان غدا خصمهم جدك محمد صلى الله عليه وآله وسلم.
قال: وإذا #بسهم قد أقبل حتى وقع في لبة #الصبي قتله، فنزل الحسين رضي الله عنه عن فرسه وحفر له بطرف السيف ورماه بدمه وصلى عليه ودفنه.
◼️ حسین (در عصر عاشورا) تنها مانده بود و هیچ یاری نداشت؛ ... اباعبدالله پسر دیگری داشت به نام علی که #شیرخواره بود.
👈 حسین (علیه‌السلام) به درب خيمه آمد و فرمود: اين طفل را به من دهيد تا با او وداع كنم. او را غرق در بوسه ساخت در حالى‌كه میفرمود: اى پسركم! واى بر حال اين قوم، وقتى پیامبر (صلی‌الله‌عليه‌وآله) با آنان مخاصمه كند!
👈راوی گفت: ناگهان #تيرى آمد و بر بالاى سينه آن طفل نشست و او را كُشت؛ حسین (عليه‌السلام) از اسب پیاده شد و با غلاف شمشير قبرى كند و در حالی‌که طفل، خونین بود بر او نماز خواند و او را دفن کرد.
📚 الفتوح، أبومحمد أحمد بن أعثم كوفی (متوفای 314هـ)، ج5، ص115، دار الأضواء للطباعة والنشر ـ بيروت، چاپ اول، 1411هـ.
╭─═ঊঈ علے ঊঈ═─╮
🏴 @shiaAlawi
╰─═ঊঈ مولا ঊঈ═─╯
❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄
🏴 #شهادت_علے_اصغر، از نگاه علمای #اهل_سنت
◼️ #بلاذری مورخ مشهور اهل سنت، با ذکر نام #حرمله به عنوان قاتل #علی_اصغر علیه السلام در "کتاب #انساب_الاشراف" می‌نویسد:
◼️«و رمى حرملة بْن كاهل الوالبي عَبْد اللَّهِ بْن حسين بسهم فذبحه.»
◼️ «حرملة بن كاهل تیری به سمت عبدالله بن حسین رها کرد و او را ذبح کرد.»
📚 جمل من أنساب الأشراف، أحمد بن يحيى بَلَاذُری (متوفای 279هـ)، ج3، ص201، دار الفكر – بيروت، چاپ اول، 1417 هـ - 1996 م
╭─═ঊঈ علے ঊঈ═─╮
🏴 @shiaAlawi
╰─═ঊঈ مولا ঊঈ═─╯
هدایت شده از دانشنامه امیرالمومنین (ع)
❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄
🏴 شهادت حضرت علی اصغر، از نگاه #علمای_اهل_سنت | خبرگزاری پانا
https://www.pana.ir/news/1207098
👆👆 👆👆 👆👆
🖌 بقلم حجةالاسلام #محمد_مهريار
❌ بخوانید و انتشار دهید.
╭─═ঊঈ علے ঊঈ═─╮
🏴 @shiaAlawi
╰─═ঊঈ مولا ঊঈ═─╯
❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄
◼️ آیا امامان شیعه از پوشیدن #لباس_سیاه در عزاداری نهی کرده‌اند⁉️
🖌 بقلم حجةالاسلام #محمد_مهريار
#مقدمه:
◼️ هر سال با فرا رسیدن ماه محرم، شبهه‌ی نهی پوشیدن لباس مشکی در عزاداری و مراسمات، از جانب وهابیت ودشمنان دیگر اهل‌بیت (علیهم‌السلام) در جامعه مطرح می‌شود.
آنان با استناد به روایاتی از ائمهی اطهار (علیهم‌السلام) لباس مشکی را، لباس #فرعون و کفار معرفی می‌کنند؛ اما سنت اهل‌بیت بر پوشیدن لباس سیاه در عزاداری‌ها است.
#متن_شبهه:
یکی از شبهاتی که دشمنان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) در نحوه‌ی عزاداری شیعیان مطرح می‌کنند، ادعای نهی ائمهی اطهار (علیهم‌السلام) از پوشیدن لباس سیاه در مراسم عزاداری است؛ اما آن‌چه که امروز در اعتقادات شیعیان مشاهده می‌کنیم، پوشیدن لباس سیاه در عزاداری‌ها است؛ تا آن‌جا که حتی برای عزاداری سیدالشهداء (علیه‌السلام)، بعضاً شیعیان به مدت 50 روز پیراهن مشکی به تن دارند.
#وهابی‌ها با استناد به #کتب_اربعه، به روایاتی استناد می‌کنند که در آن، ائمهی هدی (علیهم‌السلام) از پوشیدن لباس سیاه نهی کرده‌اند؛ چند نمونه را به عنوان شاهد مثال بیان می‌کنیم.
👈 #شیخ_صدوق می‌نویسد: امیرالمؤمنین، علی (علیه‌السلام) به یاران خود فرمودند: لباس مشکی نپوشید، زیرا لباس مشکی لباس فرعون است و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از رنگ سیاه کراهت داشتند و تنها در عمامه و کفش و عبا جایز می‌دانستند.[1]
👈 #مرحوم_کلینی در #کافی می‌نویسد: از امام صادق (علیه‌السلام) سؤال شد آیا من می‌توانم با قلنسوه مشکی (نوعی کلاه خاص) نماز بخوانم؟ امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: در لباس سیاه نماز نخوان؛ زیرا لباس #اهل_جهنم است.[2]